Απομόνωση (υγειονομική περίθαλψη)
Στις εγκαταστάσεις υγειονομικής περίθαλψης, η απομόνωση αποτελεί ένα από τα διάφορα μέτρα που μπορούν να ληφθούν για την εφαρμογή του ελέγχου των λοιμώξεων: η πρόληψη των μεταδοτικών νόσων από τη διάδοση από έναν ασθενή σε άλλους ασθενείς, υγειονομικούς λειτουργούς και επισκέπτες ή από εξωτερικούς επισκέπτες σε συγκεκριμένο ασθενή (αντίστροφη απομόνωση).
Η απομόνωση χρησιμοποιείται συνήθως όταν ένας ασθενής είναι γνωστό ότι έχει μολυσματική (μεταδοτική από άτομο σε άτομο) ιογενή ή βακτηριακή ασθένεια[1]. Για τη διαχείριση ασθενών στις διάφορες μορφές απομόνωσης χρησιμοποιείται ειδικός εξοπλισμός στον οποίο περιλαμβάνονται συνήθως είδη εξοπλισμού ατομικής προστασίας (προστατευτικές φόρμες, μάσκες και γάντια) και μηχανισμοί ελέγχων (θάλαμοι θετικής πίεσης, θάλαμοι αρνητικής πίεσης, εξοπλισμός ροής αέρα και διάφορα μηχανικά και δομικά φράγματα)[2]. Αποκλειστικοί χώροι απομόνωσης μπορεί να είναι προκατασκευασμένοι στα νοσοκομεία ή να διαμορφώνονται προσωρινά σε εγκαταστάσεις εν μέσω επιδημικής κρίσης.
Σημασία
ΕπεξεργασίαΟι μολυσματικές μπορούν να εξαπλωθούν με διάφορες μορφές. Συμβαίνουν, συνήθως, τέσσερεις τύποι μετάδοσης μολυσματικών νόσων: (1) μετάδοση μέσω επαφής, άμεσης ή έμμεσης επαφής, (2) μέσω φορέων όπως είναι το νερό και η τροφή (3) μέσω αερογενούς επαφής, η οποία περιλαμβάνει την εξάπλωση μολυσματικών σωματιδίων μέσω του αέρα και (4) μετάδοση του φορέα μέσω εντόμων ή ζώων[3]. Ανάλογα με την ασθένεια, η μετάδοση μπορεί να συμβεί στο σπίτι, στο σχολείο, στο εργοτάξιο, στο κέντρο υγείας και σε άλλους κοινόχρηστους χώρους εντός της κοινότητας. Ακόμα και αν παίρνει κανείς τις απαραίτητες προφυλάξεις για να προστατεύσει τον εαυτό του από τις ασθένειες, είναι για παράδειγμα εμβολιασμένος/η και ασκεί καλή υγιεινή, είναι δυνατόν να ασθενήσει. Ορισμένοι/ες μπορεί να μην είναι σε θέση να προστατευθούν από τις ασθένειες και να αναπτύξουν σοβαρές επιπλοκές εάν νοσήσουν. Επομένως, η απομόνωση είναι σημαντική πρακτική πρόληψης και ελέγχου των λοιμώξεων που χρησιμοποιείται για την προστασία άλλων από ασθένειες[4]. Η απομόνωση μπορεί να αποτρέψει τις μολύνσεις που έχουν αποκτηθεί από την υγειονομική περίθαλψη από νοσοκομειακές λοιμώξεις (HCAI), να μειώσει τις απειλές για μολύνσεις από αντιβιοτικά και να λειτουργήσει ως φράγμα σε νέες και αναδυόμενες απειλές μολυσματικών ασθενειών παγκοσμίως[5].
Αυτοαπομόνωση
ΕπεξεργασίαΜε τον όρο αυτοαπομόνωση ή κατ΄οίκον απομόνωση[6] εννοείται στα πλαίσια της πανδημίας η εκούσια απομόνωση και αυτοπεριορισμός, αν υπάρχουν ενδείξεις ή συμπτώματα μόλυνσης από τον ιό. Ο πιθανώς φορέας του ιού χρειάζεται αυτοαπομόνωση και όχι επίσκεψη σε ιατρό, νοσοκομειακή μονάδα περίθαλψης ή φαρμακείο. Ο αυτοπεριορισμός συμβαίνει πριν ελεγχθεί κάποιος ως μολυσματικός φορέας ή όταν βρεθεί επιβεβαιωμένα θετικός στον ιό[7][8][9][10].
Η πρακτική της αυτοαπομόνωσης τονίστηκε ιδιαίτερα με την πανδημία του κορονοϊού στην περίοδο 2019-2020. Βασικά χαρακτηριστικά της είναι:
- Η κατ' οίκον παραμονή
- Ο διαχωρισμός από άλλους ανθρώπους - για παράδειγμα η προσπάθεια να μη βρίσκεται κανείς με τους άλλους ανθρώπους ταυτόχρονα στο ίδιο δωμάτιο.
- Το αίτημα για βοήθεια σε φίλους ή στα μέλη της οικογένειας για την πραγματοποίηση αγορών τροφίμων και φαρμάκων.
- Το αίτημα σε όσους παραδίδουν κατ οίκον παραγγελίες να αφήνουν τα ψώνια έξω από το σπίτι για περισυλλογή χωρίς επαφή[11][12].
- Η πληρωμή από εργοδότες των ημερών ασθενείας ως παράγοντας περαιτέρω αποτροπής της εξάπλωσης[13]
- Η τακτική παρακολούθηση για συμπτώματα[14].
- Η αποφυγή διάθεσης απορριμμάτων μέχρι να λήξει η απομόνωση[14].
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Lawrence J· May D (2003). Infection control in the community. Elsevier Health Sciences. σελ. 136. ISBN 978-0-443-06406-7.[νεκρός σύνδεσμος]
- ↑ Uys LR (1999). Fundamental nursing. Pearson South Africa. σελ. 249. ISBN 978-0-636-04208-7.
- ↑ Walker HK, Hall WD, Hurst JW, McCue JD (1990). Walker HK, Dallas W, Willis J, επιμ. The Contagious Patient. Clinical Methods: The History, Physical, and Laboratory Examinations (3rd έκδοση). Butterworths. ISBN 978-0-409-90077-4. PMID 21250179.
- ↑ «Infection control in the community: a pragmatic approach». British Journal of Community Nursing 16 (6): 282–8. June 2011. doi:. PMID 21642912.
- ↑ «A review of isolation practices and procedures in healthcare settings». British Journal of Nursing 27 (3): 137–140. February 2018. doi:. PMID 29412028.
- ↑ «Advice for home isolation». GOV.UK (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «Self-isolation and self-quarantine». Ανακτήθηκε στις 17 Μαρτίου 2020.
- ↑ «Self-Isolation Information | Yale Health». yalehealth.yale.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «COVID-19 (novel coronavirus) - Self-isolation». Ministry of Health NZ (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ «FAQ: Self-isolation for the 2019 novel coronavirus (COVID-19) | MIT Medical». medical.mit.edu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Φεβρουαρίου 2020.
- ↑ Editor, Sarah Boseley Health; Belam, and Martin (2020-02-28). «Coronavirus quarantine and self-isolation: your questions answered» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2020/feb/27/coronavirus-what-is-self-isolation-quarantine. Ανακτήθηκε στις 2020-02-29.
- ↑ «Self-isolation advice». nhs.uk (στα Αγγλικά). 28 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2020.
- ↑ Lee, Joseph (2020-03-06). «Should I self-isolate and how do I do it?» (στα αγγλικά). BBC News. https://www.bbc.com/news/uk-51506729. Ανακτήθηκε στις 2020-03-09.
- ↑ 14,0 14,1 «Self-isolation and limited social interaction». www2.hse.ie (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2020.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Κοροναϊός: Τι ακριβώς είναι η απομόνωση στο σπίτι και πώς θα την πετύχετε, in.gr.
- Πρίφτη, Κ. (2020) Κορονοϊός: Τι είναι οι θάλαμοι αρνητικής πίεσης στους οποίους απομονώνουν ασθενείς και ύποπτα κρούσματα, Huffington Post.