470 Κίλια

Η Κίλια (Kilia) είναι αστεροειδής της Κύριας Ζώνης Αστεροειδών με απόλυτο μέγεθος (όπως ορίζεται για το Ηλιακό Σύστημα) 10,07. Ανακαλύφθηκε το 1901 από τον Ιταλοαυστριακό αστρονόμο Λουίτζι Καρνέρα, που παρατηρούσε από τη Χαϊδελβέργη, και πήρε το όνομά της από την πόλη και λιμάνι Κίελο της Γερμανίας.

470 Κίλια

Ανακάλυψη
Ανακαλύφθηκε από	Λουίτζι Καρνέρα
Ημ/νία ανακάλυψης	21 Απριλίου 1901
Ονομασίες
Εναλλακτικές ονομασίες	1901 GJ
Τροχιακά χαρακτηριστικά
Εποχή 14 Μαΐου 2008 (Ι.Η. (JD) 2454600,5)
Αφήλιο	2,631 AU (393,6 εκατομ. km)
Περιήλιο	2,180 AU (326,2 εκατομ. km)
Ημιάξονας τροχιάς	2,406 AU (359,9 εκατομ. km)
Εκκεντρότητα	0,094
Περίοδος περιφοράς	1362,8
Μέση ανωμαλία	343,04°
Κλίση	7,228°
Ω	173,32°
Όρισμα περιηλίου	= 46,45°
Απόλυτο μέγεθος (H)	10,06

Φυσικά χαρακτηριστικά

Οι διαστάσεις της Κίλιας εκτιμώνται σε 26,4 χιλιόμετρα (από δεδομένα του IRAS), ενώ η μάζα της εκτιμάται σε 19,2 τρισεκατομμύρια τόνους για μέση πυκνότητα 2 gr/cm³. Ο φασματικός τύπος της είναι T/B ή S (λιθώδης), ενώ το άλβεδό της είναι 0,238 (από δεδομένα του IRAS). Είναι άγνωστο αν και με ποια περίοδο περιστρέφεται η Κίλια γύρω από τον εαυτό της. Η μέση θερμοκρασία στην επιφάνειά της εκτιμάται σε 100 περίπου βαθμούς Κελσίου κάτω από το μηδέν.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Τροχιά από το JPL (Java) / Εφημερίδα