Δημήτριος Θεοδοσίου

Ο Δημήτριος Θεοδοσίου ήταν Έλληνας τυπογράφος του 18ου αιώνα.

Δημήτριος Θεοδοσίου
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	18ος αιώνας Ιωάννινα
Θάνατος	11  Μαρτίου 1782 ή 19ος αιώνας Βενετία
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Ελληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	εκδότης τυπογράφος τυπογράφος

Βιογραφικά στοιχεία

Γεννήθηκε στα Ιωάννινα. Η οικογένεια του Θεοδοσίου καταγόταν από τα Ιωάννινα και υπήρξε μια από τις μεγάλες ηπειρώτικες οικογένειες εμπόρων στη Βενετία κατά τον 17ο και 18ο αιώνα. Αφού εργάστηκε ως δόκιμος τυπογράφος στο εργαστήρι του Νικολάου Γλυκύ και το 1745 ανέλαβε τη διεύθυνση του τυπογραφείου, άνοιξε δικό του βιβλιοπωλείο. Το 1755 απέκτησε την άδεια να ιδρύσει Ελληνικό τυπογραφείο,με την υποχρέωση να τυπώνει βιβλία στα σλαβικά, χάριν των σλαβόφωνων πληθυσμών των Βαλκανίων. Το πρώτο βιβλίο που τύπωσε είναι η ΄΄Βίβλος ενιαύσιος την άπασαν εκκλησιαστικήν ακολουθίαν ανελλιπώς περιέχουσα΄΄. Σε ηλικία 65 ετών θα ζητήσει από τη Γερουσία άδεια να προσλάβει στην επιχείρηση τον γιο του αδελφού του, Ανδρέα. Ο Ανδρεάς θα μάθει την τέχνη της τυπογραφίας κοντά στον θείο του και θα εγγραφεί στην ΄΄Συντεχνία Τυπογράφων και Βιβλιοπωλών΄΄ ως κληρονόμος του. Την εποχή εκείνη το τυπογραφείο θα εξελιχθεί σε διαβαλκανικό κέντρο, καθώς διατηρεί εμπορικές σχέσεις με σλαβόφωνες χώρες οπως η Βοσνία, η Σερβία, η Βουλγαρία, η Βλαχία και η Ουγγαρία. Παρ΄όλη όμως τη διεθνική αυτή δραστηριότητα ο οίκος του Θεοδοσίου το 1780 αντιμετώπιζε οικονομικές δυσχέρειες. Έτσι, ο Δημήτρης Θεοδοσίου αναγκάσθηκε να συνεργαστεί με τον Pietro Marcuzzi, ο οποίος εργαζόταν και ως αρχιεργάτης στο τυπογραφείο. Στις 11 Μαρτίου του 1782 ο Δημήτριος Θεοδοσίου πεθαίνει και αναλαμβάνει ο γιος του, Πάνος. Εργαζόμενος με ζήλο για την ανόρθωση της επιχείρησης θα κατορθώσει το 1800 να αναβαθμίσει τα εκδοτικά προγράμματα και να εμπλουτίσει το τυπογραφικό υλικό του οίκου. Παράλληλα ανανέωσε τις συμφωνίες του με τους βιβλιοπωλικούς οίκους των σλαβικών χωρών και προσέλαβε ως διορθωτή τον Δοσίθεο Obradovic, ώστε οι σλαβικές εκδόσεις του να είναι πιο αξιόπιστες. Ωστόσο, ο Πάνος Θεοδοσίου συνεταιρίζεται περί το 1820, ενδεχομένως εξαιτίας νέων οικονομικών προβλημάτων, με τον λόγιο έμπορο Μιχαήλ Βασιλείου, και έκτοτε ουσιαστικά το τυπογραφείο διακόπτει τη λειτουργία του.

Δείτε επίσης

• Ιστορία της ελληνικής τυπογραφίας

Πηγές

• Μαρίνος Βρετός (1864). Εθνικόν ημερολόγιον. Εν Αθήναις: Παρά τω Κ. Δραγούμη εκδότη της Πανδώρας. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2008. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2010. 
• Κ. Σπ. Στάϊκος, Η εδραίωση της παραγωγής και της αγοράς του Ελληνικού βιβλίου στον διάσπαρτο Ελληνισμό της δύσης και της ανατολής, στο: Κ. Σπ. Στάϊκος, Τρ. Ε. Σκλαβενίτης (επιμ.), Πεντακόσια χρόνια έντυπης παράδοσης του Νέου Ελληνισμού (1499-1999)-Οδηγός της έκθεσης, εκδ. Βουλή των Ελλήνων, Αθήνα, 2000, σελ. 22