Φραγκίσκος του Γκίφχορν
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Φραγκίσκος (1508 - 1549) από τον Οίκο των Γουέλφων ήταν πρίγκιπας του Γκίφχορν (1539-49), που ήταν μέρος του δουκάτου του Μπράουνσβαϊχ & Λύνεμπουργκ.
| Φραγκίσκος | |
|---|---|
| δούκας του Μπράουνσβαϊχ-Λύνεμπουργκ | |
 | |
πρίγκιπας του Γκίφχορν | |
| Περίοδος | 1539 - 1549 |
| Προκάτοχος | Ερνέστος Α' |
| Διάδοχος | Ερνέστος Α' |
| Γέννηση | 1508 Ουέλτσεν, Κάτω Σαξονία |
| Θάνατος | 1549 (ετών 41) |
| Σύζυγος | Κλάρα των Άνχαλτ |
| Επίγονοι | Αικατερίνη Κλάρα |
| Οίκος | Γουέλφων |
| Πατέρας | Ερρίκος Α' |
| Μητέρα | Μαργαρίτα των Βέττιν |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στο Ουέλτσεν και ήταν ο τρίτος γιος του Ερρίκου Α' πρίγκιπα του Λύνεμπουργκ και της Μαργαρίτας των Βέττιν, κόρης του Ερνέστου εκλέκτορα δούκα της Σαξονίας. Ο πατέρας του τον προόριζε για επίσκοπο του Χιλντεσχάιμ και υποστήριξε τον επίσκοπο στην Έριδα του Χιλντεσχάιμ, αλλά το 1519 στη μάχη του Ζολτάου νικήθηκε από τον μόλις εκλεγμένο Κάρολο Ε' των Αψβούργων, που τον εξόρισε το επόμενο έτος. Την εξουσία στο πριγκιπάτο ανέλαβαν οι μεγαλύτεροι γιοί του Όθων Α' και Ερνέστος Α'· τον 12ετή Φραγκίσκο τον σπούδασαν και έπειτα από 4 έτη τον έστειλαν στο Πανεπιστήμιο του Βίτενμπεργκ. Το 1526 ενηλικιώθηκε και πήγε στην Αυλή της Σαξονίας, όπου εντυπωσιάστηκε από τις εορτές, τα κυνήγια, τα ταξίδια και τη φανταχτερή ζωή της Αυλής. Έπειτα από 10 έτη εκεί, τον κάλεσε ο αδελφός του Ερνέστος Α', που είχε εν τω μεταξύ γίνει Λουθηρανός.
Μετά την επιστροφή του το 1536 δεν έδειξε ενδιαφέρον για τις ευθύνες του και δεν του άρεσε η μετρημένη ζωή του Σέλε, της κύριας πόλης του Λύνεμπουργκ. Ζήτησε να λάβει το ήμισυ του πριγκιπάτου, πράγμα αδύνατο για το υπερχρεωμένο Λύνεμπουργκ. Τρία έτη μετά ο Ερνέστος Α' του παραχώρησε την επαρχία του Γκίφχορν, το Φαλερσλέμπεν και το αβαείο του Ιζενχάγκεν. Στο μικρότατο πριγκιπάτο του ο Φραγκίσκος απολάμβανε την άσκηση των υψηλών πριγκιπικών του καθηκόντων. Επέκτεινε το κάστρο Γκίφχορν σε μεγαλόπρεπο ανάκτορο και το κάστρο Φαλερσλέμπεν το μετέτρεψε σε θερινό ενδιαίτημα.
Το παρεκκλήσιο του μεγάρου του ήταν ο πρώτος προτεσταντικός ναός που κτίστηκε. Εισήγαγε τα δόγματα του Μ. Λούθηρου στην περιοχή του. Μαζί με τον αδελφό του ανήκαν στη Σμαλκαλδική Ένωση των προτεσταντών πριγκίπων και ζήτησαν τo 1529 από τον βασιλιά της Γερμανίας Συνέλευση (Diet) στο Σπέγιερ. Συμμετείχε το 1542 στον πόλεμο εναντίον των Οθωμανών και το 1546 στον πόλεμο της Σμαλκαλδικής Ένωσης.
Νυμφεύτηκε το 1547 την Κλάρα των Άνχαλτ. Τρία έτη μετά, από ένα τραύμα στο πόδι, έπαθε λοίμωξη και δεν μπορούσε να σωθεί ούτε με ακρωτηριασμό· απεβίωσε με μεγάλους πόνους. Ενταφιάστηκε στο παρεκκλήσι του ανακτόρου του, όπου υπάρχει επιτύμβιο μνημείο. Δεν είχε άρρενες απογόνους και το Γκίφχορν επέστρεψε στον αδελφό του. Στη γυναίκα του δόθηκε το Φαλερσλέμπεν, όπου έζησε κάνοντας αγαθοεργίες.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΤο 1547 νυμφεύτηκε την Κλάρα των Άνχαλτ, κόρη του Μάγκνους Α' δούκα της Σαξονίας-Λάουενμπουρκ και είχε τέκνα:
- Αικατερίνη 1548-1565, παντρεύτηκε τον Ερρίκο ΣΤ' κόμη (burgrave, καστελάνο) του Μάισσεν και κύριο του Πλάουεν
- Κλάρα 1550-1598, παντρεύτηκε πρώτα τον Βερνάρδο Ζ' πρίγκιπα του Άνχαλτ-Τσέρμπστ και έπειτα τον Μποόγκισλαβ ΙΓ' δούκα της Πομερανίας, που προς τιμήν του πεθερού του έδωσε το όνομά του στην πόλη Φράντσμπουργκ της Πομερανίας.
Πηγές
Επεξεργασία- Brüggemann, Fritz (1973). Ein Herzog namens Franz. Das abenteuerliche Leben des Reichsfürsten Herzog Franz zu Braunschweig und Lüneburg, Herzog in Gifhorn. Ein Tatsachenbericht. Gifhorn 1973.
- http://www.welfen.de/Franz.htm
- http://www.welfen.de/ErnstBek.htm