Σώμα Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης

Το Σώμα Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης (αγγλικά: Union Army Balloon Corps‎‎) ήταν κλάδος του Στρατού της Ένωσης κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου Πολέμου. Επικεφαλής του σώματος ήταν, μετά από προεδρική ανάθεση, ο Θαντέους Σ. Κ. Λόου. Ήταν οργανωμένο να εκτελεί πολιτικές επιχειρήσεις, και σε αυτό απασχολούνταν μερικοί από τους επιφανέστερους Αμερικανούς αεροναυτικούς, ενώ συνολικά κατασκευάστηκαν επτά ειδικού σκοπού αερόστατα αερίου για την πραγματοποίηση αποστολών εναέριας αναγνώρισης του Στρατού των Συνομόσπονδων Πολιτειών.

Σώμα Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης
Ξυλογραφία του αεροστάτου του Λόου στη Στρατιά του Ποτόμακ, από το περιοδικό Harper's Daily
Ενεργό	Οκτώβριος 1861–Αύγουστος 1863
Χώρα	ΗΠΑ
Πίστη	Στρατός Ξηράς
Τύπος	αεροπορία
Ρόλος	εναέρια αναγνώριση
Δύναμη	8 αεροναυτικοί
Υπαγωγή	Σώμα Τοπογράφων Μηχανικών (πολιτική σύμβαση)
Αρχηγείο	Οχυρό Κορκόραν, Βιρτζίνια
Εξοπλισμός	7 αερόστατα και γεννήτριες αερίου
Συμπλοκές	Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος
Διοίκηση
Επικεφαλής Αεροναυτικός	Θαντέους Σ. Κ. Λόου

Ο Λόου ήταν ένας από τους βετεράνους αεροναυτικούς ο οποίος εργαζόταν για την πραγματοποίηση υπερατλαντικής πτήσης με αερόστατο. Οι προσπάθειές του διακόπηκαν κατά το ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου, ο οποίος ξεκίνησε μια εβδομάδα πριν από μία εκ των σημαντικότερων δοκιμαστικών πτήσεών του. Στη συνέχεια, προσέφερε την αεροπορική του ειδίκευση για την ανάπτυξη μηχανισμού αεροπορικού πολέμου χρησιμοποιώντας αερόστατα σε αποστολές αναγνώρισης. Ο Λόου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών Αβραάμ Λίνκολν στις 11 Ιουνίου 1861, και πραγματοποίησε επίδειξη με το αερόστατο του Enterprise από το πάρκο Νάσιοναλ Μολ, κοντά στον Λευκό Οίκο. Από υψόμετρο 150 μέτρων (500 πόδια) έστειλε τηλεγράφημα στον Πρόεδρο περιγράφοντας τη θέα της υπαίθρου της Ουάσινγκτον. Τελικά επελέγη έναντι άλλων υποψηφίων για τη θέση του επικεφαλής αεροναυτικού του νεοσυσταθέντος Σώματος Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης.

Το Σώμα Αεροστάτων διαθέτοντας 5μελή ομάδα εξειδικευμένων αεροναυτικών επιχείρησε στο Γιορκτάουν, το Σέβεν Πάινς, το Αντίταμ, το Φρέντρικσμπεργκ αλλά και άλλες σημαντικές μάχες της ευρύτερης περιοχής του ποταμού Ποτόμακ και της Χερσονήσου της Βιρτζίνια. Το Σώμα Αεροστάτων επιχείρησε από τον Οκτώβριο του 1861 μέχρι το καλοκαίρι του 1863, όταν διαλύθηκε μετά από την παραίτηση του Λόου.

Επιλογή του επικεφαλής

Η χρήση αεροστάτων ως μηχανισμών αεροπορικού πολέμου καταγράφηκε για πρώτη φορά στη Γαλλία από το Γαλλικό Αεροστατικό Σώμα στη Μάχη του Φλερύς το 1794. Ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν έδειξε ενδιαφέρον στους μηχανισμούς αεροπορικού πολέμου για την πραγματοποίηση αποστολών αναγνώρισης. Το γεγονός αυτό δημιούργησε μια θεωρία στα Υπουργεία Πολέμου και Οικονομίας πως χρειαζόταν μονάδα αεροστάτων η οποία θα διέθετε έναν «Επικεφαλής Αεροναυτικό». Αρκετοί κορυφαίοι Αμερικανοί αεροναυτικοί ταξίδεψαν στην Ουάσινγκτον με ελπίδες κατάληψης της θέσης αυτής. Ωστόσο, δεν υπήρχαν προτεινόμενες λεπτομέρειες για την ίδρυση μιας τέτοιας μονάδας, ή αν αυτή θα είχε στρατιωτικό ή πολιτικό χαρακτήρα. Ούτε υπήρχε κάποια καθορισμένη διαδικασία επιλογής του Επικεφαλής Αεροναυτικού. Εν τέλει η διαδικασία ήταν ελεύθερη για όλους ώστε να επιδείξουν τις δυνατότητες τους προσπαθώντας να προσελκύσουν το ενδιαφέρον των κυβερνητικών και στρατιωτικών αξιωματούχων. Στην πραγματικότητα, η χρήση αεροστάτων αφέθηκε στη διακριτική ευχέρεια των στρατηγών μέσω μιας διαδικασίας δοκιμών που βασιζόταν στις προτάσεις των ιδίων των αεροναυτικών. Από αυτούς που έδειξαν ενδιαφέρον μόνο δύο επέδειξαν τις δυνατότητες για την πραγματοποίηση μαχητικής εναέριας αναγνώρισης: ο καθηγητής Θαντέους Λόου και ο κύριος Τζον ΛαΜάουντεν.

Θαντέους Λόου

Ο Θαντέους Λόου ως Επικεφαλής Αεροναυτικός του Σώματος Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης.

Ο καθηγητής Θαντέους Σ. Κ. Λόου ήταν ένας από τους κορυφαίους Αμερικανούς αεροναυτικούς ο οποίος επεδίωκε την κατάληψη της θέσης του Επικεφαλής Αεροναυτικού του Στρατού της Ένωσης. Υποψήφιοι για τη θέση ήταν επίσης ο καθηγητής Τζον Γουάις, ο καθηγητής Τζον ΛαΜάουντεν, και οι Έζρα και Τζέιμς Άλλεν. Όλοι τους ήταν αεροναυτικοί εξαιρετικής ειδίκευσης για την αεροπορία της εποχής. Μεταξύ τους ο Λόου ήταν ο πιο επιτυχής στην κατασκευή αεροστάτων και βρισκόταν κοντά στην πραγματοποίηση υπερατλαντικής πτήσης. Η επιστημονική του αναγνώριση ήταν μεγάλη εν συγκρίσει με τους συναδέλφους του την εποχή εκείνη. Μεταξύ των μεγαλύτερων υποστηρικτών του ήταν ο καθηγητής Τζόζεφ Χένρι του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν.

Μετά από συστάσεις του Χένρι και άλλων, ο Λόου ήρθε σε επαφή με τον Υπουργό Οικονομίας Σάλμον Τσέις, ο οποίος τον προσκάλεσε στην Ουάσινγκτον για να συναντηθεί με τον Υπουργό Πολέμου Σάιμον Κάμερον και τον Πρόεδρο. Στις 11 Ιουνίου 1861, ο Λόου έγινε δεκτός από τον Λίνκολν και αμέσως του προσέφερε επίδειξη με το αερόστατό του.

Το Σάββατο 16 Ιουνίου με το αερόστατο του Enterprise, ο Λόου απογειώθηκε σε ύψος 150 μέτρων (500 πόδια) πάνω από τον Λευκό Οίκο με έναν τηλέγραφο και έναν χειριστή, ενώ ένα σύρμα ήταν συνδεδεμένο με τον Λευκό Οίκο. Από αυτό το ύψος μετέδωσε το εξής μήνυμα:

Αερόστατο Enterprise

Ουάσινγκτον 16 Ιουνίου 1861

Προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών:

Από αυτό το σημείο παρατήρησης υπάρχει οπτική επαφή σε πεδίο περίπου πενήντα μιλίων. Η πόλη με τη ζώνη στρατοπέδων της παρουσιάζει μια εκπληκτική εικόνα. Έχω τη χαρά να σας στέλνω το πρώτο τηλεγράφημα από εναέριο σταθμό και την αναγνώριση του χρέους του θάρρους σας για να μου δώσετε την ευκαιρία να επιδείξω τη διαθεσιμότητα αυτής της επιστήμης της αεροναυτικής στην υπηρεσία της χώρας.

Θ. Σ. Κ. Λόου

Η πρώτη ανάθεση του Λόου ήταν στο σώμα Τοπογράφων Μηχανικών, όπου το αερόστατο του χρησιμοποιήθηκε για εναέριες παρατηρήσεις και χαρτογράφηση. Τελικά συνεργάστηκε με τον Αρχιστράτηγο Έρβιν ΜακΝτάουελ, ο οποίος πραγματοποίησε πτήσεις μαζί με τον Λόου πάνω από το πεδίο της μάχης στο Μπουλ Ραν. Ο ΜακΝτάουελ εντυπωσιάστηκε από τον Λόου και το αερόστατο του, και η καλή δουλειά του ανακοινώθηκε στον Πρόεδρο, ο οποίος σύστησε προσωπικά τον Λόου στον Αντιστράτηγο της Ένωσης Γουίνφιλντ Σκοτ. «Στρατηγέ, αυτός είναι ο φίλος μου καθηγητής Λόου ο οποίος οργανώνει το αεροναυτικό σώμα και είναι επικεφαλής του. Εύχομαι να διευκολύνετε το έργο του με κάθε τρόπο». Η παρουσίαση αυτή επισημοποίησε την επιλογή του Λόου ως Επικεφαλής Αεροναυτικού. Οι λεπτομέρειες της ίδρυσης και οι μέθοδοι λειτουργίας του Σώματος αφέθηκαν στον Λόου. Η παρανόηση πως το Σώμα Αεροστάτων θα είχε πολιτικό χαρακτήρα κράτησε για όλη τη διάρκεια της ύπαρξής του, και ούτε ο Λόου ούτε και κανένας από τους άνδρες του ανέλαβαν στρατιωτικές ενδυμασίες.

Τζον Γουάις

Ο Τζον Γουάις ήταν ένας από τους πρωτοπόρους αεροναυτικός στην Αμερική, ο οποίος γεννήθηκε το 1808. Αν και πραγματοποίησε σημαντικές συνεισφορές στην τότε νέα επιστήμη της αεροναυτικής, ήταν περισσότερο του τομέα του θεάματος παρά της επιστήμης. Οι απόπειρες του στην ελεύθερη πτήση καθώς προετοιμαζόταν για υπερατλαντικό ταξίδι ήταν αποτυχημένες, και δεν έλαβε οικονομική στήριξη από τους κορυφαίους επιστήμονες, ή δεν διέθετε την επιστημονική πιστότητα του Λόου.

Ο Γουάις, όμως, ικανοποίησε το σώμα Τοπογράφων Μηχανικών και του ζητήθηκε η κατασκευή ενός αεροστάτου. Η Μαίρη Χέλινγκ ανέφερε πως ο Λοχαγός Γουίπλ του σώματος Τοπογράφων Μηχανικών δήλωσε στον Λόου πως ο Γουάις προετοιμαζόταν να φέρει το αερόστατο του, πιθανώς το Atlantic. Σε άλλες αναφορές καταγράφεται πως ο Τζον ΛαΜάουντεν είχε αποκτήσει το Atlantic μετά από αποτυχημένη πτήση που έκανε μαζί με τον Γουάις το 1859, και έπειτα τοποθέτησε το Atlantic μαζί με τον ΛαΜάουντεν στο Οχυρό Μονρόε. Η αναφορά του Λόου αναφέρει πως ο Λοχαγός Γουίπλ διέταξε τον κύριο Γουάις να κατασκευάσει ένα νέο αερόστατο. Επίσης πρότεινε στον Λόου να είναι κυβερνήτης του νέου αεροστάτου. Ο καθηγητής Λόου αντιτάχθηκε στο να πετάξει με ένα από τα παλαιού τύπου αερόστατα του Γουάις.

Οι μηχανικοί ανέμεναν τον Γουάις ολόκληρο τον Ιούλιο. Στις 19 Ιουλίου 1861, ο ΜακΝταόυελ ζήτησε ένα αερόστατο στο μέτωπο της πρώτης μάχης του Μπουλ Ραν (Σέντρβιλ). Μιας και ο Γουάις ήταν απών, ο Γουίπλ διέταξε τον Λόου να προετοιμάσει το αερόστατο του για να πετάξει προς το Φολς Τσερτς. Η Μαίρη Χέλινγκ αναφέρεται σε ξαφνική εμφάνιση του Τζον Γουάις ο οποίος απαίτησε από τον Λόου να σταματήσει την προετοιμασία του Enterprise και να τον αφήσει να ετοιμάσει το δικό του αντ' αυτού. Ο Γουάις διέθετε επίσημα έγγραφα που υποστήριζαν την υποτιθέμενη εξουσία του. Αν και η άφιξη του Γουάις στο πεδίο της μάχης ήταν βραδεία, ετοίμασε το αερόστατο του και ξεκίνησε για το πεδίο της μάχης. Κατά τη διαδρομή του προς τα εκεί το αερόστατο του πιάστηκε σε κλαδιά και υπέστη σοβαρές φθορές. Το συμβάν αυτό αποτέλεσε το τέλος του Γουάις στη θέση, την οποία κατέλαβε τελικά ο Λόου.

Ο Λόου περιγράφει το συμβάν με λιγότερη δραματικότητα, αναφέροντας πως του ζητήθηκε από τον επιβλέποντα της γεννήτριας αερίου να παραχωρήσει τη θέση του σε άλλο αερόστατο. Ο Λόου δεν ανέφερε ονόματα, αλλά το πιθανότερο είναι πως επρόκειτο για τον Γουάις.

Τζον ΛαΜάουντεν

Ο Τζον ΛαΜάουντεν, γεννήθηκε το 1830, και απέκτησε αρκετή φήμη στον τομέα της αεροναυτικής. Ήταν συνέταιρος του Γουάις την περίοδο που αυτός σχεδίαζε υπερατλαντική πτήση. Η απόπειρά τους απέτυχε παταγωδώς, καταστρέφοντας το αερόστατο τους, Atlantic, γεγονός που ολοκλήρωσε τη συνεργασία τους. Ο ΛαΜάουντεν απέκτησε στη συνέχεια το αερόστατο.

Η συμβολή και οι επιτυχίες του ΛαΜάουντεν ήταν ελάχιστες. Ωστόσο, έλκυσε το ενδιαφέρον του Στρατηγού Μπέντζαμιν Μπάτλερ στο Οχυρό Μονρόε. Ο ΛαΜάουντεν επιχείρησε από εκεί για μικρό διάστημα με το παραμορφωμένο Atlantic και μάλιστα του πιστώνεται η πρώτη αποτελεσματική πολεμική παρατήρηση από εναέρια θέση. Επίσης απέκτησε ένα ακόμη αερόστατο, το Saratoga, το οποίο μετά από λίγο χάθηκε εν μέσω ανεμοθύελλας. Ο ΛαΜάουντεν ήταν υπέρ της αναγνώρισης μέσω ελεύθερης πτήσης, ενώ ο Λόου χρησιμοποιούσε προσδεδεμένα αερόστατα, παραμένοντας συνεχώς σε επαφή με το έδαφος όπου το πλήρωμά του μπορούσε να τον τραβήξει πίσω.

Ο Γουάις και ο ΛαΜάουντεν ήταν για μεγάλο διάστημα επικριτές του Λόου, αλλά ο ΛαΜάουντεν πραγματοποίησε σφοδρή εκστρατεία κατά του Λόου για να αποκτήσει τη θέση του Επικεφαλής Αεροναυτικού. Χρησιμοποίησε τον δημόσιο λόγο του για να καθυβρίσει τον Λόου. Αλλά με την αντικατάσταση του Στρατηγού Μπάτλερ από το Οχυρό Μονρόε, ο ΛαΜάουντεν μετατέθηκε στο Σώμα Αεροστάτων υπό τον Λόου. Ο ΛαΜάουντεν συνέχισε τον δημόσιο διασυρμό του Λόου δημιουργώντας παράλληλα έριδες εντός του Σώματος μαζί με άλλους άνδρες αυτού. Ο Λόου υπέβαλε επίσημο αίτημα στον Στρατηγό Τζορτζ ΜακΚλέλαν, και μέχρι τον Φεβρουάριο του 1862 ο ΛαΜάουντεν είχε απομακρυνθεί από τη θέση του στον στρατό.

Ελεύθερη vs. προσδεδεμένη πτήση

Υπήρχαν δύο μέθοδοι για την κίνηση των αεροστάτων: η ελεύθερη πτήση και η προσδεδεμένη. Ελεύθερη πτήση σήμαινε πως το αερόστατο είχε τη δυνατότητα να πλεύσει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση ή απόσταση για όσο διάστημα μπορούσε να το κινήσει ο κυβερνήτης του. Προσδεδεμένη πτήση σήμαινε πως το αερόστατο ήταν δεμένο από ένα ή πολλά σύρματα στο έδαφος. Στην ελεύθερη πτήση απαιτούνταν η απογείωση και η επιστροφή του αεροστάτου με αποκλειστική ευθύνη του κυβερνήτη του. Στην προσδεδεμένη πτήση χρησιμοποιούνταν πλήρωμα εδάφους το οποίο βοηθούσε στον έλεγχο του υψομέτρου πλεύσης και την ταχεία επιστροφή στο ακριβές σημείο απογείωσης. Τα σύρματα χρησιμοποιήθηκαν επίσης ως στηρίγματα των τηλεγραφικών καλωδίων. Οι πληροφορίες που συλλεγόταν από την παρατήρηση που πραγματοποιούνταν στα αερόστατα μεταφέρονταν στο έδαφος με διάφορους τρόπους σηματοδότησης. Σε μεγάλα υψόμετρα ο τηλέγραφος ήταν σχεδόν πάντοτε απαραίτητος. Σε μικρότερα υψόμετρα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν προσυνεννοημένα σήματα για την επικοινωνία με το έδαφος με σημαίες ή χέρια, ή ακόμη και μεγάφωνα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας χρησιμοποιούνταν είτε τηλεγραφικά μηνύματα ή φώτα. Στις τελευταίες μάχες ευθύνης του Λόου, όλες οι αναφορές και επικοινωνίες διατάχθηκε να γίνονται προφορικά με απογείωση και προσγείωση του αεροστάτου. Αυτό φαίνεται από τη Β΄ Επίσημη Αναφορά του Λόου προς το Υπουργείο, όπου έλειπαν οι συνηθισμένες μεταγραφές των μηνυμάτων του. Οι ελεύθερες πτήσεις απαιτούσαν την επιστροφή του αεροναυτικού στο έδαφος για να παραδώσει την αναφορά του.

Ο ΛαΜάουντεν και ο Λόου διαφώνησαν έντονα για την ελεύθερη και την προσδεδεμένη πτήση. Στην πρώτη επίδειξη του στο Μπουλ Ραν, ο Λόου πραγματοποίησε ελεύθερη πτήση στην οποία βρέθηκε πάνω από τα στρατόπεδα των Ενωτικών, οι οποίοι δεν μπορούσαν να τον ταυτοποιήσουν. Ως πολιτικό προσωπικό δεν φορούσε στρατιωτική ενδυμασία ούτε έφερε κάποιο διακριτικό. Σε κάθε του προσγείωση υπήρχε η απειλή του να δεχθεί πυρ, και επίσης κάθε φορά που προσγειωνόταν έπρεπε να αποδεσμεύσει αέριο. Κάποια στιγμή, ο Λόου αναγκάστηκε να προσγειωθεί πίσω από τις γραμμές του εχθρού και περίμενε τη διάσωσή του για μια νύχτα. Μετά από το συμβάν αυτό παρέμενε προσδεδεμένος στο έδαφος έτσι ώστε να μπορεί να προσγειωθεί οποιαδήποτε στιγμή. Εκτός από αυτό, η χρήση τηλεγράφου στο αερόστατο απαιτούσε ένα σύρμα ως στήριγμα του τηλεγραφικού καλωδίου.

Ο ΛαΜάουντεν, από τη θέση του στο Οχυρό Μονρόε, είχε την πολυτέλεια της ελευθερίας. Όταν διατάχθηκε να εισέλθει στο Σώμα Αεροστάτων, επέμενε πως οι πτήσεις αναγνώρισης θα πρέπει να γίνονται ελεύθερα. Ο Λόου είχε διατάξει τους άνδρες του να μην πετούν ελεύθερα ως θέμα πολιτικής και διαδικασίας. Τελικά οι δύο άνδρες αποφάσισαν να πραγματοποιήσουν επίδειξη στην οποία ο ΛαΜάουντεν πραγματοποίησε μια από τις ελεύθερες πτήσεις του. Η πτήση είχε επιτυχία ως αναγνωριστική με τον ΛαΜάουντεν να μπορεί να κατευθυνθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση. Αλλά στην επιστροφή του απειλήθηκε από στρατεύματα των Ενωτικών τα οποία δεν τον αναγνώρισαν. Το αερόστατο του καταρρίφθηκε, και ο ΛαΜάουντεν αντιμετωπίστηκε σκληρά μέχρι τη στιγμή που ταυτοποιήθηκε.

Ο Λόου χρησιμοποίησε το συμβάν ως επιχείρημα κατά της ελεύθερης πτήσης. Ο ΛαΜάουντεν επέμενε πως η πτήση είχε μεγάλη επιτυχία παρά το ατυχές συμβάν. Η επίδειξη δεν κατάφερε να θέσει βάσεις για το επιχείρημα, αλλά η θέση του Λόου ως Επικεφαλής Αεροναυτικός του επέτρεψε να επιβάλει τη γνώμη του.

Κατασκευή στρατιωτικών αεροστάτων

Ο Λόου θεωρούσε πως τα αερόστατα που χρησιμοποιούνταν για στρατιωτικούς σκοπούς έπρεπε να έχουν καλύτερη κατασκευή από τα κοινά αερόστατα που χρησιμοποιούνταν από πολιτικούς αεροναυτικούς. Επίσης χρειαζόταν ειδικό χειρισμό και προσοχή στο πεδίο της μάχης. Αρχικά τα αερόστατα της εποχής χρησιμοποιούσαν τους δημοτικούς σταθμούς παροχής αερίου κοκ και έλκονταν από πληρώματα εδάφους προς το πεδίο της μάχης. Ο Λόου αναγνώρισε την ανάγκη ανάπτυξης κινητών γεννητριών αερίου, μέσω των οποίων τα αερόστατα μπορούσαν να φουσκωθούν στο πεδίο της μάχης. Ο Λόου έπρεπε να αντιμετωπίσει διοικητικούς αξιωματούχους η οποίοι συνήθως είχαν αξιώματα χαμηλότερα ενός ταγματάρχη και καθήκοντα λογιστικής χωρίς να τους ενδιαφέρουν αποτελεσματικότερες πολεμικές ενέργειες. Το γεγονός αυτό καθυστέρησε τη χρηματοδότηση απόκτησης των υλικών αυτών.

Στη συνέχεια ζητήθηκε από τον Λόου μια ακόμη επίδειξη η οποία θα μετέβαλε την αποτελεσματική χρήση του χερσαίου πυροβολικού. Στις 24 Σεπτεμβρίου 1861, κατευθύνθηκε προς το Οχυρό Κορκόραν, νότια της Ουάσινγκτον για να απογειωθεί και να παρατηρήσει τα στρατόπεδα των Συνομοσπόνδων στο Φολς Τσερτς της Βιρτζίνια, προς τα νότια. Μια κρυμμένη πυροβολαρχία των Ενωτικών βρισκόταν σε απομακρυσμένη τοποθεσία στο Καμπ Άντβανς. Ο Λόου θα έδινε οδηγίες με σημαίες στο πυροβολικό το οποίο θα άνοιγε πυρ τυφλά προς το Φολς Τσερτς. Κάθε σήμα θα σήμαινε τροποποιήσεις προς τα αριστερά, τα δεξιά, κοντύτερα ή μακρύτερα. Ταυτόχρονα οι αναφορές στελνόταν με τηλέγραφο στα κεντρικά του οχυρού. Μετά από λίγες διορθώσεις, η πυροβολαρχία μπορούσε να ανοίξει πυρ ακριβώς κατά του στόχου. Αυτός ήταν προπομπός της χρήσης του εμπρόσθιου παρατηρητή του πυροβολικού.

Την επόμενη μέρα, ο Λόου έλαβε διαταγές για την κατασκευή τεσσάρων κατάλληλων αεροστάτων με γεννήτριες αερίου υδρογόνου. Ο Λόου μετέβη στη Φιλαδέλφεια για να εργαστεί στο εκεί εργαστήριό του. Του δόθηκε χρηματοδότηση για να παραγγείλει ινδικό μετάξι και χορδές βαμβακιού, υλικά τα οποία ο Λόου είχε προτείνει για την κατασκευή αεροστάτων. Μαζί με αυτά ο Λόου χρησιμοποίησε την κρυφή του συνταγή για την κατασκευή βερνικιού το οποίο θα καθιστούσε τα καλύμματα των αεροστάτων στεγανά.

Δύο από τις γεννήτριες αερίου υδρογόνου, συνδεδεμένες σε ένα αερόστατο η κάθε μία, στο πεδίο της μάχης

Οι γεννήτριες κατασκευάστηκαν στο Ναυπηγείο της Ουάσινγκτον από ειδικούς, οι οποίοι κατασκεύασαν χαλκοσωλήνες και δεξαμενές, τα οποία όταν γέμιζαν με θειικό οξύ και ρινίσματα σιδήρου, παρήγαγαν αέριο υδρογόνου. Οι γεννήτριες ήταν σχέδια του Λόου και θεωρούνταν θαύματα της μηχανικής. Σχεδιάστηκαν έτσι ώστε να φορτώνονται σε κιβώτια και να τοποθετούνται με ευκολία σε άμαξες μεταφοράς. Η κατασκευή των γεννητριών χρειάστηκε περισσότερο χρόνο από αυτή των αεροστάτων και έτσι δεν ήταν διαθέσιμες με το πρώτο αερόστατο.

Το πρώτο αερόστατο, Union, ήταν έτοιμο για δράση μέχρι την 1η Οκτωβρίου 1861. Αν και δεν διέθετε κινητή γεννήτρια κλήθηκε άμεσα στο πεδίο της μάχης. Φούσκωνε με αέριο στην Ουάσινγκτον και μεταφέρονταν κατά τη διάρκεια της νύχτας στο Λιούινσβιλ μέσω της γέφυρας Τσέιν. Η πλήρως καλυμμένη γέφυρα απαιτούσε από τους χειριστές που πραγματοποιούσαν τη μεταφορά να σκύβουν για να μπορέσουν να μεταφέρουν το αερόστατο πάνω από τον ποταμό Ποτόμακ στην κομητεία Φαίρφαξ. Το αερόστατο και το πλήρωμα έφτασαν το ξημέρωμα, καταβεβλημένοι από το διάρκειας 9 ωρών ολονύκτιο ταξίδι, όταν θυελλώδεις άνεμοι παρέσυραν το αερόστατο μακριά. Το αερόστατο αποκαταστάθηκε στη συνέχεια, αλλά όχι προτού ο Λόου, ο οποίος είχε γελοιοποιηθεί από το συμβάν, κατηγόρησε τους ιθύνοντες για τις καθυστερήσεις στην προμήθεια του απαραίτητου εξοπλισμού.

Η γέφυρα Τσέιν κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου

Ο Λόου κατασκεύασε επτά αερόστατα, εκ των οποίων τα έξι τέθηκαν σε ενεργό δράση. Σε κάθε αερόστατο αντιστοιχούσαν δύο σετ γεννητριών αερίου. Τα μικρότερα αερόστατα χρησιμοποιούνταν τις ημέρες που υπήρχε ισχυρός άνεμος, ή για γρήγορες, ατομικές απογειώσεις. Φούσκωναν γρηγορότερα και χρησιμοποιούσαν λιγότερο αέριο. Αυτά ήταν τα εξής:

• Eagle
• Constitution
• Washington

Τα μεγαλύτερα αερόστατα χρησιμοποιούνταν για τη μεταφορά μεγαλύτερου βάρους, όπως όταν μεταφέρονταν τηλέγραφος και χειριστής. Μπορούσαν να φτάσουν σε μεγαλύτερο υψόμετρο. Αυτά ήταν τα εξής:

• Union
• Intrepid (το αγαπημένο αερόστατο του Λόου)
• Excelsior
• United States

Τα δύο τελευταία αερόστατα βρισκόταν αποθηκευμένα σε εργαστήριο της Ουάσινγκγτον. Τελικά το Excelsior στάλθηκε στο στρατόπεδο Λόου, ένα σημείο παρατήρησης σε μεγάλο υψόμετρο, ως αναπληρωματικό αερόστατο του Intrepid κατά τη διάρκεια των χειμερινών μηνών, αλλά το United States δεν τέθηκε ποτέ σε ενεργό δράση. Ο ΛαΜάουντεν αναφέρθηκε σε αυτά τα δύο αερόστατα στις διατριβές του κατά του Λόου ως «συμμαζεμένα» από τον Λόου, έτσι ώστε να μπορέσει να τα αγοράσει αχρησιμοποίητα στο τέλος του πολέμου.

Ίδρυση του Σώματος

Αρχικά, ο Λόου πληρωνόταν $30 την ημέρα για κάθε ένα από τα αερόστατα του που ήταν σε χρήση. Προσφέρθηκε στον Λόου να πληρώνεται το ποσό των $10 χρυσού την ημέρα (μισθός συνταγματάρχη) με την προϋπόθεση κατασκευής κι άλλων κατάλληλων αεροστάτων. Επίσης είχε τη δυνατότητα πρόσληψης όσων ανδρών επιθυμούσε με μισθό $3 την ημέρα. Έτσι ο Λόου προσέλαβε τον πατέρα του Κλόβις, τον λοχαγό Ντίκινσον, βοηθό του στις απόπειρες πραγματοποίησης υπερατλαντικής πτήσης, τους αδελφούς Άλλεν που είχαν χάσει το αερόστατό τους όσο προσπαθούσαν να καταλάβουν τη θέση στο Σώμα και άλλους.

Ο Λόου τοποθέτησε τα αερόστατα του σε διάφορες τοποθεσίες—Οχυρό Μονρόε, Ουάσινγκτον, στρατόπεδο Λόου κλπ—αλλά πάντοτε βρισκόταν στο μέτωπο της μάχης. Επιχείρησε με τον Στρατηγό ΜακΚλέλαν στο Γιορκτάουν μέχρι της στιγμή της υποχώρησης των Συνομοσπόνδων προς το Ρίτσμοντ. Η εξαιρετικά δασώδης Χερσόνησος της Βιρτζίνια τον ανάγκασε να χρησιμοποιήσει και τις υδάτινες οδούς. Αερόστατα ζητήθηκαν και σε πιο απομακρυσμένες τοποθεσίες. Ο Έμπεν Σήβερ διατάχθηκε να μεταβεί με το αερόστατο Eagle στον ποταμό Μισσισσιππή ώστε να βοηθήσει στα εκεί πεδία των μαχών. Ο κύριος Σταργουέδερ στάλθηκε στο Πορτ Ρόγιαλ με το Washington λίγο πριν την Εκστρατεία της Χερσονήσου.

Πρώτο αεροπλανοφόρο

Το αερόστατο Washington επί του George Washington Parke Custis

Το πλοίο General Washington Parke Custis, μια φορτηγίδα μεταφοράς άνθρακα που είχε μετατραπεί κατάλληλα, είχε το κατάστρωμα της καθαρό από οποιοδήποτε αντικείμενο έτσι ώστε να μπορεί να μεταφέρει αερόστατα μαζί με τα σχοινιά και τα δίχτυα τους, και χρησιμοποιήθηκε ως μέσο ποτάμιας μεταφοράς για το Σώμα. Ο Λόου μετέφερε στο πλοίο δύο γεννήτριες αερίου και ένα αερόστατο, και στη συνέχεια ανέφερε τα εξής:

Έχω τη χαρά να αναφέρω την πλήρη επιτυχία της πρώτης αποστολής αεροστάτου από το νερό. Έφυγα από το Ναυπηγείο το πρωί της Κυριακής … έχοντας μαζί μου βοηθούς αεροναυτικούς, μαζί με τις νέες μου συσκευές παραγωγής αερίου, οι οποίες χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά, με εξαιρετικά αποτελέσματα.

Εκστρατεία της Χερσονήσου

Το αερόστατο Intrepid κατά τη διάρκεια προετοιμασίας πριν τη Μάχη του Σέβεν Πάινς.

Το μέτωπο της μάχης στράφηκε προς το Ρίτσμοντ κατά τη διάρκεια της Εκστρατείας της Χερσονήσου. Η έντονη βλάστηση δεν επέτρεπε τη χρήση αεροστάτων, έτσι ο Λόου και το Σώμα του, έχοντας μαζί τους τρία αερόστατα, τα Constitution, Washington, και το μεγαλύτερο Intrepid, χρησιμοποίησαν τις υδάτινες οδούς για να κινηθούν προς τη στεριά. Στα μέσα Μαΐου 1862, έφτασε στον Λευκό Οίκο στον ποταμό Παμούνκεϊ. Αυτή ήταν η πρώτη οικία του Τζορτζ και της Μάρθα Ουάσινγκτον, η οποία έδωσε το όνομά της στην προεδρική οικία της πρωτεύουσας Ουάσινγκτον. Την εποχή εκείνη, χρησιμοποιούνταν ως οικία από τον γιο του Ρόμπερτ Λη, του οποίου η οικογένεια διέφυγε κατά την άφιξη του Λόου. Ο Λόου συναντήθηκε με τον Στρατό του ΜακΚλέλαν λίγες μέρες αργότερα, και μέχρι τις 18 Μαΐου, είχε στήσει στρατόπεδο αεροστάτων στο Αγρόκτημα Γκέινς κατά μήκος του ποταμού Τσικαχόμινυ, βόρεια του Ρίτσμοντ, και ένα ακόμη στο Μεκάνικσβιλ. Από τα πλεονεκτικά αυτά σημεία ο Λόου, ο βοηθός του Τζέιμς Άλλεν και ο πατέρας του Κλόβις είχαν τη δυνατότητα παρακολούθησης της Μάχης του Σέβεν Πάινς.

Ο Λόου με το αερόστατο Intrepid στη Μάχη του Σέβεν Πάινς

Ένα μικρό τμήμα υπό το σώμα του Στρατηγού Σάμιουελ Χάιντζελμαν διέσχισε τον ποταμό με κατεύθυνση προς το Ρίτσμοντ και περικυκλώθηκε αργά από στοιχεία του Συνομοσπονδιακού Στρατού. Ο ΜακΚλέλαν αισθάνθηκε πως οι Συνομόσπονδοι προσποιούνταν επίθεση. Ο Λόου, από την πλεονεκτική του θέση, μπορούσε να δει πως συνέκλιναν προς τη θέση του Χάιντζελμαν. Ο Χάιντζελμαν είχε αποκοπεί από το κυρίως σώμα μιας και ο φουσκωμένος ποταμός είχε καταστρέψει όλες τις γέφυρες. Ο Λόου έστειλε έκτακτο μήνυμα για τη δύσκολη θέση του Χάιντζελμαν και πρότεινε την άμεση αποκατάσταση μιας γέφυρας και ενισχύσεις για αυτόν.

Παράλληλα, έστειλε εντολή για την προετοιμασία του Intrepid, ενός μεγαλύτερου αεροστάτου με το οποίο μπορούσε να απογειωθεί σε μεγαλύτερο ύψος μεταφέροντας τηλεγραφικό εξοπλισμό, ώστε να παρατηρήσει την επακόλουθη μάχη. Όταν ο Λόου έφτασε στο Γκέινς Μιλλ, την τοποθεσία όπου βρισκόταν το Intrepid, είδε πως ακόμη χρειαζόταν μια ώρα για το πλήρες φούσκωμα του αεροστάτου. Στη συνέχεια ζήτησε το αερόστατο να φουσκωθεί χρησιμοποιώντας τον αέρα από το αερόστατο Constitution. Έτσι λοιπόν, συνένωσε τις βαλβίδες στις άκρες των δύο αεροστάτων και η διαδικασία ολοκληρώθηκε σε 15 λεπτά. Από το πλεονεκτικό σημείο που είχε, μπορούσε να αναφέρει όλες τις κινήσεις των Συνομοσπόνδων. Ο ΜακΚλέλαν έλαβε τις συμβουλές του Λόου, επιδιόρθωσε τη γέφυρα και έστειλε ενισχύσεις στον Χάιντζελμαν.

Απάντηση του Συνομοσπονδιακού Στρατού

Λόγω της αποτελεσματικότητας του Σώματος Αεροστάτων του Στρατού της Ένωσης, οι Συνομόσπονδοι ένιωσαν την υποχρέωση να χρησιμοποιήσουν και αυτοί αερόστατα. Μιας και δεν διατίθετο αέριο κοκ στο Ρίτσμοντ, τα πρώτα αερόστατα τους ήταν τύπου Μονγκολφιέ με άκαμπτο πλαίσιο: ήταν βαμβακερό ύφασμα επί ξύλινου πλαισίου τα οποία φουσκώναν από ατμό που προερχόταν από φωτιά που βρισκόταν στο εσωτερικό του καλύμματος. Κυβερνήτης τους ήταν ο Λοχαγός Τζον Μπράιαν στο Γιορκτάουν. Οι χειριστές του Μπράιαν είχαν ελλειπή ειδίκευση, και το αερόστατο άρχισε να περιελίσσεται στον αέρα. Σε ένα άλλο περιστατικό, ένας από τους χειριστές μπλέχτηκε στο σχοινί απογείωσης, το οποίο έπρεπε να κοπεί, αφήνοντας τον κυβερνήτη να πετάξει ελεύθερα πάνω από τα στρατεύματά έχοντας την απειλή να καταρριφθεί.

Οι απόπειρες τους για κατασκευή αεροστάτου αερίου από μετάξι έπεσαν στο κενό μιας και δεν μπορούσαν να πραγματοποιήσουν εισαγωγές. Έντυσαν ένα αερόστατο με μετάξι που χρησιμοποιούνταν για ένδυση.

Το μεταξωτό αερόστατο που χρησιμοποίησαν οι Συνομόσπονδοι ήταν σχέδιο του Δρ. Έντουαρντ Τσιβς από τη Σαβάνα της Τζόρτζια. Ο Δρ. Τσιβς είχε ύφασμα το οποίο είχε ραφτεί από ραπτομηχανές. Το κάλυψε με βερνίκι που δημιουργήθηκε από λιώσιμο καουτσούκ σε λάδι. Το αερόστατο γέμιζε με ανθρακαέριο και απογειώθηκε από αυτοκινητάμαξα που είχε τοποθετήσει ο κυβερνήτης του, Έντουαρντ Πόρτερ Αλεξάντερ, κοντά στο πεδίο της μάχης. Στο τέλος Ιουνίου του 1862, ο Αλεξάντερ κατάφερε να πραγματοποιήσει μερικές απογειώσεις με το αερόστατο του και είχε τη δυνατότητα να σηματοδοτήσει τις παρατηρήσεις του από το πεδίο της μάχης στους άνδρες του χρησιμοποιώντας ένα σύστημα κινήσεων σημαιών που ο ίδιος είχε ορίσει. Το ανθρακαέριο που χρησιμοποιούνταν στο αερόστατο μπορούσε να το κρατήσει στην αέρα για περίπου 3 με 4 ώρες κάθε φορά.

Τα αερόστατα των Συνομοσπόνδων πάνω από το Ρίτσμοντ ήταν πολύχρωμα και κυβερνήτης τους ήταν ο Λοχαγός Λάντον Τσιβς. Το αερόστατο φορτωνόταν σε ένα πρωτόγονης μορφής αεροπλανοφόρο, το CSS Teaser. Πριν καν το πρώτο αερόστατο μπορέσει να χρησιμοποιηθεί, καταλήφθηκε από το πλήρωμα του USS Maratanza ενώ μεταφερόταν στον ποταμό Τζέιμς. Ένα δεύτερο αερόστατο τέθηκε σε δράση το καλοκαίρι του 1863, όταν παρασύρθηκε από το σημείο που βρισκόταν, καταλήφθηκε από τις δυνάμεις της Ένωσης, κόπηκε και δόθηκε ως αναμνηστικό στα μέλη του Ομοσπονδιακού Κογκρέσου. Όταν και ο Στρατός της Ένωσης μείωσε τη χρήση αεροστάτων, το ίδιο έπραξαν και οι Συνομόσπονδοι.

Ταραχές στο Σώμα Αεροστάτων

Κατά τη διάρκεια των Μαχών των Επτά Ημερών στα τέλη Ιουνίου, ο στρατός του ΜακΚλέλαν αναγκάστηκε να υποχωρήσει από τα περίχωρα του Ρίτσμοντ. Ο Λόου επέστρεψε στην Ουάσινγκτον και κόλλησε ελονοσία εν μέσω των βαλτωδών συνθηκών που βρισκόταν. Έτσι τέθηκε εκτός υπηρεσίας για λίγο περισσότερο από έναν μήνα. Όταν επέστρεψε στο καθήκον, είδε πως όλες οι άμαξες του, τα μουλάρια του και ο εξοπλισμός του είχαν επιστραφεί στην Επιμελητεία του Στρατού. Ουσιαστικά βρισκόταν χωρίς δουλειά. Ο Λόου διατάχθηκε να προσχωρήσει στον Στρατό για τη Μάχη του Αντίταμ, αλλά έφτασε εκεί μετά την υποχώρηση των Συνομοσπόνδων προς τη Βιρτζίνια. Ο Λόου έπρεπε να παρουσιαστεί και πάλι στον νέο στρατηγό της Στρατιάς του Ποτόμακ, Αμπρόουζ Μπέρνσαϊντ, ο οποίος χρησιμοποίησε τον Λόου στη Μάχη του Φρέντρικσμπεργκ.

Παρά τις επιτυχίες του, το Σώμα Αεροστάτων δεν εκτιμήθηκε ποτέ από ολόκληρη τη στρατιωτική κοινότητα. Εξακολούθησε να θεωρείται ως σώμα επιδείξεων σε γιορτές. Μερικοί είχαν χαμηλή εκτίμηση για τις επιχειρήσεις τους. Οι μοναδικοί που εκτίμησαν το έργο του σώματος ήταν στρατηγοί οι οποίοι βρισκόταν στη γραμμή της μάχης. Οι χαμηλόβαθμοι αξιωματούχοι περιφρονούσαν τον πολιτικό αυτό λόχο, ο οποίος σύμφωνα με την αντίληψή τους δεν είχε θέση στον στρατό. Επιπλέον, κανένα από τα σώματα δεν έλαβε στρατιωτικό εξοπλισμό. Έτσι η απειλή για αιχμαλωσία και θεώρηση αυτών ως κατασκόπων εγκυμονούσε.

Τελικά το Σώμα Αεροστάτων εντάχθηκε στο Σώμα Μηχανικών του Στρατού υπό την επίβλεψη του Λοχαγού Σάιρους Κόμστοκ, ο οποίος δεν δεχόταν πως ο μισθός ενός μη στρατιωτικού (Λόου) ήταν μεγαλύτερος από τον δικό του. Μείωσε τον μισθό του Λόου από $10 χρυσού στα $6 μετρητά (ποσό ισοδύναμο με $3 χρυσού) την ημέρα. Ο Λόου δημοσίευσε μια οργισμένη επιστολή στην οποία απειλούσε με παραίτηση. Κανείς δεν τον υποστήριξε και ο Κόμστοκ παρέμεινε ανένδοτος. Στις 8 Απριλίου 1863, ο Λόου αποχώρησε από τη στρατιωτική υπηρεσία και επέστρεψε στον ιδιωτικό τομέα. Τη διοίκηση του Σώματος Αεροστάτων ανέλαβαν οι αδελφοί Άλλεν, οι οποίοι όμως δεν ήταν τόσο ανταγωνιστικοί όσο ο Λόου. Το Σώμα διαλύθηκε την 1η Αυγούστου 1863.

Μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο

Αντίγραφο του αεροστάτου Intrepid.

Οι επανδρωμένοι εναέριοι πολεμικοί μηχανισμοί έγιναν και πάλι σημαντικοί για τον στρατό όταν τα αερόπλοια (οποιουδήποτε είδους) άρχισαν να χρησιμοποιούνται διαθέτοντας προώθηση υποβοηθούμενη από κινητήρα και μηχανικά μέσα πηδαλιούχησης. Το Σώμα Σηματοδότησης του Στρατού των ΗΠΑ ίδρυσε Λόχο Πολεμικών Αεροστάτων το 1893 στο Οχυρό Ράιλι του Κάνσας, και την επόμενη χρονιά στο Οχυρό Λόγκαν του Κολοράντο, χρησιμοποιώντας ένα αερόστατο που αγοράστηκε από τη Γαλλία. Όταν το αερόστατο φθάρηκε, τα μέλη του λόχου έραψαν όλοι μαζί το ύφασμα για το αερόστατο που το αντικατέστησε το 1897. Το αερόστατο, που ονομαζόταν Santiago, χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα το 1898 κατά τον Ισπανοαμερικανικό Πόλεμο.

Οι αναφορές του έργου του Λόου στην αεροναυτική και την εναέρια αναγνώριση έφτασαν και σε χώρες του εξωτερικού. Το 1864, προσφέρθηκε στον Λόου η θέση του Αρχιστρατήγου στον Βραζιλιάνικο Στρατό, ο οποίος βρισκόταν σε πόλεμο με την Παραγουάη, αλλά η πρόταση απορρίφθηκε.

Τον 19ο αιώνα, η ιδέα ρίψης βλημάτων κατά του εχθρού από εναέριο σταθμό δεν θεωρούνταν χρήσιμη, αν και υπήρχε πατέντα που είχε κατοχυρώσει ο Τσαρλς Πέρλεϋ τον Φεβρουάριο του 1863 για μια συσκευή ρίψης βομβών που μπορούσε να μετακινηθεί σε αερόστατο. Το βομβαρδιστικό αερόστατο θα ήταν μη επανδρωμένο, και το σχέδιο ήταν απλώς μια θεωρία που δεν εξασφάλιζε τη ρίψη της βόμβας εξ αποστάσεως κατά του εχθρού. Επίσης, μιας και επρόκειτο για σώμα πολιτικής σύμβασης, το Σώμα Αεροστάτων δεν θα είχε τη δυνατότητα ρίψης βομβών.

Δείτε επίσης

• Ιστορία των στρατιωτικών αεροστάτων

Βιβλιογραφία

• Block, Eugene B., Above the Civil War, Howell-North Book, Berkeley, Ca., 1966. Library of Congress CC# 66-15640.
• Evans, Charles M., "Air War over Virginia", Civil War Times, October 1996.
• Evans, Charles M., The War of the Aeronauts—A History of Ballooning During the Civil War, Stackpole Books, Mechanicsburg, PA, 2002.
• Hoehling, Mary, Thaddeus Lowe, America's One-Man Air Corps, Julian Messner, Inc., New York, N. Y., 1958. Library of Congress CC# 58-7260.
• Lowe, Thaddeus, Official Report (to the Secretary of War Edwin M. Stanton) (Parts I Αρχειοθετήθηκε 2017-03-17 στο Wayback Machine. & II Αρχειοθετήθηκε 2002-10-22 στο Wayback Machine.) (#11 & #12) O.R. - Series III - Volume III [S#124] Correspondence, Orders, Reports, and Returns of the Union Authorities From 1 January to 31 December 1863.
• Manning, Mike, Intrepid, An Account of Prof. T.S.C. Lowe, Civil War Aeronaut and Hero, self-published 2005.
• Poleskie, Stephen, The Balloonist: The Story of T. S. C. Lowe—Inventor, Scientist, Magician, and Father of the U.S. Air Force, Frederic C. Beil, 2007.
• Seims, Charles, Mount Lowe, The Railway in the Clouds, Golden West Books, San Marino, California, 1976. (ISBN 0-87095-075-4).