Αλγκέρο
Συντεταγμένες: 40°33′0″N 08°19′0″E / 40.55000°N 8.31667°E
Tο Αλγκέρο (καταλ. L'Alguer, σαρδ. S'Alighèra, σασαρ. La Liéra) είναι μια πόλη περίπου 44.000 κατοίκων στο βορειοδυτικό τμήμα του νησιού της Σαρδηνίας της Ιταλίας στη Μεσόγειο.
Αλγκέρο Comune | |
---|---|
Τα καταλανικά τείχη της πόλης του 16ου αιώνα | |
Διοικητικές πληροφορίες | |
Χώρα | Ιταλία |
Περιφέρεια | Σαρδηνία |
Επαρχία | Σάσσαρi |
Άλλες πληροφορίες | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 07041 |
Ζώνη ώρας | UTC+1 |
Τοποθεσία | |
Θέση του δήμου στην επαρχία του Σάσσαρι | |
Επίσημος ιστότοπος |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ περιοχή της σημερινής πόλης κατοικείται από τους προϊστορικούς χρόνους, ενώ περίπου κατά το 1500 π.Χ. άνθισε ο Πολιτισμός Νουράγκι, ενώ ερείπια φοινικικών κτισμάτων έχουν βρεθεί σε μικρή απόσταση από την πόλη.
Λόγω της στρατηγικής θέσης του στη Μεσόγειο Θάλασσα, το Αλγκέρο χτίστηκε με πυρήνα οχυρωμένο λιμάνι. Ιδρύθηκε περίπου το 1100 από την παλαιά και πλούσια γενοβέζικη οικογένεια των Ντόρια.
Το 1353, καταλήφθηκε από το Στέμμα της Αραγωνίας υπό τον Μπερνάρντο ντε Καμπρέρα. Το 1372, έπειτα από αρκετές εξεγέρσεις ο ιθαγενής πληθυσμός εκδιώχθηκε[1] και η πόλη άρχισε να αναπτύσσεται αργότερα μετά την άφιξη Καταλανών αποίκων. Στις αρχές του 16ου αιώνα, έγινε Βασιλική Πόλη (ciutat de l'Alguer) και αναπτύχθηκε οικονομικά.
Τους Καταλανούς και Αραγωνέζους ακολούθησαν οι Ισπανοί Αψβούργοι μέχρι το 1702. Το 1720, ολόκληρη η Σαρδηνία παραχωρήθηκε στον Οίκο της Σαβοΐας, με βάση το Πεδεμόντιο. Το 1821, ο λιμός οδήγησε σε εξέγερση του πληθυσμού, η οποία κατεστάλη αιματηρά.
Στο τέλος του 19ου αιώνα, η πόλη αποστρατικοποιήθηκε και κατά τη φασιστική περίοδο επανακτήθηκαν οι πέριξ βαλτώδεις περιοχές και ιδρύθηκαν τα προάστια Φερτίλια και Σάντα Μαρία Λα Πάλμα. Κατά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η πόλη βομβαρδίστηκε το 1943 και το ιστορικό της κέντρο επλήγη σημαντικά. Κατά τη δεκαετία του '50 αντιμετωπίστηκε και η έξαρση ελονοσίας στα περίχωρα.
Τις τελευταίες δεκαετίες, το Αλγκέρο έχει αναδειχθεί σε δημοφιλή τουριστική περιοχή.
Γλώσσα
ΕπεξεργασίαΕπίσημη γλώσσα είναι τα ιταλικά. Ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού μιλούν μια διάλεκτο της καταλανικής γλώσσας, η οποία εξαπλώθηκε όταν οι Καταλανοί εισβολείς πήραν την πόλη από τους Γενουάτες το 1353[2]. Το 17ο αιώνα, τα καταλανικά αντικαταστάθηκαν από τα ισπανικά ως επίσημη γλώσσα κι έπειτα από τα ιταλικά.
Έπειτα από την μετακίνηση πληθυσμού των γειτονικών χωριών προς την πόλη, μεγάλο τμήμα του πληθυσμού μιλά επίσης τη σαρδηνιακή γλώσσα, εκτός των ιταλικών και καταλανικών.
Αξιοθέατα
Επεξεργασία- Παλάτσο Καρκασόνα
- Καθεδρικός του Αλγκέρο
- Ναός του Αγίου Φραγκίσκου
- Ναός του Αγίου Μιχαήλ
- Παλάτσο Άλμπις
- Σπήλαιο του Ποσειδώνα
- Πόρτο Κόντε
- Κάπο Κάτσια
Στα περίχωρα της πόλης εντοπίζονται περίπου 100 Νουράγκε, καθώς και μια φοινικική νεκρόπολη και ρωμαϊκά ερείπια.
Αδελφοποιημένες πόλεις
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ L’Alguer and Alguerese Catalan - Oral Corpus of Alguerese
- ↑ «Sardegna Cultura - L'algherese». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2012.
Πηγές
Επεξεργασία- Λεξιλογικός ορισμός του Αλγκέρο στο Βικιλεξικό
- Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Alghero στο Wikimedia Commons
- Ταξιδιωτικός οδηγός για το θέμα Alghero από τα Βικιταξίδια
- Γλωσσολογικά στοιχεία - Generalitat de Catalunya
- Επίσημη ιστοσελίδα της πόλης (Ιταλικά) (Καταλανικά)
- Επίσημη ιστοσελίδα τουρισμού του Αλγκέρο (Αγγλικά)