Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης
Κινηματογραφικό βραβείο
Το Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης (αγγλικά: New York Film Critics Award For Best Foreign Picture) είναι βραβείο που απονέμεται από την Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης για να τιμήσει μια ξενόγλωσση ταινία της κινηματογραφικής βιομηχανίας.[1]
Βραβείο Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης | |
---|---|
Απονέμεται για | Καλύτερη Ξενόγλωσση Ταινία |
Τοποθεσία | Νέα Υόρκη |
Χώρα | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής |
Απονέμεται από | Ένωση Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης |
Συχνότητα | Ετήσιο |
Πρώτη απονομή | 1935 |
Τελευταία απονομή | 2023 |
Ιστοσελίδα | http://www.nyfcc.com |
Νικητές
ΕπεξεργασίαΔεκαετία 1930
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1937 | Μέγερλινκ | Mayerling | Γαλλία | Ανατόλ Λίτβακ |
1938 | Η μεγάλη χίμαιρα | La Grande Illusion | Ζαν Ρενουάρ≈ | |
1939 | - | Regain | Μαρσέλ Πανιόλ |
Δεκαετία 1940
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1940 | Μου κλέψαν τη γυναίκα μου | La femme du boulanger | Γαλλία | Μαρσέλ Πανιόλ |
1946 | Ρώμη, ανοχύρωτη πόλη | Roma città aperta | Ιταλία | Ρομπέρτο Ροσελίνι |
1947 | Πόλεμος ή ειρήνη; | Vivere in pace | Λουίτζι Ζάμπα | |
1948 | Αυτοί που έμειναν ζωντανοί | Paisà | Ρομπέρτο Ροσελίνι | |
1949 | Κλέφτης ποδηλάτων | Ladri di biciclette | Βιτόριο ντε Σίκα≠ |
Δεκαετία 1950
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1950 | Αγάπη | L'Amore | Ιταλία | Ρομπέρτο Ροσελίνι |
1951 | Θαύμα στο Μιλάνο | Miracolo a Milano | Βιτόριο ντε Σίκα | |
1952 | Απαγορευμένα παιχνίδια | Jeux interdits | Γαλλία | Ρενέ Κλεμάν≠ |
1953 | Η δικαιοσύνη ομίλησε | Justice est faite | Αντρέ Καγιάτ | |
1954 | Η πύλη της κολάσεως | Jigokumon | Ιαπωνία | Τεϊνοσούκε Κινουγκάσα≠ |
1955 | Ό,τι μου αρνήθηκαν οι άνθρωποι | Umberto D. | Ιταλία | Βιτόριο ντε Σίκα |
1956 | Λα Στράντα | La Strada | Φεντερίκο Φελίνι≠ | |
1957 | Η ταβέρνα | Gervaise | Γαλλία | Ρενέ Κλεμάν |
1958 | Ο θείος μου | Mon Oncle | Ζακ Τατί≠ | |
1959 | Τα 400 χτυπήματα | Les Quatre Cents Coups | Φρανσουά Τρυφό≈ |
Δεκαετία 1960
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1960 | Χιροσίμα, αγάπη μου | Hiroshima mon amour | Γαλλία | Αλέν Ρενέ |
1961 | Γλυκιά ζωή | La Dolce Vita | Ιταλία | Φεντερίκο Φελίνι |
1963 | 8½ | Otto e mezzo | Φεντερίκο Φελίνι≠ | |
1964 | Ο τυχοδιώκτης του Ρίο | L'homme de Rio | Γαλλία | Φιλίπ ντε Μπροκά |
1965 | Η Ιουλιέτα των πνευμάτων | Giulietta degli spiriti | Ιταλία | Φεντερίκο Φελίνι |
1966 | Το μαγαζάκι της κεντρικής οδού | Obchod na korze | Τσεχοσλοβακία | Γιαν Καντάρ και Έλμαρ Κλος≠ |
1967 | Ο πόλεμος τελείωσε [2] | La guerre est finie | Γαλλία | Αλέν Ρενέ |
1968 | Πόλεμος και ειρήνη [3] | Voyna i mir | Σοβιετική Ένωση | Sergei Bondarchuk≠ |
Δεκαετία 1970
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1978 | Ψωμί και σοκολάτα | Pane e cioccolata | Ιταλία | Φράνκο Μπρουσάτι |
1979 | Το δέντρο και τα τσόκαρα | L'albero degli zoccoli | Γαλλία Ιταλία | Ερμάνο Όλμι |
Δεκαετία 1980
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1980 | Ο θείος μου από την Αμερική | Mon oncle d'Amérique | Γαλλία | Αλέν Ρενέ |
1981 | Pixote: Το χαμίνι του Σάο Πάολο | Pixote: A lei do mais fraco | Βραζιλία | Έκτορ Μπαμπένκο |
1982 | Οι έφηβοι | Megáll az idö | Ουγγαρία | Πίτερ Γκοτάρ |
1983 | Φάνι και Αλεξάνδρος | Fanny och Alexander | Σουηδία | Ίνγκμαρ Μπέργκμαν≠ |
1984 | Μια Κυριακή στην εξοχή | Un dimanche à la campagne | Γαλλία | Μπερτράν Ταβερνιέ |
1985 | Ραν | 乱 | Ιαπωνία Γαλλία | Ακίρα Κουροσάβα≠ |
1986 | Η παρακμή της αμερικανικής αυτοκρατορίας | Le déclin de l'empire américain | Καναδάς | Ντενί Αρκάν≈ |
1987 | Σαν αδέσποτο σκυλί | Mitt liv som hund | Σουηδία | Λάσε Χάλστρομ≈ |
1988 | Γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης | Mujeres al borde de un ataque de nervios | Ισπανία | Πέδρο Αλμοδόβαρ≈ |
1989 | Μια υπόθεση γυναικών | Une affaire de femmes | Γαλλία | Κλοντ Σαμπρόλ |
Δεκαετία 1990
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
1990 | Το κακό κορίτσι [4] | Das Schreckliche Mädchen | Γερμανία | Μίκαελ Βερχόφεν≈ |
1991 | Europa Europa | Hitlerjunge Salomon | Αγκνιέσκα Χόλαντ | |
1992 | Σήκωσε τα κόκκινα φανάρια | Da hong deng long gao gao gua | Κίνα Χονγκ Κονγκ | Ζανγκ Γιμού≈ |
1993 | Αντίο, παλλακίδα μου[5] | Ba wang bie ji | Τσεν Καϊγκέ | |
1994 | Τρία χρώματα: Η κόκκινη ταινία | Trois couleurs: Rouge | Γαλλία Πολωνία | Κριστόφ Κισλόφσκι≈ |
1995 | Αγριοκαλαμιές | Les Roseaux sauvages | Γαλλία | Αντρέ Τετσίν |
1996 | Το άσπρο μπαλόνι | Badkonake sefid | Ιράν | Τζαφάρ Παναχί |
1997 | Η μικρή Πονέτ | Ponette | Γαλλία | Ζακ Ντιλόν |
1998 | Οικογενειακή γιορτή | Festen | Δανία | Τόμας Βίντερμπεργκ |
1999 | Όλα για τη μητέρα μου | Todo sobre mi madre | Ισπανία | Πέδρο Αλμοδόβαρ≠ |
Δεκαετία 2000
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
2000 | Και ένα και δύο οικογενειακοί ρυθμοί | Yī Yī | Ιαπωνία Ταϊβάν | Έντουαρντ Γιανγκ |
2001 | Ερωτική επιθυμία | Faa yeung nin wa | Γαλλία Χονγκ Κονγκ | Γουόνγκ Καρ Γουάι |
2002 | Θέλω και τη μαμά σου | Y Tu Mamá También | Μεξικό | Αλφόνσο Κουαρόν≈ |
2003 | Η πόλη του Θεού | Cidade de Deus | Βραζιλία | Φερνάντο Μεϊρέγιες |
2004 | Κακή εκπαίδευση | La mala educación | Ισπανία | Πέδρο Αλμοδόβαρ |
2005 | 2046 | 2046 | Κίνα Χονγκ Κονγκ | Γουόνγκ Καρ Γουάι |
2006 | Η μεγάλη στρατιά των αφανών ηρώων | L'armée des ombres | Γαλλία Ιταλία | Ζαν-Πιέρ Μελβίλ |
2007 | Οι ζωές των άλλων | Das Leben der Anderen | Γερμανία | Φλόριαν Χένκελ φον Ντόνερσμαρκ ≠ |
2008 | 4 μήνες, 3 εβδομάδες & 2 μέρες | 4 luni, 3 săptămâni şi 2 zile | Ρουμανία | Κριστιάν Μουντζίου |
2009 | Στιγμές αγάπης | L'Heure d'été | Γαλλία | Ολιβιέ Ασαγιάς |
Δεκαετία 2010
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
2010 | Κάρλος | Carlos | Γαλλία Γερμανία | Ολιβιέ Ασαγιάς |
2011 | Ένας χωρισμός | Jodaí-e Nadér az Simín | Ιράν | Ασγκάρ Φαραντί≠ |
2012 | Αγάπη | Amour | Αυστρία Γαλλία Γερμανία | Μίχαελ Χάνεκε≠ |
2013 | Η ζωή της Αντέλ | La Vie d'Adèle – Chapitres 1 & 2 | Γαλλία | Αμπντελατίφ Κεσίς |
2014 | Ida | Ida | Πολωνία | Πάβελ Παβλικόφσκι≠ |
2015 | Τιμπουκτού | Timbuktu | Μαυριτανία | Αμπντεραχμάν Σισάκο |
2016 | Τόνι Έρντμαν | Toni Erdmann | Γερμανία | Μάρεν Άντε≈ |
2017 | 120 χτύποι το λεπτό | BPM (Beats per Minute) | Γαλλία | Ρομπέν Καμπιγιό[6] |
2018 | Ψυχρός πόλεμος [7] | Zimna Wojna | Πολωνία | Πάβελ Παβλικόφσκι≈ |
2019 | Παράσιτα[8] | Gisaengchung | Νότια Κορέα | Πονγκ Τσουν-χο[9] |
Δεκαετία 2020
ΕπεξεργασίαΈτος | Τίτλος | Πρωτότυπος τίτλος | Χώρα | Σκηνοθέτης |
---|---|---|---|---|
2020 | Τα γεράκια της νύχτας | Bacurau | Βραζιλία | Kleber Mendonça Filho
Juliano Dornelles[10] |
2021 | Ο χειρότερος άνθρωπος στον κόσμο | Verdens verste menneske | Νορβηγία | Χοακίμ Τρίερ[11] |
2022 | EO | Io | Πολωνία | Γέρζι Σκολιμόφσκι |
2023 | Anatomy of a Fall | Anatomie d'une chute | Γαλλία | Justine Triet |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Κατάλογος βραβείων της Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου της Νέας Υόρκης» (στα Αγγλικά). nyfcc.com. Ανακτήθηκε στις 22 Μαρτίου 2020.
- ↑ Weiler, A. H. (3 January 1968). «New York Film Critics Name Poitier-Steiger Film 'Best'». The Calgary Herald. https://news.google.com/newspapers?id=mmpkAAAAIBAJ&sjid=y3wNAAAAIBAJ&pg=960,265975&dq. Ανακτήθηκε στις 29 December 2017.
- ↑ «N.Y. critics pick best movies». The Montreal Gazette. 2 January 1969. https://news.google.com/newspapers?id=EnoyAAAAIBAJ&sjid=F7kFAAAAIBAJ&pg=4388,72286&dq. Ανακτήθηκε στις 29 December 2017.
- ↑ Fox, David. «'GoodFellas' a Favorite on Both Coasts : N.Y. Critics Cite 'GoodFellas'» (στα Αγγλικά). Los Angeles Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-06. https://web.archive.org/web/20160306161200/http://articles.latimes.com/1990-12-19/entertainment/ca-6372_1_critics-circle. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ Matthews, Jack (16 Δεκεμβρίου 1993). «N.Y. Writers Pick 'List' but Bypass Spielberg : Movies: Film Critics Circle echoes its L.A. counterpart by naming 'Schindler's List' the best work of 1993 and 'The Piano's' Jane Campion best director». The Los Angeles Times. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2017.
- ↑ 2017 New York Film Critics Circle winners: Full list|EW.com
- ↑ 2018 New York Film Critics Circle Awards|IndieWire
- ↑ 2019 New York Film Critics Circle Awards - Full List|Deadline
- ↑ «New York Film Critics Circle Names 'The Irishman' Best Film; Safdie Brothers, Lupita Nyong'o, Antonio Banderas Among Winners» (στα Αγγλικά). deadline.com. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2022.
- ↑ Lindahl, Chris· Blauvelt, Christian (18 Δεκεμβρίου 2020). «New York Film Critics Circle Awards Winners (Updating Live)». IndieWire. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2020.
- ↑ New York Film Critics Circle: 2021 Winners List — Deadline