Ισαάκ Λαυρεντίδης

Ο Ισαάκ Λαυρεντίδης (Ορτάκιοϊ Πόντου, 1911 - Νέα Σμύρνη Αττικής, 14 Ιουνίου 1997) ήταν Έλληνας πολιτικός με καταγωγή από τον Πόντο.

Ισαάκ Λαυρεντίδης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1911 Ορτάκιοϊ
Θάνατος	14  Ιουνίου 1997
Χώρα πολιτογράφησης	Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα	Νέα Δημοκρατία, Λαϊκόν Κόμμα, Ελληνικός Συναγερμός και Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Σερρών) μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια επικρατείας της Ελλάδας)

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στο Ορτάκιοϊ του Καρς το 1911, όπου είχε μεταναστεύσει ο παππούς του Αβραάμ το 1878, όπως και δεκάδες χιλιάδες Έλληνες του Πόντου, που είχαν εποικίσει 20 χωριά της περιοχής. Μετά την ανταλλαγη των πληθυσμών, εγκαταστάθηκε ως πρόσφυγας το 1923 στον Λευκώνα Σερρών μαζί με τον αδελφό του Ηλία.

Σπουδές - Ανδραγαθία

Πάλεψε για να μάθει γράμματα, καθότι ήταν φτωχός. Αποφοίτησε από το 1ο Γυμνάσιο Σερρών και στη συνέχεια εργάσθηκε για να αποκτήσει χρήματα για τις περαιτέρω σπουδές του. Σπούδασε στη Νομική του Πανεπιστημίου Αθηνών και δικηγόρησε στις Σέρρες. Πολέμησε κατά τον ελληνοϊταλικό πόλεμο (1940-1941) ως έφεδρος αξιωματικός και αποδεδειγμένα ανδραγάθησε. Λόγω της σκληρής βουλγαρικής κατοχής που επιβλήθηκε, μετά την κατάρρευση του μετώπου, στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, κατέφυγε στην Αθήνα. Απέκτησε τρία παιδιά: την Ευγενία, την Ειρήνη και τον Νικόλαο.

Βουλευτής Σερρών

Πολιτεύτηκε για πρώτη φορά το 1946 με το Λαϊκό Κόμμα και από τότε εκλεγόταν αδιάλειπτα βουλευτής Σερρών με τον Εθνικό Συναγερμό του Αλέξανδρου Παπάγου, την Εθνική Ριζοσπαστική Ένωση και τη Νέα Δημοκρατία μέχρι το 1990 (εκτός βεβαίως από την περίοδο της επταετούς δικτατορίας, καθώς και βουλευτής επικρατείας με το κόμμα της Νέας Δη­μοκρατίας). Αναδείχθηκε κοσμήτωρ, Β' και Α' αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων.

Τιμητικές διακρίσεις - Θάνατος

Τιμήθηκε με το Χρυσούν Αριστείον Ανδρείας και με το παράσημο της Εθνικής Αντίστασης 1941-44 από το Ελληνικό Κράτος. Πέθανε στις 14 Ιουνίου 1997 στη Νέα Σμύρνη (την ίδια ημέρα που τελέστηκε το ετήσιο μνημόσυνο για την σύζυγό του, Ελένη) και τάφηκε στο κοιμητήριο της Ιεράς Μονής Σουμελά στο Βέρμιο.

Πηγές

• Νικόλαος Χρ. Χρηστίδης : Οι δρόμοι των Σερρών και η ονοματολογία των (2012) σελ. 97 [πρόσβαση μέσω της διεύθυνσης http://www.serrelib.gr/pdf/dromoiserron.pdf]
• Ισαάκ Λαυρεντίδης Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine.
• ΠΟΝΤΟΣ