Δίγλωσσος ρυθμός

Δίγλωσσος ονομάζεται ο ρυθμός εκείνος της αρχαίας Ελληνικής αγγειογραφίας, που συνδυάζει τον ερυθρόμορφο και μελανόμορφο ρυθμό στις δύο όψεις αντίστοιχα σε ένα και το αυτό αγγείο.

«Ηρακλής και Αθηνά». Ερυθρόμορφη και μελανόμορφη όψη δίγλωσσου αμφορέα του Ζωγράφου του Ανδοκίδη, περ. 520-10 π.Χ., Κρατική αρχαιολογική συλλογή Μονάχου

Ιστορική αναδρομή

Εμφανίστηκε και γνώρισε την ακμή του στην Αττική του 6ου και 5ου αιώνα και σημάδεψε το πέρασμα της αγγειογραφικής τέχνης από τον μελανόμορφο στον ερυθρόμορφο ρυθμό. Συναντάται κυρίως σε αμφορείς, όπου η ίδια εικόνα στις δύο όψεις εικονίζεται στους δύο διαφορετικούς ρυθμούς αντίστοιχα, καθώς και σε οφθαλμωτές κύλικες, με μελανόμορφη εσωτερική και ερυθρόμορφη εξωτερική εικόνα. Σημαντικοί εκπρόσωποι του δίγλωσσου ρυθμού είναι ο Ζωγράφος του Ανδοκίδη, ο Ψίαξ, ο Επίκτητος, ο Όλτος και άλλοι.

Πηγές

• (Γερμανικά) Irma Wehgartner: Bilingue Vasen, in Der Neue Pauly Bd. 2 (1997), Sp. 677