Ηρακλής και ο ταύρος της Κρήτης (Μουσείο του Λούβρου αρ. ΜΑ716)
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Κνώσιος Ταύρος που φιλοξενείται στο Μουσείο του Λούβρου είναι μετόπη από τον Ναό του Δία στην Ολυμπία.
Κνώσιος Ταύρος | |
---|---|
Ο Ηρακλής δαμάζει τον άγριο ταύρο της Κρήτης | |
Ονομασία | Κνώσιος Ταύρος |
Δημιουργός | Q7088968 |
Έτος δημιουργίας | 460 π.Χ. |
Είδος | ανάγλυφη μετόπη |
Πλάτος | 152 |
Διαστάσεις | 114 x 152 εκ. |
Μουσείο | Μουσείο του Λούβρου (και Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας) |
Αριθμός καταλόγου | MA716 (και Λ89 αντίστοιχα) |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα |
Ιστορία του ευρήματος
ΕπεξεργασίαΒρέθηκε μαζί με άλλα σπαράγματα το 1829 στη δυτική πλευρά των ερείπιων του ναού της Ολυμπίας από τους Γάλλους Ζαν Λεόν Ζοζέφ Ντυμπουά (Jean-Léon-Joseph Dubois) και Γκιγιώμ-Αμπέλ Μπλουέ, διευθυντές του επιστημονικού τμήματος της γαλλικής αποστολής της Εκστρατείας του Μωριά (1828-1833), και το 1830 από εκεί μεταφέρθηκε στο Παρίσι, όπου τοποθετήθηκε στο Μουσείο του Λούβρου ως δωρεά της τότε ελληνικής βουλής.
Περιγραφή
ΕπεξεργασίαΕίναι από πάριο μάρμαρο. Από το ανάγλυφο διατηρείται μεγάλο μέρος των σωμάτων του Ηρακλή και του ταύρου, ενώ λείπουν το κεφάλι του ταύρου, οι βραχίονες του Ηρακλή και τμήματα του ανάγλυφου από την δεξιά κάτω γωνία. Διακρίνουμε τον Ηρακλή που με το αριστερό του χέρι έχει πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα και του στρίβει το κεφάλι, ενώ στο δεξί κραδαίνει το ρόπαλο. Η όλη σκηνή σφύζει από ζωντάνια.
Ιστορική τοποθέτηση
ΕπεξεργασίαΟ Παυσανίας αναφέρει στην περιγραφή του ναού της Ολυμπίας ότι η μετόπη του Ηρακλή με τον ταύρο της Κρήτης ήταν τοποθετημένη στον οπισθόδομο του ναού. Είναι έργο του Καλλιτέχνη του ναού της Ολυμπίας και χρονολογείται στα 460 π.Χ.
Πηγές
Επεξεργασία- Καρλ Φρίντριχς (1831-1871) (1868). Berlins antike bildwerke, Τόμος Α'. Düsseldorf: J. Buddeus. σελίδες 130. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2012.
- Γεωργία Χατζή (2008). Το Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας. Αθήνα: ΟΛΚΟΣ, ISBN 978-960-89339-3-4. σελίδες 258-259. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2012.