Βικιπαίδεια

Συναντήσεις βραβευμένων με Νόμπελ στο Λίνταου

Οι Συναντήσεις βραβευμένων με Νόμπελ στο Λίνταου (Nobel Laureate Meetings at Lindau) είναι μία συνάθροιση-επιστημονικό συνέδριο που διεξάγεται κάθε χρόνο στην πόλη Λίνταου της νότιας Γερμανίας. Σε αυτό προσκαλούνται κάτοχοι του Βραβείου Νόμπελ να μιλήσουν σε φοιτητές και νεαρούς ερευνητές από όλο τον κόσμο και να αλληλεπιδράσουν με αυτούς.

Ιστορία

Επεξεργασία

Το 1951 δύο ιατροί από το Λίνταου, οι Γκούσταφ Παράντε και Φραντς Καρλ Χάιν, έπεισαν τον Σουηδό κόμη Λέναρτ Μπερναντότ του Βίσμποργκ (1909-2004), εγγονό του βασιλιά Γουσταύου Ε΄ της Σουηδίας, που ζούσε εκεί κοντά, να υποστηρίξει τη συνάντηση που οργάνωναν για να διευκολύνουν την ανταλλαγή απόψεων Γερμανών φοιτητών με κατόχους Βραβείου Νόμπελ Φυσιολογίας και Ιατρικής. Με την ταραχή του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Γερμανία είχε αποκλειστεί από την παγκόσμια επιστημονική συζήτηση. Η πρωτοβουλία αυτή είχε σύντομα σημαντική επιτυχία, καθώς πολλοί τιμημένοι με Νόμπελ επιστήμονες αποδέχθηκαν την πρόσκληση του κόμη Λέναρτ να συναντηθούν στο Λίνταου, κοντά στο κάστρο του στη νησίδα Μαϊνάου στη Λίμνη της Κωνσταντίας. Καθώς τα χρόνια περνούσαν, οι συναντήσεις έγιναν γνωστές και προσκλήθηκαν κάτοχοι Βραβείων Νόμπελ και στις άλλες δύο φυσικές επιστήμες, τη φυσική και τη χημεία, οπότε οι Συναντήσεις στο Λίνταου αφιερώνονταν σε μία συγκεκριμένη επιστήμη μία φορά κάθε τρία χρόνια. Από τη δεκαετία του 1970 άρχισαν να συμμετέχουν στις συναντήσεις περιστασιακά και τιμημένοι με το Βραβείο Νόμπελ Οικονομικών Επιστημών.

Από το 1954 οι Συναντήσεις οργανώνονται από το «Συμβούλιο για τις Συναντήσεις βραβευμένων με Νόμπελ στο Λίνταου», συμβούλιο του οποίου πρώτος πρόεδρος διετέλεσε ο κόμης Λέναρτ.

Το 1989 ο ογδοντάχρονος Λέναρτ παραιτήθηκε από τη θέση αυτή και τον διαδέχθηκε η κατά πολύ νεότερη σύζυγός του κόμισσα Σόνια Μπερναντότ[1], αποδεικνύοντας τη θέληση της οικογένειας να συνεχιστεί η παράδοση των Συναντήσεων του Λίνταου. Η Σόνια αύξησε τη διεθνή σημασία των Συναντήσεων προσκαλώντας περίπου 600 φοιτητές κάθε χρόνο από όλο και περισσότερες ξένες χώρες, συγκαλώντας μία φορά ανά πενταετία μία «Μικτή Σύνοδο» βραβευμένων με Νόμπελ και από τις τρεις επιστήμες, και ιδρύοντας σχετικό με τις Συναντήσεις ίδρυμα (Foundation Lindau Nobel Prizewinners Meeting at Lake Constance) το έτος 2000. Χάρη σε αυτό το ίδρυμα, το Συμβούλιο για τις Συναντήσεις βραβευμένων με Νόμπελ στο Λίνταου απέκτησε μία σταθερή οικονομική βάση για τη διοργάνωση των ετήσιων συναντήσεων. Η κόμισσα απεβίωσε το 2008, τέσσερα χρόνια μετά τον σύζυγό της. Από τότε η θυγατέρα τους κόμισσα Μπετίνα Μπερναντότ προεδρεύει του Συμβουλίου.

Τώρα πια το Συμβούλιο διοργανώνει επιπλέον μία φορά κάθε 4 χρόνια ένα ξεχωριστό συνέδριο για τους κατόχους Βραβείου Νόμπελ Οικονομικών με φοιτητές από ολόκληρο τον κόσμο.

Σκοπός και δομή

Επεξεργασία

Σκοπός των Συναντήσεων του Λίνταου είναι η προαγωγή των αλληλεπιδράσεων ανάμεσα σε κατόχους του Βραβείου Νόμπελ και νεαρούς ερευνητές. Περίπου τριάντα βραβευμένοι με Νόμπελ επιστήμονες (37 το 2014) και κάπου 600 νεαροί ερευνητές (κυρίως μεταπτυχιακοί φοιτητές) παρακολουθούν την ετήσια Συνάντηση. Οι τιμημένοι επιστήμονες κάνουν παρουσιάσεις ανοικτές και στα ΜΜΕ, καθώς και σεμινάρια-κλειστές συναντήσεις ανάμεσα σε αυτούς και στους νεαρούς ερευνητές, τα οποία καταλαμβάνουν ολόκληρα τα απογεύματα[2]. Διεξάγονται επίσης συζητήσεις στρογγυλής τράπεζας ή σε πάνελ, επιστημονικές συναντήσεις στο πρωινό και κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως μία «Βαυαρική Βραδιά» που προσφέρεται από την κυβέρνηση της Βαυαρίας, συναυλίες, ακαδημαϊκά δείπνα που οργανώνονται από ιδρύματα όπως το Alexander von Humboldt-Stiftung, το Γερμανικό `Ιδρυμα Ερευνών και η Εταιρεία Μαξ Πλανκ. Επίσης, μία Διεθνής Συνάντηση Γνωριμίας με ποικίλη ξένη χρηματοδότηση, π.χ. το 2012 χορηγός ήταν η Δημοκρατία της Σιγκαπούρης[3].

 
Masterclass από τον κοσμολόγο Τζωρτζ Σμουτ στη συνάντηση του 2012

Το 2011 εισάχθηκε μετά από μία πρόταση του Ρότζερ Τσιέν ο θεσμός των «Master Classes Επιστήμης», όπου νεαροί επιστήμονες παρουσιάζουν την εργασία τους και τη συζητούν με τους συναδέλφους τους και με έναν βραβευμένο με Νόμπελ επιστήμονα.[4].

Η έναρξη κάθε ετήσιας συνάντησης είναι μία εορταστική εκδήλωση, στην οποία παρευρίσκονται και άλλες προσωπικότητες, συνήθως υπουργοί επιστημών και έρευνας από τη Γερμανία ή άλλες χώρες, άλλοι εκπρόσωποι κυβερνήσεων ή επιστημονικών ιδρυμάτων. Το 2011 συμμετείχε ο Μπιλ Γκέιτς σε μία συζήτηση σχετική και με το έργο του Ιδρύματος Μπιλ και Μελίντα Γκέιτς[5]. Η τελευταία ημέρα της κάθε ετήσιας συνάντησης γίνεται μία εκδρομή με πλοιάριο από το Λίνταου με πρόσκληση του κρατιδίου της Βάδης-Βυρτεμβέργης στο νησί Μαϊνάου στη Λίμνη της Κωνσταντίας, όπου το κάστρο της οικογένειας Μπερναντότ, στον χώρο του οποίου διεξάγεται μία τελική συζήτηση.

Ορισμένα από τα events, όπως οι ανοικτές παρουσιάσεις των κατόχων Νόμπελ, είναι προσβάσιμες όχι μόνο στους φοιτητές και νεαρούς ερευνητές, αλλά και στα ΜΜΕ, καθώς και σε επιλεγμένο κοινό. Οι παρουσιάσεις αυτές μπορεί να έχουν ως θέμα την επιστήμη πίσω από το Βραβείο Νόμπελ τους, τρέχοντα επιστημονικά ζητήματα που τα βρίσκουν ενδιαφέροντα, ή ακόμα την εκλαΐκευση της επιστήμης και την αλληλεπίδραση επιστήμης και κοινωνίας. Συχνά, ένα μέρος της ομιλίας αφιερώνεται σε προσωπικές οπτικές, όπως τη σταδιοδρομία και τον δρόμο προς το Βραβείο, με αντίστοιχες συμβουλές προς τους νέους ερευνητές[6]. Οι ομιλητές επιλέγουν ελεύθερα το θέμα τους και έχει ασκηθεί κριτική ότι μερικοί χρησιμοποιούν το βήμα που τους δόθηκε για να παρουσιάσουν αμφιλεγόμενες ιδέες, έξω από το κύριο ρεύμα της επιστήμης[7].

 
Συζήτηση πάνελ για τα ευρήματα σχετικά με το σωματίδιο Χιγκς από το CERN στη Συνάντηση του 2012. Καθισμένοι από τα αριστέρα προς τα δεξιά είναι οι: Ντέιβιντ Γκρος, Μαρτίνους Φέλτμαν, Κάρλο Ρούμπια και Τζωρτζ Σμουτ.

Οι Συναντήσεις εναλλάσσονται κατ' έτος μεταξύ των τριών Βραβείων Νόμπελ στις επιστήμες (χημεία, φυσική και φυσιολογία/ιατρική). Μία φορά κάθε 5 χρόνια γίνεται μία Συνάντηση που φέρνει μαζί βραβευθέντες από όλες τις επιστήμες, οπότε ο συνολικός αριθμός των παρόντων τιμημένων με Νόμπελ μπορεί να φθάσει και τους εξήντα[8]. Από το 2004 γίνονται πρόσθετες Συναντήσεις για τις οικονομικές επιστήμες, μία φορά κάθε τρία χρόνια[4].

Η επιλογή των νεαρών ερευνητών που συμμετέχουν στην κάθε Συνάντηση γίνεται σε συνεργασία με τους ακαδημαϊκούς εταίρους των Συναντήσεων του Λίνταου: προτείνονται από περισσότερα των 100 ιδρυμάτων από περισσότερες από 30 χώρες. Κάποιοι προτείνονται από συγκεκριμένους βραβευθέντες με Νόμπελ. Τα ακαδημαϊκά αυτά ιδρύματα περιλαμβάνουν επιστημονικές ακαδημίες (π.χ. την Ακαδημία Επιστημών της Τσεχίας), το Κοινωφελές Ίδρυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης ή και το Ίδρυμα Νόμπελ, ερευνητικά συμβούλια όπως το Εθνικό Συμβούλιο Επιστήμης του Υπουργείου Επιστήμης και Τεχνολογίας της Κίνας, εταιρείες όπως τη Microsoft και ερευνητικά κέντρα ή πανεπιστήμια, όπως το Πανεπιστήμιο Χούμπολτ του Βερολίνου ή το Πανεπιστήμιο του Μονάχου.[3]

Η Συνάντηση του 2012 ήταν η πρώτη στην οποία έγιναν δεκτοί και επιλεγμένοι καθηγητές από τη Μέση Εκπαίδευση, με κριτήριο την ιδιαίτερη δραστηριότητά τους στη μετάδοση της επιστήμης στους μαθητές τους[9].

Οι συμμετέχοντες νεαροί έχουν σχολιάσει ότι η ανεπίσημη ατμόσφαιρα και η εντατική επαφή με συναδέλφους παρέχουν μία μοναδική εμπειρία, ενώ οι οργανωτές τη θεωρούν κρίσιμη για αμφότερους τους στόχους τους, την ανταλλαγή επιστημονικών απόψεων και την έμπνευση των νεαρών επιστημόνων. Εκτός από αυτούς τους κύριους στόχους, οι Συναντήσεις στο Λίνταου παρέχουν μία μοναδική ευκαιρία για τη στενή παρακολούθηση της προόδου των επιστημών και των γνώσεων προς όφελος της ανθρωπότητας[1].

Συμμετέχοντες

Επεξεργασία

Ως ενδεικτικό παράδειγμα, αναφέρουμε «νομπελίστες» που έλαβαν μέρος στις δύο Συναντήσεις που έλαβαν χώρα το 2008[10].

Συνάντηση οικονομικών επιστημών του 2008:


Συνάντηση φυσικής 2008:

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. ↑ 1,0 1,1 Hebel, Wolfgang: Nobel Laureates meet Students, Lindau 1996-2005 - On the Edge of Knowledge. Copyright 2008, Deutscher Wissenschafts-Verlag, Baden-Baden, ISBN 978-3-935176-84-2
  2. ↑ G.C. (29 Ιουνίου 2011), «The 2011 Lindau Nobel Meeting: Magic ring», Babbage - Science and Technology, The Economist, http://www.economist.com/blogs/babbage/2011/06/2011-lindau-nobel-meeting-0 
  3. ↑ 3,0 3,1 Schumacher, Christian, επιμ.. (2013), Challenges. 62nd Lindau Nobel Laureate Meeting. Annual Report 2012, Council for the Lindau Nobel Laureate Meetings & Foundation Lindau Nobelprizewinners Meetings at Lake Constance, ISSN 1869-3741 
  4. ↑ 4,0 4,1 Scherf, Martina (2/7/2011), «Unter vollen Segeln», Süddeutsche Zeitung: R11 
  5. ↑ Timmer, John, Bill Gates puts his money to work in the developing world, http://arstechnica.com/science/2011/06/bill-gates-talks-science-health-and-the-gates-foundation/ 
  6. ↑ Timmer, John (2010-07-10), «How to win a Nobel Prize: fail, persist, iterate», Ars Technica, http://arstechnica.com/science/2010/07/the-long-winding-path-to-a-nobel-prize-for-gene-knockouts/ , Timmer, John (2010-07-12), Cells have many ways to live, only a couple of ways to die, http://arstechnica.com/science/2010/07/cells-have-many-ways-to-live-only-a-couple-of-ways-to-die/ , Timmer, John (2010-06-29), A short history of the history of the Universe, http://arstechnica.com/science/2010/06/a-short-history-of-the-history-of-the-universe/ 
  7. ↑ Timmer, John, Paragon of science or crackpot? Life after winning a Nobel, http://arstechnica.com/science/2010/07/paragon-of-science-or-crackpot-life-after-winning-a-nobel/ 
  8. ↑ G.C. (28 Ιουνίου 2011), «The 2011 Lindau Nobel Meeting: Generation zap», Babbage - Science and Technology, The Economist, http://www.economist.com/blogs/babbage/2011/06/2011-lindau-nobel-meeting 
  9. ↑ Giesler, Johannes (2012-07-06), Ein Ausflug ohne Schüler, http://www.faz.net/aktuell/wissen/zukunftslabor-lindau/lehrer-treffen-laureaten-ein-ausflug-ohne-schueler-11812206.html 
  10. ↑ Dagens Næringsliv: σελ. 38. 2011-08-27. 

Βιβλιογραφία-πηγή

Επεξεργασία

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία
Ανακτήθηκε από "https://el.wiki.x.io/w/index.php?title=Συναντήσεις_βραβευμένων_με_Νόμπελ_στο_Λίνταου&oldid=10459206"