28ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης
Το 28ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (2 Ιουλίου 1990 - 13 Ιουλίου 1990) πραγματοποιήθηκε στη Μόσχα. Έλαβε χώρα ένα χρόνο πριν από το παραδοσιακό χρονοδιάγραμμα και αποδείχθηκε ότι ήταν το τελευταίο συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ). Συγκεκριμένα, στο συνέδριο έγιναν εμφανείς φράξιες στο εσωτερικό του κόμματος καθώς αντίπαλες απόψεις υποστηρίχτηκαν από την κεντρική πλατφόρμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ (υποστηριζόμενη από τον Γκορμπατσώφ), τη φιλελεύθερη «Δημοκρατική Πλατφόρμα» (η οποία περιελάμβανε τον Μπόρις Γέλτσιν) και τη συντηρητική «Μαρξιστική Πλατφόρμα».[1]
- Ο Μιχαήλ Γκορμπατσόφ επανεξελέγη Γενικός Γραμματέας με 3411 ψήφους υπέρ και 1116 κατά. Ο αντίπαλος του Γκορμπατσόφ, Τεϊμουράζ Αβαλιάνι, έλαβε 501 ψήφους υπέρ και 4020 ψήφους κατά.[2][3]
- Ο Βλαντιμίρ Ιβάσκο εξελέγη αναπληρωτής γενικός γραμματέας, νικώντας τον Γιεγκόρ Λιγκατσιόφ.[3]
- Εγκρίθηκε νέο καταστατικό του κόμματος, το οποίο επισημοποίησε το τέλος του μονοπωλίου της εξουσίας του ΚΚΣΕ που ανακοινώθηκε στο προηγούμενο συνέδριο του Κόμματος.
- Το εγχείρημα της Νέας συνθήκης της Ένωσης προτάθηκε από τον Γκορμπατσόφ.
- Ο Μπόρις Γέλτσιν και ορισμένοι άλλοι παραιτήθηκαν από το κόμμα μετά την αποτυχία της ομάδας «Δημοκρατική Πλατφόρμα» να προωθήσει τη μετάβαση σε μια κοινοβουλευτική δομή της οργάνωσης, ενώ η «Μαρξιστική Πλατφόρμα» απέτυχε να αντιταχθεί στις μεταρρυθμίσεις του Γκορμπατσόφ για «θεραπεια του σοσιαλισμου με καπιταλισμό».
- Το συνέδριο απέτυχε να εκδώσει το επόμενο Πρόγραμμα και εξέδωσε μόνο Δήλωση Προγράμματος.
Η πρώτη ολομέλεια της νέας 28ης Κεντρικής Επιτροπής πραγματοποιήθηκε στις 13-14 Ιουλίου και με εξαίρεση τον Γκορμπατσόφ εκλέχθηκε ένα εντελώς νέο 28ο Πολιτικό Γραφείο.
Διάφοροι οργανισμοί που ισχυρίζονται ότι είναι διάδοχοι του ΚΚΣΕ διεξήγαγαν συνέδρια συνεχίζοντας την αρίθμηση που θέσπισε το ΚΚΣΕ και οι προκάτοχοί του. Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης (1992) διεξήγαγε το αποκαλούμενο 29ο Επανορθωτικό Συνέδριο το 1992, δηλώνοντας την αποκατάσταση του ΚΚΣΕ. Ομοίως, η Ένωση Κομμουνιστικών Κομμάτων - Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης, που ιδρύθηκε το 1993, έχει επίσης διοργανώσει συνέδρια ξεκινώντας από το 29ο, και το πιο πρόσφατο είναι το 33ο Συνέδριο.[4]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Kalashnikov, Antony (2016). «Interpellation in the late Soviet period: contesting the de-ideologization narrative». Canadian Slavonic Papers 58 (1): 36. doi:. http://www.tandfonline.com/doi/abs/10.1080/00085006.2015.1127513.
- ↑ «Gorbachev Reelected as Party Chief». Los Angeles Times. Associated Press. 10 July 1990. http://articles.latimes.com/1990-07-10/news/mn-374_1_communist-party.
- ↑ 3,0 3,1 Garthoff, Raymond L. (1994). The Great Transition: American-Soviet Relations and the End of the Cold War. Washington, D.C.: Brookings Institution. σελ. 431. ISBN 0-8157-3060-8.
- ↑ «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Δεκεμβρίου 2004. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2008.
Περαιτέρω ανάγνωση
Επεξεργασία- Jonathan Harris. Subverting the System: Gorbachev's Reform of the Party's Apparat, 1986-1991. Rowman & Littlefield Publishers, 2005. (ISBN 978-0-7425-2679-2); Ch. 6: Towards the 28th Congress of the CPSU: 1990, pp. 107–120
- Bill Keller, EVOLUTION IN EUROPE; Soviet Party: Hazy Future. New York Times, July 13, 1990. Accessed October 18, 2008