Φουζέρ

Φουζέρ
; Σημαία	; Έμβλημα
Διοίκηση
Χώρα	Γαλλία
Διοικητική υπαγωγή	καντόνιο της Φουζέρ-Νορ, καντόνιο της Φουζέρ-Συντ, Fougères Agglomération, διαμέρισμα της Φουζέρ-Βιτρέ, διαμέρισμα της Φουζέρ και Ιλ-ε-Βιλαίν
• Δήμαρχος της Φουζέρ	Λουί Φεβριέ (από 2007)
Ταχυδρομικός κώδικας	35300
Κωδικός Κοινότητας	35115
Πληθυσμός	20.653 (1 Ιανουαρίου 2021)
Έκταση	10,46 km²
Υψόμετρο	62 μέτρα και 171 μέτρα
Ζώνη ώρας	UTC+01:00 (επίσημη ώρα); UTC+02:00 (θερινή ώρα)
	Φουζέρ 48°21′6″N 1°12′0″W
Ιστότοπος	http://www.fougeres.fr
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Συντεταγμένες: 48°21′6″N 1°12′0″W / 48.35167°N 1.20000°W / 48.35167; -1.20000

Η Φουζέρ (γαλλικά: Fougères‎‎, βρετονικά: Felger‎‎, γκάλο: Foujerr) είναι κοινότητα και υπονομαρχία του νομού Ιλ-ε-Βιλαίν στη διοικητική περιοχή της Βρετάνης, στη Γαλλία.

Το 2016 ο πληθυσμός της ανέρχονταν σε 20.194 κατοίκους.

Η πόλη έχει πολλά τουριστικά αξιοθέατα, όπως το κάστρο, πολλές εκκλησίες και παλιά γραφικά σπίτια στο ιστορικό κέντρο.

Οι κάτοικοι ονομάζονται Φουζεραί και Φουζεραίζ.^[9]

Γεωγραφικά στοιχεία

Η Φουζέρ βρίσκεται στα βορειοανατολικά του νομού Ιλ-ε-Βιλαίν.

Έχει πληθυσμό 20.194 κατοίκους το 2016, τρίτη κοινότητα σε πληθυσμό στον νομό μετά τη Ρεν, πρωτεύουσα του Ιλ-ε-Βιλαίν και της Βρετάνης (με 216.268 κατοίκους) και το Σαιν-Μαλό (με 46.005 κατοίκους). Είναι το κέντρο ευρύτερης περιοχής με 55.120 κατοίκους και της Περιοχής της Φουζέρ (Pays de Fougères) με περίπου 88.000 κατοίκους.

Η περιτοιχισμένη πόλη αρχικά χτίστηκε στην αριστερή όχθη του Νανσόν, παραπόταμου του ποταμού Κουενόν, σε χαμηλό οροπέδιο, περίπου 140 μέτρα. Στην πόλη δεσπόζει το κάστρο της. Τα προάστια της πόλης αναπτύχθηκαν περιορισμένα από την άλλη πλευρά του ποταμού.

Τοπωνύμιο

Η Φουζέρ είναι μια πόλη στα σύνορα της Βρετάνης, του Μαιν και της Νορμανδίας και πήρε το όνομά της από το φυτό φτέρη (γαλλικά: fougère‎‎). Η πόλη πιθανότατα χτίστηκε στη θέση ενός δάσους όπου οι φτέρες αφθονούσαν.^[10]

Γλώσσα

Η μπάντα Bagad Bro Felger στο Διακελτικό φεστιβάλ του Λοριάν το 2013

Στη Φουζέρ ιστορικά, από την άφιξη των λατινικών στην Αρμορική, η κυρίαρχη γλώσσα ήταν τα γκάλο, στα οποία η πόλη ονομάζεται Foujerr.

Το όνομά της στα βρετονικά είναι Felger. Ωστόσο, τα βρετονικά δεν ήταν ποτέ η γλώσσα της περιοχής, η οποία βρίσκεται εκτός του παραδοσιακού χώρου της διάχυσης της βρετονικής γλώσσας, αλλά έχουν εγκατασταθεί εδώ και αρκετά χρόνια δίγλωσσες πινακίδες στην είσοδο της ευρύτερης περιοχής.

Στην πόλη υπάρχουν δύο παραδοσιακές μπάντες βρετονικής μουσικής (bagadoùs) και από το 2013 λειτουργεί η Σχολή εκμάθησης της βρετονικής γλώσσας Diwan που ονομάζεται επίσης Skol Diwan Bro Felger.

Ιστορία

Προϊστορία

Η παρουσία πολλών μεγαλιθικών μνημείων, ιδίως στο δάσος της Φουζέρ, δείχνει ότι η περιοχή ήταν ήδη κατοικημένη στη Νεολιθική περίοδο (5.000 έως 2.000 χρόνια π.Χ.).

Μεσαίωνας

Το κάστρο της Φουζέρ

Η δημιουργία της Φουζέρ χρονολογείται από τον Μεσαίωνα. Η πρώτη αναφορά στο κάστρο της είναι από τα τέλη του 10ου αιώνα. Ήταν τότε ένα απλό ξύλινο οχυρό πάνω σε μια βραχώδη κορυφογραμμή, η θέση της οποίας κυριαρχούσε πλεονεκτικά στην κοιλάδα του Νανσόν και στους γύρω βάλτους. Η Φουζέρ βρισκόταν στο σταυροδρόμι δύο ρωμαϊκών δρόμων, έναν από τη Σαρτρ προς το Καραί και άλλον από την Αβράνς στη Νάντη. Από τον 12ο αιώνα, ο πληθυσμός απομακρύνθηκε από τις όχθες του Νανσόν και η πόλη μεγάλωσε, χωρισμένη σε δύο ενορίες: Σαιν-Συπλίς για την Κάτω πόλη και Σαιν-Λεονάρ για την Άνω πόλη. Από τον Μεσαίωνα, η βιοτεχνική δραστηριότητα αναπτύχθηκε γύρω από τα βυρσοδεψεία, τους υφαντουργούς και τους κλωστοϋφαντουργούς στην Κάτω πόλη.

Κάστρο-Η είσοδος Νοτρ-Νταμ

Η πρώτη οχύρωση κατασκευάστηκε τον 11ο αιώνα από τους άρχοντες της Φουζέρ, την υπερασπίστηκε ο Ραούλ Β' (1130-1194) αλλά το 1166 την κατέλαβε και την κατέστρεψε ο Ερρίκος Β' της Αγγλίας, του οίκου των Πλανταγενετών. Ο Ραούλ την ανοικοδόμησε πιο επιβλητική και έγινε ένα οχυρό που υπερασπίζονταν τα σύνορα της Βρετάνης, από το Μον-Σαιν-Μισέλ έως τη Νάντη. Ωστόσο, η γεωγραφική θέση και τα συμφέροντα των αρχόντων της Φουζέρ τους έφεραν συχνά υπέρ του βασιλείου της Γαλλίας. Όταν ο Ραούλ Γ' προσέφερε την κυριότητα της πόλης στον Άγιο Λουδοβίκο, ο Βρετόνος δούκας Πέτρος Α΄ της Βρετάνης κατέλαβε την πόλη το 1231, η οποία αργότερα ανακαταλήφθηκε από τον βασιλιά. Η κόρη του Ραούλ Γ', Ιωάννα, παντρεμένη με τον Ούγο ΙΒ΄ του Λουζινιάν, ανέλαβε νέα έργα οχύρωσης και στόλισε την πόλη με μνημεία. Το τέλος του 13ου αιώνα ήταν μια περίοδος ειρήνης και ευημερίας για την πόλη.

Ο πύργος με το ρολόι

Το 1307, ο Φίλιππος ο Ωραίος αγόρασε την πόλη, αλλά το βασίλειο της Γαλλίας δεν ενδιαφέρθηκε για την περιοχή. Κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς πολέμου και μετά από διάφορες ανατροπές συμμαχιών, ο Μπερτράν ντυ Γκεσλέν την κατέλαβε το 1373, αλλά η κατάσταση δεν βελτιώθηκε. Οι συνεχείς λεηλασίες ανάγκασαν τον πληθυσμό της Φουζέρ να στραφεί προς το Δουκάτο της Βρετάνης, στο οποίο προσαρτήθηκε το 1428 όταν πωλήθηκε από τον Ιωάννη Β΄ του Αλανσόν για πληρωμή των λύτρων αιχμαλωσίας του από τους Άγγλους. Αλλά το 1449, κάποιος Συριέν, Αραγόνος μισθοφόρος στην υπηρεσία των Άγγλων, κατέλαβε και λεηλάτησε την πόλη, και αυτό με σκοπό να αναγκάσει τη Βρετάνη να συμμαχήσει με την Αγγλία. Οι σφαγές που ακολούθησαν προκάλεσαν την αντίδραση του δούκα της Βρετάνης Φραγκίσκου Α ', που αποφάσισε να απαλλαγεί από τους Άγγλους. Έτσι, συμμάχησε με τον Κάρολο Ζ΄ της Γαλλίας, επιτέθηκε στη νότια Νορμανδία και πολιόρκησε τη Φουζέρ. Ο Συριέν και οι άνδρες του, όμως, κατάφεραν να αντισταθούν και παραδόθηκαν υπό τον όρο να μπορέσουν να φύγουν ελεύθεροι. Αυτό το επεισόδιο προανήγγειλε τη μάχη του Φορμινί, που έβαλε τέλος στις φιλοδοξίες των Άγγλων επί γαλλικών εδαφών.

Η πόλη ενεπλάκη σε νέες βιαιοπραγίες κατά τη διάρκεια του πολέμου της Βρετάνης (1465-1491), οπότε η βρετονική φρουρά της Φουζέρ εισέβαλε στην περιοχή της Ερνέ και κατέλαβε την πόλη, στην οποία έβαλαν φωτιά και κατέκαψαν για τρεις μέρες, τον Μάιο 1488. Τέλος, επενέβη ο Γάλλος στρατηγός Λα Τρεμουάιγ, και κατέλαβε τη Φουζέρ το 1488.

16ος αιώνας

Τον 16ο αιώνα, η πόλη έχασε τον αμυντικό της ρόλο. Η βιοτεχνία συνέχιζε να αναπτύσσεται, ειδικά η επεξεργασία κασσίτερου (rue de la Pinterie). Κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, η πόλη παρέμεινε καθολική, ενώ το Βιτρέ επηρεάστηκε από συγκρούσεις με τους Ουγενότους.

Γαλλική επανάσταση

Η μάχη της Φουζέρ, 1793

Κατά τη διάρκεια της Γαλλικής επανάστασης, η επαρχία της Βρετάνης, όπως και όλες οι υπόλοιπες επαρχίες της Γαλλίας, έχασε τα προνόμιά της. Ωστόσο, οι πρώτες αλλαγές που έγιναν ήταν ευπρόσδεκτες. Όμως σύντομα ο πληθυσμός διχάστηκε. Το Πολιτικό σύνταγμα του κλήρου και η μαζική επιστράτευση προκάλεσαν την εξέγερση των Σουάνων, στενά συνδεδεμένη με τον πόλεμο της Βανδέας.

Το 1793, κατά τη διάρκεια της μαζικής επιστράτευσης, 767 άνδρες έπρεπε να στρατολογηθούν στην περιφέρεια της Φουζέρ με κλήρωση. Σε αντίδραση, ομάδες αγροτών οπλισμένοι με τουφέκια, πιστόλια και σπαθιά σχηματίστηκαν αυθόρμητα από τις 10 Μαρτίου 1793. Η επαρχία ανταποκρίθηκε και σύντομα οι ταραχές κατέληξαν σε εξέγερση. ^[11]

Την ίδια χρονιά, κατά τη διάρκεια της πορείας των εξεγερμένων της Βανδέας προς την Γκρανβίλ, όπου ανέμεναν αγγλική βοήθεια, οι Σουάνοι και οι εξεγερμένοι της Βανδέας κατέλαβαν τη Φουζέρ στις 3 Νοεμβρίου 1793, η οποία ανεκατελήφθη στις 18 Νοεμβρίου 1793 από τους Δημοκρατικούς. Για οκτώ χρόνια, η πόλη και η περιοχή της άλλαζαν συνεχώς χέρια, βιώνοντας τη δοκιμασία πολλών σφαγών και λεηλασιών.

Οικονομία

Το μοναστήρι των πτωχών Κλαρισσών (couvent des Clarisses Urbanistes), 1680

Η Φουζέρ στο παρελθόν είχε αναπτύξει σημαντική βιομηχανία υποδηματοποιίας η οποία είναι πλέον σχεδόν εξαφανισμένη. Υπήρξε επίσης σημαντικό βιομηχανικό κέντρο παραγωγής γυαλιού.

Κατά τον Μεσαίωνα, το αλάτι φορολογούνταν με υψηλούς δασμούς και εισάγονταν από τις περιοχές της Βρετάνης στην υπόλοιπη Γαλλία. Η Φουζέρ μεταβλήθηκε σε προπύργιο των «λαθρεμπόρων αλατιού» οι οποίοι παρεισέφρεαν στην πόλη με κατασχεμένο αλάτι και το πουλούσαν σε άλλες περιοχές. Υπάρχει ένας δημόσιος κήπος στη σύγχρονη Φουζέρ που μνημονεύει αυτό το ενδιαφέρον και ελάχιστα γνωστό ιστορικό γεγονός.

Η Φουζέρ ήταν η έδρα του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Περιοχής της Φουζέρ μέχρι το 2011, το οποίο αντικαταστάθηκε από το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο του Σαιν-Μαλό-Φουζέρ μετά τη συγχώνευση των δύο Επιμελητηρίων. ^[12]

Η σύγχρονη πόλη είναι σε μεγάλο βαθμό ανοικτή στον τουρισμό, χάρη στο μεσαιωνικό κάστρο και τις ιστορικές συνοικίες της. Από τη δεκαετία του 1970, η βιομηχανία είναι ποικιλόμορφη: επεξεργασία τροφίμων, έπιπλα, μηχανική, γυαλί, ηλεκτρονικά, υπολογιστές και ρομποτική. Στη Φουζέρ οργανώνεται επίσης μια σημαντική αγορά βοοειδών.

Αξιοθέατα

Το κάστρο της Φουζέρ είναι ένα από τα πιο εντυπωσιακά γαλλικά μεσαιωνικά κάστρα, που καταλαμβάνει έκταση δύο εκταρίων και αποτελεί ένα μεσαιωνικό σύνολο του 12ου έως 15ου αιώνα.^[13]

Επί πλέον η πόλη έχει γραφικά παλιά σπίτια, μοναστήρια και δύο εκκλησίες που χρονολογούνται από τον 15ο έως τον 17ο αιώνα.