Ταξιάρχες Αχαΐας

οικισμός της Ελλάδας

Συντεταγμένες: 38°09′38″N 21°24′28″E / 38.16056°N 21.40778°E / 38.16056; 21.40778

Οι Ταξιάρχες (επίσημη ονομασία: Ταξιάρχαι) είναι μικρός πεδινός οικισμός του Νομού Αχαΐας, αποτελεί τμήμα της Τοπικής Κοινότητας Αράξου, και σύμφωνα με το «Πρόγραμμα Καλλικράτης» από 1/1/2011 ανήκει στο Δήμο Δυτικής Αχαΐας[2][3].

Ταξιάρχες
Ταξιάρχες is located in Greece
Ταξιάρχες
Ταξιάρχες
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα[1]
ΠεριφέρειαΔυτικής Ελλάδας
ΔήμοςΔυτικής Αχαΐας
Δημοτική ΕνότηταΛαρισσού (Λαρίσου)
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΠελοποννήσου
ΝομόςΑχαΐας
Υψόμετρο5 μ.
Πληθυσμός
Μόνιμος0
Έτος απογραφής2011

Τοποθεσία

Επεξεργασία

Ο οικισμός των Ταξιαρχών βρίσκεται σε πεδινή περιοχή στη Δυτική Αχαΐας: δυτικά[4][5] του αεροδρομίου του Αράξου, νότια της Λιμνοθάλασσας Πάπα και του εκεί ιχθυοτροφείου, ανατολικά της Λιμνοθάλασσας Προκόπου, νότια και νοτιανατολικά των υψωμάτων των Μαύρων βουνών, ανατολικά και πολύ κοντά της οχύρωσης του Τείχους των Δυμαίων, και νότια του οικισμού του Αράξου[4][6]. Είναι κτισμένος πάνω στην οδική αρτηρία που οδηγεί από το χωριό του Αράξου τόσο προς το κεφαλοχώρι του Λάπα στα νότια όσο και προς την περιοχή της Στροφυλιάς και τη φημισμένη παραλία της «Καλόγριας» στα δυτικά[4][6].

Απέχει λιγότερο από ένα χλμ. από τον κύριο οικισμό του Αράξου[7], ενώ βρίσκεται σε υψόμετρο περίπου 5 μέτρων.

Διοικητική εξέλιξη

Επεξεργασία

Οι Ταξιάρχες είναι σχετικά καινούριος οικισμός καθώς αναγνωρίστηκε ως τέτοιος στις 14/03/1971, όταν και υπήχθη στην τότε Κοινότητα Αράξου[2][8][9][10]. Την περίοδο 1997-2010, βάσει του «Σχεδίου Καποδίστριας», ανήκε στον πρώην Δήμο Λαρισσού (Λαρίσου) ως τμήμα του πρώην Δημοτικού Διαμερίσματος Αράξου[2][8][9][10].

Δημογραφική εξέλιξη

Επεξεργασία

Συγκεντρωτικά, η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού σύμφωνα με τις εθνικές απογραφές[11][12] είναι η εξής:

1971 1981 1991 2001 2011
277[10][13] 306[10] 0[10][14] 0[10][14][15] 0[14][16]

Παραπομπές και υποσημειώσεις

Επεξεργασία
  1. (Ελληνικά) Βάση δεδομένων της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής.
  2. 2,0 2,1 2,2 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Ταξιαρχών Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  3. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Δήμου Δυτικής Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  4. 4,0 4,1 4,2 Χάρτης της Αχαΐας, Εκδόσεις Όραμα.
  5. Google Earth.
  6. 6,0 6,1 Οι Ταξιάρχες στο χάρτη. topoguide.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  7. Χάρτες Google. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  8. 8,0 8,1 Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές Κοινότητας Αράξου Αχαΐας. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  9. 9,0 9,1 ΚΕΔΚΕ-ΕΕΤΑΑ, Λεξικό, τ. Α΄, σελ. 118.
  10. 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 10,5 Λουλούδης 2010, σελ. 130.
  11. Ψηφιακή βιβλιοθήκη της Ε.Σ.Υ.Ε./ΕΛ.ΣΤΑΤ.. dlib.statistics.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  12. Ε.Ε.Τ.Α.Α. - Διοικητικές μεταβολές στην Τ.Α. - Δημοσιεύματα απογραφών. eetaa.gr. Ανακτήθηκε: 23/07/2018.
  13. Όταν απογράφηκε για πρώτη φορά, ο πληθυσμός του οικισμού αφορούσε στην ουσία την εκεί παρακείμενη στρατιωτική εγκατάσταση (ΦΑΟ ΕΣΥΕ 1971). Τριανταφύλλου 1995, λήμμα Ταξιαρχών· Λουλούδης 2010, σελ. 131· Λουλούδης 2010, σελ. 130 [υποσημείωση 8].
  14. 14,0 14,1 14,2 Σύμφωνα με σχετικό ΦΑΟ αναφέρεται ότι «διαγράφεται, γιατί δεν έχει τους όρους κανονικού οικισμού». Λουλούδης 2010, σελ. 131.
  15. Ε.Σ.Υ.Ε. - Μόνιμος Πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2001
  16. ΕΛ.ΣΤΑΤ. - Μόνιμος πληθυσμός της Ελλάδος. Απογραφή 2011

Βιβλιογραφία

Επεξεργασία
  • Λουλούδης, Θεόδωρος Η. (2010). Αχαΐα. Οικισμοί, οικιστές, αυτοδιοίκηση. Πάτρα: Νομαρχιακή Επιχείρηση Πολιτιστικής Ανάπτυξης Ν.Α. Αχαΐας. 
  • Κώστας Ν. Τριανταφύλλου, Ιστορικόν Λεξικόν των Πατρών, Τόμος Β΄, Τυπογραφείο Πέτρου Χρ. Κούλη, Πάτρα 1995, Τρίτη Έκδοση, λήμμα Ταξιαρχών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία