Καρλόττα της Μεγάλης Βρετανίας

Η Καρλόττα, Βασιλική Πριγκίπισσα (Charlotte, Princess Royal, 1766 - 1828) ήταν Βασίλισσα της Βυρτεμβέργης ως σύζυγος του Φρειδερίκου της Βυρτεμβέργης και κόρη του Γεωργίου Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Καρλόττας του Μεκλεμβούργου-Στρέλιτς.[1][2][3][4][5]

Καρλόττα
Βασιλική Πριγκίπισσα
Βασίλισσα της Βυρτεμβέργης
Βασιλική σύζυγος της Βυρτεμβέργης
Περίοδος22 Δεκεμβρίου 1797 – 30 Οκτωβρίου 1816
Στέψη1 Ιανουαρίου 1806
Γέννηση29 Σεπτεμβρίου 1766
Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, Λονδίνο
Θάνατος5 Οκτωβρίου 1828 (62 ετών)
Ανάκτορα του Λούντβιγκσμπουργκ, Λούντβιγκσμπουργκ
Τόπος ταφήςΛούντβιγκσμπουργκ
ΣύζυγοςΦρειδερίκος Α΄ της Βυρτεμβέργης (1797-1816)
Πλήρες όνομα
   Καρλόττα Αυγούστα Ματθίλδη
Αγγλικά: Charlotte Augusta Matilda
ΟίκοςΑννόβερου
ΠατέραςΓεώργιος Γ΄ του Ηνωμένου Βασιλείου
ΜητέραΚαρλότα του Μέκλενμπουργκ-Στρέλιτς
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Καρλόττα Αυγούστα Ματθίλδη γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1766 στα Ανάκτορα του Μπάκιγχαμ στο Λονδίνο και βαπτίσθηκε στις 27 Οκτωβρίου στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου από τον Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερυ, Τόμας Σέκερ.[3][4][6]

Δεδομένου ότι ήταν η πρώτη κόρη του μονάρχη, η Καρλόττα προοριζόταν για ένα σημαντικό ευρωπαϊκό γάμο, ενώ η εκπαίδευσή της που ξεκίνησε ότι εκείνη ήταν μόλις 18 μηνών θεωρούνταν ότι είναι υψίστης σημασίας.[4][6] Δεδομένου ότι τα γαλλικά ήταν η επίσημη γλώσσα σε κάθε ευρωπαϊκή αυλή, η πριγκίπισσα απέκτησε μια Γαλλίδα δασκάλα για την σωστή εκμάθηση της γλώσσας.[3]

Στις 18 Μαΐου 1797 η Πριγκίπισσα παντρεύτηκε στο Βασιλικό Παρεκκλήσι του Παλατιού του Αγίου Ιακώβου τον Διάδοχο Φρειδερίκο της Βυρτεμβέργης.[3][4][6] Ο Φρειδερίκος διαδέχθηκε τον πατέρα του ως Δούκας της Βυρτεμβέργης στις 22 Δεκεμβρίου 1797.[3] Εκείνος είχε αποκτήσει ήδη τέσσερα παιδιά από τον πρώτο γάμο του με την Αυγούστα.[3] Ο γάμος μεταξύ του Φρειδερίκου και της Καρλόττα έφερε μόλις ένα παιδί, που γεννήθηκε νεκρό, στις 27 Απριλίου 1798.[4]

Το 1800 ο γαλλικός στρατός κατέλαβε τη Βυρτεμβέργη και η Καρλόττα με το σύζυγό της κατέφυγαν στη Βιέννη.[6] Το επόμενο έτος ο Δούκας Φρειδερίκος σύναψε ιδιωτική συνθήκη παραχωρώντας το Μονμπελιάρ στη Γαλλία και λαμβάνοντας σε αντάλλαγμα το Έλβανγκεν δύο χρόνια αργότερα.[4] Στις 25 Φεβρουαρίου 1803 απέκτησε τον τίτλο του Ελέκτορα της Βυρτεμβέργης και στις 26 Δεκεμβρίου 1805 ο Ναπολέων, αναγνωρίζοντας τις υπηρεσίες του, τον ονόμασε Βασιλιά της Βυρτεμβέργης.[4][6]

Έτσι η Καρλόττα έγινε Βασίλισσα, όταν ο σύζυγός της ενθρονίστηκε επίσημα στις 1 Ιανουαρίου 1806 στην Στουτγκάρδη. Το 1813, λίγο πριν το τέλος του πολέμου, ο Φρειδερίκος άλλαξε στρατόπεδο, με αποτέλεσμα στο Συνέδριο της Βιέννης να συμμετέχει με το πλευρό των νικητών ως βασιλιάς.[6][7]

Η Βασίλισσα Καρλόττα συνέχισε να ζει και μετά το θάνατο του συζύγου της το 1816 στο Παλάτι του Λούντβιγκσμπουργκ, όπου λάμβανε επισκέψεις από τα μικρότερα αδέλφια της Εδουάρδο, Αύγουστο Φρειδερίκο, Αδόλφο, Ελισάβετ και Αυγούστα Σοφία.[4] Το 1819 έγινε ανάδοχος μέσω αντιπροσώπου στη βάπτιση της ανιψιάς της, Βικτωρίας (της μελλοντικής Βασίλισσας Βικτωρίας). Για πρώτη φορά μετά το 1797 επέστρεψε στη Βρετανία το 1827, προκειμένου να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση κατά της υδρωπικίας.[3][4] Πέθανε στις 5 Οκτωβρίου 1828 στο Παλάτι Λούντβιγκσμπουργκ όντας σε ηλικία 62 ετών.[3][4]

Παραπομπές

Επεξεργασία