Γουλιέλμος ο Λευκόχειρ

Ο Γουλιέλμος o Λευκόχειρ, γαλλ. Guillaume aux Blanches Mains (1135 - 1202) από τον Οίκο του Μπλουά ήταν Γάλλος καρδινάλιος.

Γουλιέλμος ο Λευκόχειρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη μητρική γλώσσα	Guillaume aux Blanches Mains (Γαλλικά)
Γέννηση	1135
Θάνατος	7  Σεπτεμβρίου 1202 Λαν
Χώρα πολιτογράφησης	Γαλλία
Θρησκεία	Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γαλλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	Λατίνος καθολικός ιερέας ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος (από 1164)
Οικογένεια
Γονείς	Θεοβάλδος Β΄ της Καμπανίας και Ματθίλδη της Καρινθίας
Αδέλφια	Στέφανος Α΄ του Σανσέρ Ερρίκος Α΄ της Καμπανίας Θεοβάλδος Ε΄ του Μπλουά Αδέλα της Καμπανίας Μαρία του Μπλουά-Καμπανίας Αγνή της Καμπανίας Ματθίλδη του Μπλουά-Καμπανίας
Συγγενείς	Φίλιππος Β΄ της Γαλλίας (πρωτοξάδερφος)
Οικογένεια	Οίκος του Μπλουά
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Κανονικός (κληρικός) (έως 1169, Saint Cyriacus Collegiate) καρδινάλιος-ιερέας (1179–1202, Σάντα Σαμπίνα) Cathedral dean (1163–1165) καρδινάλιος (1179–1102) επιχώριος επίσκοπος (1165–1176) καθολικός αρχιεπίσκοπος (1176–1202) καθολικός αρχιεπίσκοπος (1168–1176)
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Βιογραφία

Ήταν ο τέταρτος γιος του Θεοβάλδου Β΄ κόμη της Καμπανίας και της Ματίλντας των Σπόνχαϊμ, κόρης του Ένγκελμπερτ δούκα της Καρινθίας. Η αδελφή του Αδέλα παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο Ζ΄ της Γαλλίας και είχαν τον Φίλιππο Β΄, την Αγνή (Άννα), κά τέκνα.

Γεννήθηκε στο Μπρος του Ιλ-ντε-Φρανς και υπηρέτησε ως επίσκοπος του Σαρτρ το 1165, αρχιεπίσκοπος του Σαν (1169-1176) και αρχιεπίσκοπος του Ρενς (1175-1202), ο πρώτος ευγενής της Γαλλίας που έλαβε αυτό το αξίωμα. Έχρισε τον ανιψιό του Φίλιππο Β΄ ως συμβασιλιά της Γαλλίας.

Ο πάπας Αλέξανδρος Γ΄ τον έκανε καρδινάλιο-ιερέα της Σάντα Σαμπίνα το 1179 και από αυτή τη θέση υπέγραφε τις αποφάσεις (bullae) το διάστημα 1179-1201. Το 1202 απεβίωσε σε ηλικία 67 ετών. Η ανιψιά του Αγνή (βαπτίστηκε Άννα στην Κωνσταντινούπολη) παντρεύτηκε τον Αλέξιο Β΄ Κομνηνό, μετά τον Ανδρόνικο Α΄ Κομνηνό και έπειτα τον Αλέξιο Βρανά.

Πηγές

• Ludwig Falkenstein, “Guillaume aux Blanches Mains, archevêque de Reims et légat du siège apostolique (1176–1202),” Revue d’histoire de l’Église de France, XCI, 2005, pp. 5-25.
• Ludwig Falkenstein, “Wilhelm vom Champagne, Elekt von Chartres (1164-1168), Erzbischof von Sens (1168/69-1176), Erzbischof von Reims (1176-1202), Legat des apostolischen Stuhles, im Spiegel papstlicher Schreiben und Privilegien,” Zeitschrift der Savigny-Stiftung für Rechtsgeschichte. Kanonistische Abteilung, CXX, 2003, pp. 107-284. *[1]
• Dietrich Lohrmann, Papsturkunden in Frankreich. Neue Folge. 7. Bd. Nördliche Ile-de-France und Vermandois. Berlin: Weidmannsche Buchhandlung, 1976. (Abhandlungen der Akademie der Wissenschaften in Göttingen. Philologisch-historische Klasse; 3. Folge, Nr. 95).
• Jules Mathorez, “Guillaume aux Blanches-Mains, évêque de Chartres,” Archives du diocese de Chartres, Pièces detaches, Etudes et documents, XX, 1914, pp. 187-340.