Η Άννα, γαλλ.: Anne d' Armagnac, dame d'Albret, countess of Dreux (1402 [3] – πριν από τον Μάρτιο του 1473) από τον Οίκο του Αρμανιάκ ήταν Γαλλίδα ευγενής και μέλος της ισχυρής παράταξης Γασκώνων, που έπαιξε εξέχοντα ρόλο στη γαλλική πολιτική κατά τον Εκατονταετή Πόλεμο και ήταν οι κύριοι αντίπαλοι των Βουργουνδών σε όλο τον Εμφύλιο Πόλεμο Αρμανιάκ-Βουργουνδίας. Η Άννα ήταν σύζυγος του Καρόλου Β΄ του Αλμπρέ.

Άννα του Αρμανιάκ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1402[1][2]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααριστοκράτης
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚάρολος Β΄ του Αλμπρέ (έως 1471)
ΤέκναΙωάννης Α΄ του Αλμπρέ
Λουδοβίκος των Αλμπρέ
Joan II of Albret
ΓονείςΒερνάρδος Ζ' του Αρμανιάκ[1] και Βόννη του Μπερί[1]
ΑδέλφιαΜπόννη του Αρμανιάκ
Bona di Savoia
Ιωάννα της Σαβοΐας
Mary of Armagnac
Jeanne of Armagnac
Beatrix of Armagnac
Ιωάννης Δ΄ του Αρμανιάκ
Βερνάρδος του Αρμανιάκ, κόμης του Περντιάκ
Αμεδαίος Η΄ της Σαβοΐας
ΟικογένειαΟίκος του Αρμανιάκ
Θυρεός

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γεννήθηκε το 1402 στο Γκαζές, κοντά στο Ροντέζ της Γαλλίας, ως κόρη του Bερνάρδου Ζ΄, κόμη του Σαρολαί και κόμη του Αρμανιάκ και της Bόννης των Βαλουά. [4] Η Άννα είχε έξι αδέλφια, μεταξύ των οποίων ο Ιωάννης Δ' του Αρμανιάκ, ο Βερνάρδος του Αρμανιάκ και η Μπόννη, σύζυγος του Καρόλου Α΄ δούκα της Ορλεάνης. Είχε τρία ετεροθαλή αδέλφια από τον γάμο τής μητέρας της με τον κόμη Αμεδαίο, συμπεριλαμβανομένου του Αμεδαίου Η΄ της Σαβοΐας.

Οι γονείς του πατέρα της ήταν ο Ιωάννης Β' του Αρμανιάκ και η Ιωάννα του Περιγόρ. Οι γονείς της μητέρας της ήταν ο Ιωάννης, δούκας του Μπερί και η Ιωάννα του Αρμανιάκ.

Ο πατέρας της Άννας ήταν επικεφαλής της ισχυρή, φιλογαλλικού, φιλο-ορλεανικής μερίδας των Αρμανιάκ, η οποία έπαιξε εξέχοντα ρόλο στη γαλλική πολιτική στις αρχές του 15ου αι. και του οποίου οι σκληροί αντίπαλοι κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου Αρμανιάκ-Βουργουνδίας ήταν οι φιλο-άγγλοι Βουργουνδοί με επικεφαλής τον Ιωάννη τον Ατρόμητο. Στις 30 Δεκεμβρίου 1415 ο πατέρας της διορίστηκε κοντόσταυλος της Γαλλίας. Έλεγχε την κυβέρνηση του δελφίνου Καρόλου (του μελλοντικού βασιλιά Καρόλου Ζ΄ της Γαλλίας). Στις 12 Ιουνίου 1418 δολοφονήθηκε από ταραχοποιούς Παριζιάνους. [5]

Η Άννα απεβίωσε σε άγνωστη ημερομηνία, λίγο πριν τον Μάρτιο του 1473. Ο σύζυγός της Κάρολος Α΄ απεβίωσε το 1471. Η κυριότητα του Aλμπρέ πέρασε στον Aλαίν, τον εγγονό του Καρόλου Α΄ και της Άννας. Η κομητεία του Ντρε πήγε στον Aρνώ-Αμανιέ, αλλά αργότερα καταλήφθηκε από τον Aλαίν.

Οικογένεια

Επεξεργασία

Στις 28 Οκτωβρίου 1417, συντάχθηκε και υπογράφηκε ένα συμβόλαιο γάμου και σε λιγότερο από έξι μήνες αργότερα, στις 23 Απριλίου 1418, η Άννα παντρεύτηκε τον Κάρολο Β΄ των Αλμπρέ, κύριο του Αλμπρέ και τιτουλάριο κόμη του Ντρέ (1401–1471). [3] Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Καρόλου Α΄, κοντόσταυλου της Γαλλίας που είχε σκοτωθεί στη μάχη του Aζενκούρ στις 25 Οκτωβρίου 1415, και της Mαρίας του Συλύ, πριγκίπισσας του Μπουαζμπέλ.

Ο Κάρολος και η Άννα μαζί είχαν:

  • Ιωάννης Α΄, κύριος του Αλμπρέ, υποκόμης του Ταλβάς (απεβ. στις 3 Ιανουαρίου 1468). Νυμφεύτηκε την Καρλόττα του Ροάν το 1447, από την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του Aλαίν Α΄ του Αλμπρέ, πεθερού του Καίσαρα Βοργία.
  • Aρνώ-Αμανιέ, κύριος του Ορβάλ (απεβ. το 1463). Νυμφεύτηκε στις 25 Νοεμβρίου 1457, ως 2ος σύζυγός της, την Iσαβέλλα του Λα Τουρ ντ'Ωβέρν (απεβ. στις 8 Σεπτεμβρίου 1488), κόρη του Μπερτράν Ε΄ του Λα Τουρ, κόμη του Ωβέρν και του Μπουλόν και της Ζακέτ ντυ Πεσέν, από την οποα απέκτησε τρία παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του Ιωάννη κυρίου του Ορβάλ, πατέρα της Mαρίας, κόμισσας του Ρετέλ.
  • Κάρολος, κύριος του Σαιν-Μπαζιέλ (αποκεφαλίστηκε στις 7 Απριλίου 1473). Νυμφεύτηκε τη Μαρί ντ'Ασταράκ.
  • Λουδοβίκος (1422- 4 Σεπτεμβρίου 1465), καρδινάλιος, επίσκοπος του Καόρ.
  • Ζιλ, κύριος του Καστελμορόν (απεβ. στις 8 Αυγούστου 1479),. Νυμφεύτηκε την Άννα του Αγκιγιόν, από την οποία είχε τέκνα.
  • Μαρία (απεβ. μετά τις 4 Ιανουαρίου 1485), στις 11 Ιουνίου 1456 παντρεύτηκε τον Κάρολο Α΄ κόμη του Nεβέρ και κόμη του Ρετέλ. Ο γάμος ήταν άτεκνος.
  • Ιωάννα, κόμισσα του Ντρέ (απεβ. στις 20 Σεπτεμβρίου 1444), το 1442 παντρεύτηκε ως ςη σύζυγό του, τον Aρθούρο Γ΄, δούκα της Βρετάνης. Ο γάμος ήταν άτεκνος.

Αργότερα χρόνια και θάνατος

Επεξεργασία

Το 1470, η Anne καταγράφεται ως ιδιοκτήτρια του une pierre pour toucher les yeux, enchassié en or (πέτρα για το άγγιγμα των ματιών, σε χρυσό). Δεν είναι γνωστό πώς και πού απέκτησε αυτή τη «μαγική πέτρα» που φέρεται να είχε θεραπευτικές δυνάμεις. [6]

Απεβίωσε λίγο πριν τον Μάρτιο του 1473.

Βιβλιογραφικές αναφορές

Επεξεργασία
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 Charles Cawley: «Medieval Lands». (Αγγλικά) Charles Cawley, "Medieval Lands", 2006-2020.
  2. 2,0 2,1 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003. I00004732.
  3. 3,0 3,1 Autrand 2000, σελ. ?.
  4. Chattaway 2006, σελ. 149.
  5. Sumption 2015, σελ. 569.
  6. Evans, Joan (2004). Magical Jewels in the Middle Ages and the Renaissance, Particularly in England (1922). Kessinger Publishing. p.118
  • Autrand, Françoise (2000). Jean de Berry: L'art et le pouvoir (στα French). Fayard. ISBN 9782213648156. 
  • Chattaway, Carol Mary (2006). The Order of the Golden Tree: The Gift-giving Objectives of Duke Philip the Bold of Burgundy (PDF). Isd. 
  • Sumption, Jonathan (2015). The Hundred Years War, Volume 4: Cursed Kings. University of Pennsylvania Press.