Σουασόν
Συντεταγμένες: 49°22′52″N 3°19′21″E / 49.38111°N 3.32250°E
Το Σουασόν (γαλλικά: Soissons) είναι γαλλική κοινότητα, υπονομαρχία του νομού Αιν στην περιοχή Ω-ντε-Φρανς στη βόρεια Γαλλία. Βρίσκεται στον ποταμό Αιν, 104 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Παρισιού [7]και είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Γαλλίας. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 28.530 κατοίκους (2017). [8]
Σουασόν | ||
---|---|---|
Το Δημαρχείο του Σουασόν | ||
| ||
Διοίκηση | ||
Χώρα | Γαλλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Αιν, καντόνιο του Σουασόν-Νορ, canton of Soissons-Sud και διαμέρισμα του Σουασόν | |
• Mayor of Soissons | Alain Cremont (από 2020) | |
Ταχυδρομικός κώδικας | 02200[1] | |
Κωδικός Κοινότητας | 02722[2] | |
Πληθυσμός | 28.705 (1 Ιανουαρίου 2021)[3] | |
Έκταση | 12,32 km²[4] | |
Υψόμετρο | 47 μέτρα[5], 38 μέτρα[6] και 130 μέτρα[6] | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
49°22′52″N 3°19′21″E | ||
Ιστότοπος | https://www.soissons.fr/ | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
δεδομένα |
Το Σουασόν είναι ιστορικά γνωστό ως η πρώτη πρωτεύουσα της Γαλλίας. Έχει το προσωνύμιο «Πόλη του Βάζου», λόγω ενός θρυλικού γεγονότος του 5ου αιώνα.
Το Σουασόν ήταν έδρα αρχαίας Ρωμαιοκαθολικής επισκοπής, της οποίας η ίδρυση χρονολογείται από το 300, όπου έλαβαν χώρα αρκετές εκκλησιαστικές σύνοδοι.
Οι κάτοικοι ονομάζονται Σουασοναί (ζ).[9]
Γεωγραφικά στοιχεία
ΕπεξεργασίαΗ κοινότητα Σουασόν βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα του νομού Αιν, στη διοικητική περιοχή Ω-ντε-Φρανς.
Η πόλη είναι κτισμένη σε μια διπλή καμπή του ποταμού Αιν, που τη χωρίζει σε δύο μέρη, σε υψόμετρο 38 έως 130 μέτρων. Αρκετά άλλα υδάτινα ρεύματα διέρχονται επίσης εντός των ορίων της κοινότητας. Ο πληθυσμός ανέρχεται σε 28.530 κατοίκους (2017) [8] και αποτελεί τη δεύτερη αστική περιοχή του νομού που συγκεντρώνει 63.852 κατοίκους.
Η πόλη βρίσκεται στο κέντρο της φυσικής περιοχής του Σουασοναί, φυσική διασταύρωση των τριών γεωγραφικών και πολιτιστικών ζωνών που είναι οι ιστορικές περιοχές Πικαρδία, Καμπανία και Ιλ-ντε-Φρανς. Πρόκειται για ασβεστολιθικό οροπέδιο με ανεπτυγμένη γεωργία.
Το Σουασόν είναι η μία από τις 4 υπονομαρχίες του νομού Αιν. Η απόσταση οδικώς από την πρωτεύουσα Λαν είναι 34 χιλιόμετρα [10]και από τις 3 άλλες υπονομαρχίες απέχει: από το Σατώ-Τιερί 42 χιλιόμετρα,[11] από το Σαιν-Κεντέν 60 χιλιόμετρα [12]και από το Βερβέν 72 χιλιόμετρα [13]. Από το Παρίσι η απόσταση είναι 104 χιλιόμετρα προς τα βορειοανατολικά.[7]
Η έκταση της κοινότητας είναι 12,32 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
Τοπωνύμιο
ΕπεξεργασίαΗ πόλη πήρε το όνομά της από τη γαλατική φυλή των Σουεσσιόνων, που κατοικούσαν στη Βελγική Γαλατία, στις κοιλάδες και στους παρακείμενους λόφους των ποταμών Αιν και Ουάζ.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΣτην περιοχή του Σουασόν πριν τη ρωμαϊκή κατάκτηση κατοικούσαν οι Σουεσσίονες, γαλατικός λαός που συμμετείχε στη συνομοσπονδία των Βέλγων, οι οποίοι είχαν αρκετά οχυρωμένα χωριά στην περιοχή, πιθανώς η πόλη ήταν η αρχαία πρωτεύουσα των Σουεσσιόνων.
Όταν κατά τη διάρκεια του Γαλατικού πολέμου (52 π.Χ. - 58 π.Χ.) στην περιοχή έφθασαν τα ρωμαϊκά στρατεύματα, ο Ιούλιος Καίσαρ, όπως αναφέρει στα Απομνημονεύματα περί του Γαλατικού πολέμου, εισέβαλε στην περιοχή τους και την κατέλαβε (μάχη του Αιν, 57 π.Χ.). Η περιοχή έγινε ρωμαϊκή επαρχία, η Βελγική Γαλατία.
Στη θέση του Σουασόν, το 20 π.Χ., οι Ρωμαίοι ίδρυσαν μια νέα πόλη, την Αουγκούστα Σουεσιόνουμ. Η πόλη κατοικήθηκε από Γαλάτες και Ρωμαίους πολίτες, οι οποίοι την έκαναν μια ευημερούσα πόλη που βρίσκονταν σε μια από τις διαδρομές της ρωμαϊκής οδού Αγρίππα (Via Agrippa de l'Océan) που συνέδεε το λιμάνι της Βουλώνης (Gesoriacum) με το Λούγδουνο (Λυών) και την υπόλοιπη Γαλατία. Η πόλη διέθετε θέατρο 20.000 θέσεων, μάρτυρας της ευημερίας και του αυτοκρατορικού μεγαλείου. Η Αουγκούστα Σουεσιόνουμ αναφέρεται στον Χάρτη του Πόιτινγκερ.[14]
Το 486, ο Συάγριος, διοικητής της πόλης και τελευταίος Ρωμαίος εκπρόσωπος της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Γαλατία, νικήθηκε στη μάχη του Σουασόν και οι Φράγκοι με βασιλιά τον Κλόβι Α' κατέλαβαν την πόλη και την περιοχή. Αυτή είναι η θρυλική εποχή του επεισοδίου του αγγείου του Σουασόν.
Μέρος της φραγκικής επικράτειας της Νευστρίας, η περιοχή του Σουασόν και το αββαείο του Σαιν-Μεντάρ που ιδρύθηκε τον 6ο αιώνα, διαδραμάτισαν σημαντικό πολιτικό ρόλο κατά τη διάρκεια της κυριαρχίας των Μεροβίγγειων βασιλέων (447–751 μ.Χ.). Μετά τον θάνατο του Κλόβι Α΄ το 511, το Σουασόν έγινε πρωτεύουσα ενός από τα τέσσερα βασίλεια στα οποία χωρίστηκαν τα κράτη του. Τελικά, το βραχύβιο βασίλειο του Σουασόν εξαφανίστηκε το 613 όταν οι φραγκικές χώρες συγχωνεύτηκαν υπό τον Χλωτάριο Β΄.
Το 752, ο Πιπίνος ο Βραχύς ανακηρύχθηκε βασιλιάς και καθαγιάστηκε στο Σουασόν από τον άγιο Βονιφάτιο. Το 768, μετά τον θάνατο του Πιπίνου, ο Καρλομάνος Α΄ ανέβηκε στον θρόνο του φραγκικού βασιλείου μαζί με τον αδερφό του Καρλομάγνο, στέφθηκαν στην κοντινή πόλη Νουαγιόν.
Η πόλη γνώρισε ευημερία τον 12ο και 13ο αιώνα και κατασκευάστηκαν πολλά γοτθικά κτήρια.
Κατά τη διάρκεια του Εκατονταετούς πολέμου, η πόλη κατελήφθη από τους Άγγλους και απελευθερώθηκε από τα γαλλικά στρατεύματα υπό τη διοίκηση της Ιωάννας της Λωρραίνης στις 23 Ιουλίου 1429.
Κατά τη διάρκεια των Θρησκευτικών πολέμων, η πόλη καταλήφθηκε από Προτεστάντες το 1567, οι οποίοι προκάλεσαν ζημιές, ιδίως σε θρησκευτικά κτήρια.
Από τον Ιούνιο του 1728 έως τον Ιούλιο του 1729 στην πόλη διεξήχθη το συνέδριο του Σουασόν, μια προσπάθεια επίλυσης μιας μακροχρόνιας σειράς διαφορών μεταξύ των βασιλείων της Μεγάλης Βρετανίας και της Ισπανίας, οι σχέσεις των οποίων είχαν επιδεινωθεί κατά τον Αγγλο-Ισπανικό Πόλεμο του 1727–1729. Το συνέδριο ήταν σε μεγάλο βαθμό επιτυχημένο και οδήγησε στην υπογραφή ειρηνευτικής συνθήκης μεταξύ τους.
Κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το Σουασόν δέχθηκε σοβαρούς βομβαρδισμούς. Η αποτυχία της επίθεσης Νιβέλ στη μάχη του Σεμέν ντε Νταμ την άνοιξη του 1917 προκάλεσε τεράστιες απώλειες και ακολούθησε ανταρσία στις τάξεις του γαλλικού στρατού. Ένα μνημείο με εικόνες Γάλλων στρατιωτών που σκοτώθηκαν στις μάχες του 1917 βρίσκεται πίσω από την εκκλησία του Αγίου Πέτρου, δίπλα στο Δικαστικό μέγαρο του Σουασόν.
Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κατά την Κατοχή, η εβραϊκή κοινότητα εκτοπίσθηκε μετά από δύο μεγάλες επιχειρήσεις: η πρώτη στις 17 Ιουλίου 1942 που πραγματοποιήθηκε από την αστυνομία του Σουασόν και η δεύτερη στις 4 Ιανουαρίου 1944, που πραγματοποίησε η Γκεστάπο.[15]
Η πόλη βρισκόταν στο «μονοπάτι» της ολικότητας στην ηλιακή έκλειψη της 11ης Αυγούστου 1999.
Αξιοθέατα
ΕπεξεργασίαΤο Σουασόν έχει ταξινομηθεί ως Πόλη τέχνης και ιστορίας. Τα κυριότερα μνημεία της πόλης:
- το Αβαείο του Σαιν-Ζαν-ντε-Βίνι.
- Ο καθεδρικός ναός Σαιν-Ζερβαί-ε-Σαιν-Προταί του Σουασόν, γοτθικού ρυθμού, η κατασκευή του άρχισε το 1177.
- Το Βρετανικό μνημείο πολέμου 1914-1918.
- Το μουσείο της πόλης, με εκθέσεις σύγχρονης τέχνης.
- το Δημαρχείο.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- Η ιστοσελίδα της κοινότητας Σουασόν (γαλλικά)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ «Base officielle des codes postaux» La Poste. 1 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ (Γαλλικά) Code INSEE.
- ↑ «Populations légales 2021» Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής και Οικονομικών Μελετών. 28 Δεκεμβρίου 2023.
- ↑ 4,0 4,1 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 it-ch
.topographic-map .com /map-sbmc18 /Soissons /?zoom=19¢er=49 .38365%2C3 .32867&popup=49 .38376%2C3 .32865. - ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 répertoire géographique des communes. Institut national de l'information géographique et forestière. 2015. wxs-telechargement
.ign .fr /83edtfdyqte031y0ra49d2e3 /telechargement /inspire /RGC-2015-01$RGC2015 /file /RGC2015 .7z. - ↑ 7,0 7,1 . «distance.to/Soissons,Aisne,Hauts-de-France,FRA/Paris,Ile-de-France,FRA».
- ↑ 8,0 8,1 . «insee.fr/fr/statistiques».
- ↑ . «habitants.fr/soissons/services-publics».
- ↑ . «distance.to/Soissons,Aisne,Hauts-de-France,FRA/Laon,Aisne,Hauts-de-France,FRA».
- ↑ . «distance.to/Soissons,Aisne,Hauts-de-France,FRA/Chateau-Thierry,Aisne,Hauts-de-France,FRA».
- ↑ . «distance.to/Soissons,Aisne,Hauts-de-France,FRA/Saint-Quentin,Aisne,Hauts-de-France,FRA».
- ↑ . «distance.to/Soissons,Aisne,Hauts-de-France,FRA/Vervins,Aisne,Hauts-de-France,FRA».
- ↑ Blaise Pichon,Carte archéologique de la Gaule- l'Aisne (02), vol. 2, MSH, 2002, 598 p.
- ↑ Dominique Natanson, La Mémoire juive en Soissonnais, Éd. Mémoires, 1992.