Δημήτριος Παπαμιχαλόπουλος

Έλληνας πολιτικός

Ο Δημήτριος Παπαμιχαλόπουλος (1886[1] - 1986) ήταν Έλληνας πολιτικός.

Δημήτριος Παπαμιχαλόπουλος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Δημήτριος Παπαμιχαλόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση1886
Κρεμαστή Λακωνίας
Θάνατος1986
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΕλληνικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Λακωνίας)
Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας της Ελλάδας (Φεβρουάριος 1951 – Ιουλίου 1951)
Υπουργός Συγκοινωνιών της Ελλάδας (Ιουλίου 1951 – Οκτώβριος 1951)

Σταδιοδρομία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε στην Κρεμαστή Λακωνίας [2] το 1886, γιος του Γεωργίου.[3]

Σπούδασε νομικά στην Αθήνα στο Παρίσι και στην Περούτζια της Ιταλίας.[2]

Βουλευτής

Επεξεργασία

Ο Παπαμιχαλόπουλος εξελέγη βουλευτής με το Προοδευτικόν Κόμμα (Κόμμα Προοδευτικών Φιλελευθέρων) του Καφαντάρη το 1932 [4] Σημειώνεται ότι στο Μητρώο Βουλευτών (1910-1935) καταγράφεται εκλεγείς βουλευτής στις εκλογές του 1920 με ίδιο ονοματεπώνυμο.

Στις εκλογές του 1950, του 1951 και του 1958 εξελέγη βουλευτής με το κόμμα των Φιλελευθέρων.[5] Στις αναπληρωματικές βουλευτικές εκλογές του 1952 στην περιφέρεια Επιδαύρου-Λιμηράς ο Παπαμιχαλόπουλος ήταν υποψήφιος.[6] Την έδρα κέρδισε ο Ιωάννης Λύρας από τον Ελληνικό Συναγερμό με 10.730 ψήφους, επικρατώντας του Δημητρίου Παπαμιχαλόπουλου από το κόμμα των Φιλελευθέρων, ο οποίος πήρε 4.656 ψήφους. Μετά την αποχώρησή του από το Κόμμα Φιλελευθέρων, προσχώρησε στην Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας (17 Νοεμβρίου 1960). Έγινε μέλος της Ένωσης Κέντρου με την οποία εξελέγη βουλευτής Λακωνίας το 1961 και το 1963.[5]

Θητεία στην κυβέρνηση

Επεξεργασία

Την 1η Φεβρουαρίου 1951 διορίστηκε υφυπουργός Εθνικής Αμύνης στην κυβέρνηση του Σοφοκλή Βενιζέλου, υπηρετώντας ως τις 30 Ιουλίου 1951 και εν συνεχεία έγινε υπουργός Συγκοινωνιών ως τις 27 Οκτωβρίου 1951.[7]

Πέθανε αιωνόβιος στην Αθήνα τον Ιούλιο του 1986 και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[8]. Σύζυγός του ήταν η Αντιγόνη Ιωαννίδου.[2]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Συμπλήρωμα, τομ. 4, σ. 109) - Δρανδάκης Παύλος - χ.χ
  2. 2,0 2,1 2,2 Ελληνικόν who's who, Εκδοτικός Οργανισμός Ελληνικών who's who 1962, σελ. 409
  3. Πανδέκτης
  4. Μητρώο πληρεξουσίων, γερουσιαστών και βουλευτών 1822-1935, Αθήνα 1986, Βουλή των Ελλήνων, σελ. 131 (αριθμ. 1232, 1233) (pdf)
  5. 5,0 5,1 Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 88, αρ. 902).(pdf)
  6. Ελευθερία, Σήμερον αι αναπληρωματικαί εκλογαί εις την περιφέρειαν Επιδαύρου Λιμηράς, 6 Δεκεμβρίου 1953, σελ. 8
  7. Σύνθεση της κυβέρνησης Σοφοκλή Βενιζέλου 1950, Γενική Γραμματείας Κυβερνήσεως.
  8. Τα Νέα, 20 Αυγούστου 1986, σελ. 42.