Σενιγκάλλια
Συντεταγμένες: 43°42′47″N 13°13′6″E / 43.71306°N 13.21833°E
Η Σενιγκάλλια (ιταλικά: Senigallia) είναι παραθαλάσσια πόλη στα Μάρκε, στην κεντρική Ιταλία. Κτισμένη στις εκβολές του ποταμού Μίζα, στην Αδριατική, περίπου 30 χιλιόμετρα βορειοδυτικά από την Ανκόνα. Έχει πληθυσμό 44.651 άτομα (2020).
| Σενιγκάλλια | |
|---|---|
| Città di Senigallia | |
 | |
| Διοικητικές πληροφορίες | |
| Χώρα |  Ιταλία |
| Περιφέρεια | Μάρκε |
| Επαρχία | Ανκόνα |
| Περιοχή | |
| Υψόμετρο | 5 μ. |
| Έκταση | 115 χλμ² |
| Πληθυσμός | 44.651 (31/01/2020) |
| Άλλες πληροφορίες | |
| Ζώνη ώρας | UTC+1 |
| Τοποθεσία | |
  Σενιγκάλλια | |
| www.comune.senigallia.an.it | |
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ αρχαία Sena Gallica ήταν πόλη της Ούμπρια. Μια αποικία ιδρύθηκε εκεί από τους Ρωμαίους μετά τη νίκη τους επί των Σηνώνων, μάλλον πριν από το 280 π.Χ. Το μέρος αναφέρεται επίσης σε συνδυασμό με τη μάχη στον Μέταυρο το 207 π.Χ. Καταστράφηκε από τον Πομπήιο το 82 π.Χ. και δεν αναφέρεται συχνά μετά. Δεν σώζονται αρχαία ερείπια, μόνο πολύ λίγες επιγραφές. Το όνομα Gallica υπάρχει για να την ξεχωρίζει από τη Saena (Σιένα) στην Ετρουρία. Καταστράφηκε από τον Αλάριχο, οχυρώθηκε από τον έξαρχο Λογγίνο και έγινε τμήμα του Δουκάτου της Πενταπόλεως, αλλά καταστράφηκε από τους Λομβαρδούς τον 8ο αιώνα και από τους Σαρακηνούς τον 9ο αιώνα. Η Σενιγκαλία ισοπεδώθηκε ξανά σε τέτοιο βαθμό από τους πολέμους του Γουέλφων και Γιβελλίνων, και ιδιαίτερα σφοδρά από τον Γκίντο ντα Μοντεφέλτρο, ώστε επιλέχθηκε από τον Δάντη ως το τυπικό παράδειγμα μιας ερειπωμένης πόλης.[1]
Τον 15ο αιώνα πολιορκήθηκε και επανακτήθηκε ξανά και ξανά από τους Μαλατέστα και τους αντιπάλους τους. Ο Σιγισμούνδος Μαλατέστα του Ρίμινι έκτισε ισχυρές οχυρώσεις γύρω από την πόλη το 1450–1455. Η κυριαρχία της Σενιγκαλίας παραχωρήθηκε από τον Πίο Β΄ στον ανιψιό του Αντόνιο Πιτσολομίνι, αλλά οι κάτοικοι της πόλης το 1464 έγιναν ξανά αυτόνομοι από τον Παύλο Β΄, και ο Τζακόμο Πιτσολομίνι το 1472 απέτυχε να την καταλάβει. Ο Πάπας Σίξτος Δ΄ ανέθεσε την κυριαρχία στην οικογένεια Ντέλα Ρόβερε, από την οποία την απέκτησε ο Λαυρέντιος των Μεδίκων το 1516. Μετά το 1624 αποτέλεσε μέρος των εδαφών του Ουρμπίνο.[1]
Αξιοθέατα
ΕπεξεργασίαΤο Παλάτσο Κομουνάλε χρονολογείται από τον 17ο αιώνα. Ο καθεδρικός ναός χτίστηκε μετά το 1787. Το κάστρο, γοτθικής προέλευσης, ανακαινίστηκε από τον Μπάκιο Ποντέλι, διάσημο στρατιωτικό αρχιτέκτονα, το 1492, ο οποίος έκτισε επίσης την εκκλησία της Σάντα Μαρία ντέλε Γκράτσιε από την πόλη. Η Σενιγκάλια ήταν τόπος κατοικίας των Μαστάι-Φερέτι και ο τόπος στον οποίο γεννήθηκε ο Πάπας Πίος Θ΄.[1]
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 Μία ή περισσότερες προτάσεις από το προηγούμενο κείμενο ενσωματώνει κείμενο από έκδοση που είναι πλέον κοινό κτήμα: Chisholm, Hugh, επιμ.. (1911) «Senigallia» Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα 24 (11η έκδοση) Cambridge University Press, σελ. 644
