Τσίταου
Συντεταγμένες: 50°53′46″N 14°48′26″E / 50.89611°N 14.80722°E
Το Τσίταου (γερμανικά Zittau) είναι πόλη στο νοτιοανατολικό τμήμα του ομόσπονδου κρατιδίου της Σαξονίας στη Γερμανία, κοντά στα σύνορά της με την Πολωνία και την Τσεχία. Είναι τμήμα της περιφέρειας του Γκέρλιτς. Η πόλη έχει πληθυσμό 27.506 κατοίκων (31 Ιουλίου 2012)[2].
| Τσίταου | |
|---|---|
 |   |
| Βασικές πληροφορίες | |
| Χώρα: | Γερμανία |
| Δήμαρχος: | Thomas Zenker |
| Πληθυσμός: | 24.794[1] |
| Υψόμετρο: | 242 |
| Τηλ. κωδικός: | 03583 και 035843 |
| Ταχ. κώδικας: | 02763 και 02788 |
| Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος |
 | |
| Όρια ευρύτερης διοικητικής οντότητας | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα () | |
Το ιστορικό κέντρο της πόλης διατηρεί την αρχική ομορφιά του με πολλές κατοικίες δείγματα διαφορετικών περιόδων της γερμανικής αρχιτεκτονικής. Ανάμεσα στα κτήρια διακρίνεται το δημαρχείο κτισμένο σε ιταλικό ρυθμό, η εκκλησία του Αγ. Ιωάννη και το Σάλτσχαους με τη μεσαιωνική κληρονομία του. Το πολυόροφο κτήριο είναι ένα από τα αρχαιότερα του είδους στη Γερμανία.
Ιστορία
Επεξεργασία
Το Τσίταου ήταν ένα από τα έξι μέλη της Λουσάτιας Λίγκας. Εκείνη την περίοδο είχε αποδοθεί ο ιδιαίτερος τίτλος "Die Reiche" ("η πλούσια") στην πόλη, εξαιτίας της υψηλής αναλογίας πλούσιων πολιτών.
Κατά τη διάρκεια της Αντιμεταρρύθμισης, ειδικά μετά τη Μάχη του Λευκού Όρους το 1620, πολυάριθμοι προτεστάντες πρόσφυγες από τη Βοημία (οι böhmische Exulanten) έφτασαν στο Τσίταου, όπου έγιναν δεκτοί από τους προτεστάντες κυβερνήτες της πόλης. Πολλοί από αυτούς βρήκαν καταφύγιο σε διάφορα γύρω χωριά, ενώ άλλοι στη Δρέσδη, το Βερολίνο και το Βρανδεμβούργο. Κυρίως εξαιτίας της σχεδόν ολοσχερούς καταστροφής της πόλης κατά τον επταετή πόλεμο, η άλλοτε ευημερία της πόλης είναι εμφανής σε λιγοστά μόνο κτήρια και στα κοιμητήρια όπου θάβονταν οι πλούσιοι.
Ένα από τα σημαντικότερα εμπορικά αγαθά αυτής της πρώιμης εποχής του 16ου αιώνα ήταν η μπύρα. Αργότερα, κατά τον 18ο και 19ο αιώνα, έγιναν σημαντικά και τα υφάσματα, παράδοση κοινή στην περιοχή της Άνω Λουσατίας.
Κατά τη διάρκεια του Β' Π.Π. λειτουργούσε στην πόλη στρατόπεδο συγκέντρωσης. Παρείχε δυναμικό για καταναγκαστική εργασία στη «Phänomen Werke Gustav Hiller», εταιρεία κατασκευής φορτηγών[3]
Μετά την επανένωση της Γερμανίας το 1990 οι περισσότερες από τις εταιρείες υφασμάτων, που είχαν επιβιώσει από την εποχή της Ανατολικής Γερμανίας, έκλεισαν μέσα σε λίγα χρόνια εξαιτίας έλλειψης επενδύσεων, αποστραγγίζοντας την πόλη από την οικονομική της δύναμη. Επιπρόσθετα η επιφανειακή εξόρυξη λιγνίτη στους πρόποδες των ορέων του Τσίταου σταμάτησε κατά το μεγαλύτερο μέρος της, αν και σημαντικό τμήμα του λιγνίτη ακόμα μεταφέρεται στην Πολωνία.
Παραπομπές σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ «Alle politisch selbständigen Gemeinden mit ausgewählten Merkmalen am 31.12.2022». (Γερμανικά) register of German municipalities (2022). Federal Statistical Office. 21 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 7 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ Γραφείο στατιστικής της Σαξονίας (Γερμανικά)
- ↑ «Edward Victor. Alphabetical List of Camps, Subcamps and Other Camps.». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Δεκεμβρίου 2010. Ανακτήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 2019.