Μακεδονία του Πιρίν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Με την ονομασία Μακεδονία του Πιρίν, ή και Βουλγαρική Μακεδονία καθιερώθηκε ν΄ αναφέρεται από τους Βούλγαρους, εκ των υστέρων, ένα τμήμα της γεωγραφικής Μακεδονίας (κάτι λιγότερο από 10%) που κατέλαβαν κατά τους πολέμους της τότε Βαλκανικής συμμαχίας 1912 - 1913 κατά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως περιήλθε και τελικά αναγνωρίστηκε σ΄ αυτούς σύμφωνα με τις δύο συνθήκες ειρήνης που ακολούθησαν, η Συνθήκη Βουκουρεστίου (1913) και η Συνθήκη του Νεϊγύ του 1919.
Η δε ονομασία της προήλθε από το βουλγαρικό όνομα Πίριν ή Πιρίν ((βουλγαρικά: Пирин) της οροσειράς του Πιρίν (Ανατολικός Όρβηλος), που δεσπόζει στην περιοχή.
Σημειώνεται ότι στην αρχαιότητα η περιοχή αναφερόταν και ως Παρορβηλία.
Επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η περιοχή αυτή περιελάμβανε τις υποδιοικήσεις (καζάδες) της Τζουμαγιάς, του Πετριτσίου, του Μελενίκου, της Μαχομίας και του Νευροκοπίου των οποίων ο πληθυσμός κατά τις επίσημες οθωμανικές στατιστικές της εποχής υπολογιζόταν περίπου σε 160.000 κατοίκους.
Σήμερα περιλαμβάνει το διαμέρισμα του Μπλαγκόεβγκραντ στην νοτιοδυτική Βουλγαρία. Συνορεύει νότια με την Ελλάδα και προς δυσμάς με τη Βόρεια Μακεδονία, ενώ βρέχεται από τον Στρυμώνα ποταμό. Η συνολική έκτασή του φθάνει τα 6449.5 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός του είναι 341.245 κάτοικοι.