Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
πολιτικό αξίωμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
Υπάρχουν δεκατέσσερις Αντιπρόεδροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αντικαθιστούν τον Πρόεδρο στην προεδρία της ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Ρόλος
ΕπεξεργασίαΟι Αντιπρόεδροι είναι μέλη του Προεδρείου και προεδρεύουν της Ολομέλειας όταν δεν προεδρεύει ο Πρόεδρος. Ο Πρόεδρος μπορεί επίσης να μεταβιβάσει οποιοδήποτε καθήκον, καθήκον ή εξουσία σε έναν από τους Αντιπροέδρους. Τρεις Αντιπρόεδροι, που ορίζονται από τη Διάσκεψη των Προέδρων, έχουν παραδοσιακά μεγαλύτερη εξουσία από τους άλλους. το δικαίωμα συμμετοχής στην επιτροπή συναποφάσεων.[1]
Εκλογή
ΕπεξεργασίαΟι αντιπρόεδροι εκλέγονται μετά την εκλογή του προέδρου, η οποία πραγματοποιείται κάθε δυόμισι χρόνια.[2]
Τείνει να υπάρχει μια συμφωνία που μοιράζει τις 14 θέσεις μεταξύ των ομάδων,[εκκρεμεί παραπομπή] και ως εκ τούτου συνήθως εκλέγονται χωρίς επίσημη αντιπολίτευση.[αμφίβολο ] Ωστόσο, το 2009 ο Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ, μέσω της ατομικής υποστήριξης 40 ευρωβουλευτών, αμφισβήτησε επιτυχώς τον επίσημο υποψήφιο της ομάδας του (τους Ευρωπαίους Συντηρητικούς και Μεταρρυθμιστές ). Μίχαλ Καμίνσκι. Έχοντας εκλεγεί και εμποδίζοντας την εκλογή του Καμίνσκι, ο ΜακΜίλαν-Σκοτ αποβλήθηκε από το ΕΣΜ και ο Καμίνσκι κέρδισε την προεδρία της ομάδας.[1]
6ο Κοινοβούλιο
Επεξεργασία
Τρεις
Δύο
Ένας
Κανένας
- 30 Ιουλίου 2004 έως 16 Ιανουαρίου 2007
Εκλεγμένοι (αναντίρρητα) με σειρά κατάταξης:
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | |
|---|---|---|---|
| 1 | Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα | EPP-ED |  Ισπανία
|
| 2 | Αντώνιος Τρακατέλλης | EPP-ED |  Ελλάδα
|
| 3 | Ντάγκμαρ Ροθ-Μπέρεντ | PES |  Γερμανία
|
| 4 | Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ | EPP-ED |  Ηνωμένο Βασίλειο
|
| 5 | Ίνγκο Φρίντριχ | EPP-ED | Γερμανία
|
| 6 | Μάριο Μάουρο | EPP-ED |  Ιταλία
|
| 7 | Αντόνιο Κόστα | PES |  Πορτογαλία
|
| 8 | Λουίτζι Κοτσίλοβο | ALDE | Ιταλία
|
| 9 | Γιάτσεκ Σάριους-Βόλσκι | EPP-ED |  Πολωνία
|
| 10 | Πιερ Μοσκοβισί | PES |  Γαλλία
|
| 11 | Μίροσλαβ Ούζκι | EPP-ED |  Τσεχία
|
| 12 | Γιάνους Ονίσκιεβιτς | ALDE | Πολωνία
|
| 13 | Ζεράρ Ονέστα | Greens/EFA | Γαλλία
|
| 14 | Σύλβια-Υβόν Κάουφμαν | EUL/NGL | Γερμανία
|
Τρεις
Δύο
Ένας
Κανένας
- 16 Ιανουαρίου 2007 έως 14 Ιουλίου 2009
Εκλεγμένοι (αναντίρρητα) με σειρά κατάταξης:[3]
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Ρόδη Κράτσα - Τσαγκαροπούλου | EPP-ED | Ελλάδα
|
322 |
| 2 | Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα | EPP-ED | Ισπανία
|
300 |
| 3 | Ζεράρ Ονέστα | Greens/EFA | Γαλλία
|
285 |
| 4 | Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ | EPP-ED | Ηνωμένο Βασίλειο
|
274 |
| 5 | Μάριο Μάουρο | EPP-ED | Ιταλία
|
262 |
| 6 | Μιγκέλ Ανχέιλ Μαρτίνεζ Μαρτίνεζ | PES | Ισπανία
|
260 |
| 7 | Λουίτζι Κοτσίλοβο | ALDE | Ιταλία
|
234 |
| 8 | Μεχτίλντ Ρόθε | PES | Γερμανία
|
217 |
| 9 | Λουίζα Μοργκαντίνι | GUE/NGL | Ιταλία
|
207 |
| 10 | Πιερ Μοσκοβισί | PES | Γαλλία
|
207 |
| 11 | Μανουέλ Αντόνιο Ντος Σάντος | PES | Πορτογαλία
|
193 |
| 12 | Νταϊάνα Γουόλις | ALDE | Ηνωμένο Βασίλειο
|
192 |
| 13 | Μάρεκ Σίβιετς | PES | Πολωνία
|
180 |
| 14 | Άνταμ Μπίλαν | UEN | Πολωνία
|
128 |
7ο Κοινοβούλιο
Επεξεργασία
Τρεις
Δύο
Ένας
Κανένας
- 14 Ιουλίου 2009 έως 17 Ιανουαρίου 2012
Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:[4]
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Τζοβάννι Πίττελλα | S&D | Ιταλία
|
360 |
| 2 | Ρόδη Κράτσα - Τσαγκαροπούλου | EPP | Ελλάδα
|
355 |
| 3 | Σταύρος Λαμπρινίδης | S&D | Ελλάδα
|
346 |
| 4 | Μιγκέλ Ανχέιλ Μαρτίνεζ Μαρτίνεζ | S&D | Ισπανία
|
327 |
| 5 | Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα | EPP | Ισπανία
|
308 |
| 6 | Ντάγκμαρ Ροθ-Μπέρεντ | S&D | Γερμανία
|
287 |
| 7 | Λίμπορ Ρούτσεκ | S&D | Τσεχία
|
278 |
| 8 | Ιζαμπέλ Ντυράν | Greens/EFA |  Βέλγιο
|
276 |
| 9 | Ρομπέρτα Αντζελίλι | EPP | Ιταλία
|
274 |
| 10 | Νταϊάνα Γουόλις | ALDE | Ηνωμένο Βασίλειο
|
272 |
| 11 | Παλ Σμιτ | EPP |  Ουγγαρία
|
257 |
| 12 | Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ | Ανεξάρτητος [5] | Ηνωμένο Βασίλειο
|
244 |
| 13 | Ράινερ Βίλαντ | EPP | Γερμανία
|
237 |
| 14 | Σιλβάνα Κοχ-Μεχρίν | ALDE | Γερμανία
|
186 |
| Αλλαγές μετά την εκλογή | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αποχωρών μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ημερομηνία | Αιτία | Αντικαταστάτης | Εκλέχθηκε | Ομάδα | Χώρα |
| Παλ Σμιτ | EPP | Ουγγαρία
|
14 Μαΐου 2010 | Παραιτήθηκε για να γίνει πρόεδρος της Ουγγαρίας | Λάζλο Τόκες[6] | Μάιος 2010 | EPP |  Ρουμανία
|
| Σιλβάνα Κοχ-Μεχρίν | ALDE | Γερμανία
|
11 Μαΐου 2011 | Παραιτήθηκε λόγω σκανδάλου λογοκλοπής στο διδακτορικό της | Τζάιλς Τσίτσεστερ | 6 Ιουλίου 2011 | ECR | UK
|
- 17 Ιανουαρίου 2012 έως 1 Ιουλίου 2014
Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:[7]
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Τζιάνι Πιτέλλα | S&D | Ιταλία
|
319 |
| 2 | Μιγκέλ Ανχέιλ Μαρτίνεζ Μαρτίνεζ | S&D | Ισπανία
|
295 |
| 3 | Άννυ Ποδηματά | S&D | Ελλάδα
|
281 |
| 4 | Αλέχο Βιντάλ-Κουαδράς Ρόχα | EPP | Ισπανία
|
269 |
| 5 | Γιώργος Παπαστάμκος | EPP | Ελλάδα
|
248 |
| 6 | Ρομπέρτα Αντζελίλι | EPP | Ιταλία
|
246 |
| 7 | Όθμαρ Καράς | EPP |  Αυστρία
|
244 |
| 8 | Έντουαρντ ΜακΜίλαν-Σκοτ | ALDE | Ηνωμένο Βασίλειο
|
239 |
| 9 | Ιζαμπέλ Ντυράν | Greens/EFA | Βέλγιο
|
238 |
| 10 | Αλεξάντερ Αλβάρο | ALDE | Γερμανία
|
235 |
| 11 | Ράινερ Βίλαντ | EPP | Γερμανία
|
230 |
| 12 | Όλντριτς Βλάσακ | ECR | Τσεχία
|
223 |
| 13 | Γιάτσεκ Προτάσιεβιτς | EPP | Πολωνία
|
206 |
| 14 | Λάζλο Σουρτζάν | EPP | Ουγγαρία
|
188 |
8ο Κοινοβούλιο
Επεξεργασία- 1 Ιουλίου 2014 έως 18 Ιανουαρίου 2017
Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:[8]
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Αντόνιο Ταγιάνι | EPP | Ιταλία
|
452, Γύρος 1 |
| 2 | Μέιλριντ ΜακΓκίνες | EPP |  Ιρλανδία
|
441, Γύρος 1 |
| 3 | Ράινερ Βίλαντ | EPP | Γερμανία
|
437, Γύρος 1 |
| 4 | Ραμόν Λουίς Βαλκάρσελ | EPP | Ισπανία
|
406, Γύρος 1 |
| 5 | Ίλντικο Πέλτζνε Γκαλ | EPP | Ουγγαρία
|
400, Γύρος 1 |
| 6 | Αντίνα Βαλεάν | EPP | Ρουμανία
|
394, Γύρος 1 |
| 7 | Κορίνα Κρέτσου | S&D | Ρουμανία
|
406, Γύρος 2 |
| 8 | Σιλβί Γκιγιόμ | S&D | Γαλλία
|
406, Γύρος 2 |
| 9 | Νταβίντ Σασόλι | S&D | Ιταλία
|
394, Γύρος 2 |
| 10 | Όλι Ρεν | ALDE |  Φινλανδία
|
377, Γύρος 3 |
| 11 | Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ | ALDE | Γερμανία
|
365, Γύρος 3 |
| 12 | Ουλρίκε Λούνατσεκ | Greens/EFA | Αυστρία
|
319, Γύρος 3 |
| 13 | Δημήτρης Παπαδημούλης | GUE/NGL | Ελλάδα
|
302, Γύρος 3 |
| 14 | Ρίζαρντ Τζαρνέτσκι | ECR | Πολωνία
|
284, Γύρος 3 |
| Αλλαγές μετά την εκλογή | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αποχωρών μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ημερομηνία | Αιτία | Αντικαταστάτης | Εκλέχθηκε | Ομάδα | Χώρα |
| Κορίνα Κρέτσου | S&D | Ρουμανία
|
Οκτώβριος 2014 | Παραιτήθηκε για να γίνει Ευρωπαϊκή Επίτροπος | Ιοάν Μίρτσα Πάσκου | Νοέμβριος 2014 | S&D | Ρουμανία
|
| Όλι Ρεν | ALDE | Φινλανδία
|
Μάιος 2015 | Παραιτήθηκε γινόμενος Υπουργός Οικονομικών της Φινλανδίας | Ανέλι Γιαατενμάκι | Μάιος 2015 | ALDE | Φινλανδία
|
- 18 Ιανουαρίου 2017 έως 3 Ιουλίου 2019
Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Μέιλριντ ΜακΓκίνες | EPP | Ιρλανδία
|
466, Γύρος 1 |
| 2 | Μπογκούσλαφ Λιμπεράντσκι | S&D | Πολωνία
|
378, Γύρος 1 |
| 3 | Νταβίντ Σασόλι | S&D | Ιταλία
|
377, Γύρος 1 |
| 4 | Ράινερ Βίλαντ | EPP | Γερμανία
|
336, Γύρος 1 |
| 5 | Σιλβί Γκιγιόμ | S&D | Γαλλία
|
335, Γύρος 1 |
| 6 | Ρίσαρντ Τσαρνέτσκι | ECR | Πολωνία
|
328, Γύρος 1 |
| 7 | Ραμόν Λουίς Βαλκάρσελ | EPP | Ισπανία
|
323, Γύρος 1 |
| 8 | Εβελίνε Γκέμπχαρντ | S&D | Γερμανία
|
315, Γύρος 1 |
| 9 | Πάβελ Τέλιτσκα | ALDE | Τσεχία
|
313, Γύρος 1 |
| 10 | Ίλντικο Πέλτζνε Γκαλ | EPP | Ουγγαρία
|
310, Γύρος 1 |
| 11 | Ιοάν Μίρτσα Πάσκου | S&D | Ρουμανία
|
517, Γύρος 2 |
| 12 | Δημήτρης Παπαδημούλης | GUE/NGL | Ελλάδα
|
469, Γύρος 2 |
| 13 | Ουλρίκε Λούνατσεκ | Greens/EFA | Αυστρία
|
441, Γύρος 2 |
| 14 | Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ | ALDE | Γερμανία
|
393, Γύρος 2 |
| Αλλαγές μετά την εκλογή | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αποχωρών μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ημερομηνία | Αιτία | Αντικαταστάτης | Εκλέχθηκε | Ομάδα | Χώρα |
| Ίλντικο Πέλτζνε Γκαλ | EPP | Ουγγαρία
|
1 Σεπτεμβρίου 2017 | Παραιτήθηκε λόγω ένταξης στο Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο | Λίβια Γιάροκα | 15 Νοεμβρίου 2017[9] | EPP | Ουγγαρία
|
| Ουλρίκε Λούνατσεκ | Greens/EFA | Αυστρία
|
23 Οκτωβρίου 2017 | Παραιτήθηκε από την πολιτική μετά από ήττα στις εθνικές εκλογές | Χέιντι Χάουταλα | 26 Οκτωβρίου 2017[10] | Greens/EFA | Φινλανδία
|
| Αλεξάντερ Γκραφ Λάμπσντορφ | ALDE | Γερμανία
|
23 Οκτωβρίου 2017 | Παραιτήθηκε λόγω του ότι έγινε μέλος της Μπούντεσταγκ | Φάμπιο Μάσιμο Καστάλντο | 15 Νοεμβρίου 2017[9] | EFDD | Ιταλία
|
| Ρίσαρντ Τσαρνέτσκι | ECR | Πολωνία
|
7 Φεβρουαρίου 2018 | Απομακρύθηκε από τα καθήκοντά του λόγω σοβαρού παραπτώματος[11] | Ζντζίσουαφ Κρασνοντέμπσκι | 1 Μαρτίου 2018[12] | ECR | Πολωνία
|
9ο Κοινοβούλιο
Επεξεργασία- 3 Ιουλίου 2019 έως 18 Ιανουαρίου 2022
Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:[13]
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Μέιλριντ ΜακΓκίνες | EPP | Ιρλανδία
|
618, Γύρος 1 |
| 2 | Πέδρο Σίλβα Περέιρα | S&D | Πορτογαλία
|
556, Γύρος 1 |
| 3 | Ράινερ Βίλαντ | EPP | Γερμανία
|
516, Γύρος 1 |
| 4 | Καταρίνα Μπάρλει | S&D | Γερμανία
|
516, Γύρος 1 |
| 5 | Όθμαρ Κάρας | EPP | Αυστρία
|
477, Γύρος 1 |
| 6 | Εύα Κόπατς | EPP | Πολωνία
|
461, Γύρος 1 |
| 7 | Κλάρα Ντόμπρεφ | S&D | Ουγγαρία
|
402, Γύρος 1 |
| 8 | Ντιτά Τσαρανζόβα | RE | Τσεχία
|
395, Γύρος 1 |
| 9 | Νίκολα Μπέερ | RE | Γερμανία
|
363, Γύρος 1 |
| 10 | Λίβια Γιαρόκα | EPP | Ουγγαρία
|
349, Γύρος 1 |
| 11 | Χέιντι Χάουταλα | Greens/EFA | Φινλανδία
|
336, Γύρος 1 |
| 12 | Μάρτσελ Κόλαγια | Greens/EFA | Τσεχία
|
426, Γύρος 2 |
| 13 | Δημήτρης Παπαδημούλης | GUE/NGL | Ελλάδα
|
401, Γύρος 2 |
| 14 | Φάμπιο Μάσιμο Καστάλντο | NI | Ιταλία
|
285, Γύρος 3 |
| Αλλαγές μετά την εκλογή | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Αποχωρών μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ημερομηνία | Αιτία | Αντικαταστάτης | Εκλέχθηκε | Ομάδα | Χώρα |
| Μέιλριντ ΜακΓκίνες | EPP | Ιρλανδία
|
Οκτόβριος 2020 | Παραιτήθηκε λόγω του ότι έγινε Ευρωπαίος Επίτροπος | Ρομπέρτο Μέτσολα | Νοέμβριος 2020 | EPP |  Μάλτα
|
- 18 Ιανουαρίου 2022 -
Εκλεγμένοι με σειρά κατάταξης:[14]
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ψήφοι | |
|---|---|---|---|---|
| 1 | Όθμαρ Κάρας | EPP | Αυστρία
|
536, Γύρος 1 |
| 2 | Πίνα Πιτσιέρνο | S&D | Ιταλία
|
527, Γύρος 1 |
| 3 | Πέδρο Σίλβα Περέιρα | S&D | Πορτογαλία
|
517, Γύρος 1 |
| 4 | Εύα Κόπατς | EPP | Πολωνία
|
467, Γύρος 1 |
| 5 | Εύα Καϊλή | S&D | Ελλάδα
|
454, Γύρος 1 |
| 6 | Έβελιν Ρέγκνερ | S&D | Αυστρία
|
434, Γύρος 1 |
| 7 | Ράινερ Βίλαντ | EPP | Γερμανία
|
432, Γύρος 1 |
| 8 | Καταρίνα Μπάρλει | S&D | Γερμανία
|
426, Γύρος 1 |
| 9 | Ντιτά Τσαρανζόβα | RE | Τσεχία
|
406, Γύρος 1 |
| 10 | Μιχάλ Σιμέτσκα | RE |  Slovakia
|
494, Γύρος 2 |
| 11 | Νίκολα Μπέερ | RE | Γερμανία
|
410, Γύρος 2 |
| 12 | Ρομπέρτς Ζιιλέ | ECR |  Λετονία
|
403, Γύρος 2 |
| 13 | Δημήτρης Παπαδημούλης | GUE/NGL | Ελλάδα
|
492, Γύρος 3 |
| 14 | Χέιντι Χάουταλα | Greens/EFA | Φινλανδία
|
304, Γύρος 3 |
| Αλλαγές μετά την εκλογή | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Μέλος | Ομάδα | Χώρα | Ημερομηνία | Αιτία | Αντικαταστάτης | Εκλέχθηκε | Ομάδα | Χώρα |
| Εύα Καϊλή | S&D | Ελλάδα
|
Δεκέμβριος 2022 | Διαγράφηκε από την ομάδα λόγω σύλληψης | Εύα Καϊλή | Δεκέμβριος 2022 | Ανεξάρτητη | Ελλάδα
|
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 New European Conservatives group in disarray over renegade MEP, ANDREW WILLIS 14 July 2009
- ↑ «European Organisation - European Parliamentary Yearbook». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2011.
- ↑ «European Parliament Press Release on election (2007)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2008.
- ↑ «European Parliament Press Release on election (2009)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2009.
- ↑ Was elected with the British Conservatives and sat with ECR. However successfully stood against ECR's official candidate and was expelled. Although he joined the Liberal Democrats in the UK, he sits as a Non-attached Member in the European Parliament.
- ↑ «European Parliament elects László Tőkés as Vice-President » WireUpdate Local | Local Breaking News | Local Breaking Wire -». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2011.
- ↑ «European Parliament Press Release on election (2012)». europa.eu. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 2012.
- ↑ «Fourteen Vice-Presidents of the European Parliament elected – News – European Parliament». europa.eu. 7 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 9,0 9,1 «Livia Járóka and Fabio Massimo Castaldo elected Vice-Presidents of the EP – News – European Parliament». europa.eu. 15 Νοεμβρίου 2017.
- ↑ «Heidi Hautala elected Vice-President of the European Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 26 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ «Ryszard Czarnecki no longer Vice-President of Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 2 Ιουλίου 2018.
- ↑ «Zdzisław Krasnodębski elected Vice-President of the European Parliament – News – European Parliament». europa.eu. 3 Ιανουαρίου 2018.
- ↑ «The new European Parliament Vice-Presidents». europa.eu. 3 Ιουλίου 2019.
- ↑ «Parliament's new Vice-Presidents». europa.eu. 18 Ιανουαρίου 2022.