Βαλκάνια
Με την ονομασία Βαλκάνια (εκ της τουρκικής λέξης «μπαλκάν» (balkan = όρος[1] ή υψηλή δασώδης οροσειρά)[2], λεγόμενη και Βαλκανική χερσόνησος ή εναλλακτικά Αιμαϊκή Χερσόνησος/Χερσόνησος του Αίμου (αρχ. ελληνική), χαρακτηρίζεται, τόσο ως πολιτικός όσο και ως γεωγραφικός όρoς, η περιοχή της νοτιοανατολικής Ευρώπης, νότια του Δούναβη και ανατολικά της Αδριατικής θάλασσας, αλλά και χώρες γειτονικές που βρίσκονται εκτός των φυσικών γεωγραφικών ορίων της χερσονήσου αυτής, που από το μακρινό παρελθόν λειτούργησε και λειτουργεί ως σταυροδρόμι πολιτισμών, μεταξύ Ευρωπαϊκής και Ασιατικής ηπείρου.
Η διακριτή ταυτότητα και ο τεμαχισμός της βαλκανικής χερσονήσου θεωρείται απότοκος της ορεινής γεωγραφίας της, αλλά και της συγκέντρωσης πολλών εθνοτήτων σε έναν γεωγραφικά σχετικά περιορισμένο χώρο και της εξαιρετικά βίαιης ιστορίας της, που είναι γεμάτη πολέμους και επιδρομές. Η ευρύτερη περιοχή αυτή καλύπτει περί τα 550.000 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της αγγίζει τα 53 εκατομμύρια κατοίκους. Το όνομα της περιοχής αντλείται από τα Βαλκάνια όρη ή οροσειρά του Αίμου που διατρέχουν την περιοχή από το κέντρο της Βουλγαρίας έως την ανατολική Σερβία.
Ορισμοί και σύνορα
ΕπεξεργασίαΧερσόνησος
ΕπεξεργασίαΤα Βαλκάνια αναφέρονται ως βαλκανική χερσόνησος ή χερσόνησος του Αίμου (Αιμαϊκή Χερσόνησος), καθώς περιβάλλονται από την Αδριατική, το Ιόνιο, το Αιγαίο, τον Μαρμαρά (Προποντίδα) και τη Μαύρη θάλασσα (Εύξεινος Πόντος), νοτιοδυτικά, νότια και νοτιοανατολικά. Ενώ δεν είναι ένα πρότυπο χερσονήσου, δεδομένου ότι δεν έχει κάποιο ισθμό να τη συνδέει με την ηπειρωτική Ευρώπη, τούτος ο ορισμός χρησιμοποιείται συχνά για να υποδείξει την ευρύτερη βαλκανική περιοχή.
Νοτιοανατολική Ευρώπη
ΕπεξεργασίαΕξαιτίας των υποδηλώσεων που προαναφέρθηκαν για τον όρο «Βαλκάνια», πολλοί προτιμούν αντ' αυτού τον όρο Νοτιοανατολική Ευρώπη. Η χρήση αυτού του όρου ως γεωγραφικού προσδιορισμού αυξάνεται σταδιακά. Μια πρωτοβουλία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 1999 ονομάστηκε Σύμφωνο σταθερότητας για τη νοτιοανατολική Ευρώπη, και η δικτυακή εφημερίδα Balkan Times μετονομάστηκε σε Southeast European Times το 2003. Η χρήση αυτού του όρου για τη βαλκανική χερσόνησο (και μόνο αυτήν) τεχνικά αγνοεί τη γεωγραφική παρουσία της Ρουμανίας, η οποία βρίσκεται επίσης στο νοτιοανατολικό τμήμα της ευρωπαϊκής ηπείρου.
Γεωγραφικός ορισμός και όρια
Επεξεργασία
Τα βόρεια σύνορα της βαλκανικής χερσονήσου θεωρείται γενικά ότι ευθυγραμμίζονται με τη γραμμή που διαμορφώνεται από τους ποταμούς Δούναβη, Σάβου και Κούπα και ένα τμήμα που συνδέει τις πηγές του Κούπα με τον κόλπο Κβάρνερ.
Υπάρχουν επίσης και άλλοι ορισμοί των βόρειων συνόρων των Βαλκανίων:
- η γραμμή Κόρκα (Krka), (ποταμός στη Σλοβενία) – Βιπάβα (Vipava) - βόρειο όριο του κόλπου της Τεργέστης,
- η γραμμή Δνείστερος - Τιμισοάρα - Ζάγκρεμπ – όρος Τρίγκλαβ,
- η γραμμή Σάβου - Λιουμπλιάνσκο Πόλιε (Ljubljansko polje) – ποταμός Ίντριτσα (Idrijca) – ποταμός Σόκα (Soca).
Το συνηθέστερα χρησιμοποιούμενο βόρειο σύνορο Δούναβης-Σάβος-Κούπα είναι αυθαίρετο ως προς τα φυσιογραφικά χαρακτηριστικά του, όμως μπορεί να αναγνωριστεί εύκολα στον χάρτη. Είναι ιστορικά δικαιολογήσιμο επειδή η περιοχή που καθορίζεται έτσι (μαζί με τη Ρουμανία, αποκλείοντας το Μαυροβούνιο, τη Δαλματία και τα Επτάνησα) αποτελούσε το μεγαλύτερο τμήμα της ευρωπαϊκής επικράτειας της Οθωμανικής αυτοκρατορίας από τα τέλη του 15ου έως τον 19ο αιώνα. Ο ποταμός Κούπα σχηματίζει ένα φυσικό σύνορο μεταξύ της νοτιοανατολικής Σλοβενίας και της Κροατίας, ο Σάβος διχοτομεί την Κροατία, τη Σερβία και τον Δούναβη, ο οποίος είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ευρωπαϊκός ποταμός (μετά τον Βόλγα) και διαμορφώνει ένα φυσικό σύνορο μεταξύ Βουλγαρίας, Σερβίας και της Ρουμανίας. Βόρεια αυτής της γραμμής βρίσκεται η πεδιάδα της Παννονίας και (στην περίπτωση της Ρουμανίας) τα Καρπάθια Όρη.
Το υψηλότερο σημείο των Βαλκανίων βρίσκεται στο όρος Ρίλα, στη Βουλγαρία (υψόμετρο 2.925 μέτρα), ενώ το χαμηλότερο στο Φρέαρ των Οινουσσών, ανοιχτά της Μεσσηνίας με βάθος 5.267 μέτρα.
Χώρες
ΕπεξεργασίαΧώρες που ανήκουν εξ ολοκλήρου, γεωγραφικά στη Βαλκανική Χερσόνησο:
| Χώρα | Πρωτεύουσα χώρας | Σημειώσεις |
|---|---|---|
 Αλβανία
|
Τίρανα | — |
 Βόρεια Μακεδονία
|
Σκόπια |
|
 Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
Σεράγεβο |
|
 Βουλγαρία
|
Σόφια | — |
 Κόσοβο (περιορισμένης αναγνώρισης)
|
Πρίστινα |
|
 Κροατία
|
Ζάγκρεμπ | — |
 Μαυροβούνιο
|
Ποντγκόριτσα | Η Μαυροβουνιακή γλώσσα, είναι, στην πραγματικότητα διάλεκτος της Σερβικής, αλλά για πολιτικούς και θρησκευτικούς λόγους, θεωρείται ξεχωριστή γλώσσα, και γράφεται κυρίως με το Λατινικό Αλφάβητο, για να διαχωρίζεται από την επίσημη Σερβική γλώσσα, και εναλλακτικά και με το Κυριλλικό Αλφάβητο, στην οποία γράφεται αποκλειστικά μόνο η Σερβική. |
Χώρες που περιλαμβάνονται, μερικώς ή κατά το ήμισυ, γεωγραφικά στη Βαλκανική Χερσόνησο:
| Χώρα | Πρωτεύουσα χώρας | Τμήμα της χώρας, το οποίο ανήκει γεωγραφικά στα Βαλκάνια |
|---|---|---|
 Ελλάδα
|
Αθήνα |
|
 Ρουμανία
|
Βουκουρέστι |
|
 Σερβία
|
Βελιγράδι |
|
 Τουρκία
|
Άγκυρα |
|
Χώρες που δεν ανήκουν, γεωγραφικά στη Βαλκανική Χερσόνησο, αλλά συνδέονται με αυτήν:
| Χώρα | Πρωτεύουσα χώρας | Σημειώσεις |
|---|---|---|
 Κύπρος
|
Λευκωσία | Αν και η Κύπρος βρίσκεται γεωγραφικά νότια της Ασιατικής Τουρκίας (Μικρά Ασία), περιστασιακά περιλαμβάνεται στους ορισμούς των Βαλκανίων λόγω των πολιτιστικών και ιστορικών δεσμών της με την περιοχή, και κυριότερα με την Ελλάδα. |
 Μολδαβία
|
Κισινάου |
|
 Ουγγαρία
|
Βουδαπέστη | Αν και η Ουγγαρία βρίσκεται γεωγραφικά στην Κεντρική Ευρώπη, περιστασιακά περιλαμβάνεται στους ορισμούς των Βαλκανίων λόγω των πολιτιστικών και ιστορικών δεσμών της με την περιοχή. |
 Ουκρανία
|
Κίεβο | Γεωγραφικά, η Ουκρανία, ανήκει εξ ολοκλήρου στην Ανατολική Ευρώπη. Περιοχές της κοντά στα σύνορα με την Ρουμανία, βόρεια του ποταμού Δούναβη, για γεωγραφικούς λόγους θεωρείται ότι ανήκουν στη Βαλκανική Χερσόνησο. |
 Σλοβενία
|
Λιουμπλιάνα |
|
Κλίμα
ΕπεξεργασίαΤα Βαλκάνια έχουν γενικά ποικιλία ορεινού, ηπειρωτικού και μεσογειακού κλίματος με κάποιες διαφορές και μεταξύ των ίδιων τύπων, κατά κανόνα στα Βόρεια οι χειμώνες είναι πολύ ψυχροί με θερμοκρασίες -24 °C και -28 °C και μπορεί να φτάσουν και -30 °C ενώ στα νότια είναι πιο ήπιοι με θερμοκρασίες από +11 °C και +3 °C και μπορεί να φτάσει και -1 °C. Ακόμη, τα καλοκαίρια είναι αρκετά ζεστά σε όλες τις βαλκανικές χώρες και μπορεί να φτάσουν έως +40 °C. Οι ακραίες θερμοκρασίες που έχουν σημειωθεί στα Βαλκάνια είναι +48 °C στην Ελλάδα και -39 °C στη Ρουμανία.
Φυσικοί πόροι
Επεξεργασία
_7.JPG)
Το μεγαλύτερο τμήμα της περιοχής των Βαλκανίων καλύπτεται από οροσειρές που τη διατρέχουν από νοτιοδυτικά προς βορειοανατολικά. Οι κύριες οροσειρές είναι οι Δειναρικές Άλπεις στη Σλοβενία, την Κροατία και τη Βοσνία, το Όρος Σκάρδος που ξεκινά από την Αλβανία προς τη Βόρεια Μακεδονία και την οροσειρά της Πίνδου ως την κεντρική Ελλάδα. Στη Βουλγαρία υπάρχουν οροσειρές που διατρέχουν την περιοχή από ανατολάς προς δυσμάς, όπως τα Βαλκάνια Όρη και η οροσειρά της Ροδόπης στα σύνορά της με την Ελλάδα. Η υψηλότερη κορυφή είναι η Μουσαλά, (2925 μ) στο όρος Ρίλα, στη νοτιοδυτική Βουλγαρία.
Στις ακτές το κλίμα των Βαλκανίων είναι μεσογειακό ενώ στην ενδοχώρα είναι ήπιο ηπειρωτικό. Στο βόρειο τμήμα της χερσονήσου και στις ορεινές περιοχές, ο χειμώνας είναι συνήθως παγωμένος με συχνές χιονοπτώσεις, ενώ το καλοκαίρι ξηρό και θερμό. Στις νότιες περιοχές ο χειμώνας είναι συνήθως ηπιότερος.
Στο πέρασμα των αιώνων πολλά δάση καταστράφηκαν και αντικαταστάθηκαν με θάμνους και πόες. Στις νότιες περιοχές και κοντά στις ακτές υπάρχει σημαντική αειθαλής βλάστηση. Στην ενδοχώρα υπάρχουν τα τυπικά δάση της Ευρώπης με οξιά και δρυ ή έλατο και πεύκο στα ορεινά. Η δενδρογραμμή ή «όριο βλάστησης» στους ορεινούς όγκους αναπτύσσεται περίπου στο ύψος των 1800-2300 μ..
Οι καλλιέργειες στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων εκτιμούνται γενικώς ως μη παραγωγικές, εκτός από τις πεδιάδες όπου το θερμό κλίμα και οι γόνιμες αλλουβιανές αποθέσεις δίνουν τις ευκαιρίες για μια ικανοποιητική παραγωγή. Οι καλλιέργειες στα ορεινά εδάφη είναι μικρές και έχουν συνήθως τοπική εμβέλεια, εκτός από τις καλλιέργειες της αμπέλου και της ελιάς που παρουσιάζουν εξαγωγικές δραστηριότητες.
Οι ενεργειακές πηγές περιορίζονται σε κοιτάσματα λιγνίτη, στη Βουλγαρία, τη Σερβία, τη Βοσνία και την Ελλάδα. Υπάρχουν, επίσης, μικρά αποθέματα πετρελαίου στη Σερβία, την Αλβανία, την Κροατία και την Ελλάδα (Αιγαίο). Το φυσικό αέριο κατά το πλείστον εισάγεται ελλείψει εντοπίων ικανοποιητικών αποθεμάτων και χρησιμοποιούνται κυρίως υδροηλεκτρικοί σταθμοί για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, εκτός από την περίπτωση της Βουλγαρίας που χρησιμοποιεί και πυρηνικό αντιδραστήρα για την ικανοποίηση των αναγκών της και της Ελλάδας που χρησιμοποιεί λιγνίτη.
Όσον αφορά στον ορυκτό πλούτο, υπάρχει αρκετός χαλκός, ψευδάργυρος, χρώμιο, μαγγάνιο, βωξίτες, χρυσός και ουράνιο. Ορισμένα από τα μέταλλα -κυρίως οι βωξίτες- είναι τμήμα της βαλκανικής εξαγωγικής δραστηριότητας, κυρίως στην ελληνική επικράτεια.
Πόλεις
ΕπεξεργασίαΟι μεγαλύτερες πόλεις στα Βαλκάνια είναι:
Σύνθεση πληθυσμών ανά εθνικότητα και θρησκεία
ΕπεξεργασίαΑκολουθεί κατάλογος με τον πληθυσμό των βαλκανικών χωρών.
| Χώρα ή περιοχή | Πληθυσμός |
|---|---|
| Αλβανία
|
2.831.741[3] |
| Βόρεια Μακεδονία
|
2.076.255[4] |
| Βοσνία και Ερζεγοβίνη
|
3.531.159[5] |
| Βουλγαρία
|
6.951.482[6] |
| Ελλάδα
|
10.815.197[7] |
 Κόσοβο
|
1.782.115[8] |
| Κροατία
|
4.065.253 [9] |
 Μαυροβούνιο
|
620.029[10] |
| Ρουμανία
|
19.318.000[11] |
| Σλοβενία
|
2.100.126[12] |
| Σερβία
|
6.926.705[13] |
| Τουρκία (Ανατολική Θράκη)
|
10.620.739[14] |
| Βαλκάνια | 71.638.801 |
Οι κύριες θρησκείες της περιοχής είναι ο ανατολικός ορθόδοξος Χριστιανισμός, ο Καθολικισμός και ο Ισλαμισμός. Επίσης ασκείται μια ποικιλία διαφορετικών παραδόσεων της κάθε πίστης, με κάθε μία από τις ορθόδοξες χώρες να έχει την εθνική της εκκλησία.
| Ο Χριστιανισμός είναι η κύρια θρησκεία στην πλειοψηφία των παρακάτω χωρών:[15] | Θρησκευτικές μειονότητες της εκάστοτε χώρας[15] |
|---|---|
| Σερβία: 84% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, και συγκεκριμένα είναι Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες)
|
* Αθεϊσμός (πολλοί Σέρβοι πολίτες δηλώνουν άθεοι κυρίως στις μεγάλες πόλεις, κυρίως λόγω του κομμουνιστικού τους παρελθόντος, ειδικότερα όμως οι μικτοί Γιουγκοσλάβοι, αλλά και οι μόνιμοι λιγοστοί Κινέζοι) * Ρωμαιοκαθολικοί 5% (κυρίως οι Σλοβένοι, οι Κροάτες και οι Σλοβάκοι, οι οποίοι αποτελούν μειονότητα, αλλά και άλλοι Σλάβοι όπως οι Πολωνοί και οι Σλοβάκοι, καθώς και οι Ούγγροι, που αποτελούν πλειοψηφία στην Βόρεια Βοϊβοντίνα) * Σουνιτικό Ισλάμ 3% (κυρίως οι Αλβανοί, στην κοιλάδα του Πρέσεβο, οι Μποσνιάκοι και οι Μουσουλμάνοι στην περιοχή του Ανατολικού Σάντζακ και αρκετοί Ρομά) * Προτεσταντισμός (1%, κυρίως οι Γερμανοί της Βοϊβοντίνας και λίγοι Ρουμάνοι, οι περισσότεροι είναι κυρίως Ορθόδοξοι Χριστιανοί) άλλοι (6%) |
| Ελλάδα: 93% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό)
|
* Αθεϊσμός (αρκετοί Έλληνες πολίτες δηλώνουν άθεοι τα τελευταία χρόνια, ειδικότερα οι νεότερες γενιές, αλλά και γενικότερα οι πολίτες που ψηφίζουν κυρίως κόμματα από τον χώρο της Αριστεράς, καθώς και πολλοί Έλληνες καλλιτέχνες του θεάματος και του πολιτισμού) * Σουνιτικό Ισλάμ 4% (κυριότερα η Μουσουλμανική μειονότητα Ελλάδος, δηλαδή οι Πομάκοι, οι Αλεβίτες, πολλοί Ρομά οι οποίοι ζουν κυρίως σε χωριά και οι Τούρκοι της Ελληνικής Θράκης, σε μεγαλύτερο ποσοστό στην Ροδόπη και την Ξάνθη, και σε πάρα πολύ μικρά ποσοστά σε Έβρο και Δωδεκάνησα) * Καθολικισμός (κυρίως στα νησιά των Κυκλάδων: Σύρος, Τήνος και Άνδρος, και σε περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης) * άλλοι (Αιρετικοί, Παλαιοημερολογίτες - κυρίως στην Βόρεια Ελλάδα, Προτεσταντισμός και Αρχαία Ελληνική Θρησκεία) |
| Βουλγαρία: 87% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό)
|
* Αθεϊσμός (οι περισσότεροι Βούλγαροι πολίτες δηλώνουν άθεοι, λόγω του κομμουνιστικού τους παρελθόντος) * Σουνιτικό Ισλάμ 13% (κυρίως στην νότια Βουλγαρία, οι Πομάκοι και οι Τούρκοι, στην περιοχή της Ροδόπης, οι οποίοι ζουν κυρίως σε χωριά - με κυριότερο αστικό κέντρο το Κίρτζαλι, και σε διάσπαρτες περιοχές της Νότιας Δοβρουτσάς, στην βόρεια Βουλγαρία) * άλλοι (Αιρετικοί και Παλαιοημερολογίτες) |
| Κροατία: 86% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Καθολικισμό)
|
* Ορθόδοξοι (4%, κυρίως οι λιγοστοί μόνιμοι Σέρβοι, που παρέμειναν μετά τους Γιουγκοσλαβικούς πολέμους σε διάφορες περιοχές) * Σουνιτικό Ισλάμ (1%, κυρίως Μποσνιάκοι) * άλλοι (7%) * Αθεϊσμός (αρκετοί Κροάτες δηλώνουν άθεοι) |
| Σλοβενία: 57% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Καθολικισμό, συμπεριλαμβάνονται και οι Ιταλοί της Σλοβενίας)
|
* Σουνιτικό Ισλάμ (2%) * Ορθόδοξοι (2%, κυρίως Σέρβοι) * άλλοι (36%) * Αθεϊσμός (αρκετοί Σλοβένοι δηλώνουν άθεοι) |
| Μαυροβούνιο: 74% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, , συμπεριλαμβάνονται και οι Σέρβοι του Μαυροβουνίου)
|
* Αθεϊσμός (οι περισσότεροι πολίτες του Μαυροβουνίου δηλώνουν άθεοι, λόγω του κομμουνιστικού παρελθόντος) * Σουνιτικό Ισλάμ 19% (κυρίως οι Αλβανική μειονότητα στα νότια της χώρας - με κυριότερο αστικό κέντρο το Ουλτσίν, και οι Μουσουλμάνοι στην περιοχή του Δυτικού Σάντζακ) * Ρωμαιοκαθολικοί 3% (κυρίως στα παράλια της χώρας) * άλλοι (5%) |
| Βόρεια Μακεδονία: 64% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, και συγκεκριμένα είναι Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες)
|
* Σουνιτικό Ισλάμ 33% (κυρίως οι Αλβανόφωνοι, με κυριότερα αστικά κέντρα το Τέτοβο, το Γκόστιβαρ, τη Δίβρη και τα Δυτικά Σκόπια, η πλειοψηφία των Ρομά και οι Τούρκοι της χώρας, καθώς και οι Τορμπέσοι - Μουσουλμάνοι Σλαβομακεδόνες) * Ρωμαιοκαθολικοί (αρκετοί Βλάχοι της χώρας, οι περισσότεροι είναι κυρίως Ορθόδοξοι Χριστιανοί) |
| Το Ισλάμ είναι η κύρια θρησκεία μόνο στις παρακάτω τέσσερις χώρες:[15] | Θρησκευτικές μειονότητες της εκάστοτε χώρας[15] |
| Τουρκία: 99% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται το Σουνιτικό Ισλάμ)
|
* Καθολικοί * Ορθοδοξία (κυρίως οι Έλληνες, οι Αρμένιοι, οι Ασσύριοι και οι Γεωργιανοί) * Σιιτικό Ισλάμ (σε πολύ μικρό ποσοστό η Αζερική και η Ιρανική μειονότητα και ορισμένοι Τσετσένοι, Ιρακινοί και Κούρδοι, αν και οι τρεις τελεύταιες εθνικότητες είναι κατά κύριο λόγο Σουνίτες) * Κρυπτοχριστιανοί (ακόμη και σήμερα αρκετοί δηλώνουν κυρίως στην περιοχή του Πόντου) * Αθεϊσμός |
| Κόσοβο: 94% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται το Σουνιτικό Ισλάμ και είναι η Αλβανόφωνη πλειοψηφία, αλλά και διάφορες εθνικές ομάδες όπως οι Γκοράνοι - Σλαβόφωνοι, οι Βόσνιοι, οι Τούρκοι, οι Ρομά, οι Ασκαλιού και οι Αιγύπτιοι του Κοσόβου)
|
* Αθεϊσμός (οι περισσότεροι πολίτες του Κοσόβου δηλώνουν άθεοι, λόγω του κομμουνιστικού παρελθόντος) * Ρωμαιοκαθολικοί (2%, κυρίως Σλοβένοι και Κροάτες του Κοσόβου) * Ορθόδοξοι, συγκεκριμένα Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες 5% (κυρίως στο Βόρειο Κόσοβο και τους σερβικούς θύλακες - με κυριότερο αστικό κέντρο τη Μιτρόβιτσα) |
| Αλβανία: 58% (κατά πλειοψηφία ο πληθυσμός της χώρας, ασπάζεται το Σουνιτικό Ισλάμ)
|
* Αθεϊσμός (οι περισσότεροι Αλβανοί πολίτες δηλώνουν άθεοι, λόγω του κομμουνιστικού τους παρελθόντος) * Ρωμαιοκαθολικοί 10% (Κυρίως στην βορειοδυτική Αλβανία, και στα παράλια της Αδριατικής) * Ορθόδοξος Χριστιανισμός 7% (Κυρίως στην Νότια Αλβανία και στην πεδιάδα Μουζακία - Ορθόδοξοι Χριστιανοί είναι κυρίως οι Έλληνες, οι Βλάχοι και οι Σλαβομακεδόνες της Αλβανίας) Σιιτικό Ισλάμ (κυρίως σε ορεινά χωριά της Βόρειας Αλβανίας) Αλεβίτες άλλοι (24%) |
| Βοσνία και Ερζεγοβίνη: 50% (κυρίως ο μισός πληθυσμός της χώρας ασπάζεται το Σουνιτικό Ισλάμ, και κυρίως οι Μποσνιάκοι)
|
* Αθεϊσμός (οι περισσότεροι πολίτες της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης δηλώνουν άθεοι, λόγω του κομμουνιστικού παρελθόντος) * Ορθόδοξοι, συγκεκριμένα Ορθόδοξοι Παλαιοημερολογίτες 31% (κυρίως οι Σερβοβόσνιοι, στη Σερβική Δημοκρατία της Βοσνίας) * Ρωμαιοκαθολικοί 15% (κυρίως οι Κροάτες και οι λιγοστοί Σλοβένοι της Βοσνίας, και διάφοροι άλλοι σε περιοχές, στα βόρεια της χώρας, με κυριότερο αστικό κέντρο το Μπίχατς) άλλοι (4%) |
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Γ. Μπαμπινιώτης Ετυμολογία: Περιπλάνηση στην ιστορία των λέξεων, To BHMA 7/12/1997. Ανακτήθηκε 22/11/2007
- ↑ Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια τομ.Στ΄, σελ.537
- ↑ «Στατιστική Υπηρεσία της Αλβανίας. Απογραφή 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία της Βόρειας Μακεδονίας Επίσημη εκτίμηση 2019
- ↑ «Στατιστική Υπηρεσία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης. Απογραφή 2013» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 24 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία της Βουλγαρίας. Επίσημη εκτίμηση 2019
- ↑ «Ελληνική Στατιστική Αρχή. Απογραφή 2011» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 17 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ «Στατιστική Υπηρεσία Κοσόβου. Επίσημη εκτίμηση 2019». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία της Κροατίας. Επίσημη εκτίμηση 2019
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία Μαυροβουνίου. Απογραφή 2011
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία της Ρουμανίας. Επίσημη εκτίμηση 2020
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία της Σλοβενίας. Επίσημη εκτίμηση 2019
- ↑ Στατιστική Υπηρεσία της Σερβίας. Επίσημη εκτίμηση 2020
- ↑ «Turkish Statistical Institute. Registered population as of 2011». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 5 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 15,0 15,1 15,2 15,3 «FIELD LISTING :: RELIGIONS». CIA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2018.
Εξωτερικοί σύνδεμοι
Επεξεργασία- Balkanalysis.com
- Βαλκανική ιστορία του Steven W. Sowards
- Civilitas Research
- Radio Free Europe/Radio Liberty Balkan Weekly Report
- SEEurope.net - news coverage on Southeastern Europe
- Κέντρο Ν.Α. Ευρωπαϊκών Σπουδών
- Περιοχή Βαλκανίων: Πετρέλαιο και Αέριο
Βαλκάνια (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)- Ελλάδα: Από τη Βαλκανιοποίηση στην Ευρωπαϊκή Ενοποίηση Αρχειοθετήθηκε 2024-01-21 στο Wayback Machine.
