Eurostar (σιδηροδρομική υπηρεσία)
| Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το Eurostar είναι σιδηροδρομική υπηρεσία υψηλής ταχύτητας που συνδέει το Λονδίνο με το Παρίσι και τις Βρυξέλλες. Όλα τα τρένα διασχίζουν τη Σήραγγα της Μάγχης, μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Γαλλίας, η οποία ανήκει και λειτουργεί ανεξάρτητα από την εταιρεία Eurotunnel.
| Eurostar | |
|---|---|
.jpg) | |
| Πληροφορίες | |
| Περιοχή | Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία και Βέλγιο |
| Είδος | Τρένα υψηλών ταχυτήτων |
| Γραμμές | 2 |
| Τερματικοί | Λονδίνο-Σεν Πάνκρας Παρίσι-Νορ/Βρυξέλλες-Νότιος |
| Σταθμοί | 15 |
| Λειτουργία | |
| Διαχειριστής | Eurostar International Limited |
| Τεχνικά χαρακτηριστικά | |
| Εύρος γραμμής | 1,435 mm (κανονικό εύρος) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο τερματικός σταθμός στο Λονδίνο είναι ο Σιδηροδρομικός Σταθμός Σεν Πάνκρας, ενώ το τρένο σταματά και στους σταθμούς Ebbsfleet International και Ashford International στο Κεντ. Στη Γαλλία το τρένο σταματά στους σταθμούς Calais-Fréthun και Lille-Europe, με τον βασικό τερματικό σταθμό στο Παρίσι την Γκαρ ντυ Νορ. Στο Βέλγιο τα τρένα τερματίζουν στον σταθμό Midi/Zuid των Βρυξελλών. Επιπλέον, υπάρχουν περιορισμένα δρομολόγια από το Λονδίνο στην Ευρωπαϊκή Ντίσνεϋλαντ και σε εποχιακούς προορισμούς στη νότια Γαλλία.
Η υπηρεσία στελεχώνεται από δεκαοκτώ τρένα Κλάσης 373/1, τα οποία κινούνται με ταχύτητες ως 300 χιλιομέτρων ανά ώρα όταν βρίσκονται σε σιδηροδρομικό δίκτυο υψηλών ταχυτήτων. Το δίκτυο υψηλών ταχυτήτων LGV Nord της Γαλλίας ξεκίνησε την λειτουργία του πριν από την έναρξη των υπηρεσιών του Eurostar το 1994. Αντιθέτως, στο Βέλγιο και το Ηνωμένο Βασίλειο αντίστοιχες γραμμές υψηλών ταχυτήτων προστέθηκαν αργότερα — η HSL 1 στο Βέλγιο και η High Speed 1 στην νότια Αγγλία. Το Γαλλικό και Βελγικό τμήμα του δικτύου είναι κοινά με τις υπηρεσίες Thalys μεταξύ Παρισιού και Βρυξελλών, καθώς και με τα τρένα TGV των γαλλικών σιδηροδρόμων. Στη Βρετανία το έργο ανανέωσης του δικτύου της νότιας Αγγλίας ολοκληρώθηκε τον Νοέμβριο του 2007 και μετονομάστηκε σε High Speed 1, παράλληλα με την μεταφορά του τερματικού σταθμού στο Λονδίνο από τον σταθμό Waterloo International στον St. Pancras International.
Μέχρι το 2010 το Eurostar λειτουργούσε από κοινού από τους εθνικούς σιδηροδρόμους της Γαλλίας (SNCF), του Βελγίου (NMBS/SNCB) και της εταιρίας Eurostar (UK) Ltd., θυγατρικής της London and Continental Railways, στην οποία ανήκει και το δίκτυο υψηλής ταχύτητας εντός του Ηνωμένου Βασιλείου. Το Eurostar έχει αναδειχθεί ως το δεσπόζον μέσο μεταφοράς μεταξύ των πόλεων που καλύπτει, μεταφέροντας περισσότερους επιβάτες από όλες τις αεροπορικές εταιρίες συνολικά. Την 1η Σεπτεμβρίου 2010 το Eurostar επανασυστάθηκε ως αυτόνομη εταιρεία, υπό το όνομα Eurostar International Limited, αντικαθιστώντας την προηγούμενη κοινοπραξία. Στη νέα εταιρεία συμμετέχουν οι ίδιοι φορείς.