Τζέιν Κάμπιον
Η Ελίζαμπεθ Τζέιν Κάμπιον (αγγλ.: Dame Elizabeth Jane Campion),(γενν. 30 Απριλίου 1954) είναι Νεοζηλανδή σκηνοθέτρια, σεναριογράφος και παραγωγός.[14] Είναι η πρώτη γυναίκα που έχει προταθεί δυο φορές για Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Επίσης, είναι η πρώτη γυναίκα κινηματογραφίστρια που έλαβε τον Χρυσό Φοίνικα για την ταινία Μαθήματα Πιάνου (1993), η οποία της χάρισε επίσης το Όσκαρ Καλύτερου Πρωτότυπου Σεναρίου. Στο 78ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, κέρδισε τον Ασημένιο Λέοντα για την σκηνοθεσία της ταινίας Η Εξουσία του Σκύλου (2021).[15]
.jpg)
Η Κάμπιον είναι επίσης γνωστή για τις ταινίες An Angel at My Table (1990), Το Πορτραίτο μιας Κυρίας (1996) και Bright Star (2009) καθώς και για την δημιουργία της τηλεοπτικής σειράς Top of the Lake (2013).
Προσωπική ζωή
ΕπεξεργασίαΤο 1992, παντρεύτηκε τον Colin David Englert, έναν Αυστραλό που εργαζόταν ως δεύτερος σκηνοθέτης στην ταινία Το Πιάνο.[16] Το πρώτο τους παιδί, ο Τζάσπερ, γεννήθηκε το 1993 αλλά έζησε μόνο για 12 ημέρες.[17] Το δεύτερο παιδί τους, Alice Englert, γεννήθηκε το 1994 και είναι ηθοποιός.[18] Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 2001.
Αποδοχή
ΕπεξεργασίαΑπό την αρχή της καριέρας της, το έργο της έλαβε κυρίως θετικά σχόλια από τους κριτικούς παγκοσμίως. Στο βιβλίο του V.W. Wexman Jane Campion: Interviews (1999), ο κριτικός David Thomson περιγράφει την Κάμπιον «ως μια από τους καλύτερους νέους σκηνοθέτες στον κόσμο σήμερα.»[19] Στο βιβλίο της Sue Gillett «More Than Meets The Eye: The Mediation of Affects in Jane Campion's Sweetie», το έργο της Κάμπιον περιγράφεται «ίσως ως ο πληρέστερος και πιο αληθινός τρόπος να είσαι πιστός στην πραγματικότητα της εμπειρίας» ; μέσω της χρήσης του «ανείπωτου» και του «αθέατου», η Κάμπιον προσπαθεί να καταλύσει τις εικασίες του κοινού.[20] Οι ταινίες της Κάμπιον τείνουν να κινούνται γύρω από θέματα της φυλετικής πολιτικής, όπως η αποπλάνηση και η ισχύς των γυναικών. Αυτό έκανε κάποιους να θεωρήσουν το έργο της Κάμπιον ως φεμινιστικό - ωστόσο, η Rebecca Flint Marx υποστηρίζει ότι "ενώ δεν είναι ανακριβής, ο φεμινιστικός χαρακτηρισμός αποτυγχάνει να συλλάβει πλήρως τα διλήμματα των χαρακτήρων της και το βάθος του έργου της."
Βραβεία και τιμές
Επεξεργασία
Η Κάμπιον έλαβε το αξίωμα της Dame Companion της Νέας Ζηλανδίας το 2016, για τις υπηρεσίες της στον κινηματογράφο.[21][22]
Φιλμογραφία
ΕπεξεργασίαΤαινίες
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Σκηνοθέτης | Σεναριογράφος | Παραγωγός | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|---|
| 1989 | Sweetie | Ναι | Ναι | Όχι | |
| 1990 | An Angel at My Table | Ναι | Όχι | Όχι | |
| 1993 | The Piano | Ναι | Ναι | Όχι | |
| 1996 | The Portrait of a Lady | Ναι | Όχι | Όχι | |
| 1999 | Holy Smoke! | Ναι | Ναι | Όχι | |
| Soft Fruit | Όχι | Όχι | Ναι | ||
| 2003 | In the Cut | Ναι | Ναι | Όχι | |
| 2006 | Abduction: The Megumi Yokota Story | Όχι | Όχι | Ναι | Documentary |
| 2009 | Bright Star | Ναι | Ναι | Ναι | |
| 2021 | The Power of the Dog | Ναι | Ναι | Ναι |
Ταινίες μικρού μήκους
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Σκηνοθέτης | Σεναριογράφος | Παραγωγός | Σημειώσεις |
|---|---|---|---|---|---|
| 1980 | Tissues | Ναι | Ναι | Όχι | |
| 1981 | Mishaps of Seduction and Conquest | Ναι | Ναι | Όχι | |
| 1982 | Peel: An Exercise in Discipline | Ναι | Ναι | Όχι | |
| 1983 | Passionless Moments | Ναι | Ναι | Ναι | |
| 1984 | A Girl's Own Story | Ναι | Ναι | Όχι | |
| After Hours | Ναι | Ναι | Όχι | ||
| 2006 | The Water Diary | Ναι | Ναι | Όχι | Segment of 8 |
| 2007 | The Lady Bug | Ναι | Ναι | Όχι | Segment of To Each His Own Cinema |
| 2012 | I'm the One | Όχι | Όχι | Ναι | |
| 2016 | Family Happiness | Όχι | Όχι | Ναι |
Τηλεόραση
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Σκηνοθέτης | Σεναριογράφος | Παραγωγός | Notes |
|---|---|---|---|---|---|
| 1986 | Two Friends | Ναι | TV movie | ||
| 2013 | Top of the Lake | Ναι | Ναι | Ναι | Miniseries Co-directed with Garth Davis |
| 2017 | Top of the Lake: China Girl | Ναι | Ναι | Ναι | Miniseries Co-directed with Ariel Kleiman |
Συνεργασίες
ΕπεξεργασίαWork Actor |
1986 | 1989 | 1990 | 1993 | 1996 | 1999 | 1999 | 2003 | 2009 | 2013 | 2017 | 2021 |
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Roger Ashton-Griffiths |  |
|
||||||||||
| Kerry Fox | |
|
||||||||||
| Paul Goddard | |
|
||||||||||
| Holly Hunter | |
|
||||||||||
| Harvey Keitel | |
|
||||||||||
| Nicole Kidman | |
|
|
|||||||||
| Genevieve Lemon | |
|
|
|
|
| ||||||
| Kerry Walker | |
|
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ (Αγγλικά) SNAC. w6dz1bn7. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ (Γερμανικά, Αγγλικά) FemBio database. 5068. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2019.
- ↑ seventh-row
.com /a-history-of-women-directors-at-the-cannes-film-festival /. - ↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
- ↑ (Αγγλικά) www.acmi.net.au. creators/4416.
- ↑ 8,0 8,1 (Αγγλικά) Tiaki. Alexander Turnbull Library. 88229. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ www
.allocine .fr /personne /fichepersonne-12147 /palmares /. - ↑ dpmc
.govt .nz /publications /new-year-honours-list-2016. - ↑ www
.goldenglobes .com /winners-nominees. - ↑ dfwcritics
.com /dfw-film-critics-name-power-of-the-dog-best-film-of-2021 /. - ↑ www
.oscars .org /oscars /ceremonies /2022. Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2022. - ↑ Fox, Alistair (2011). Jane Campion: Authorship and Personal Cinema. Indiana University Press. ISBN 978-0-253-22301-2.
- ↑ «Jane Campion wins best director at Venice Film Festival». RNZ (στα Αγγλικά). 12 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ «COLIN DAVID ENGLERT Australia - Business Profiles». businessprofiles.com. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ Sayles, John· Campion, Jane (1999). Jane Campion: Interviews. Univ. Press of Mississippi. ISBN 978-1-57806-083-2.
- ↑ «Jane Campion's daughter stars in Twilight successor». NZ Herald (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ V. W. Wexman. Jane Campion: Interviews. Roundhouse Publishing. 1999. ISBN 1-57806-083-4.
- ↑ Gillett, Sue. «More than Meets the Eye: The Mediation of Affects in Jane Campion's Sweetie – Senses of Cinema» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ «New Year Honours 2016 - 2016-vr217 - New Zealand Gazette». gazette.govt.nz. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
- ↑ «Richie McCaw surpasses knighthood, appointed NZ's top honour | ONE News Now | TVNZ». web.archive.org. 7 Ιανουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιανουαρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2022.
Βιβλιογραφία
Επεξεργασία- Cheshire, Ellen: Jane Campion. London: Pocket Essentials, 2000.
- Fox, Alistair: Jane Campion: Authorship and Personal Cinema. Bloomington–Indianapolis: Indiana University Press, 2011. (ISBN 978-0-253-22301-2).
- Gillett, Sue: 'Views for Beyond the Mirror: The Films of Jane Campion.' St.Kilda: ATOM, 2004. (ISBN 1 876467 14 2)
- Hester, Elizabeth J.: Jane Campion: A Selective Annotated Bibliography of Dissertations and Theses. (ISBN 978-1484818381), (ISBN 1484818385).
- Jones, Gail: 'The Piano.' Australian Screen Classics, Currency Press, 2007.
- Margolis, Harriet (ed): 'Jane Campion's The Piano.' Cambridge University Press, 2000.
- McHugh, Kathleen: 'Jane Campion.'Urbana and Chicago: University of Illinois Press, 2007.
- Radner, Hilary, Alistair Fox and Irène Bessière (eds): 'Jane Campion: Cinema, Nation, Identity.'Detroit: Wayne State University Press,2009.
- Verhoeven, Deb: Jane Campion. London: Routledge, 2009.
- Wexman V.W.: Jane Campion: Interviews. Roundhouse Publishing. 1999.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Τζέιν Κάμπιον στην IMDb
- Jane Campion στο AllMovie
- Jane Campion Bibliography, Berkeley.edu
- Senses of Cinema: Great Directors Critical Database
- Cantwell, Mary (19 September 1993). «Jane Campion's Lunatic Women». The New York Times. https://www.nytimes.com/1993/09/19/magazine/jane-campion-s-lunatic-women.html.
- Campion, Jane in The Encyclopedia of Women and Leadership in Twentieth-Century Australia