Σοβιέτ των Εθνοτήτων
Το Σοβιέτ των Εθνοτήτων (ρωσικά: Совет Национальностей, Sovyet Natsionalnostey[1]) ήταν ο άνω θάλαμος του Ανώτατου Σοβιέτ της Ένωσης Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών, εκλεγμένο με βάση την καθολική, ισότιμη και άμεση ψηφοφορία με μυστική ψηφοφορία σύμφωνα με τις αρχές της σοβιετικής δημοκρατίας. Ωστόσο, μέχρι την Γκλάσνοστ και τις εκλογές του 1989, μόνο οι υποψήφιοι που εγκρίνονταν από το Κομμουνιστικό Κόμμα της Σοβιετικής Ένωσης είχαν δικαίωμα συμμετοχής στις εκλογές. Εν συντομία το διαδέχτηκε το Σοβιέτ των Δημοκρατιών από τον Οκτώβριο έως τον Δεκέμβριο του 1991.
Σοβιέτ των Εθνοτήτων Совет Национальностей | |
|---|---|
| Νομοθετικό σώμα στην Σοβιετική Ένωση | |
.svg) | |
| Ιστορία | |
| Σύσταση | 1938 |
| Κατάργηση | 1991 |
| Αντικατέστησε | Κογκρέσο των Σοβιέτ |
| Αντικαταστάθηκε από | Σοβιέτ των Δημοκρατιών |
| Εκλογές | |
| Άμεσες μη ανταγωνιστικές εκλογές (μέχρι το 1989) | |
| Τόπος συνεδριάσεων | |
 | |
| Προεδρείο του Κρεμλίνου, Κρεμλίνο της Μόσχας | |
Σε αντίθεση με το Σοβιέτ της Ένωσης, το Σοβιέτ των Εθνοτήτων απαρτιζόταν από τις εθνότητες της Σοβιετικής Ένωσης, οι οποίες με τη σειρά τους ακολουθούσαν τη διοικητική διαίρεση αντί να αντιπροσωπεύουν εθνοτικές ομάδες.
Το Σοβιέτ των Εθνοτήτων σχηματίστηκε με βάση την ίση εκπροσώπηση όλων των Δημοκρατιών της Σοβιετικής Ένωσης (υπήρχαν 32 βουλευτές από κάθε δημοκρατία, εξαιρουμένων των υπόλοιπων αυτόνομων μονάδων εντός της κάθε δημοκρατίας που έστειλαν χωριστά μέλη), τις αυτόνομες δημοκρατίες (11 βουλευτές από κάθε δημοκρατία), αυτόνομες περιφέρειες (πέντε βουλευτές από κάθε περιφέρεια) και εθνικές επαρχίες (ένας αντιπρόσωπος από κάθε επαρχία). Ως αποτέλεσμα, η μεγαλύτερη δημοκρατία, η Ρωσική ΣΟΣΔ με πληθυσμό 147 εκατομμυρίων κατοίκων, και η μικρότερη δημοκρατία, η Εσθονική ΣΣΔ, με πληθυσμό περίπου 1.5 εκατομμυρίων κατοίκων, λάμβαναν από 32 βουλευτές έκαστος. Οι Ρώσοι ως εθνοτική ομάδα αποτελούσαν περισσότερο από το ήμισυ του πληθυσμού της Σοβιετικής Ένωσης, αλλά το Σοβιέτ των Εθνοτήτων δεν εκπροσωπούσε εθνοτικές ομάδες και αντιπροσώπευε τις διαφορετικές εθνικότητες όπως εκφράζονται από τις δημοκρατίες και διάφορες αυτόνομες μονάδες της Σοβιετικής Ένωσης. Αυτό το εκλογικό σύστημα μείωνε σοβαρά την εκπροσώπηση μεγαλύτερων εθνοτικών ομάδων υπέρ των μικρότερων εθνοτικών ομάδων της Σοβιετικής Ένωσης, με τους Ρώσους να είναι η περισσότερο υποεκπροσωπούμενη ομάδα.
Το Σοβιέτ των Εθνοτήτων απολάμβανε τα ίδια δικαιώματα με το Σοβιέτ της Ένωσης στον τομέα της νομοθετικής πρωτοβουλίας και στην επίλυση άλλων θεμάτων που εμπίπτουν στην δικαιοδοσία της Σοβιετικής Ένωσης. Στην πράξη, μέχρι το 1989, έκανε κάτι παραπάνω από την έγκριση των αποφάσεων που λάμβανε ήδη η ανώτατη ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης. Μετά τις εκλογές του 1989 - οι πρώτες, και όπως αποδείχθηκε, οι μόνες ελεύθερες εκλογές που διεξήχθησαν ποτέ στη Σοβιετική Ένωση - το Σοβιέτ των Εθνοτήτων απέκτησε πολύ μεγαλύτερο ρόλο και ήταν το σκηνικό πολλών ζωντανών συζητήσεων.
Το Σοβιέτ των Εθνοτήτων εξέλεγε έναν πρόεδρο (ο οποίος θα οδηγούσε τις συνόδους του τμήματος), τους τέσσερις αναπληρωτές του και μόνιμες επιτροπές: Επιτροπή Εντολών, Επιτροπή Νομοθετικών Υποθέσεων, Επιτροπή Προγραμματισμού Προϋπολογισμού, Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, Επιτροπή Νεολαίας, Επιτροπή Βιομηχανίας, Επιτροπή Επικοινωνίας και Μεταφορών, Κατασκευών και Βιομηχανίας Οικοδομικών Υλικών, Επιτροπή Γεωργίας, Επιτροπή Καταναλωτικών Αγαθών, Επιτροπή Δημόσιας Εκπαίδευσης, Επιτροπή Επιστήμης και Πολιτισμού, Επιτροπή Εμπορίου, Επιτροπή Υπηρεσία Καταναλωτών και Δημοτικής Οικονομίας, Επιτροπή Περιβάλλοντος.
Το προεδρείο του Σοβιέτ των Εθνοτήτων "σταμάτησε κάθε αξιοσημείωτη εργασία στα τέλη του 1937", αλλά "επιβίωσε ως μοναδικός κεντρικός πολιτικός θεσμός που αφιερώθηκε επισήμως στο ζήτημα των εθνικοτήτων."[2]
Στις 26 Δεκεμβρίου 1991, το Σοβιέτ των Δημοκρατιών υιοθέτησε ψήφισμα που δήλωνε ότι η Σοβιετική Ένωση δεν υπάρχει πλέον ως λειτουργικό κράτος και ψήφισε τόσο το ίδιο όσο και τη Σοβιετική Ένωση ως μη υπάρχοντα. Το Σοβιέτ της Ένωσης διαλύθηκε ουσιαστικά δύο εβδομάδες νωρίτερα, όταν η Ρωσία ανακάλεσε τους βουλευτές της, αφήνοντάς το χωρίς το ελάχιστο απαιτούμενο αριθμό βουλευτών έτσι ώστε να είναι ικανή να λειτουργήσει. Η δήλωση του Σοβιέτ των Δημοκρατιών ήταν έτσι το τελικό νομικό βήμα για τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης.
Δείτε επίσης
ΕπεξεργασίαΠαραπομπές
Επεξεργασία- ↑ ουκρανικά: Раду Національностей, λευκορωσικά: Савет Нацыянальнасцей, λιθουανικά: Tautybių Taryba, μολδαβικά: Советул Националитэцилор, λετονικά: Tautību Padome, τουρκμενικά: Миллетлер Совети, εσθονικά: Rahvuste Nõukogu
- ↑ Terry Martin, The Affirmative Action Empire: Nations and Nationalism in the Soviet Union, 1923-1939 (Cornell University Press, 2001: (ISBN 0-8014-8677-7)), p. 412.