Χρηματοδότηση για την κλιματική αλλαγή

Η κλιματική χρηματοδότηση είναι η χρηματοδότηση που στοχεύει στη μείωση των εκπομπών, και την ενίσχυση των δεξαμενών των αερίων θερμοκηπίου. Αυτή στοχεύει στη μείωση της τρωτότητας, στη διατήρηση και την αύξηση της ανθεκτικότητας του ανθρώπου και των οικοσυστημάτων στις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως ορίζεται από τη Μόνιμη Επιτροπή Οικονομικών της Σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή.^[1] Ο όρος έχει χρησιμοποιηθεί με στενή έννοια για να αναφερθεί στις μεταφορές δημόσιων πόρων από τις ανεπτυγμένες στις αναπτυσσόμενες χώρες, υπό το φως της Σύμβασης του ΟΗΕ για το κλίμα που υποχρεώνει την παροχή "νέων και πρόσθετων οικονομικών πόρων" και, με ευρύτερη έννοια, αναφορά σε όλες τις χρηματοοικονομικές ροές που σχετίζονται με τον μετριασμό και τη προσαρμογή στη κλιματική αλλαγή.^[2]^[3]

Η 21η σύνοδος της Διάσκεψης των μερών της Σύμβασης πλαισίου του ΟΗΕ (Παρίσι 2015) εισήγαγε μια νέα εποχή για τη κλιματική χρηματοδότηση, τη κλιματική πολιτική και τις αγορές. Η Συμφωνία του Παρισιού που εγκρίθηκε εκεί καθόρισε ένα παγκόσμιο σχέδιο δράσης για να θέσει τον κόσμο σε καλό δρόμο για την αποφυγή επικίνδυνων κλιματικών αλλαγών περιορίζοντας την παγκόσμια υπερθέρμανση αρκετά κάτω από τους 2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα προβιομηχανικά επίπεδα. Περιλαμβάνει την χρηματοδότηση για το κλίμα που διοχετεύεται από εθνικούς, περιφερειακούς και διεθνείς φορείς για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής, έργα και προγράμματα προσαρμογής. Αυτά περιλαμβάνουν μηχανισμούς ειδικής στήριξης για το κλίμα και οικονομική βοήθεια για τις δραστηριότητες μετριασμού και προσαρμογής, τονώνοντας και επιτρέποντας τη μετάβαση προς ένα είδος ανάπτυξης με χαμηλές εκπομπές άνθρακα, ανάπτυξη που δεν προκαλεί ζημιά στο κλίμα και ανάπτυξη μέσω τις δημιουργίας χωρητικότητας, έρευνας και ανάπτυξη, καθώς και οικονομικής ανάπτυξης.^[4]

Μέχρι τον Νοέμβριο του 2020, οι αναπτυξιακές τράπεζες και η ιδιωτική χρηματοδότηση δεν είχε φτάσει τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως που προβλέπονται στις διαπραγματεύσεις του ΟΗΕ για το κλίμα για το 2020.^[5] Ωστόσο, λόγω της οικονομικής ύφεσης από την πανδημία του κορονοϊού, 450 αναπτυξιακές τράπεζες δεσμεύθηκαν να χρηματοδοτήσουν μια "Πράσινη ανάκαμψη" στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Παραπομπές

↑ «Documents | UNFCCC». unfccc.int (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2018.
↑ Oscar Reyes (2013), "A Glossary of Climate Finance Terms", Institute for Policy Studies, Washington DC, p. 10 and 11
↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021.
↑ Barbara Buchner, Angela Falconer, Morgan Hervé-Mignucci, Chiara Trabacchi and Marcel Brinkman (2011) “The Landscape of Climate Finance” A CPI Report, Climate Policy Initiative, Venice (Italy), p. 1 and 2.
↑ «Banks around world in joint pledge on 'green recovery' after Covid». the Guardian (στα Αγγλικά). 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020.

[1] «Documents | UNFCCC». unfccc.int (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Σεπτεμβρίου 2018.

[2] Oscar Reyes (2013), "A Glossary of Climate Finance Terms", Institute for Policy Studies, Washington DC, p. 10 and 11

[3] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2021.

[4] Barbara Buchner, Angela Falconer, Morgan Hervé-Mignucci, Chiara Trabacchi and Marcel Brinkman (2011) “The Landscape of Climate Finance” A CPI Report, Climate Policy Initiative, Venice (Italy), p. 1 and 2.

[:2-5] «Banks around world in joint pledge on 'green recovery' after Covid». the Guardian (στα Αγγλικά). 11 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2020.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]