Τα διαμάντια είναι παντοτινά

Τα διαμάντια είναι παντοτινά (πρωτότυπος τίτλος: Diamonds Are Forever) είναι το τέταρτο μυθιστόρημα του Βρετανού συγγραφέα Ίαν Φλέμινγκ στο οποίοεμφανίζεται ο φανταστικός πράκτορας του βρετανικών μυστικών υπηρεσιών Τζέιμς Μποντ. Ο Ίαν Φλέμινγκ έγραψε την ιστορία στο κτήμα του Goldeneye στην Τζαμάικα, εμπνευσμένος από ένα άρθρο των Sunday Times για το λαθρεμπόριο διαμαντιών. Το βιβλίο εκδόθηκε για πρώτη φορά από τον Τζόναθαν Κέιπ στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 26 Μαρτίου 1956.

Τα διαμάντια είναι παντοτινά
Το εξώφυλλο της πρώτης ελληνικής εκδόσεως
ΣυγγραφέαςΊαν Φλέμινγκ
ΤίτλοςDiamonds Are Forever
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης26  Μαρτίου 1956
Μορφήμυθιστόρημα
ΣειράΤζέιμς Μποντ #4
ΧαρακτήρεςΤζέιμς Μποντ και Felix Leiter
ΤόποςΓαλλική Γουινέα
Πρώτη έκδοσηΤζόναθαν Κέιπ
ΠροηγούμενοΕπιχείρηση Moonraker
ΕπόμενοΑπό τη Ρωσία με αγάπη
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η ιστορία επικεντρώνεται στην έρευνα του Τζέιμς Μποντ για μια επιχείρηση λαθρεμπορίου διαμαντιών που προέρχεται από τα ορυχεία της Σιέρα Λεόνε και καταλήγει στο Λας Βέγκας. Στην πορεία ο Μποντ γνωρίζει και ερωτεύεται ένα από τα μέλη της συμμορίας λαθρεμπόρων, την Τίφανι Κέις. Μεγάλο μέρος της έρευνας του συγγραφέα αποτέλεσε την βάση για ένα άλλο του βιβλίο, το The Diamond Smugglers που κυκλοφόρησε το 1957. Το μυθιστόρημα ασχολείται με τα διεθνή ταξίδια, τον γάμο και την παροδική φύση της ζωής.[1][2]

Όπως και με τα προηγούμενα μυθιστορήματα του Φλέμινγκ, το μυθιστόρημα έλαβε ευρέως θετικές κριτικές κατά την στιγμή της δημοσίευσης. Η ιστορία κυκλοφόρησε στην εφημερίδα Daily Express, αρχικά σε συνοπτική, πολυμερή μορφή και στη συνέχεια ως κόμικ. Το 1971 διασκευάστηκε ως η έβδομη ταινία της σειράς του Τζέιμς Μποντ και ήταν η τελευταία ταινία της Eon Productions στην οποία πρωταγωνίστησε ο Σον Κόνερι ως Τζέιμς Μποντ.[3][4]

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. Benson 1988, σελ. 102.
  2. Fleming & Kellerman 2006, σελ. 289.
  3. Brooke, Michael. «Diamonds Are Forever (1971)». Screenonline. British Film Institute. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 17 Σεπτεμβρίου 2011. 
  4. Barnes & Hearn 2001, σελ. 152.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία