Αναστασία του Κιέβου
Η Αναστασία Γιαροσλάβνα (ρωσικά: Анастасия Ярославна, ουκρανικά: Анастасія Ярославна (π. 1023 - 1074/1094) από τον Οίκο των Ρουρικιδών ήταν κόρη του μεγάλου πρίγκιπα του Κιέβου και με τον γάμο της έγινε βασίλισσα της Ουγγαρίας.
| Αναστασία του Κιέβου | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1023 Κίεβο |
| Θάνατος | 1074 Admont |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Άντμοντ |
| Θρησκευτικό τάγμα | Τάγμα του Αγίου Βενέδικτου |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | παλαιά ανατολικοσλαβική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | κυβερνώσα βασίλισσα |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Ανδρέας Α΄ της Ουγγαρίας[1][2] |
| Τέκνα | Αδελαΐδα της Ουγγαρίας Δαβίδ πρίγκιπας της Ουγγαρίας Σολομών της Ουγγαρίας[3] |
| Γονείς | Γιαροσλάβ Α΄ Σοφός[1] και Ίνγκεγκερντ της Σουηδίας[1] |
| Αδέλφια | Άννα του Κιέβου[1] Ελισίβ του Κιέβου[1] Βσέβολοντ Α΄ του Κιέβου[1] Ιζιασλάβ Α' του Κιέβου Ιγκόρ Γιαροσλάβιτς Σβιατοσλάβ Β΄ του Κιέβου Βλαντίμιρ του Νόβγκοροντ Βιασεσλάβ Γιαροσλάβιτς |
| Οικογένεια | Ρουρικίδες |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΉταν η δεύτερη κόρη του Γιαροσλάβ Α΄ του Σοφού, μεγάλου πρίγκιπα του Κιέβου και της Ίνγκεγκερντ των Μούνσο, κόρης του Όλαφ Σκότκονουνγκ της Σουηδίας. Η μικρότερη αδελφή της Άννα παντρεύτηκε τον Ερρίκο Α΄ της Γαλλίας. Περίπου το 1038 η Αναστασία παντρεύτηκε τον Ανδρέα (Α΄) τότε δούκα της Ουγγαρίας, [4] ο οποίος είχε εγκατασταθεί στο Κίεβο, αφότου ο πατέρας του Βαζούλ είχε συμμετάσχει σε μία αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας με στόχο τον Στέφανο Α΄ της Ουγγαρίας. Το 1046 ο σύζυγός της επέστρεψε στην Ουγγαρία και αφού νίκησε τον βασιλιά Πέτρο Ορσέολο, ανέβηκε στον θρόνο ως Ανδρέας Α΄. Η Αναστασία ακολούθησε τον σύζυγό της στο βασίλειο. Ήταν μάλλον εκείνη που έπεισε τον σύζυγό της να δημιουργήσει μία λάβρα στο Tιχάνυ για ερημίτες, οι οποίοι είχαν έρθει στην Ουγγαρία από τους Ρως του Κιέβου.
Το βασιλικό ζεύγος δεν είχε γιο μέχρι το 1053, όταν η βασίλισσα Αναστασία γέννησε τον Σολομώντα. Ωστόσο, η γέννηση του Σολομώντα και η μεταγενέστερη στέψη του ως διαδόχου προκάλεσαν μία πικρή σύγκρουση μεταξύ του Ανδρέα Α΄ και του μικρότερου αδελφού του Μπέλα (Α΄) δούκα της Νίτρας, ο οποίος ήταν ως τότε διάδοχος του θρόνου. Όταν ο Μπέλα εξεγέρθηκε ενάντια στον Ανδρέα Α΄ το 1060, ο βασιλιάς έστειλε τη σύζυγό του και τα παιδιά του στην Αυλή του Aδαλβέρτου δούκα της Αυστρίας. Ο Ανδρέας Α΄ νικήθηκε και απεβίωσε λίγο αργότερα· ο αδελφός του στέφθηκε βασιλιάς στις 6 Δεκεμβρίου 1060 ως Μπέλα Α΄.
Τότε η Αναστασία ζήτησε τη βοήθεια του Ερρίκου Δ΄ της Γερμανίας, του οποίου η αδελφή Ιουδήθ είχε μνηστευτεί με τον Σολομώντα το 1058. Μέχρι τα γερμανικά στρατεύματα να μπουν στην Ουγγαρία για να βοηθήσουν τον Σολομώντα, ο Μπέλα Α΄ είχε αποβιώσει (στις 11 Σεπτεμβρίου 1063) και οι γιοι του Γκέζα (Α΄), Λαδίσλαος (Α΄) και Λάμπερτ είχαν διαφύγει στην Πολωνία.
Ο νεαρός Σολομών στέφθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 1063. Με την ευκαιρία της στέψης τού γιου της, η Αναστασία παρουσίασε αυτό που πιστεύεται ότι ήταν το ξίφος τού Αττίλα του Ούννου στον Όθωνα δούκα της Βαυαρίας, αρχηγό των γερμανικών στρατευμάτων. Μεταξύ των ετών 1060 και 1073 ο Σολομών κυβέρνησε το βασίλειό του σε συνεργασία με τα εξαδέλφια του, τους δούκες Γκέζα (Α΄), Λαδίσλαο (Α΄) και Λάμπερτ, οι οποίοι είχαν επιστρέψει στην Ουγγαρία και αποδεχθεί την κυριαρχία του. Ωστόσο το 1074 εξεγέρθηκαν εναντίον του και τον νίκησαν στις 14 Μαρτίου 1074. Ο Σολομών αποσύρθηκε στα δυτικά σύνορα της Ουγγαρίας, όπου κατάφερε να διατηρήσει την κυριαρχία του μόνο στις κομητείες Mοσόν και Ποτσόνυ.
Η Αναστασία είχε ακολουθήσει τον Σολομώντα, αλλά άρχισαν να διαφωνούν μεταξύ τους. Έτσι μετακόμισε στο Αβαείο Άντμοντ, όπου έζησε ως μοναχή μέχρι το τέλος της. Τάφηκε στο αβαείο.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΠαντρεύτηκε π. το 1039 τον Ανδρέα Α΄ των Άρπαντ βασιλιά της Ουγγαρίας] και είχε τέκνα:
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 1,7 «Kindred Britain»
- ↑ p11298.htm#i112976. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Raffensperger 2012, σελ. 100.
Πηγές
Επεξεργασία- Raffensperger, Christian (2012). Reimagining Europe:Kievan Rus in the Medieval World, 988-1146. Harvard University Press.
- Kristó, Gyula - Makk, Ferenc: Az Árpád-ház uralkodói (IPC Könyvek, 1996)
- Korai Magyar Történeti Lexikon (9–14. Század), főszerkesztő: Kristó, Gyula, szerkesztők: Engel, Pál és Makk, Ferenc (Akadémiai Kiadó, Βουδαπέστη, 1994)
- Magyarország Történeti Kronológiája I. - A kezdetektől 1526-ig, főszerkesztő: Benda, Kálmán (Akadémiai Kiadó, Βουδαπέστη, 1981)