Στρογγυλόσχημη γραφή
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Η στρογγυλόσχημη γραφή είναι σύμφωνα με την ελληνική παλαιογραφία γραφικός χαρακτήρας των χειρογράφων.
Ιστορική εξέλιξη και περιγραφή
ΕπεξεργασίαΕξελίχθηκε από τον μεγαλογράμματο ρυθμό λόγω της μεταβολής του υλικού του παπύρου, ο οποίος παίρνοντας όλο και πιο στερεά και λεία επιφάνεια επέτρεψε στους καλλιγράφους να γράφουν με μεγαλύτερη ελευθερία και επίδειξη της καλλιγραφικής τους δεξιοτεχνίας. Τα πρώτα δείγματα μεγαλογράμματου ρυθμού είναι οι τρεις μεγάλοι κώδικες της Αγίας Γραφής, ο Βατικανός, Σιναϊτικός και ο Αλεξανδρινός Κώδικας, από τους οποίους αρχαιότατος είναι ο Βατικανός Κώδικας του 4ου αιώνα.
Χαρακτηρίζεται για την ωραιότητα, κανονικότητα και κομψότητα της γραφής. Οι διαστάσεις των γραμμάτων είναι τετράγωνες, έχοντας σχεδόν το ίδιο ύψος με πλάτος, και δεν φέρουν σημεία στίξεως ή τόνους, ούτε και κενά μεταξύ των λέξεων. Το σχήμα των γραμμάτων είναι απλό, και οι οριζόντιες γραμμές είναι κομψές.
Τον 5ο αιώνα συναντούμε μεγάλα αρχικά γράμματα στην αρχή των παραγράφων. Τον 6ο αιώνα η εξέλιξη της γραφής επιφέρει μια αδρότητα των σχημάτων των γραμμάτων, τα οποία συνήθως επιμηκύνονται και απολήγουν σε παχιές στιγμές ή κορυφές.
Πηγές
Επεξεργασία- Έντουαρντ Μοντ Θόμπσον (1840-1929), Σπυρίδων Λάμπρου (1851-1919) (μετ.) (1903). Εγχειρίδιον ελληνικής και λατινικής παλαιογραφίας. Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2011.