Άραξος Αχαΐας

χωριό της Πελοποννήσου
Για την παλιά ονομασία Γκέρμπεσι, δείτε: Γκέρμπεσι

Συντεταγμένες: 38°09′54″N 21°24′32″E / 38.16500°N 21.40889°E / 38.16500; 21.40889

Ο Άραξος είναι χωριό της Αχαΐας στην Πελοπόννησο. Από το 2010 ανήκει στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας ως τμήμα του πρώην Δήμου Λαρισσού. Στην ομώνυμη κοινότητα ανήκουν, πέρα από τον οικισμό του Αράξου, οι οικισμοί Καλόγρια και Παραλίμνη (νυν Ακρωτήριο Αράξου) καθώς και ο καταργημένος οικισμός Ταξιάρχες[1].

Άραξος
Άραξος is located in Greece
Άραξος
Άραξος
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΔυτικής Αχαΐας
Δημοτική ΕνότηταΛαρισσού (Λαρίσου)
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
ΝομόςΑχαΐας
Υψόμετρο10 μ.
Έκταση25,123 (κοινότητα)
Πληθυσμός
Μόνιμος176
Έτος απογραφής2021
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασία(Κάτω) Γκέρμπεσι, Παραλίμνη
Ταχ. κώδικας271 00
Τηλ. κωδικός26930
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Τοποθεσία

Επεξεργασία

Το χωριό είναι χτισμένο κοντά στο ομώνυμο ακρωτήριο το οποίο σε όλη την έκτασή του καλύπτεται από βουνά, γνωστά ως τα «Μαύρα βουνά». Στην περιοχή λειτουργούν νταμάρια που εφοδιάζουν με υλικά όλο τον Νομό Αχαΐας. Ακόμα, υπάρχουν στρατιωτικά φυλάκια, ραντάρ και ναυτικά οχυρά. Επίσης, εκεί βρίσκεται και το Αεροδρόμιο Αράξου, πολιτικό και στρατιωτικό. Σχετικά κοντά στο χωριό υπάρχουν οι παραλίες «Γιανισκάρι» και «Καλόγρια», που είναι από τις ωραιότερες της Αχαΐας, καθώς και η λιμνοθάλασσα του Αράξου και η λιμνοθάλασσα Προκόπου. Στην περιοχή βρίσκεται και το Τείχος των Δυμαίων.

Το χωριό χωρίζεται σε δύο οικισμούς που δημιουργήθηκαν από βοσκούς που περνούσαν εκεί το χειμώνα με τα κοπάδια τους. Οι κτηνοτρόφοι αυτοί έρχονταν από το ορεινό χωριό Γκέρμπεσι (νυν Προφήτης Ηλίας) των Καλαβρύτων και γι' αυτό το αρχικό όνομα του χωριού ήταν (Κάτω) Γκέρμπεσι.

Διοικητική εξέλιξη

Επεξεργασία

Από το 1836 έως το 1841, ήταν δημοτικό διαμέρισμα του τότε Δήμου Αράξου.

Με το ΦΕΚ 50Α της 25/07/1879 ο οικισμός, που τότε ονομαζόταν Γκέρμπεσι, προσαρτάται στον τότε Δήμο Δύμης. Με το ΦΕΚ 256Α της 28/08/1912 αποσπάται από τον τότε Δήμο Δύμης και προσαρτάται στην κοινότητα Στριγκλέϊκων.

Με το ΦΕΚ 156Α της 08/08/1928 ο οικισμός μετονομάστηκε από Γκέρμπεσι σε Παραλίμνη.

Με το ΦΕΚ 143Α της 12/04/1929 ο οικισμός αποσπάστηκε από την κοινότητα Στριγκλέϊκων και προσαρτήθηκε στην κοινότητα Λακκόπετρας. Με το ΦΕΚ 148Α της 18/07/1947 ο οικισμός αποσπάστηκε από την κοινότητα Λακκόπετρας και ορίστηκε ως έδρα της κοινότητας Παραλίμνης.

Με ΦΕΚ 125Α της 21/05/1956 ο οικισμός μετονομάστηκε από Παραλίμνη σε Άραξος.

Με το ΦΕΚ 244Α της 04/12/1997, σύμφωνα με τη Διοικητική Μεταρρύθμιση "Καποδίστριας", προσαρτάται στο Δήμο Λαρισσού μέχρι το 2010 που εντάχθηκε στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας (ΦΕΚ 87Α - 07/06/2010) βάσει της Διοικητικής Μεταρρύθμισης "Καλλικράτης".[2]

Δημογραφικά στοιχεία

Επεξεργασία

Κοινότητα

Επεξεργασία

Ο Αράξος είναι χαρακτηρισμένος ως αγροτικός πεδινός οικισμός, με έκταση ως κοινότητα 25,123 χμ² [3]. Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού και της κοινότητας είναι η εξής:

Μόνιμος [4][5][6]
Έτος Πληθυσμός
1991 445 (557)
2001 326 (624) [7]
2011 445 (509) [8]
Πραγματικός (de facto) [3][9][10]
Έτος Πληθυσμός
1961 260 (407)
1971 167 (576)
1981 166 (595)
1991 403 (560)
2001 310 (632)
2011 369 (431)

Σε παρένθεση αναφερται αναφέρεται πληθυσμός της τοπικής κοινότητας.

Δείτε επίσης

Επεξεργασία

Παραπομπές και υποσημειώσεις

Επεξεργασία
  1. Ο οικισμός Ταξιάρχες απογράφηκε αυτοτελώς μόνο δύο φορές, το 1971 και το 1981, αλλά έπαψε να υφίσταται ως οικισμός, αφού πρόκειται για στρατιωτική μονάδα. Λουλούδης 2010, σελ. 130-131.
  2. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Άραξου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 24/10/2017.
  3. 3,0 3,1 https://www.statistics.gr/2011-census-pop-hous
  4. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2011_monimos.pdf
  5. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_2001_monimos.pdf
  6. https://www.eetaa.gr/metaboles/apografes/apografi_1991_monimos.pdf
  7. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
  8. ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011
  9. ΠΛ 3:528
  10. ΠΛΜ 10:299

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία