Κιότζα

Η Κιότζα (ιταλικά: Chioggia‎‎) είναι μια παραλιακή πόλη και κοινότητα, ανήκει στην Μητροπολιτική Πόλη της Βενετίας, στην Ιταλική Περιφέρεια του Βένετο στην βόρεια Ιταλία. Η πόλη βρίσκεται σε ένα μικρό νησί, στην νότια είσοδο στην Λιμνοθάλασσα της Βενετίας περίπου 25 χιλιόμετρα νότια από την Βενετία. Συνδέεται οδικώς με το προάστιο της Σοτομαρίνα στην γειτονική χερσόνησο, ο συνολικός πληθυσμός της κοινότητας είναι 50.000 κάτοικοι, οι μισοί βρίσκονται στην ίδια την Κιότζα οι άλλοι μισοί στην Σοτομαρίνα. Ο οικισμός τοποθετείται στα νότια της επαρχίας της Βενετίας, πολύ κοντά με τις επαρχίες της Πάδοβας και του Ροβίγκο.

Κιότζα
Έμβλημα
Κιότζα 45°13′8″N 12°16′43″E
Χώρα	Ιταλία
Διοικητική υπαγωγή	Μητροπολιτική Πόλη της Βενετίας
Γεωγραφική υπαγωγή	Λιμνοθάλασσα της Βενετίας
Προστάτης	Felice e Fortunato
Έκταση	187,91 km²
Υψόμετρο	2 μέτρα
Πληθυσμός	47.559 (1  Ιανουαρίου 2023)
Ταχ. κωδ.	30015
Τηλ. κωδ.	041
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορία

Ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος είναι ο πρώτος που αναφέρει για την Κιότζα και την Σοτομαρίνα, τις καταγράφει με το όνομα "Κλοντία", πιθανότατα ιδρύθηκε από κάποιον Κλόντιο αλλά οι λεπτομέρειες είναι άγνωστες. Η πόλη αναφέρεται στο παρελθόν με διάφορα ονόματα όπως Κλόντια (Clodia), Κλούζα (Cluza), Κλούτζα (Clugia), Κιότσα (Chiozza) και Κιότζα (Chioggia). Το παλιότερο έγγραφο με το όνομα Κιότζα χρονολογείται τον 6ο αιώνα, ανήκε στην Βυζαντινή αυτοκρατορία. Ο Πεπίνος της Ιταλίας την κατέστρεψε τον 9ο αιώνα αλλά οικοδομήθηκε ξανά με νέο σχέδιο με βάση την βιομηχανία του άλατος. Τον Μεσαίωνα γνωστή σαν "Κλούγκια" ήταν γνωστή σαν μία Αλυκή σε απόσταση περίπου 600 μέτρα από την Αδριατική Θάλασσα. Αργότερα ιδρύθηκε μία επισκοπή (1110) που έπαιξε σημαντικό ρόλο στον "Πόλεμο της Κιότζα" ανάμεσα στην Δημοκρατία της Βενετίας και την Δημοκρατία της Γένοβας, κατακτήθηκε αρχικά από την Γένοβα (1378) και τελικά από την Βενετία (1380). Η πόλη παρέμεινε αυτόνομη αλλά υποταγμένη στην Βενετία, αργότερα συμμάχησε με την Ζάνταρ και την Τρογκίρ εναντίον της Βενετίας (14 Μαρτίου 1381). Η Δημοκρατία της Βενετίας την ανέλαβε υπό την προστασία της (1412) επειδή είχε το μονοπώλιο στο εμπόριο αλατιού με την Σίμπενικ και την Αδριατική.

Έθιμα και αξιοθέατα

Οι γυναίκες μέχρι τον 19ο αιώνα φορούσαν στην Κιότζα μία ποδιά που μπορούσε να σηκωθεί και να μετατραπεί σε πέπλο. Η Κιότζα είναι κέντρο παραγωγής δαντελών αλλά σε αντίθεση με το νησί Μπουράνο χρησιμοποιήθηκαν για την παραγωγή τους ροδέλες. Ο διάσημος ποιητής Κάρλο Γκολντόνι επέλεξε την Κιότζα για να κάνει την κωμωδία του "Ο Κιοτζανός καυγάς", χρησιμοποίησε έντονα τα έθιμα των κατοίκων της πόλης όπως την αλιεία και τις δαντέλες. Η Κιότζα με την αρχιτεκτονική της και τους στενούς δρόμους της θεωρείται μικρογραφία της Βενετίας, γι'αυτό μερικές φορές αποκαλείται "Μικρή Βενετία". Υπάρχουν πολλές μεσαιωνικές εκκλησίες οι οποίες επισκευάστηκαν την εποχή που η πόλη βρισκόταν σε μεγάλη ευημερία τον 16ο και τον 17ο αιώνα. Η εκκλησία της Κοιμήσεως της Θεοτόκου ιδρύθηκε τον 11ο αιώνα και έγινε ο Καθεδρικός ναός της πόλης (1110), αργότερα ξανακτίστηκε (1623). Η εκκλησία του Αγίου Ανδρέα του 18ου αιώνα είχε ένα ψηλό καμπαναριό που χρονολογείται από τον 11ο αιώνα, είναι ο αρχαιότερος πύργος με ρολόι στον κόσμο, στο εσωτερικό του ναού υπάρχει η Σταύρωση του Πάλμα Βέκκιο. Η οικονομία της πόλης στηρίζεται στην αλιεία, την κλωστουφαντουργία και τον τουρισμό, η Σοτομαρίνα διαθέτει 60 ξενοδοχεία και 17 κατασκηνώσεις.

Πηγές

• Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, Φυσική Ιστορία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Κιότζια
• Ιστορία της Κιότζια
• Λιμάνι της Κιότζια Αρχειοθετήθηκε 2011-07-17 στο Wayback Machine.