Αμύντας (γιος του Ανδρομένη)

(Ανακατεύθυνση από Αμύντας του Ανδρομένη)

Ο Αμύντας (απεβ. το 330 π.Χ.) ήταν γιος του Ανδρομένη. Ήταν Μακεδόνας αξιωματικός στον στρατό τού Μεγάλου Αλεξάνδρου με καταγωγή από την Τυμφαία.[3] Μετά τη μάχη του Γρανικού το 334 π.Χ., ο Αμύντας ανέλαβε τις διαδικασίες της παραλαβής της πόλης των Σάρδεων μετά την παράδοση της τοπικής περσικής φρουράς υπό τον Μιθρένη.[4] Δύο χρόνια έπειτα, το 332, στάλθηκε από τον Αλέξανδρο πίσω στη Μακεδονία για τη στρατολόγηση νεοσυλλέκτων που θα στελέχωναν την εκστρατεία, και το 333 επέστρεψε με τα νέα στρατεύματα στα Σούσα.[5][6]

Αμύντας (γιος του Ανδρομένη)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ἀμύντας (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση4ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος330 π.Χ.
Χώρα πολιτογράφησηςΜακεδονία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατιωτικός
Οικογένεια
ΓονείςAndromenes[1]
ΑδέλφιαΣιμμίας (γιος του Ανδρομένη)
Άτταλος (γιος του Ανδρομένη)[2]
Πολέμων (γιος του Ανδρομένη)
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΜακεδονικός στρατός

Μετά την εκτέλεση τού Φιλώτα το 330 π.Χ. από τον Αλέξανδρο με την κατηγορία της προδοσίας, ο Αμύντας συνελήφθη μαζί με τούς αδελφούς του Άτταλο και Σιμμία ως ύποπτοι σε σχέση με την συνωμοσία, καθώς ήταν στενοί φίλοι τού Φιλώτα καθώς και για το ότι ο αδελφός τους Πολέμων είχε φύγει από το στρατόπεδο για να αποφύγει τη σύλληψη, μόλις ο Φιλώτας τέθηκε υπό κράτηση.[7][8]Ο Αμύντας κατάφερε να υπερασπιστεί τον εαυτό του και τα αδέλφια του επιτυχώς, και η αθωότητα τους ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο μετά την επανεμφάνιση του Πολέμονα, και έτσι αθωώθηκαν.[9]Λίγο καιρό αργότερα ωστόσο ο Αμύντας σκοτώθηκε από βέλος κατά τη διάρκεια πολιορκίας ενός χωριού.[7][6]

Ο Ρωμαίος ιστορικός του 1ου αι. μ.Χ. Κουίντος Κούρτιος Ρούφος αναφέρει επίσης, πως ο Αμύντας υπήρξε διοικητής τμήματος των Μακεδονικών δυνάμεων στη μάχη της Ισσού το 333 π.Χ., καθώς και διοικητής ταξιαρχίας κατά τη διάρκεια της διάβασης από τις Κιλίκιες Πύλες, ωστόσο είναι αβέβαιο για το εάν πρόκειται για τον ίδιο Αμύντα.[6][10][11][12]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 Julius Kaerst: «Amyntas 17» (Γερμανικά) 1894. Ανακτήθηκε στις 19  Αυγούστου 2023.
  2. Julius Kaerst: «Attalos 5» (Γερμανικά) 1896. Ανακτήθηκε στις 19  Αυγούστου 2023.
  3. Διόδωρος Σικελιώτης, Βιβλιοθήκη, xvii. 45; Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, Historiae Alexandri Magni, v. 1; Αρριανός, Ἀλεξάνδρου Ἀνάβασις, iii. 27
  4. Αρριανός, i. 17
  5. Αρριανός, iii. 11, 16; Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, iv. 6, v. 1, vii. 1
  6. 6,0 6,1 6,2 Smith, William (editor); Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, "Amyntas (4)", Boston, (1867)
  7. 7,0 7,1 Αρριανός, iii. 27
  8. Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, vii. 1
  9. Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, vii. 2; Αρριανός, iii. 27
  10. Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, iii. 9
  11. Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, v. 4
  12. Κουίντος Κούρτιος Ρούφος, iv. 13, v. 2, viii. 2, vi. 7, 9