ΦΚΣΒ
Η ΦΚΣΒ, με παλαιότερη ονομασία ΦΚ Στεάουα Βουκουρεστίου (ρουμανικά: FC Steaua Bucureşti), είναι κορυφαίος ποδοσφαιρικός σύλλογος της Ρουμανίας. Ιδρύθηκε το 1947 ως ομάδα του στρατού γι’ αυτό ένα από τα ψευδώνυμά της είναι Militarii. Η ομάδα αποκαλείται επίσης: Roş-Albaştrii, δηλαδή «κυανέρυθροι» από τα χρώματα της φανέλας, Viteziştii (γρήγορα αστέρια) και Magica Steaua (μαγικό άστρο). Ως έμβλημα έχει το αστέρι και γήπεδό της είναι το Stadionul Ghencea που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό Βουκουρέστι, χωρητικότητας 28.139 θεατών.
 | |||
| Επίσημη ονομασία | SC Fotbal Club FCSB SA | ||
|---|---|---|---|
| Προσωνύμιο | Roş-Albaştrii (Κυανέρυθοι) Militarii (Στρατιωτικοί) | ||
| Ίδρυση | 1947 | ||
| Έδρα | Βουκουρέστι, Ρουμανία | ||
| Στάδιο | Σταντιονούλ Στεάουα, Τομέας 2 και Βουκουρέστι | ||
| Ιδιοκτήτης | Τζίτζι Μπεκάλι | ||
| Πρόεδρος | Χέλμουτ Λουκάνταμ | ||
| Προπονητής | Λαουρένστιου Ρέγκεκαμπ | ||
| Πρωτάθλημα | Λίγκα 1 | ||
| Ιστότοπος | steauafc.com | ||
| |||
| Μέσα κοινωνικής δικτύωσης | |||
   | |||
 Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα | |||
| wikidata () | |||
Έως το 1998, η ομάδα ανήκε στην αθλητική κοινωνία του στρατού την ΚΣΑ Στεάουα Βουκουρεστίου (CSA Steaua București). Από τότε έχει διαχωριστεί από την αθλητική κοινωνία, παίρνοντας την ονομασία «ΦΚ Στεάουα Βουκουρεστίου».
Η Στεάουα είναι η πιο επιτυχημένη ρουμανική ποδοσφαιρική ομάδα με 27 Πρωταθλήματα, 22 Κύπελλα, 6 Σούπερ Καπ και ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών, το 1986. Υπήρξε η πρώτη ομάδα της ανατολικής Ευρώπης που κατέκτησε αυτό το τρόπαιο.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΊδρυση
ΕπεξεργασίαΗ Στεάουα ιδρύθηκε στις 7 Ιουνίου 1947 με την ονομασία ΑΣΑ Βουκουρεστίου (ASA, Asociaţia Sportivă a Armatei Bucureşti, δηλαδή Στρατιωτικός Αθλητικός Οργανισμός Βουκουρεστίου). Ιδρύθηκε από αξιωματούχους του τότε βασιλικού οίκου της Ρουμανίας και την άδεια ίδρυσής της εξέδωσε ο ίδιος ο Αρχηγός του Βασιλικού Στρατού Μιχαήλ Λασκάρ. Εκτός από το ποδόσφαιρο ο σύλλογος είχε άλλα έξι αθλητικά τμήματα και πρώτος προπονητής ήταν ο Κόλομαν Μπράουν-Μπόγκνταν.
Τα αρχικά χρώματα του συλλόγου ήταν τα χρώματα της ρουμανικής σημαίας. Δηλαδή ριγέ κιτρινοκόκκινες φανέλες με μπλε παντελονάκια. Στις 30 Δεκεμβρίου 1947 με τη μετατροπή του Βασιλικού Στρατού σε Λαϊκό, έπειτα από την επικράτηση του κομμουνιστικού κόμματος, καθιερώθηκε ως σύμβολο της ομάδας το κόκκινο αστέρι σε κυανό φόντο και το κίτρινο χρώμα καταργήθηκε.
Στη συνέχεια ο σύλλογος άλλαξε διάφορα ονόματα, όπως ΚΣΤΑ (CSCA, Clubul Sportiv Central al Armate, δηλαδή «Κεντρικός Αθλητικός Σύλλογος του Στρατού») το 1948 και ΚΤΑ (CCA, Casa Centrală a Armatei, δηλαδή «Κεντρικός Οίκος του Στρατού») το 1950.
Το 1961 καθιέρωσε το όνομα Στεάουα (Steaua, δηλαδή «Αστέρι»). Όπως προκύπτει από την ονομασία, ήταν ο αθλητικός σύλλογος του ρουμανικού στρατού. Αυτή η σύνδεση διατηρήθηκε ως το 1998, οπότε το ποδοσφαιρικό τμήμα αποχωρίστηκε από τα υπόλοιπα τμήματα του συλλόγου. Σήμερα η μόνη σχέση που απομένει με το στρατό είναι ότι το στάδιο της ομάδας είναι ιδιοκτησία του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης της Ρουμανίας.
Δεκαετία του ’50
ΕπεξεργασίαΤο 1949 ως «ΚΣΤΑ» κατέκτησε το πρώτο της τρόπαιο, το Κύπελλο Ρουμανίας. Ως «ΚΤΑ» κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (1951, 1952, 1953) και το νταμπλ το 1951. Εκείνη η ομάδα αποκλήθηκε «Χρυσή Ομάδα», διότι αποτελούσε τη βάση της Εθνικής Ρουμανίας. Μάλιστα, το 1956 η Ρουμανία αποτελούμενη από παίκτες αποκλειστικά της CCA νίκησε 1-0 τη Γιουγκοσλαβία στο Βελιγράδι!
Το ίδιο έτος η «ΚΤΑ» με προπονητή τον Ίλιε Σάβου έκανε περιοδεία στην Αγγλία αντιμετωπίζοντας με επιτυχία τις κορυφαίες ομάδες: Λούτον Τάουν, Άρσεναλ, Σέφιλντ Γουένσντεϊ και Γουλβς.
Δεκαετίες ’60 και ’70
ΕπεξεργασίαΣτα τέλη του 1961 η «ΚΤΑ» μετονομάστηκε σε «ΚΣΤΑ» (CSCA, Clubul Sportiv Central al Armate, δηλαδή «Κεντρικός Αθλητικός Σύλλογος του Στρατού»). Η λέξη Steaua σημαίνει «Αστέρι». Το κόκκινο αστέρι ήταν το σύμβολο όλων των στρατιωτικών συλλόγων της ανατολικής Ευρώπης. Έτσι καθιερώθηκε ως σύμβολο και του συλλόγου του ρουμανικού στρατού.
Ακολούθησε μια περίοδος με φτωχή συγκομιδή σε τίτλους. Σε δύο δεκαετίες ο σύλλογος κατέκτησε μόνο τρία πρωταθλήματα (1968, 1976, 1978). Όμως, κέρδισε εννιά φορές το κύπελλο.
Την περίοδο εκείνη αγωνιζόταν ακόμα σε διάφορα γήπεδα του Βουκουρεστίου, όπως το "Στάδιο 23ης Αυγούστου" και το "Ρεπουμπλίτσι" (Republicii). Στις 9 Απριλίου 1974 εγκαινιάστηκε το Στάδιο Γκέντσεα (Stadionul Ghencea) με φιλικό αγώνα εναντίον της γιουγκοσλαβικής Μπέογκραντ.
Ευρωπαϊκή καταξίωση
ΕπεξεργασίαΥπό την καθοδήγηση των προπονητών Έμεριχ Γιένεϊ (Emerich Jenei) και Άγγελου Ιορντανέσκου (Anghel Iordănescu) η ομάδα κέρδισε τον τίτλο τη σεζόν 1984-85, έπειτα από έξι χρόνια αποτυχιών.
Την επόμενη περίοδο η Στεάουα έγινε η πρώτη ρουμανική ομάδα που κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών νικώντας στον τελικό την Μπαρτσελόνα με 2-0 στα πέναλτι έπειτα από ένα άγονο 0-0. Ουσιαστικά τη νίκη στην ομάδα έδωσε ο τερματοφύλακας Χέλμουτ Ντουκαντάμ (Helmuth Duckadam), ο οποίος απέκρουσε και τα τέσσερα πέναλτι των αντιπάλων, γεγονός που αποτελεί ρεκόρ σε τόσο υψηλό αγωνιστικό επίπεδο.
Ήταν η πρώτη φορά που κέρδισε το Κύπελλο Πρωταθλητριών ομάδα της ανατολικής Ευρώπης. Ακολούθησε η κατάκτηση του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ σε αγώνα εναντίον της ΦΚ Ντιναμό Κιέβου.
Όλη τη δεκαετία του ’80 η Στεάουα παρέμεινε στην κορυφή του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου φτάνοντας στον ημιτελικό (1988) και ξανά στον τελικό (1989) του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, τον οποίο έχασε από τη ΑΚ Μίλαν με 4-0. Παράλληλα, κατέκτησε τέσσερα συνεχόμενα πρωταθλήματα (1986 ως 1989) και τέσσερα κύπελλα (1985, 1987, 1988, 1989). Επιπλέον, έμεινε αήττητη σε 104 συνεχόμενα ματς πρωταθλήματος από τον Ιούνιο του 1986 ως το Σεπτέμβριο του 1989, που αποτελούσε παγκόσμιο ρεκόρ και είναι μέχρι σήμερα ευρωπαϊκό ρεκόρ.
Σύγχρονη εποχή
ΕπεξεργασίαΗ ρουμανική επανάσταση του 1989 οδήγησε τη χώρα στην ελεύθερη αγορά. Έτσι οι καλοί ποδοσφαιριστές της εποχής εκείνης μεταγράφηκαν σε πλούσιους ευρωπαϊκούς συλλόγους της Δύσης. Η ομάδα αποδυναμώθηκε, όμως σύντομα επανήλθε στο προσκήνιο κατακτώντας έξι συνεχόμενα πρωταθλήματα (1993 ως 1998), ισοφαρίζοντας το ρουμανικό ρεκόρ που κατείχε από τη δεκαετία του ’20 η Κινεζούλ Τιμισοάρα (Chinezul Timişoara). Επίσης, κέρδισε τρεις φορές το κύπελλο (1996, 1997, 1999).
Στην Ευρώπη προκρίθηκε τρεις συνεχόμενες σεζόν στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ (1995 ως 1997), αποτελώντας τη μόνη ρουμανική ομάδα που έχει συμμετάσχει σε αυτούς.
Το 1998 ο ποδοσφαιρικός σύλλογος χωρίστηκε από τη ΤΣΑ Στεάουα, δημιουργώντας την ΦΚ Στεάουα Βουκουρεστίου. Έγινε επαγγελματικό σωματείο με ιδιοκτήτη το Ρουμάνο επιχειρηματία Βιορέλ Παουνέσκου. Έπειτα από διάφορες αποτυχημένες οικονομικές κινήσεις, το 2003 άλλαξε ιδιοκτήτη και ανέλαβε ο Γκεόργκε Μπεκάλι.
Το 2005-06 ο σύλλογος έφτασε ως τα ημιτελικά του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ και την επόμενη σεζόν προκρίθηκε ξανά στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Το 2006 με την κατάκτηση του ρουμανικού Σούπερ Καπ, η Στεάουα σημείωσε ένα σημαντικό ρεκόρ κατακτώντας το πεντηκοστό τρόπαιο στην ιστορία της.
Αξιοσημείωτα
Επεξεργασία- Ο σύλλογος ιδρύθηκε το 1947 από το ρουμανικό βασιλικό στρατό, την εποχή που η Ρουμανία ήταν ακόμα συνταγματική μοναρχία. Έτσι, όταν επικράτησε το κομμουνιστικό κόμμα εξοβελίστηκε από την ανώτερη κατηγορία για πολιτικούς λόγους. Όμως, από την επάνοδό της το 1949 δεν υποβιβάστηκε ποτέ και είναι μία από τις τρεις ρουμανικές ομάδες που έχουν καταφέρει κάτι τέτοιο. Οι άλλες δύο είναι η Ντιναμό Βουκουρεστίου (FC Dinamo 1948 Bucureşti) και η Πολιτέκνικα Τιμισοάρα (FC Politehnica 1921 Ştiinţa Timişoara).
- Ως το 1989 ο σύλλογος ανήκε στο ρουμανικό στρατό, ο οποίος ελεγχόταν απόλυτα από την οικογένεια Τσαουσέσκου (Ceauşescu). Ειδικά τη δεκαετία του ’80, ο Ρουμάνος αρχηγός του κράτους Νικολάε Τσαουσέσκου (Nicolae Ceauşescu) και ο γιος του Βαλεντίν επενέβαιναν συχνά σε θέματα μεταγραφών κλπ, ώστε να διατηρεί η ομάδα το κύρος της, όχι τόσο στην Ευρώπη, όσο στο εσωτερικό απέναντι στην ομάδα του υπουργείου Εσωτερικών, τη Ντιναμό Βουκουρεστίου.
- Συχνά ο στρατός απαιτούσε το δανεισμό ή τη μεταγραφή καλών ποδοσφαιριστών στη Στεάουα, χωρίς τη συγκατάθεση των συλλόγων τους. Έτσι, στη Στεάουα αγωνίστηκαν κατά καιρούς οι κορυφαίοι Ρουμάνοι παίκτες, όπως:
- Ο Γκεόργκε Χάτζι (Gheorghe Hagi), που ήρθε δανεικός από τη Σπορτούλ Στουντέντες (FC Sportul Studenţesc) για να συμμετάσχει στο τελικό του ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ το 1987 αλλά η Στεάουα δεν τον επέστρεψε παρά τις αντιρρήσεις της Σπορτούλ.
- Ο Γκεόργκε Ποπέσκου (Gheorghe Popescu), που μεταγράφηκε από την Ουνιβερσιτάτεα Κραϊόβα (FC Universitatea Craiova) το 1988, χωρίς τη συγκατάθεση ούτε του συλλόγου ούτε του παίκτη. Όμως, επέστρεψε το επόμενο έτος, μετά το ξέσπασμα της ρουμανικής επανάστασης.
Το έμβλημα
ΕπεξεργασίαΗ ΑΣΑ Βουκουρεστίου όταν ιδρύθηκε από το βασιλικό στρατό στις 7 Ιουνίου του 1947, δεν είχε κανένα επίσημο έμβλημα.
Όταν οι κομμουνιστές ανέλαβαν τον πλήρη έλεγχο της χώρας στις 30 Δεκεμβρίου του 1947,[1] ο Βασιλικός Στρατός είχε μεταμορφωθεί σε ένα Λαϊκό Στρατό επιρεάζοντας και την ΑΣΑ. Εμπνευσμένο από τον Κόκκινο Στρατό, το νέο Υπουργείο Άμυνας αποφάσισε να δημιουργήσει ένα έμβλημα για τον σύλλογο, που αποτελούνταν από ένα κόκκινο αστέρι με την ένδειξη «Α» (σύμβολο του Κόκκινου Στρατού) σε μπλε δίσκο, αλλάζοντας το όνομα σε «ΤΣΣΚΑ».[2]
Δύο χρόνια αργότερα, μετονομάστηκε σε «ΚΤΑ» αλλάζοντας έμβλημα, το οποίο αποτελούνταν από το ίδιο κόκκινο αστέρι, με την ένδειξη «CCA» και περιβαλλόταν από ένα δάφνινο στεφάνι.[3] Το χρώμα του αστεριού άλλαξε, όταν η ομάδα μετονομάστηκε σε «Στεάουα», το 1961. Επιλέχτηκε νέος σχεδιασμός με ριγέ φόντο κοκκινου και μπλε, ενό το αστέρι πήρε έγινε χρυσό, με βάση τα χρώματα της ρουμανικής σημαίας. Το σχήμα του εμβλήματος επανασχεδιάστηκε το 1974, όταν η ομάδα μετακόμισε στο στάδιο «Γκέντσεα».
Μετά την ρουμανική Επανάσταση του 1989, ο στρατός αποφάσισε να σπάσει όλους τους δεσμούς με το απελθόν κομμουνιστικό καθεστώς,[3] έτσι ώστε, το 1991, η ΚΣΑ Στεάουα άλλαξε έμβλημα για τελευταία φορά, επιλέγοντας έναν αετό, έμβλημα του Υπουργείου Άμυνας αλλά και της Ρουμανίας.[3] Το 1998 η ΦΚ Στεάουα πρόσθεσε δύο κίτρινα αστέρια πάνω από το έμβλημα, που εκπροσωπεί τους 20 τίτλους πρωταθλήματος που κέρδισε η ομάδα της Ρουμανίας.[3]
Το 2003 ήταν η χρονιά της τελευταίας αλλαγής του εμβλήματος, αποφασίστηκε από το νέο Διοικητικό Συμβούλιο με επικεφαλής τον Γκεόργκε Μπεκάλι, στην πραγματικότητα, μια επιστροφή στο έμβλημα της περιόδου 1974-1991, με τα δύο αστέρια πάνω από το έμβλημα.[4] Το 2015, η Στεάουα άλλαξε και πάλι το λογότυπό της, διότι τα δικαιώματα χρήσης του εμβλήματος που βασίζεται σε αυτό του Ρουμανικού Στρατού, χάθηκαν στο δικαστήριο. Έτσι, κάτω από συνθήκες αβεβαιότητας, ο σύλλογος υιοθέτησε ένα νέο σχέδιο. Το σχήμα είναι στρογγυλό, με ένα κόκκινο σταυρό σε σκούρο μπλε φόντο και ένα οκτάγωνο αστέρι στο κέντρο του σταυρού. Παρά το γεγονός ότι στη συνέχεια κατέληξε σε συμφωνία με το στρατό, ο σύλλογος αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το νέο λογότυπο.[5]
Το στάδιο
ΕπεξεργασίαΣτα πρώτα τρία ματς της ιστορίας της η Στεάουα αγωνίστηκε στο Σταντιονούλ Βένους, έδρα της Βένους Βουκουρεστίου (ASC Venus Bucureşti), ενός προπολεμικού συλλόγου που διαλύθηκε το 1949.
Μετά την κατεδάφιση του γηπέδου αυτού η Στεάουα στους αγώνες πρωταθλήματος αγωνιζόταν στο στάδιο Ρεπουμπλιτσίι (κτίσμα του 1926, το οποίο κατεδαφίστηκε το 1984 για να κτιστεί η Κάσα Ποπορουλούι) και στους διεθνείς αγώνες στο Στάδιο 23ης Αυγούστου που κτίστηκε το 1953 και σήμερα λέγεται Στάδιο Λία Μανολίου.
Από το 1974 απέκτησε δικό της γήπεδο, το Σταντιονούλ Γκεντσέα, στο χώρο μιας πρώην στρατιωτικής βάσης στις νοτιοδυτικές συνοικίες του Βουκουρεστίου. Είναι αποκλειστικά ποδοσφαιρικό γήπεδο, χωρίς στίβο, κι αποτελεί τμήμα του μεγάλου Αθλητικού Συγκροτήματος της Στεάουα (Complexul Sportiv Steaua). Είχε χωρητικότητα 30.000 θεατών αλλά για διάφορους λόγους το 1991 η χωρητικότητα μειώθηκε στις 28.139 θέσεις. Από το 2006 πληροί τις προδιαγραφές της UEFA για αγώνες επιπέδου Τσάμπιονς Λιγκ.
Στο Στάδιο Γκεντσέα έχουν επίσης διεξαχθεί 59 παιχνίδια της Εθνικής Ρουμανίας, με πρώτο έναν αγώνα εναντίον της Τουρκίας το Μάρτιο του 1977. Επίσης, πολλές φορές έχουν αγωνιστεί οι εθνικές ομάδες μικρότερων ηλικιών (ελπίδων, νέων κλπ). Το 1998 εδώ διεξήχθη ο τελικός και άλλοι αγώνες του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ελπίδων.
Τίτλοι - Διακρίσεις
ΕπεξεργασίαΔιεθνείς
ΕπεξεργασίαΚύπελλο Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ
- Νικήτρια (1): 1986
- Φιναλίστ: 1989
- Νικήτρια (1): 1986
Διηπειρωτικό Κύπελλο
- Φιναλίστ: 1986
Εγχώριοι
Επεξεργασία- Πρωταθλήτρια (27): 1951, 1952, 1953, 1956, 1960, 1961, 1968, 1976, 1978, 1985, 1986, 1987, 1988, 1989, 1993, 1994, 1995, 1996, 1997, 1998, 2001, 2005, 2006, 2013, 2014, 2015, 2024
Κύπελλο Ρουμανίας
- Νικήτρια (23): 1949, 1950, 1951, 1952, 1955, 1962, 1966, 1967, 1969, 1970, 1971, 1976, 1979, 1985, 1987, 1988, 1989, 1992, 1996, 1997, 1999, 2011, 2015, 2020
Σούπερ Καπ Ρουμανίας
- Νικήτρια (7): 1994, 1995, 1998, 2001, 2006, 2013, 2024
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Mircea Ionnitiu (2003-10-22). «Mircea Ionnitiu : "30 decembrie 1947"». Kent State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-25. https://web.archive.org/web/20121025165044/http://www.cs.kent.edu/~amarcus/Mihai/romanian/diverse/mirceaionitiu.html. Ανακτήθηκε στις 2007-07-07.
- ↑ Mircea Ionnitiu (2003-10-22). «Mircea Ionnitiu : "30 decembrie 1947"». Kent State University. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-10-25. https://web.archive.org/web/20121025165044/http://www.cs.kent.edu/~amarcus/Mihai/romanian/diverse/mirceaionitiu.html. Ανακτήθηκε στις 2007-07-07.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Nicu Bădescu (2011-04-22). «14 embleme pentru istorie! Steaua și Dinamo și-au împărțit în România jucătorii, trofeele, dar și siglele: câte 7 pentru fiecare». Prosport.ro. http://www.prosport.ro/fotbal-intern/liga-1/14-embleme-pentru-istorie-steaua-si-dinamo-si-au-impartit-in-romania-jucatorii-trofeele-dar-si-siglele-cate-7-pentru-fiecare-8183071. Ανακτήθηκε στις 2011-05-01.
- ↑ «Stema clubului Steaua București». steauaonline.com. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ «OFICIAL! Steaua a anuntat cu ce sigla, ce nume si ce culori va juca in 2015. Ce se schimba la primul meci oficial - www.sport.ro», Sport.ro, http://www.sport.ro/liga-1/oficial-steaua-a-anuntat-cu-ce-sigla-ce-nume-si-ce-culori-va-juca-in-2015-ce-se-schimba-la-primul-meci.html, ανακτήθηκε στις 2015-02-17