Φελίπε Ντρούγκοβιτς
Ο Φελίπε Ντρούγκοβιτς Ρονκάτο είναι Βραζιλιάνος οδηγός αγώνων που αγωνίζεται στη Φόρμουλα 2 με την MP Motorsport. Είναι ο πρωταθλητής του Euroformula Open το 2018 και ο πρωταθλητής της Φόρμουλα 2 το 2022.
Φελίπε Ντρούγκοβιτς | |
---|---|
Ο Ντρούγκοβιτς το 2022 | |
Εθνικότητα | Βραζιλιάνος |
Γέννηση | 23 Μαΐου 2000 Μαρινγκά, Βραζιλία |
Καριέρα στην Φόρμουλα 2 | |
Σεζόν Ντεμπούτου | 2020 |
Τρέχουσα ομάδα | MP Motorsport |
Ομάδες | UNI-Virtuosi Racing |
Αριθμός | 11 |
Αγώνες | 72 (69 εκκινήσεις) |
Πρωταθλήματα | 1 |
Νίκες | 8 |
Βάθρα | 17 |
Poles | 5 |
Ταχύτεροι Γύροι | 4 |
Καλύτερος τερματισμός | 1ος το 2022 |
Προηγούμενές Σειρές | |
2019 2018 2017–18 2016-18 2016–17 2017 | Φόρμουλα 3 P.Mazda Championship Euroformula Open MRF Challenge ADAC Formula 4 Italian F4 Championship |
Τίτλοι | |
2022 2018 2017–18 | Φόρμουλα 2 Euroformula Open MRF Challenge |
Καριέρα
ΕπεξεργασίαΚαρτ
ΕπεξεργασίαΓεννημένος στο Μαρινγκά της Βραζιλίας, ο Ντρούγκοβιτς αγωνίστηκε σε πολλά πρωταθλήματα καρτ σε ολόκληρη τη Βραζιλία και την Ευρώπη, παίρνοντας σημαντικές νίκες σε πρωταθλήματα.[1]
Αργότερη καριέρα
ΕπεξεργασίαADAC Formula 4
ΕπεξεργασίαΟ Ντρούγκοβιτς έκανε το ντεμπούτο του σε μονοθέσια το 2016, μπαίνοντας στη Neuhauser Racing στην Γερμανική Φόρμουλα 4.[2] Πέτυχε το πρώτο του και μοναδικό βάθρο της σεζόν στην τρίτη θέση στον αγώνα στο Ζάντβορτ. [3] Τελείωσε τη σεζόν στην τέταρτη στους rookies και δωδέκατος συνολικά, με 79,5 βαθμούς. Την επόμενη σεζόν, πήγε στη Van Amersfoort Racing κάνοντας και το ντεμπούτο του στην ιταλική Φόρμουλα 4 με την ομάδα.[4][5] Ο Ντρούγκοβιτς πήρε επτά νίκες - τις περισσότερες από οποιονδήποτε οδηγό σε όλη τη σεζόν. Τελικά, τερμάτισε 3ος στη βαθμολογία με 236,5 βαθμούς, χάνοντας εννέα βαθμούς από τον πρωταθλητή Γιούρι Βίπς στον τελευταίο γύρο στο Χόκενχαιμ. [6][7]
MRF Challenge
ΕπεξεργασίαΟ Ντρούγκοβιτς επίσης συμμετείχε στο MRF Challenge, τερματίζοντας τέταρτος συνολικά. Την επόμενη χρονιά, κατέκτησε τον τίτλο παίρνοντας 10 νίκες από τους 16 αγώνες που διεξήχθησαν εκείνη τη σεζόν με δύο αγώνες να απομένουν.[8]
Euroformula Open
ΕπεξεργασίαΟ Ντρούγκοβιτς έκανε το ντεμπούτο του στον τελευταίο γύρο του 2017 ως φιλοξενούμενος οδηγός για την RP Motorsport, σημειώνοντας την pole.[9] Παρά ένα λάθος στον πρώτο αγώνα, κατάφερε να κερδίσει στον δεύτερο.[10] Την επόμενη χρονιά, επανενώθηκε με την RP για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα με πλήρη απασχόληση.[11] Συνέχισε να κυριαρχεί στο πρωτάθλημα τερματίζοντας στο βάθρο σε όλους τους αγώνες, παίρνοντας δεκατέσσερις νίκες και κατακτώντας τον τίτλο στη Μόντσα με δύο γύρους να απομένουν.[12][13]
Pro Mazda
ΕπεξεργασίαΜετά τους τραυματισμούς που υπέστη ο Harrison Scott στο Τορόντο, ο Φελίπε επιστρατεύτηκε από το RP για να τον αντικαταστήσει για τον γύρο στο Mid-Ohio το 2018. [14]
GP3 Series
ΕπεξεργασίαΤον Νοέμβριο του 2018, ο Ντρούγκοβιτς συμμετείχε στα τελικά τεστ των οδηγών στη Γιάς Μαρίνα με την ART Grand Prix.[15] Όρισε τον 11ο και τον 17ο ταχύτερο χρόνο την Ημέρα 1 και Ημέρα 2 αντίστοιχα.[16][17]
Πρωτάθλημα Φόρμουλα 3
ΕπεξεργασίαΤον Φεβρουάριο του 2019, η Carlin Buzz Racing επιβεβαίωσε ότι ο Ντρούγκοβιτς θα έτρεχε μαζί τους Λόγκαν Σάρτζεντ και Τεπέι Νατόρι.[18] Η σεζόν ήταν δύσκολη, σημειώνοντας τους μόνους του βαθμούς στον γύρο της Ουγγαρίας στην 6η θεση. Σκόραρε οκτώ βαθμούς και ολοκλήρωσε τη σεζόν στην 16η θέση. Σκόραρε επίσης περισσότερους πόντους από τους δύο συμπαίκτες του μαζί.
Πρωτάθλημα Φόρμουλα 2
Επεξεργασία2020
ΕπεξεργασίαΑφού είχε δοκιμάσει μαζί τους στα τέλη τις σεζόν, ο Φελίπε υπέγραψε με τη MP Motorsport για το 2020,[19] με συμπαίκτη τον Νομπαχάρου Ματουσίτα . Η σεζόν ήταν προγραμματισμένη να ξεκινήσει τον Μάρτιο, αλλά καθυστέρησε λόγω της πανδημίας COVID-19 . Ο Ντρούγκοβιτς εντυπωσίασε στον ντεμπούτο του στον πρώτο αγώνα στο Red Bull Ring, προκρίνοντας 2ος πίσω από τον Γκουάνγιου Τζόου.[20] Ο Ντρούγκοβιτς έπεσε στην τέταρτη θέση στον πρώτο γύρο, δέχοντας προσπέραση από τους Κάλουμ Άιλοτ και Μικ Σουμάχερ . Δεν μπόρεσε να κρατήσει τον ρυθμό του, τερματίζοντας τελικά 8ος. Ωστόσο, αυτό το αποτέλεσμά του του έδωσε την Pole για τον επόμενο αγώνα. Έμεινε μακριά από τους υπόλοιπους, κερδίζοντας τον αγώνα. [21][22] Ο Ντρούγκοβιτς είχε ένα κακό Σαββατοκύριακο στον δεύτερο γύρο στο Red Bull Ring, κατατάχθηκε στην 10η και τερμάτισε στην 13η και στους δυο αγώνες.
Ο Ντρούγκοβιτς κατατάχθηκε στην 18η θέση στο Hungaroring. Επιχείρησε μια στρατηγική ελαστικών διαφορετική από τους πρωτοπόρους. Είχε καλύτερη διαχείριση ελαστικών και ανέβηκε γρήγορα στην κατάταξη, τερματίζοντας τελικά πέμπτος. Κατά τη διάρκεια του αγώνα σπριντ, είχε μια κάκιστη εκκίνηση πέφτοντας προς τα πίσω στον πρώτο γύρο. Δεν μπόρεσε να συνέλθει και τερμάτισε τον αγώνα στην 16η θέση. Κατέγραψε την παρθενική του pole position στον επόμενο αγώνα στο Silverstone κερδίζοντας τον Άιλοτ.[23] Δεν κατάφερε να το μετατρέψει σε νίκη, ολισθαίνοντας στην έβδομη θέση. Για τον αγώνα σπριντ εκκίνησε από την δεύτερη, αλλά δέχθηκε προσπέραση γρήγορα από τους Λουί Ντέλετραζ και Κρίστιαν Λούντγκααρντ, τερματίζοντας εντέλει στην 6η. Στο δεύτερο Σαββατοκύριακο του Silverstone, κατάφερε να διεκδικήσει μόνο έναν βαθμό, τερματίζοντας δέκατος στον αγώνα feature από τη δωδέκατη θέση στο grid. Στον πρώτο αγώνα της Βαρκελώνης ξεκίνησε από την 4η αλλά δέχθηκε και πάλι προσπέραση, αυτή την φορά από τον Σουμάχερ . Στον 24ο γύρο, ακολουθώντας μια καλή στρατηγική pit stop, ο Φελίπε πέρασε τον Ρόμπερτ Σβάρτσμαν για την δεύτερη θέση, αλλά έναν γύρο αργότερα ο Γκουιλιάνο Αλεζί έβγαλε το αυτοκίνητο ασφαλείας. Ο Ντρούγκοβιτς μπήκε στα pit για πιο φρέσκα ελαστικά, αλλά δεν μπόρεσε να ανακτήσει τις χαμένες θέσεις. Τελικά τερμάτισε έβδομος. Είχε καλύτερη τύχη στον αγώνα σπριντ όμως. Ξεκινώντας δεύτερος, είχε καλύτερη εκκίνηση προσπερνώντας τον Λούκα Γκιότο πριν την πρώτη στροφή. Ο ρυθμός του ήταν εξαιρετικός, κερδίζοντας με διαφορά 9,5 δευτερολέπτων.[24]
Ο Φελίπε προκρίθηκε πέμπτος στο Σπα, αλλά αποδείχθηκε ότι ήταν ένα δύσκολο σαββατοκύριακο για αυτόν. Στον 4ο γύρο, ενώ πάλευε για την έβδομη θέση, συγκρούστηκε με τον συμπαίκτη του Ματουσίτα, ο Ιάπωνας οδηγός χτύπησε στον τοίχο και αποσύρθηκε επί τόπου. Με τον Ντρούγκοβιτς να χάνει το φτερό του στην πορεία. Τελικά τερμάτισε τον αγώνα στην τελευταία θέση.[25] Τερμάτισε το σπριντ στην 13η θέση. Ακολούθησε και άλλο ένα φτωχό Σαββατοκύριακο στη Μόντσα . Τερμάτισε 16ος μετά από μια κακή εκκίνηση στον αγώνα μεγάλου μήκους και αποσύρθηκε στον αγώνα σπριντ, αφού ο Ροί Νισσάνι τον χτύπησε στο πίσω του αμαξιού του ενώ ήταν στην δεκάδα. Είδε ένα καλύτερο σαββατοκύριακο στο Μουτζέλο βελτιώνοντας μια θέση στον πρώτο γύρο του πρώτου αγώνα ξεκινώντας από την 5η . Όταν ο Αλεζί έβγαλε το αυτοκίνητο ασφαλείας, ο Φελίπε μπήκε pit για πιο φρέσκα ελαστικά που τον άφησαν κάτω στην 13η θέση. Ωστόσο, κατάφερε να αντεπιτεθεί για να φτάσει στην τρίτη θέση στον 31ο γύρο. Δυστυχώς, στον τελευταίο γύρο, ο Ντέλετραζ του άρπαξε τη θέση του βάθρου και έτσι ο Drugovich κατατάχθηκε τέταρτος. Ο Ντρούγκοβιτς έτρεχε άνετα στους 8 κορυφαίους στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα σπριντ, ωστόσο αντιμετώπισε πρόβλημα με το αυτοκίνητο. Προσπεράστηκε γρήγορα στα τελευταία στάδια και τερμάτισε 15ος.[26]
Ο Ντρούγκοβιτς είχε άλλο ένα κακό Σαββατοκύριακο και στο Σότσι . Χτυπήθηκε από πίσω στον 1ο γύρο, και με υπερβολική ζημιά, δεν μπόρεσε να συνεχίσει. Ο αγώνας σπριντ του θα ήταν εξίσου φρικτός, τερματίζοντας τελευταίος σε έναν αγώνα με κόκκινη σημαία, αφού ο είχε προβλήματα με τις αλλαγές στα πεντάλ του τιμονιού του.[27] Ο Ντρούγκοβιτς τερμάτισε δεύτερος στης κατατακτήριες του πρώτου γύρου στο Μπαχρέιν και κατάφερε να προσπεράσει τον Άιλοτ στην πρώτη στροφή. Παρά το γεγονός ότι ο Άιλοτ τον έκανε undercut κατά τη διάρκεια των pit stop, ο Ντρούγκοβιτς κατάφερε να τον περάσει ξανά στον 20ο γύρο. Ως εκ τούτου, κέρδισε τον πρώτο του αγώνα μεγάλου μήκους με 14 δευτερόλεπτα από τον δεύτερο Άιλοτ.[28][29] Ξεκίνησε όγδοος στον αγώνα σπριντ, όπου και εκεί τερμάτισε. Για τον δεύτερο γύρο του Μπαχρέιν, προκρίθηκε πέμπτος και θα ήταν σε μάχη για το προβάδισμα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Τελικά τερμάτισε 4ος. Ωστόσο, ο Νικίτα Μαζέπιν τιμωρήθηκε για όρια πίστας ενώ αμυνόταν ενάντια στους Γιούκι Τσουνόντα και τον ίδιο. Αυτό σήμανε ότι προβιβάστηκε στην 3η θέση. Ολοκλήρωσε τη σεζόν με έναν βαθμό στην 8η θέση στον αγώνα σπριντ. Συνολικά, ο τελείωσε την παρθενική του εκστρατεία στην 9η θέση με 121 πόντους. Πέτυχε συνολικά τρεις νίκες, μια pole και έναν ταχύτερο γύρο μαζί με τέσσερα βάθρα.
2021
ΕπεξεργασίαΟ Ντρούγκοβιτς υπέγραψε με την Virtuosi Racing για το 2021, μαζί με τον Κινέζο οδηγό Γκουάνγιου Τζόου.[30]
Ο Ντρούγκοβιτς τερμάτισε στις ελεύθερες δοκιμές για τον εναρκτήριο αγώνα στην πρώτη θέση.[31] Θα το συνέχιζε αυτό με μια εντυπωσιακή τρίτη θέση στις κατατακτήριες [32] Για τον πρώτο αγώνα σπριντ, ήταν στην δεκάδα μέχρι που αναγκαστικέ να μπει στα πιτ λόγο ζημίας στο μπροστινό φτερό. Τερμάτισε στην 16η θέση. Στην αρχή του δεύτερου σπριντ κέρδισε εννέα θέσεις στους αρχικούς γύρους, βάζοντας τον μέχρι την 5η. Δυστυχώς, ένα αυτοκίνητο ασφαλείας αργά στον αγώνα, απέτρεψε τις προσπάθειές του, καθώς οι οδηγοί που μπήκαν για καινούργια ελαστικά τον πέρασαν και τον έριξαν στην 14η. Ο Ντρούγκοβιτς έκανε μια προσπέραση στον συμπαίκτη Τζόου στον πρώτο γύρο του μεγάλου αγώνα, αλλά έμεινε στην τρίτη αφού τον προσπέρασε ο Όσκαρ Πιάστρι. Μετά από επανεκκίνηση ενός αυτοκινήτου ασφαλείας, ο Ντρούγκοβιτς έπεσε και τερμάτισε στην 8η θέση, αλλά υποβιβάστηκε μια θέση λόγω παράβασης στην διαδικασία του αυτοκινήτου ασφαλείας.[33] Ο Ντρούγκοβιτς προκρίθηκε ένατος στο Μονακό, ξεκινώντας δεύτερος για το πρώτο σπριντ. Τον πέρασε ο Κρίστιαν Λούντγκαρντ στην αρχή του αγώνα, αλλά στα μισά του αγώνα, βρέθηκε στη δεύτερη θέση καθώς ο Δανός οδηγός αποσύρθηκε με πρόβλημα στον κινητήρα. Τερμάτισε στη συνέχεια σε αυτή τη θέση, παίρνοντας το πρώτο του βάθρο της σεζόν.[34] Για τον δεύτερο βρεγμένο αγώνα σπριντ, στον 11ο γύρο, βγήκε ένα εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας και ο Ντρούγκοβιτς μαζί με τον Τζόου, φόρεσαν slick ελαστικά. Δεν απέδωσε, και μόλις λίγους γύρους αργότερα ο Ντρούγκοβιτς επέστρεψε στα pit για να ξαναβάλει βρεγμένα, τερματίζοντας στην 14η. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της κυριακής, ο Ντρούγκοβιτς μπήκε νωρίς στον 10ο γύρο επιχειρώντας μια εναλλακτική στρατηγική. Αυτή θα ήταν μια επιτυχημένη στρατηγική και μετά από ατυχίες από πλευράς Σβάρτσμαν και Τίκτουμ, καταλήγοντας στην 3η.
Ο Ντρούγκοβιτς προκρίθηκε ενδέκατος για τον αγώνα στο Μπακού . Στον πρώτο γύρο του πρώτου σπριντ, ο Ντρούγκοβιτς χτύπησε τον Πιάστρι, ο οποίος με τη σειρά του έβαλε τον Λοούσον στον τοίχο. Οι αγωνοδίκες έκριναν τον Ντρούγκοβιτς υπεύθυνο για το περιστατικό και του επιβλήθηκαν ποινή δέκα δευτερολέπτων. Τερματίζοντας στην 14η. Στο Σίλβερστοουν τερμάτισε στις κατατακτήριες στην έκτη θέση. Κέρδισε μια θέση στην εκκίνηση του πρώτου σπριντ. Ο υπόλοιπος αγώνας του θα ήταν ήσυχος και θα τερμάτιζε στην 4η. Τερμάτισε έκτος στο δεύτερο σπριντ πιέζοντας τον Βίπς στα τελευταία στάδια του αγώνα. Στον κυριακάτικο αγώνα τερμάτισε στην 6η θέση.[35]
Ο Ντρούγκοβιτς προκρίθηκε πέμπτος στη Μόντσα, αλλά θα αποδειχτεί ότι ήταν ένα κακό Σαββατοκύριακο. Κερδίζοντας την θέση του Μπόσουνγκ στον πρώτο γύρο του πρώτου σπριντ, ακούμπησε τον Τίκτουμ βγάζοντας, τον Βρετανό εκτός αγώνα. Ο Φελίπε μπήκε στα πιτ για αλλαγή φτερού πέφτοντας στην 19η. Ωστόσο, αυτό δεν θα διαρκέσει, καθώς στον 5ο γύρο θα αποχωρίσει και ο ίδιος στην Ασκάρι. Πήρε μόνο τρεις θέσεις κατά τη διάρκεια του δεύτερου σπριντ για να τερματίσει στη 17η. Κατά τη διάρκεια του αγώνα της Κυριακής, ένα λάθος στα πιτ θα τον έβγαζε εκτός δεκάδας και θα τερμάτιζε στην 12η, τελειώνοντας αυτό το Σαββατοκύριακο χωρίς βαθμούς. Ο Ντρούγκοβιτς σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο κατά τη διάρκεια των ελευθέρων στο Σότσι αλλά τερμάτισε τις κατατακτήριες στην 13ή.[36] Στον γύρο σχηματισμού, είχε βαριά επαφή με τον τοίχο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.[37] Ευτυχώς, βγήκε αλώβητος, αλλά δηλώθηκε ότι δεν μπορούσε να λάβει μέρος στον αγώνα.[38]
Ο Ντρούγκοβιτς προκρίθηκε πέμπτος στη Τζέντα. Ξεκινώντας έκτος στο πρώτο σπριντ, ολοκλήρωσε τον αγώνα στην τέταρτη μετά από προσπεράσεις στο πρώτο γύρο σε Πουρσαίρ και Μπόσουνγκ. Ο Φελίπε έμοιαζε να τερματίζει στην δεκάδα στο δεύτερο σπριντ, αλλά υπέστη ζημιά όταν ο Βίπς τον ακούμπησε από πίσω, αφήνοντας τον στη 10η θέση μετά από πολλαπλές ποινές από άλλους οδηγούς. Ο κυριακάτικος αγώνας τέλειωσε νωρίτερα λόγο πολλαπλών κοκκινιών σημαιών με τον Ντρούγκοβιτς να τερματίζει στην 5η.[39] Στον τελευταίο γύρο στη Γιάς Μαρίνα, προκρίθηκε όγδοος. Έκανε μια καλή εκκίνηση στο πρώτο σπριντ, για να περάσει τον Τίκτουμ και να πάρει την δεύτερη θέση.[40] Ο Φελίπε τερμάτισε πέμπτος στο δεύτερο σπριντ. Στον μεγάλο αγώνα, ο Ντρούγκοβιτς μαζί με τον Πουρσαίρ ακολούθησαν την εναλλακτική στρατηγική μπαίνοντας στα πιτ αργότερα στον αγώνα. Μια ελαφρώς αργή στάση για τον Πουρσαίρ είδε τον Ντρούγκοβιτς να τον προσπερνά έγκαιρα λίγο πριν κληθεί το εικονικό αυτοκίνητο ασφαλείας. Στον προτελευταίο γύρο, ο Ντρούγκοβιτς πέρασε τον Σβάρτσμαν για την τρίτη και σφράγισε τη σεζόν με ένα άλλο βάθρο. Η καλή του εμφάνιση στο Άμπου Ντάμπι τον οδήγησε να περάσει τον Λίαμ Λοούσον στην όγδοη θέση της βαθμολογίας, με 105 βαθμούς και βοήθησε την UNI-Virtuosi περάσει την Carlin για την δεύτερη στην κατάταξη ομάδων.
2022
ΕπεξεργασίαΟ Ντρούγκοβιτς επέστρεψε στη MP Motorsport για το 2022, αυτή τη φορά συνεργαζόμενος με τον απόφοιτο της Φόρμουλα 3 Κλεμέν Νοβαλάκ.[41]
Ο Ντρούγκοβιτς σημείωσε τον ταχύτερο χρόνο στις χειμερινές δοκιμές στο Μπαχρέιν.[42] Θα το ακολουθούσε αυτό τερματίζοντας και έτσι στις ελεύθερες.[43] Ωστόσο, προκρίθηκε μόνο στη δέκατη θέση, αλλά παρόλα αυτά, θα ξεκινούσε πρώτος στον σαββατιάτικο αγώνα. Είχε μια αισχρή εκκίνηση, πέφτοντας στην έκτη. Σύντομα όμως πέρασε τον Τζέικ Χιόυζ στον τρίτο γύρο για να κερδίσει μια θέση και να τερματίσει πέμπτος. Στον κυριακάτικο αγώνα έπεσε στη 15η θέση και μπήκε νωρίς στο pit για πιο μαλακά ελαστικά. Σύντομα προήχθη στη δεύτερη θέση πίσω από τον Αγιούμου Ιβάσα που δεν είχε μπει ακόμα, αλλά στον 17ο γύρο τον προσπέρασε ο Πουσαίρ. Ο Ντρούγκοβιτς δέχθηκε προσπεράσεις από μερικούς ακόμη οδηγούς με πιο φρέσκα ελαστικά και τελικά τερμάτισε έκτος. Στην Τζεντα ο Ντρούγκοβιτς κατάφερε να πάρει την δεύτερη του pole.[44][45] Είχε έναν ήσυχο αγώνα και τερμάτισε στην τέταρτη, αλλά μετά από ποινή του Χιούζ ανέβηκε στην τρίτη[46] Κυριάρχησε τον αγώνα της Κυριακής κερδίζοντας με διαφορά δύο δευτερολέπτων, παρά το γεγονός ότι ο Ρίτσαρντ Φερσούρ τον προλάβανε στους τελευταίους γύρους. [47] Αυτό του επέτρεψε να πάρει το προβάδισμα στο πρωτάθλημα για πρώτη φορά, προηγούμενος με 26 πόντους.
Ο Ντρούγκοβιτς προκρίθηκε στην 12η θέση στον επόμενο αγώνα. Ωστόσο, στον αγώνα σπριντ, έκανε μια γρήγορη εκκίνηση, περνώντας πέντε μονοθέσια για να πάρει την έβδομη θέση στον πρώτο γύρο. Στη συνέχεια πέρασε τον Μποσούνγκ που αποσυρόταν και στη συνέχεια στον τελευταίο γύρο, πέρασε τον Λόγκαν Σάρτζέντ για να πάρει την πέμπτη θέση. Ο Ντρούγκοβιτς επιχείρησε μια στρατηγική ξεκινώντας από τα σκληρά. Δυστυχώς, ένα αυτοκίνητο ασφαλείας στον 8ο γύρο του το κατέστρεψε και δεν μπόρεσε να απομακρυνθεί γρήγορα από τους υπόλοιπους δρομείς. Ο Ντρούγκοβιτς κατάφερε να μπεί κάτω από το αυτοκίνητο ασφαλείας ακριβώς στο τέλος, δίνοντας τον έναν πόντο τερματίζοντας στη 10η θέση. Ωστόσο, δεδομένου ότι ο Πουσαίρ κέρδισε τον μεγάλο αγώνα, ο Ντρούγκοβιτς έχασε το προβάδισμα του πρωταθλήματος και έπεσε στη δεύτερη θέση.[48]
Μετά τον 13ο γύρο στη Μόντσα, ο Ντρούγκοβιτς κατέκτησε το Πρωτάθλημα Οδηγών Φόρμουλα 2 για το 2022.
Φόρμουλα 1
ΕπεξεργασίαΣτις 12 Σεπτεμβρίου 2022, δύο ημέρες μετά τη κατάκτηση του πρωταθλήματος της Φόρμουλας 2, ο Ντρούγκοβιτς ανακοινώθηκε ως το πρώτο μέλος του νεοσύστατου Προγράμματος Ανάπτυξης Οδηγών της AMF1, καθώς και ως μέλος του εφεδρικού ρόστερ οδηγών της Aston Martin. Θα οδηγήσει στις πρώτες ελεύθερες δοκιμές στο Αμπού Ντάμπι με την ομάδα.[49] Είχε την πρώτη του επαφή με ένα μονοθέσιο της Φόρμουλα 1 όταν δοκίμασε το AMR21 στο Σίλβερστοουν στις αρχές Νοεμβρίου, στο οποίο τον βοήθησε να αποκτήσει τους απαιτούμενους πόντους για την απόκτηση superlicence και να οδηγήσει στις ελεύθερες δοκιμές στο Γκραν Πρι του Άμπου Ντάμπι. Ο Ντρούγκοβιτς έλαβε επίσης μέρος στις δοκιμές μετά τη σεζόν στο Άμπου Ντάμπι, οδηγώντας την Aston Martin.[50]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Felipe Drugovich». Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2021.
- ↑ David, Gruz (12 Φεβρουαρίου 2016). «Felipe Drugovich makes single-seater debut in ADAC F4». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022.
- ↑ Allen, Peter (21 Αυγούστου 2016). «Laliberte gets ADAC F4 win in shortened final Zandvoort race». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022.
- ↑ Allen, Peter (19 Ιανουαρίου 2017). «Felipe Drugovich switches to Van Amersfoort in ADAC F4». Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2017.
- ↑ «Three Drivers for Van Amersfoort at Misano». Official F4 Italian Championship Website. 18 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2017.
- ↑ Wood, Ida (23 Σεπτεμβρίου 2017). «Drugovich drama hands ADAC F4 lead to Vips as Zendeli wins race two». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2022.
- ↑ Allen, Peter (24 Σεπτεμβρίου 2017). «Vips claims ADAC F4 title with third behind Armstrong as Petrov wins finale». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2022.
- ↑ Wood, Ida (3 Φεβρουαρίου 2018). «Drugovich secures MRF Challenge title as VeeKay and Martono win in Chennai». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022.
- ↑ Joest, Jonathan. «DRUGOVICH EN EUROFORMULA OPEN» (στα γαλλικά). autonewsinfo.com. http://www.autonewsinfo.com/2017/10/26/drugovich-en-euroformula-open-239957.html. Ανακτήθηκε στις 26 October 2017.
- ↑ Waring, Bethonie (29 Οκτωβρίου 2017). «Drugovich makes up for race one mistake by winning final EF Open race of the season». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022.
- ↑ Wood, Ida (2 February 2018). «Felipe Drugovich makes permanent Euroformula Open switch». formulascout.com. http://www.formulascout.com/felipe-drugovich-makes-permanent-euroformula-open-switch/40391. Ανακτήθηκε στις 3 February 2018.
- ↑ «Drugovich (RP Motorsport) claims action-packed race win and championship title at Monza». 23 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ «Felipe Drugovich (RP Motorsport) in shape to dominate again on Sunday». euroformulaopen.net. 21 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Wood, Elliot (27 Ιουλίου 2018). «Scott to miss Mid-Ohio Pro Mazda races, replaced by EF Open leader Drugovichurl». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2018.
- ↑ Allen, Peter (28 Νοεμβρίου 2018). «Armstrong, Drugovich and Fewtrell among drivers for closing GP3 test». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ Allen, Peter (29 Νοεμβρίου 2018). «Niko Kari fastest on GP3 return as final test begins». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2022.
- ↑ Allen, Peter (30 Νοεμβρίου 2018). «Kari and Daruvala on top again in Abu Dhabi GP3 test». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 15 Μαΐου 2022.
- ↑ «Felipe Drugovich joins Carlin Buzz Racing for 2019 season». FIAFormula3® - The Official F3® Website (στα Αγγλικά). 14 Φεβρουαρίου 2019.
- ↑ «Drugovich joins MP Motorsport». 3 Ιανουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2020.
- ↑ Suttil, Josh (3 Ιουλίου 2020). «Guanyu Zhou takes pole, Felipe Drugovich second in first F2 qualifying of 2020». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022.
- ↑ Suttil, Josh (5 Ιουλίου 2020). «Debutant Felipe Drugovich triumphs in incident-strewn F2 sprint race in Austria». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022.
- ↑ Wood, Ida (5 Ιουλίου 2020). «Felipe Drugovich: Restarts made debut F2 win "really hard"». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022.
- ↑ Suttil, Josh (31 Ιουλίου 2020). «Drugovich on F2 pole at Silverstone, Shwartzman at back of grid». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2022.
- ↑ Allen, Peter (16 Αυγούστου 2020). «Felipe Drugovich takes second F2 sprint race win at Barcelona». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ Woollard, Craig (29 Αυγούστου 2020). «MP Motorsport team-mates penalised after F2 feature race clash». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ «F2/F3 ROUND 9: TUSCAN GRAND PRIX, 2020». mpmotorsport.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ «F2 ROUND 10: RUSSIAN GRAND PRIX, 2020». mpmotorsport.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ Woollard, Craig (28 Νοεμβρίου 2020). «Drugovich beats Ilott in Bahrain for first F2 feature race win». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ Woollard, Craig (28 Νοεμβρίου 2020). «Drugovich didn't expect Bahrain win after being 'completely lost' in Sochi». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2022.
- ↑ «UNI-Virtuosi secure three-time race winner Drugovich for 2021». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). 7 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022.
- ↑ Woollard, Craig (26 Μαρτίου 2021). «Felipe Drugovich tops F2 season-opening practice in Bahrain». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022.
- ↑ «Zhou on pole as UNI-Virtuosi set the bar in season opener». virtuosiracing.com (στα Αγγλικά). 27 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2022.
- ↑ «Zhou converts pole to secure UNI-Virtuosi's first win of 2021». virtuosiracing.com (στα Αγγλικά). 30 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2022.
- ↑ «SPRINT RACE 1: UNI-Virtuosi secure Monte-Carlo one-two as Zhou leads from lights-to-flag for third F2 win». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). 21 Μαΐου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ «UNI-Virtuosi celebrate a successful home race weekend at Silverstone». virtuosiracing.com (στα Αγγλικά). 20 Ιουλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ Gascoigne, Roger (24 Σεπτεμβρίου 2021). «Felipe Drugovich fastest in F2 free practice in Sochi». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ Woollard, Craig (25 Σεπτεμβρίου 2021). «Drugovich taken to hospital after pre-race F2 crash in Sochi». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 25 Σεπτεμβρίου 2021.
- ↑ «Drugovich declared unfit for Sochi Feature Race». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). 26 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Απριλίου 2022.
- ↑ «UNI-Virtuosi close the gap to Carlin in the Teams' Championship battle at Jeddah». 7 Δεκεμβρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022.
- ↑ «SPRINT RACE 1: Piastri crowned F2 champion as Daruvala wins on track in Yas Marina». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). 11 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2022.
- ↑ «Drugovich re-joins MP Motorsport for 2022». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2021.
- ↑ Wood, Ida (4 Μαρτίου 2022). «Drugovich fastest as focus moves to race runs on last morning of F2 test». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022.
- ↑ Gascoigne, Roger (18 Μαρτίου 2022). «Felipe Drugovich tops F2 practice times in windy Bahrain». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Μαΐου 2022.
- ↑ Edwards, Jordan (25 Μαρτίου 2022). «Drugovich tops Saudi F2 practice, Bolukbasi and Pourchaire crash». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.
- ↑ Alonso Lopez, Alejandro (25 Μαρτίου 2022). «Drugovich takes F2 pole in disrupted Jeddah qualifying». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.
- ↑ Woollard, Craig (26 Μαρτίου 2022). «Hughes and VAR stripped of maiden F2 podium». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.
- ↑ «FEATURE RACE: Drugovich dominates in Jeddah for his first F2 win since 2020». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). 27 Μαρτίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.
- ↑ «Pourchaire takes second Feature Race win at frantic Imola». FIA_F2® - The Official F2® Website (στα Αγγλικά). 24 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022.
- ↑ Wood, Ida (12 Σεπτεμβρίου 2022). «Aston Martin launches F1 academy with F2 champion Felipe Drugovich». Formula Scout (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «Ferrari lead the way with 1-2-3 in busy post-season Abu Dhabi test | Formula 1®». www.formula1.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 11 Φεβρουαρίου 2023.