Καρύταινα

Η Καρύταινα είναι χωριό της Γορτυνίας του νομού Αρκαδίας. Είναι χτισμένη σε κορυφή λόφου γύρω από το ομώνυμο μεσαιωνικό κάστρο. Βρίσκεται στο χώρο της αρχαίας Βρένθης. Ο οικισμός διακρίνεται ιδιαίτερα για το μεσαιωνικό του χαρακτήρα που του προσδίδουν τα σπίτια, το κάστρο και οι βυζαντινού ρυθμού εκκλησίες. Έχει αναγνωριστεί ως παραδοσιακός οικισμός. Το όνομα της είναι Φράγκικο και πιθανότατα προέρχεται απο το γυναικείο όνομα Caretene το οποίο ήταν διαδεδομένο στην Βουργουνδία τον μεσαίωνα .

Καρύταινα
Καρύταινα 37°29′6″N 22°2′32″E
Χώρα	Ελλάδα
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Μεγαλόπολης
Γεωγραφική υπαγωγή	Πελοπόννησος
Υψόμετρο	483 μέτρα
Πληθυσμός	163 (2021)
Ταχ. κωδ.	220 22
Σχετικά πολυμέσα

Ιστορικά στοιχεία

Άποψη της Καρύταινας

Η Καρύταινα αναφέρεται για πρώτη φορά τον 13ο αιώνα, κατά τη διάρκεια της Φραγκοκρατίας στην Ελλάδα. Την περίοδο αυτή υπήρξε πρωτεύουσα μίας από τις βαρωνίες των Φράγκων. Στη γαλλική παραλλαγή του Χρονικού του Μορέως αναφέρεται ως Caraintaine. Τα πρώτα χρόνια της Φραγκοκρατίας, τη βαρωνία της την κατείχε η οικογένεια των Ντε Μπρυγιέρ (ή Ντε Μπριέλ). Στην οικογένεια αυτή αποδίδεται και η κατασκευή του κάστρου της Καρύταινας που χτίστηκε στα μέσα του 13ου αιώνα. Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν τα ερείπια της αρχαίας Βρένθης που ήταν χτισμένη στην ίδια τοποθεσία. Το εντυπωσιακό και ισχυρό κάστρο της Καρύταινας προσέδωσε στην πόλη στρατηγική σημασία και την ασφάλισε αποτελεσματικά. Αργότερα, η Καρύταινα πέρασε στην εξουσία του Δεσποτάτου του Μορέως, καθώς το 1320 εξαγοράστηκε από τον Ανδρόνικο Β' Παλαιολόγο.

Από το 1461 κατακτήθηκε από τους Οθωμανούς. Στην Τουρκοκρατία παρέμεινε σημαντικό εμπορικό κέντρο, που απελευθέρωσαν το 1821 οι Έλληνες. Την 25 Μαρτίου 1821 επαναστάτες από το Ζυγοβίστι υπό τον Θεοδόσιο Καρδαρά και από τη Στεμνίτσα και τη Δημητσάνα υπό τον Κωνσταντίνο Αλεξανδρόπουλο κατέβηκαν για να συλλάβουν τους εκεί Τούρκους, αλλά αυτοί πρόλαβαν και κλείστηκαν στο παλαιό οχυρό της πόλης όπου πολιορκήθηκαν. Το 1826 χρησιμοποίησε ο Κολοκοτρώνης το κάστρο της ως ορμητήριο κατά του Ιμπραήμ και ως καταφύγιο των γυναικών και των παιδιών.

Διοικητική ιστορία

Μετά την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, η Καρύταινα υπήρξε πρωτεύουσα του τοπικού δήμου της περιοχής, του Δήμου Γόρτυνος, ο οποίος λειτούργησε αρχικά στο διάστημα 1835-1912. Το 1912 ο δήμος καταργήθηκε και η Καρύταινα έγινε έδρα της ομώνυμης κοινότητας. Το 1999 με την εφαρμογή του προγράμματος Καποδίστριας, επανασυστάθηκε ο δήμος Γόρτυνος με έδρα του πάλι την Καρύταινα. Ο δήμος καταργήθηκε για δεύτερη φορά το 2011 με το πρόγραμμα Καλλικράτης και αποτέλεσε μέρος του Δήμου Μεγαλόπολης.

Διατελέσαντες πρόεδροι της κοινότητας

Μεταπολιτευτικά, πρόεδροι της κοινότητας εκλέχθηκαν και υπηρέτησαν τα ακόλουθα πρόσωπα:

Θητεία από	Θητεία έως	Κοινοτάρχης (γεννήθηκε-πέθανε)	Ποσοστό νικητή (έτος εκλογών)
1979	1986	Βασίλειος Κοτέλος	50,4 (1978) 50,9 (1982)
1987	1991	Ιωάννης Γεωργαλής (1909-1991)	65,6 (1986) 54,4 (1990)(απεβίωσε στις 22 Δεκεμβρίου 1991)
1991	1994	?	?
1995	1998	Διονύσης Παπαναστασίου	53,7 (1994)

Αξιοθέατα

Ναός Ζωοδόχου Πηγής (14ος-15ος αιώνας), Καρύταινα

Η Καρύταινα είναι ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός, καθώς διατηρεί το χρώμα της μεσαιωνικής καστροπολιτείας. Κύριο αξιοθέατο είναι το κάστρο της, χτισμένο στην κορυφή του λόφου πάνω από τον οικισμό. Έχει μήκος που ξεπερνά τα 110 μέτρα και πλάτος που ξεπερνά τα 40. Τα τείχη του φτάνουν σε ύψος μέχρι τα 7 μέτρα και σε πλάτος μέχρι τα 2.

Ναός του Αγίου Γεωργίου, Καρύταινα

Εντός του οικισμού βρίσκεται ο Ναός του Αγίου Νικολάου που ανεγέρθηκε στις αρχές του 18^ου αιώνα και αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα μνημεία της μεταβυζαντινής εποχής στην ευρύτερη περιοχή, ενδεικτικό της ακμής που γνώρισε η Καρύταινα κατά τον 17^ο και 18^ο αιώνα. Ο ναός στο εσωτερικό του είναι κατάγραφος με τοιχογραφίες που αποδίδονται στο εργαστήριο των Πεδιωτών ζωγράφων, Μιχαήλ και Πέτρου. Επίσης, σημαντικοί είναι ο Ναός Ζωοδόχου Πηγής του 14ου-15ου αιώνα και ο Ναός του Αγίου Γεωργίου.

Ναός Αγίου Νικολάου (αρχές 18ου αιώνα)

Κοντά στην Καρύταινα ρέει ο ποταμός Αλφειός, ο οποίος σχηματίζει στα δυτικά της Καρύταινας μεγάλο φαράγγι, συμβάλλοντας στη φυσική οχύρωση της περιοχής. Πάνω στον Αλφειό, κοντά στην Καρύταινα, διασώζονται δύο παραδοσιακά γεφύρια, το γεφύρι του Κούκου και το γεφύρι της Καρύταινας. Το πρώτο είναι μονότοξο, χτισμένο το 1880 και διασώζεται σήμερα σε καλή κατάσταση. Το δεύτερο ήταν πεντάτοξο, όμως σε μία μάχη την περίοδο του εμφυλίου καταστράφηκε η κύρια καμάρα του και παραμένει έως σήμερα κατεστραμμένο. Δίπλα του διέρχεται ο σύγχρονος αυτοκινητόδρομος που συνδέει την Καρύταινα με τη Μεγαλόπολη. Στην περιοχή αυτή λειτουργούσαν στο παρελθόν πολλοί νερόμυλοι, ερείπια των οποίων σώζονται ακόμα. Η Καρύταινα έχει εντυπωσιακή εικόνα όταν την αντικρίζει ο επισκέπτης από μακριά. Παλαιότερα απεικονιζόταν στη μία πλευρά του χαρτονομίσματος των 5.000 δραχμών. Ο συγγραφέας Νίκος Καζαντζάκης, όταν την επισκέφθηκε, τη χαρακτήρισε Τολέδο της Ελλάδας.

Πρόσωπα

Από την Καρύταινα καταγόταν ο Άγιος Αθανάσιος Χριστιανουπόλεως, ο οποίος υπήρξε επίσκοπος Χριστιανουπόλεως και έχει ανακηρυχθεί άγιος από την Ορθόδοξη Εκκλησία.. Είναι πολιούχος της Καρύταινας και η μνήμη του εορτάζεται στις 17 Μαΐου. Επίσης από την Καρύταινα καταγόταν ο πολιτικός και νομομαθής Νικόλαος Δημητρακόπουλος.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Karytaina στο Wikimedia Commons