Βικιπαίδεια

Τζων Εκλς (επιστήμονας)

Αυστραλός νευροφυσιολόγος τιμημένος με Βραβείο Νόμπελ

Ο σερ Τζων Κέριου Εκλς (αγγλ. Sir John Carew Eccles, προφ. «Έκολς», 27 Ιανουαρίου 1903 – 2 Μαΐου 1997) ήταν Αυστραλός νευροφυσιολόγος και φιλόσοφος, που βραβεύθηκε με το Βραβείο Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής το 1963 για το έργο του σχετικώς με τη νευρική σύναψη. Μοιράσθηκε αυτό το βραβείο με τους Άντριου Χάξλεϋ και Άλαν Λόυντ Χότζκιν.[19]

Τζων Εκλς
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		John Carew Eccles (Αγγλικά)
Γέννηση27  Ιανουαρίου 1903[1][2][3]
Μελβούρνη
Θάνατος2  Μαΐου 1997[2][3][4]
Tenero-Contra
Χώρα πολιτογράφησηςΑυστραλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑγγλικά[5]
ΣπουδέςΚολέγιο Μόντλιν[6]
Melbourne High School
Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης[7]
Warrnambool College
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταφιλόσοφος
νευροεπιστήμονας
ιατρός
καθηγητής πανεπιστημίου
νευρολόγος
φυσιολόγος[8]
ερευνητής
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο του Οτάγκο
Πανεπιστήμιο του Μπάφαλο, Πολιτειακό πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης
Εθνικό Πανεπιστήμιο της Αυστραλίας
Επηρεάστηκε απόΤσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμακαθηγητής πανεπιστημίου
ΒραβεύσειςΕταίρος της Βασιλικής Εταιρίας[9]
βραβείο Νόμπελ Ιατρικής και Φυσιολογίας (1963)[10][11]
Βασιλικό Μετάλλιο (1962)
Αυστραλός της χρονιάς (1963)
Knight Bachelor (12  Ιουνίου 1958)[12]
Annual Review Prize Lecture (1972)[13]
μετάλλιο Τζέιμς Κουκ (1961)[14]
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστήμιου Κονπλουτένσε της Μαδρίτης (1992)
Εταίρος της Αυστραλιανής Ακαδημίας Επιστημών (1953)[15]
Fellow of the Royal Society Te Apārangi (1950)[16]
υποτροφία Ρόουντς (1925)[6]
μετάλλιο Μπέιλι (1961)
Εταίρος του Τάγματος της Αυστραλίας (26  Ιανουαρίου 1990)[17]
Εταίρος του Βασιλικού Αυστραλιανού Κολλεγίου Ιατρών[9]
Matthew Flinders Medal and Lecture (1963)[18]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα

Οικογένεια και σπουδές

Επεξεργασία

Ο Τζων Εκλς γεννήθηκε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας, όπου και μεγάλωσε με τις δύο αδελφές του και τους γονείς του, τους Γουίλιαμ και Μαίρυ Κέριου Εκλς (αμφότερους δασκάλους).[20][21]. Σε ηλικία 17 ετών κέρδισε μια υποτροφία για να σπουδάσει ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Μελβούρνης.[21] Φοιτώντας εκεί, δεν μπορούσε να βρει μια ικανοποιητική εξήγηση για την αλληλεπίδραση του νου με το σώμα, και για τον λόγο αυτό άρχισε να σκέπτεται να γίνει νευροεπιστήμονας. Αποφοιτώντας με άριστα το 1925, κέρδισε μια υποτροφία Rhodes[22] για διδακτορικές σπουδές υπό τον Τσαρλς Σκοτ Σέρινγκτον στο Κολλέγιο Μώντλιν του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, από όπου πήρε διδακτορικό το 1929.

Σταδιοδρομία και έρευνες

Επεξεργασία

Το 1937 ο Εκλς επέστρεψε στην Αυστραλία, όπου εργάσθηκε σε στρατιωτικές έρευνες κστά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οπότε έγινε διευθυντής του Ινστιτούτου Κανεμάτσου στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ[23], όπου μαζί με τον Μπέρναρντ Κατς έδιναν ερευνητικές διαλέξεις στο πανεπιστήμιο, επηρεάζοντας το διανοητικό περιβάλλον του ιδρύματος.[24] Μετά τον Πόλεμο έγινε καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Οτάγκο, στη Νέα Ζηλανδία. Από το 1952 έως το 1962 ήταν καθηγητής στη Σχολή Ιατρικών Ερευνών Τζων Κέρτιν (JCSMR) του Αυστραλιανού Εθνικού Πανεπιστημίου. Από το 1966 μέχρι το 1968 ο Εκλς ερεύνησε και δίδαξε στην Ιατρική Σχολή Φάινμπεργκ στο Πανεπιστήμιο Νορθουέστερν του Σικάγου.[19] Ανικανοποίητος με τις συνθήκες εργασίας του εκεί, απεχώρησε και έγινε καθηγητής στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης στο Μπάφαλο από το 1968 μέχρι τη συνταξιοδότησή του το 1975. Μετά το πέρας της σταδιοδρομίας του, αποσύρθηκε στην Ελβετία, όπου έγραψε για το πρόβλημα της σχέσεως του νου με το σώμα. Το 1981 ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του Παγκόσμιου Πολιτιστικού Συμβουλίου.[25]

Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 ο Εκλς με συναδέλφους του πραγματοποίησαν την έρευνα που οδήγησε στο Βραβείο Νόμπελ. Προκειμένου να μελετήσουν τις νευρικές συνάψεις στο περιφερειακό νευρικό σύστημα, επικεντρώθηκαν στο ανακλαστικό της εκτάσεως («τεντώματος» ενός μυός), που μελετάται εύκολα επειδή αποτελείται από δύο μόνο νευρώνες: έναν αισθητηριακό νευρώνα και τον κινητικό νευρώνα. Ο αισθητηριακός νευρώνας συνάπτεται με τον κινητικό στον νωτιαίο μυελό. Ανεκάλυψαν ότι όταν διοχετεύεται ηλεκτρικό ρεύμα στον αισθητηριακό νευρώνα του τετρακέφαλου μηριαίου μυός, τότε ο κινητικός νευρώνας που νευρώνει τον τετρακέφαλο παράγει ένα μικρό «διεγερτικό μετασυναπτικό δυναμικό» (EPSP). Με τη διέλευση παρόμοιου ρεύματος από τον ανταγωνιστή μυ του τετρακέφαλου, παράγεται ένα «ανασταλτικό μετασυναπτικό δυναμικό» (IPSP) στον κινητικό νευρώνα του τετρακέφαλου. Αν και ένα μεμονωμένο EPSP δεν ήταν αρκετό ώστε να πυροδοτήσει ένα δυναμικό δράσεως στον νευρώνα, το άθροισμα αρκετών EPSP από πολλούς αισθητηριακούς νευρώνες που συνάπτονται με τον κινητικό νευρώνα μπορούν να πυροδοτήσουν τον κινητικό νευρώνα, συστέλλοντας έτσι τον τετρακέφαλο. Από την άλλη, τα IPSP μπορούσαν να αφαιρεθούν από αυτό το άθροισμα των EPSP, αποτρέποντας την πυροδότηση του κινητικού νευρώνα.

Εκτός από αυτά τα αποδοτικά πειράματα που άνοιξαν δρόμους στην επιστήμη, ο Εκλς διεδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε σπουδαίες εξελίξεις στη νευροεπιστήμη. Μέχρι το 1949 περίπου ο Εκλς είχε τη γνώμη ότι η νευροδιαβίβαση ήταν κυρίως ηλεκτρική, παρά χημική. Παρά το ότι αυτό δεν είναι σωστό, τα επιχειρήματά του τον οδήγησαν, όπως και άλλους, στο να εκτελέσει κάποια από τα πειράματα που απέδειξαν τη χημική συναπτική μετάδοση. Ο Εκλς συνεργάσθηκε με τον Μπέρναρντ Κατς σε μερικά από τα πειράματα που προσδιόρισαν τον ρόλο της ακετυλοχολίνης ως νευροδιαβιβαστή στον εγκέφαλο.

Τιμητικές διακρίσεις

Επεξεργασία

Προσωπική ζωή

Επεξεργασία

Ο Εκλς νυμφεύθηκε δύο φορές και απέκτησε συνολικά εννέα παιδιά.[32] Η πρώτη σύζυγός του ήταν η Αϊρήν Φράνσις Μίλερ (1904-2002), από το 1928 μέχρι το διαζύγιό τους το 1968. Το ίδιο έτος (1968) ο Εκλς νυμφεύθηκε την ιατρό και νευροψυχολόγο Χέλενα Ταμπορίκοβα (Helena Táboríková) του Πανεπιστημίου του Καρόλου, με την οποία συνεργάζονταν συχνά ερευνητικά[32]. Ο δεύτερος αυτός γάμος διάρκεσε μέχρι τον θάνατο του Εκλς. Ο Εκλς πέθανε σε ηλικία 94 ετών στο σπίτι του, στη μικρή κωμόπολη Κόντρα της νότιας (ιταλόφωνης) Ελβετίας. Τάφηκε στην Κόντρα.

Εργογραφία

Επεξεργασία
 
Ο Τζων Κ. Εκλς (στα δεξιά) με τον Τσέχο ψυχίατρο Σύριλ Χεσλ (Cyril Höschl) το 1993
  • 1932: Reflex Activity of the Spinal Cord
  • 1953: The neurophysiological basic of the mind: The principles of neurophysiology, εκδ. Clarendon, Οξφόρδη
  • 1957: The Physiology of Nerve Cells
  • 1964: The Physiology of Synapses
  • 1965: The brain and the unity of conscious experience, Cambridge University Press
  • 1969: The Inhibitory Pathways of the Central Nervous System
  • 1970: Facing reality: Philosophical Adventures by a Brain Scientist, εκδ. Springer, Βερολίνο
  • 1973: The Understanding of the Brain
  • 1977: The Self and Its Brain, με τον Καρλ Πόπερ, εκδ. Springer, Βερολίνο
  • 1979: The human mystery, εκδ. Springer, Βερολίνο
  • 1980: The Human Psyche
  • 1984: The Wonder of Being Human – Our Brain & Our Mind, με τον Daniel N. Robinson, εκδ. Free Press, Νέα Υόρκη
  • 1985: Mind and Brain: The Many-Faceted Problems (επιμέλεια), εκδ. Paragon House, Νέα Υόρκη
  • 1989: Evolution Of The Brain : Creation Of The Self
  • 1994: How the Self Controls Its Brain


Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 12039140r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/John-Eccles. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6pp0629. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  5. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb12039140r. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  6. ↑ 6,0 6,1 Rhodes Scholar Database. Ανακτήθηκε στις 23  Απριλίου 2024.
  7. ↑ Ανακτήθηκε στις 8  Ιουλίου 2019.
  8. ↑ Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.
  9. ↑ 9,0 9,1 www.royalsociety.org.nz/who-we-are/our-people/our-fellows/all-fellows/. Ανακτήθηκε στις 22  Φεβρουαρίου 2021.
  10. ↑ «The Nobel Prize in Physiology or Medicine 1963». (Αγγλικά) nobelprize.org. Ίδρυμα Νόμπελ. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2021.
  11. ↑ «Table showing prize amounts». (Αγγλικά) Ίδρυμα Νόμπελ. Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 29  Ιανουαρίου 2021.
  12. ↑ www.itsanhonour.gov.au/honours/honour_roll/search.cfm?aus_award_id=1083462&search_type=simple&showInd=true.
  13. ↑ «Lectures and Prizes». Lectures and Prizes. The Physiological Society. 2016. Ανακτήθηκε στις 12  Απριλίου 2017.
  14. ↑ www.royalsoc.org.au/awards/past-awards/13-awards/16-james-cook-medal.
  15. ↑ www.science.org.au/profile/john-eccles. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2024.
  16. ↑ www.royalsociety.org.nz/who-we-are/our-people/our-fellows/. Ανακτήθηκε στις 1  Φεβρουαρίου 2021.
  17. ↑ (Αγγλικά) Australian Honours Search Facility. honours.pmc.gov.au/honours/awards/883430.
  18. ↑ www.science.org.au/supporting-science/awards-and-opportunities/matthew-flinders-medal-and-lecture. Ανακτήθηκε στις 19  Μαρτίου 2023.
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 «Feinberg School of Medicine - Nobel Laureates - John Eccles, awarded 1963». Feinberg School of Medicine. 2023. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2023. 
  20. ↑ McGrath, K.A. (Ιούλιος 2005). «John C. Eccles, Sir». World of Anatomy and Physiology . Gale. ISBN 978-0-7876-5684-3. 
  21. ↑ 21,0 21,1 David R. Curtis· Per Andersen. «John Carew Eccles 1903-1997». Biographical memoirs. Australian Academy of Science. , αρχική δημοσίευση στο Historical Records of Australian Science, τόμ. 13, αρ. 4, 2001
  22. ↑ «Sir John Carew Eccles». Biotecnology-innovation.com.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2015. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2015. 
  23. ↑ [1] Αρχειοθετήθηκε 10 November 2014 στο Wayback Machine.
  24. ↑ «Australia's Nobel Laureates». Australia.gov.au. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2015. 
  25. ↑ «About Us». World Cultural Council. Ανακτήθηκε στις 8 Νοεμβρίου 2016. 
  26. ↑ «It's an Honour». Κυβέρνηση της Αυστραλίας. 12 Ιουνίου 1958. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2015. 
  27. ↑ Lewis, Wendy (2010). Australians of the Year. Pier 9 Press. ISBN 978-1-74196-809-5. 
  28. ↑ «Nobel Prize winning pioneer in neurophysiology research». Ri Aus. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2015. 
  29. ↑ «Companion of the Order of Australia». It's an Honour. Itsanhonour.gov.au. 26 Ιανουαρίου 1990. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2015. In recognition of service to science, particularly in the field of neurophysiology 
  30. ↑ «Addendum». 
  31. ↑ «Eccles Building». 
  32. ↑ 32,0 32,1 Ιστότοπος των Βραβείων Nobel

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία


Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Τζων_Εκλς_(επιστήμονας)&oldid=10714349"