Τραχίνιαι

Οι Τραχίνιαι είναι θεατρικό έργο (τραγωδία) του Σοφοκλή γραμμένο τον 5ο αιώνα π.Χ., γνωστό κυρίως για την αρνητική εμφάνιση του Ηρακλή.

Τραχίνιαι
Ποιητής	Σοφοκλής
Χορός	Γυναίκες από την Τραχίνα (Θεσσαλία)
Πρόσωπα	Δηιάνειρα Τροφός Ύλλος Αγγελιαφόρος Λίχας Γέροντας Ηρακλής
Βουβά	Ιόλη

Υπόθεση

Το έργο διαδραματίζεται στην Τραχίνα, όπου η ερωτευμένη Δηιάνειρα περιμένει με αγωνία τον Ηρακλή μαζί με τον γιό τους, τον Ύλλο. Και ενώ αρχικά ο κήρυκας Λίχας της αναγγέλλει την επιστροφή του συζύγου της, πληροφορείται στη συνέχεια ότι ο άντρας της φέρνει μαζί του και την όμορφη βασιλοπούλα Ιόλη. Μέσα στην απελπισία της, η Δηιάνειρα σκέφτεται το αίμα που της είχε δώσει ο Κένταυρος Νέσσος πριν πεθάνει, για να το χρησιμοποιήσει ως ερωτικό φίλτρο εάν ποτέ έχανε την αγάπη του Ηρακλή. Περιλούζει λοιπόν με το αίμα του Κενταύρου ένα ρούχο και το στέλνει στον Ηρακλή να το φορέσει ως εορταστικό ένδυμα κατά την τέλεση της ευχαριστήριας θυσίας. Το βέλος όμως που λάβωσε τον Νέσσο είχε μολυνθεί με το δηλητήριο της Λερναίας Ύδρας. Η Διηάνειρα διαπιστώνει τότε με τρόμο πως το μάλλινο ύφασμα που χρησιμοποίησε για να απλώσει το φίλτρο πάνω στο ρούχο καταστρέφεται όταν έρθει σε επαφή με το φως. Η τραγική επιβεβαίωση δίνεται από τον Ύλλο, που επιστρέφει και αφηγείται πως ο πατέρας του φτάνει ετοιμοθάνατος στην Τραχίνα, υποφέροντας από φριχτούς πόνους εξαιτίας του ρούχου. Η ηρωίδα αποχωρεί αμίλητη για να αυτοκτονήσει στο νυφικό της κρεβάτι. Ο Ηρακλής τέλος παραδίδεται στον θάνατο πράος, αφού μάθει για το δηλητήριο του Νέσσου και καταλάβει ότι επαληθεύονται παλιοί χρησμοί.

Πηγές

• Lesky, A.: Ιστορία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας, μετάφρ. Α. Τσοπανάκη, εκδοτ. οίκος Α/φών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1983.
• Δρομάζος, Στάθης: Αρχαίο Δράμα, εκδόσεις «Κέδρος», 1984.
• Ελληνική Μυθολογία, τόμος 4, Ηρακλής-Πανελλήνιες Εκστρατείες, εκδόσεις: Εκδοτική Αθηνών, Αθήνα 1986, σελ. 101-123.