Κομμουνιστικό κράτος

Σύμφωνα με το μαρξισμό μετά από μια πετυχημένη σοσιαλιστική επανάσταση και την εγκαθίδρυση της δικτατορίας του προλεταριάτου, ή αλλιώς εργατικής εξουσίας / εργατικής δημοκρατίας (για να τονιστεί το δημοκρατικό σκέλος στη δικτατορία του προλεταριάτου), η κοινωνία εισέρχεται σε μια περίοδο όπου το κράτος σταδιακά «αποκοιμιέται» μαζί με τις κοινωνικές τάξεις, προς όφελος της αυτοδιοίκησης της κοινωνίας από τους ελεύθερα συνεταιρισμένους παραγωγούς. Οι ελεύθερα συνεταιρισμένοι παραγωγοί δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το σύνολο των ατόμων της κοινωνίας τα οποία έχουν αποτινάξει από πάνω τους είτε τον ρόλο του εργάτη, είτε του μικροαστού, είτε του αστού μεταπίπτοντας σε έναν νέο παραγωγικό ρόλο. Η διαδικασία αυτή, αφορά όπως αναφέρθηκε το σύνολο των ατόμων μιας κοινωνίας και είναι υλική / έμπρακτη απόδειξη πως οι κοινωνικές τάξεις σταδιακά εξαφανίζονται.

Χάρτης με κράτη που ήταν ή είναι σοσιαλιστικά.

Για τους αριστερούς και τους αναρχικούς επικριτές του «υπαρκτού σοσιαλισμού», το κράτος εκεί γιγαντώνονταν και οι ταξικές διαφορές μεγάλωναν αντί να εξαφανίζονταν, γεγονός που υποδεικνύει κατά τη γνώμη τους πως οι χώρες αυτές δεν οικοδομούσαν σοσιαλισμό, αλλά ένα νέο ταξικό / εκμεταλλευτικό σύστημα.

Δείτε επίσης

Για επικρίσεις επί του «υπαρκτού σοσιαλισμού» από τα δεξιά του πολιτικού φάσματος, δείτε το άρθρο αντικομμουνισμός.

Για περισσότερα στοιχεία δείτε τα άρθρα λενινισμός, Μαρξισμός-Λενινισμός, λαϊκή δημοκρατία και κεντρικός σχεδιασμός.