Τάκης Βουγιουκλάκης
| Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Ο Παναγιώτης (Τάκης) Βουγιουκλάκης (Αθήνα, 6 Μαρτίου 1939 - 8 Απριλίου 2021) ήταν Έλληνας σκηνοθέτης και παραγωγός.
| Τάκης Βουγιουκλάκης | |
|---|---|
| Γέννηση | 6 Μαρτίου 1939 Αθήνα |
| Θάνατος | 8 Απριλίου 2021 (82 ετών) Αθήνα |
| Αιτία θανάτου | καρδιακή ανακοπή |
| Συνθήκες θανάτου | φυσικά αίτια |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Σπουδές | Πειραματικό Κέντρο Κινηματογράφου |
| Ιδιότητα | σκηνοθέτης τηλεόρασης και σκηνοθέτης κινηματογράφου |
| Σύζυγος |
|
| Τέκνα | 1 |
| Γονείς | Ιωάννης Βουγιουκλάκης και Αιμιλία Κουμουνδούρου |
| Αδέλφια | Αλίκη Βουγιουκλάκη Αντώνης Βουγιουκλάκης |
| Συγγενείς | Γιάννης Παπαμιχαήλ (ανιψιός) |
Βιογραφία
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Μαρτίου 1939. Γονείς του ήταν ο πρώην νομάρχης Αρκαδίας, νομικός Ιωάννης Βουγιουκλάκης και η Αιμιλία Κουμουνδούρου. Αδέλφια του ήταν η ηθοποιός Αλίκη Βουγιουκλάκη και ο αρχιτέκτονας Αντώνης Βουγιουκλάκης. Από τον πρώτο του γάμο απέκτησε έναν γιο, τον Γιάννη Βουγιουκλάκη, ο οποίος γεννήθηκε το 1962. Το 1986 παντρεύτηκε την ηθοποιό Έφη Πίκουλα.
Ξεκίνησε και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Ρώμη, κατ' αρχήν στο Πανεπιστήμιο Pro-Deo όπου σπούδασε κοινωνιολογία, και στη συνέχεια στο Centro Sperimentale di Cinematografia (C.S.C.), που σπούδασε σκηνοθεσία με καθηγητές όπως ο Βιτόριο ντε Σίκα και ο Πιέτρο Τζέρμι.
Στα πρώτα του επαγγελματικά βήματα εργάστηκε ως βοηθός δίπλα σε Έλληνες & ξένους σκηνοθέτες και στη συνέχεια ασχολήθηκε με τη διεύθυνση παραγωγής στις εταιρείες Δαμασκηνός - Μιχαηλίδης & Φίνος Φιλμ, τη "χρυσή περίοδο" του ελληνικού κινηματογράφου.
Το 1963 δραστηριοποιείται σκηνοθετικά κατ' αρχήν στο ραδιόφωνο, σκηνοθετώντας περισσότερα από 40 θεατρικά έργα και από το 1969 στην τηλεόραση όπου σκηνοθετεί σίριαλ, σόου και εορταστικά προγράμματα. Το 1970 ξεκινά την κινηματογραφική σκηνοθετική του καριέρα. Το 1975 αποφασίζει να ασχοληθεί (και) επιχειρηματικά με το θέαμα, ιδρύοντας στην Αθήνα εταιρεία παραγωγής ταινιών, θεατρικών παραγωγών και τηλεοπτικών προγραμμάτων. Επόμενο καλλιτεχνικό του βήμα είναι το 1976, όταν καταπιάνεται με τη θεατρική σκηνοθεσία, "ανεβάζοντας" συνολικά 52 θεατρικές παραστάσεις, ενώ τη δεκαετία του '80 σκηνοθετεί αρκετές ταινίες βίντεο.
Διετέλεσε:
- Γενικός Διευθυντής της εταιρείας παραγωγής τηλεοπτικών προγραμμάτων Αστήρ TV.
- Mέλος Δ.Σ. του Κρατικού Οργανισμού "Άρμα Θέσπιδος" (Κρατική Θεατρική Σκηνή) και επί τρία συναπτά έτη, Γενικός και Καλλιτεχνικός Διευθυντής.
- Αντιπρόεδρος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών.
- Mέλος της γνωμοδοτικής επιτροπής καλλιτεχνικών σχολείων (Μ.Ε.) του Υπουργείου Παιδείας.
- Mέλος της Επιτροπής βράβευσης θεατρικών κειμένων - δόκιμων συγγραφέων, του Υπουργείου Πολιτισμού.
- Σύμβουλος στον τηλεοπτικό σταθμό ΑΝΤ1.
Επί σειρά ετών ήταν μέλος της Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, και Γενικός Γραμματέας του Οργανισμού Συλλογικής Διαχείρισης Δημιουργών Θεατρικών και Οπτικοακουστικών Έργων - "Αθηνά".
Στις εθνικές εκλογές του 1996 συμμετείχε ως υποψήφιος βουλευτής, με την Πολιτική Άνοιξη στην Α΄ Αθηνών. Το 2002 αποφασίζει να ασχοληθεί με τα "δημοτικά" και εκλέγεται Δημοτικός Σύμβουλος στον Δήμο Βριλησσίων, αναλαμβάνει δε Πρόεδρος του Πνευματικού και Πολιτιστικού Κέντρου του Δήμου. Το 2006 επανεκλέγεται και αναλαμβάνει Πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Βριλησσίων.
Απεβίωσε από ανακοπή καρδιάς σε ηλικία 82 ετών στις 8 Απριλίου του 2021.[1][2]
Φιλμογραφία
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ιδιότητα |
|---|---|---|
| 1989 | Για μια χούφτα τούβλα | Σκηνοθέτης |
| 1987 | Κλασική περίπτωση βλάβης | |
| 1986 | Ο Τελευταίος Γυφτοκράτορας | |
| 1983 | Σιδηρά κυρία | |
| 1981 | 17 σφαίρες για έναν άγγελο | |
| 1981 | Κατάσκοπος Νέλλη | Σκηνοθέτης & Παραγωγός |
| 1973 | Οι γενναίοι πεθαίνουν δυο φορές | Σκηνοθέτης |
| 1972 | Η Αλίκη δικτάτωρ | |
| 1971 | Σ` αγαπώ | |
| 1970 | Ένα αστείο κορίτσι |
Θέατρο
Επεξεργασία| Έτος | Τίτλος | Ιδιότητα |
|---|---|---|
| 2002 | Ο Ηλίας του 16ου | Σκηνοθέτης |
| 1998 | Έτσι κάνουν όλοι | |
| 1994 | Αγάπη πάμε κρεβάτι; | |
| 1990 | Ντροπή παντρεμένος άνθρωπος | |
| Ο αδέσμευτος | ||
| 1989 | Ο Σωτήρης του λαού | |
| 1988 | Ξεκουμπιστείτε παρακαλώ | |
| 1987 | Η τρέλα πάει σύννεφο | |
| Ο μπαμπάς μας ο αναρχικός | ||
| Δεν κρατιέμαι, δεν κρατιέμαι | ||
| 1986 | Χάρισέ μου το γουνάκι σου | |
| Μια βόμβα στο κρεβάτι μου | ||
| Δυο πιτσούνια σκανδαλιάρικα | ||
| Ζητείται τρομοκράτης | ||
| 1985 | Ζητείται σύζυγος | |
| Πού σε βρήκα, πού με βρήκες | ||
| Σου χαρίζω μια νύχτα | Σκηνοθέτης & Παραγωγός | |
| Οι σωτήρες του Σωτήρη | Σκηνοθέτης | |
| 1984 | Σύζυγοι με δοκιμή | Σκηνοθέτης & Παραγωγός. |
| Νύχτα γάμου για τρεις | Σκηνοθέτης | |
| Η παιχνιδιάρα | ||
| Γλυκιά μου Ναταλί | ||
| 1982 | Η σκανταλιάρα | |
| 1976 | Το κορίτσι με τη χρυσή καρδιά |
Musicals
Επεξεργασία| Τίτλος | Έτος | Ιδιότητα |
|---|---|---|
| Η εύθυμη χήρα | 1983 | Σκηνοθέτης |
| 1981 | ||
| Καμπίρια | 1978 | |
| Ο πειρασμός | 1976 |
Επιθεωρήσεις
Επεξεργασία| Τίτλος | Έτος | Ιδιότητα |
|---|---|---|
| Οι πράσινες, οι κόκκινες, οι θαλασσιές οι τσούχτρες | 2005 | Σκηνοθέτης |
| Όρσε Κώστα, τα 'κανες κομπόστα | 1992 | |
| Μπόμπες και τρόμπες | 1986 | |
| Όλα τα μωρά στη δίψα | 1985 |
Τηλεόραση
Επεξεργασία| Τίτλος | Έτος | Ιδιότητα |
|---|---|---|
| Η καλή πεθερά | 1993 | Σκηνοθέτης |
| Συγκάτοικοι στην τρέλα | 1992 | |
| Και εύθυμη και χήρα | 1991 | |
| Οι άγγελοι κι εγώ | 1989 | |
| Αννα Πέτρη | 1984 | |
| Το κορίτσι του καμπαρέ | 1979 | Σκηνοθέτης & Παραγωγός |
| Η θεατρίνα | 1977 | |
| Ο μικρός ήρωας | 1972 | Σκηνοθέτης. |
| Αστέρια στ΄ αστέρια | 1969 | Κείμενα & Σκηνοθέτης |
Ραδιόφωνο
Επεξεργασία- «Έλληνες και Ξένοι Περιηγητές» , με τον συγγραφέα και Ακαδημαϊκό Ηλία Βενέζη (1970) Σκηνοθέτης
- «Πλοία και Θάλασσες», με τον συγγραφέα και Ακαδημαϊκό Ηλία Βενέζη (1969) Σκηνοθέτης
Πηγές
Επεξεργασία- Βιογραφικό του Τάκη Βουγιουκλάκη, Πιερικοί Αντίλαλοι, 28 Μαρτίου 2008, ανακτήθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 2008.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Πέθανε από ανακοπή καρδιάς ο αδερφός της Αλίκης, Τάκης Βουγιουκλάκης». ProtoThema. 8 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.
- ↑ «Πέθανε ο Τάκης Βουγιουκλάκης, αδελφός της Αλίκης | ΣΚΑΪ». www.skai.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021.