Βικιπαίδεια

Κύριλλος Α΄ Ιεροσολύμων

Πατήρ της Εκκλησίας, Άγιος

Ο Κύριλλος Α΄ Ιεροσολύμων (313 - 386) ήταν χριστιανός επίσκοπος στην Ιερουσαλήμ και, σύμφωνα με την Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία, Πατέρας της Εκκλησίας με σημαντικό συγγραφικό έργο. Σύμφωνα με τον Κατάλογο Πατριαρχών Ιεροσολύμων κατατάσσεται 41ος στη σειρά διαδοχής του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, ύστερα από τον Μάξιμο Γ΄ και πριν από τον Ιωάννη Β΄. Ο Κύριλλος, τυπικά ήταν ομοιουσιανός έχοντας, όμως, ορθόδοξη θεολογία[10].

Διδάσκαλοι της Εκκλησίας
Κύριλλος Α΄ Επίσκοπος Ιεροσολύμων
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Κύριλλος Α΄ Ἱεροσολύμων (Ελληνικά)
Γέννηση313 (περίπου)[1]
Ιερουσαλήμ
Θάνατος386 (περίπου)[1]
Ιερουσαλήμ
ΘρησκείαΧριστιανισμός
Καθολικισμός[2]
Eορτασμός αγίου18 Μαρτίου[3]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑρχαία ελληνικά[4][5]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταθεολόγος
καθολικός ιερέας (από 343)[6]
καθολικός διάκονος (από 335)[7]
καθολικός επίσκοπος[8]
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΈλληνας επίσκοπος του Ιερουσαλήμ (350–386)
επίσκοπος[9]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Η ζωή του

Επεξεργασία

Ο Κύριλλος γεννήθηκε, κατά πάσα πιθανότητα, στην Ιερουσαλήμ, δεν υπάρχουν πληροφορίες για τα πρώτα χρόνια της ζωής του, εικάζεται ότι γεννήθηκε γύρω στο 315.[11] Σύμφωνα με τον Μπάτλερ γεννήθηκε κοντά στην πόλη της Ιερουσαλήμ και ήταν αρκετά μορφωμένος τόσο σε σχέση με τους Εκκλησιαστικούς Πατέρες όσο και με την Αρχαία ελληνική φιλοσοφία.[12] Ο Μακάριος Α΄ Ιεροσολύμων τον έχρισε Διάκονο (335), σε οκτώ χρόνια (343) χειροτονήθηκε ιερέας από τον επίσκοπο Μάξιμο. Κατά τη διάρκεια της διαμάχης μεταξύ Ορθοδόξων και Αρειανών, καθώς τυπικά άνηκε στη μερίδα των Ομοιουσιανών, κράτησε ουδέτερη και μετριοπαθή στάση. Γι' αυτόν τον λόγο και έγινε αποδεκτός από τον αρειανό επίσκοπο Ακάκιο Καισαρείας, ο οποίος τον χειροτόνησε επίσκοπο Ιεροσολύμων ως διάδοχο του Μάξιμου (348). Δεν υπάρχουν ιστορικά στοιχεία για τον διορισμό αυτό, στηρίζονται στις Κατηχήσεις που έγραψε ο ίδιος ο Μάξιμος στις οποίες καταγράφει τον εαυτό του ως "Επίσκοπο". Ο Ιερώνυμος προτείνει την άποψη ότι ασπάστηκε εκείνη την εποχή τον Αρειανισμό.[13] Ο προσκυνητής Εγερίας τον περιγράφει ως ιεροκήρυκα και λειτουργό.[14]

Η φιλική σχέση, όμως, μεταξύ των δύο ανδρών δεν κράτησε πολύ, αφού ο Κύριλλος πολύ γρήγορα τάχθηκε με τους υποστηρικτές της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου της Νίκαιας. Μια αρειανική σύνοδος που συστάθηκε το 357, τον καθαίρεσε και τον εξόρισε στην αρχή στην Αντιόχεια και στη συνέχεια στην Ταρσό. Η σύνοδος της Σελεύκειας, το 358, τον αποκατέστησε. Το 360 καθαιρέθηκε και εξορίστηκε για δεύτερη φορά, από μια σύνοδο που έγινε στην Κωνσταντινούπολη. Επέστρεψε στην έδρα του το 362, για να καθαιρεθεί και να εξοριστεί για τρίτη φορά από τον Αρειανό αυτοκράτορα Ουάλη το 367. Η εξορία αυτή κράτησε 11 χρόνια, μέχρι το 378. Το 381 πήρε μέρος στη Β΄ Οικουμενική Σύνοδο της Κωνσταντινούπολης. Η Εκκλησία τον ανακήρυξε άγιο και τιμά τη μνήμη του στις 18 Μαρτίου.

Έργα

Επεξεργασία
  • Το σημαντικότερο από τα έργα του είναι οι Κατηχήσεις του. Είναι 24 λόγοι οι οποίοι εκφωνήθηκαν στον ναό της Αναστάσεως το 348 ή το 350. Οι ομιλίες αυτές εκθέτουν την πίστη της Εκκλησίας με απλό και κατανοητό τρόπο και απευθύνονταν στους κατηχούμενους.
  • Η Ἐπιστολὴ πρὸς Κωνστάντιον αναφέρεται στο φωτεινό σημείο του Σταυρού που παρουσιάστηκε στην Ιερουσαλήμ κατά τη γιορτή της Πεντηκοστής του 351.
  • Ομιλία Εἰς τὸν παραλυτικὸν τὸν ἐπὶ τὴν κολυμβήθραν
  • Σώζονται ακόμη μικρά αποσπάσματα από άλλες 4 Ὁμιλίες του.

Τα έργα του περιέχονται στην Patrologia Graeca του Migne, τόμος 33, στήλες 331-1180.

Έργα του Κυρίλλου Ιεροσολύμων σε νεοελληνική απόδοση

Επεξεργασία
  • Κυρίλλου Ιεροσολύμων, Έργα, τομ.1, 2, εισαγωγή , μετάφραση, σχόλια, Παναγιώτη Παπαευαγγέλου, εκδ. Ελευθέριου Μερετάκη-Το Βυζάντιον, Θεσσ/ίκη, 1994

Υποσημειώσεις

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 «Dictionnaire de spiritualité. Ascétique et mystique» (Γαλλικά) 2205. Ανακτήθηκε στις 9  Μαρτίου 2022.
  2. ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. jerus. Ανακτήθηκε στις 16  Οκτωβρίου 2020.
  3. ↑ «Calendarium Romanum». (Λατινικά) Calendarium Romanum Generale (1969). Typis Polyglottis Vaticanis Publisher. Βατικανό. 1969. σελ. 25.
  4. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jn19990009528. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  5. ↑ CONOR.SI. 53641827.
  6. ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. jerus. Ανακτήθηκε στις 5  Φεβρουαρίου 2021.
  7. ↑ «Catholic-Hierarchy.org» (Αγγλικά) Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. jerus. Ανακτήθηκε στις 30  Ιανουαρίου 2021.
  8. ↑ jerus.
  9. ↑ BeWeB. 144. Ανακτήθηκε στις 14  Φεβρουαρίου 2021.
  10. ↑ Δημήτριος Ν. Μόσχος, Συνοπτική Ιστορία του Χριστιανισμού, Τόμος Α', Η Πρώτη Χιλιετία, Εκδόσεις Αρμός, 2017, σελ. 122.
  11. ↑ Johann Jakob Herzog, Philip Schaff (18 March 1909). "The New Schaff-Herzog Encyclopedia of Religious Knowledge: Embracing Biblical, Historical
  12. ↑ Butler, Alban (1866) Vol. III, D. & J. Sadlier, & Company (1866). The Lives or the Fathers, Martyrs and Other Principal Saints'
  13. ↑ "Lives of the Saints, For Every Day of the Year" edited by Rev. Hugo Hoever, S.O.Cist., PhD, New York: Catholic Book Publishing Co., 1955, σ. 112
  14. ↑ John Wilkinson: Egeria's Travels. Oxbow Books, Oxford 2015

Πηγές

Επεξεργασία
  • Drijvers, Jan Willem (2004). Cyril of Jerusalem: Bishop and City. Supplements to Vigiliae Christianae. Vol. v. 72. Brill.
  • Norris, Frederick N. (2007). "Greek Christianities". In Casidy, Augustine; Norris, Frederick W. (eds.). Cambridge History of Christianity. Vol. 2:Constantine to 600c. Cambridge University Press.
  • Froom, Le Roy Edwin (1950). Early Church Exposition, Subsequent Deflections, and Medieval Revival. The Prophetic Faith of our Fathers. Τομ. 1. σ. 1006.
  • The Penguin Dictionary of Saints, 3rd Edition, Donald Attwater and Catherine Rachel John, New York: Peguin Putnam Inc., 1995,
  • Lives of the Saints, For Every Day of the Year edited by Rev. Hugo Hoever, S.O.Cist., PhD, New York: Catholic Book Publishing Co., 1955
  • Omer Englebert, Lives of the Saints New York: Barnes & Noble Books, 1994.
  • Lane, A. N. S., & Lane, A. N. S. (2006). A concise history of Christian thought. Grand Rapids, Mich: Baker Academic.
  • Van, N. P. (1 January 2007). 'The Career Of Cyril Of Jerusalem (C.348–87): A Reassessment'. The Journal of Theological Studies, 58, 1, 134–146.
  • Di Berardino, Angelo. 1992. Encyclopedia of the Early Church. New York: Oxford University Press.
  • In Cross, F. L., & In Livingstone, E. A. (1974). The Oxford dictionary of the Christian Church. London: Oxford University Press.
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Κύριλλος_Α΄_Ιεροσολύμων&oldid=10925898"