Ριχίλδη του Αινώ
Η Ριχίλδη, κόμισσα της Φλάνδρας και του Αινώ (1018 – 15 Μαρτίου 1086), Κόμισσα του Αινώ (1040 - 1051) και Κόμισσα της Φλάνδρας (1067-1070) ήταν κόρη ή νύφη του Ρενιέ Ε΄ κόμη του Αινώ και σύζυγος του κόμη της Φλάνδρας Βαλδουίνου ΣΤ΄. Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο της τον Χέρμαν του Μόν, κόμη του Αινώ (1040) [4] Μετά τον θάνατο του (1049) παντρεύτηκε σε δεύτερο γάμο τον Βαλδουίνο διάδοχο του κόμητος της Φλάνδρας Βαλδουίνου Ε΄ (1051), μαζί του συμβασίλεψε στην Φλάνδρα την τριετία (1067 -1070).[5]
| Ριχίλδη του Αινώ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Richilde de Hainaut (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 11ος αιώνας ή 1034[1] Μονς |
| Θάνατος | 15 Μαρτίου 1086 ή 1086[1] Mesen |
| Τόπος ταφής | Abbaye d'Hasnon |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Βαλδουίνος ΣΤ΄ της Φλάνδρας (από 1055)[2] Ερμάνος του Αινώ[2] William FitzOsbern, 1st Earl of Hereford |
| Τέκνα | Αρνούλφος Γ΄ της Φλάνδρας[3] Βαλδουίνος Β΄ του Αινώ Ρογήρος του Αινώ[3] Gertrude de Hainault[3] Agnes de Flandre[3] Gilbert de Gant[3] |
| Γονείς | Roger de Valenciennes[3] |
| Οικογένεια | Οίκος του Ρέγκιναρ |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αντιβασιλιάς lord of Beaumont |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Κόμισσα της Φλάνδρας
ΕπεξεργασίαΟ Βαλδουίνος ΣΤ΄ στο νεκροκρέβατο του (1070) παραχώρησε την Φλάνδρα στον μεγαλύτερο γιο του Αρνούλφο και το Αινώ στον δεύτερο γιο του Βαλδουίνο υπό τον όρο αν πεθάνει πριν τον Αρνούλφο το Αινώ θα κληροδοτηθεί στον αδελφό του.[6] Ο Βαλδουίνος ΣΤ΄ ανέθεσε στον μικρότερο αδελφό του Ροβέρτο Α΄ την κηδεμονία του μικρού Αρνούλφου και του εγγυήθηκε την ασφάλεια του δικού του γιου Ροβέρτου ενώ τον έβαλε να ορκιστεί ότι θα είναι πιστός στον Αρνούλφο, την σύζυγο του Ριχίλδη όρισε συμβασιλέα του Ροβέρτου μέχρι την ενηλικίωση του μικρού Αρνούλφου.[7]
Ανατροπή του γιου της Αρνούλφο από τον κουνιάδο της Ροβέρτο
ΕπεξεργασίαΜετά τον θάνατο του συζύγου της ο μικρότερος κουνιάδος της Ροβέρτος καταπάτησε τον όρκο που είχε δώσει και διεκδίκησε την διαδοχή, η Ριχίλδη ζήτησε την βοήθεια του Φιλίππου Α΄ της Γαλλίας. [8] Ο Γάλλος βασιλιάς τον κάλεσε να εμφανιστεί μπροστά του αλλά εκείνος το αρνήθηκε και συνέχισε την αντίσταση απέναντι στον Αρνούλφο και την Ριχίλδη. Ο Φίλιππος Α΄ ετοίμασε στρατό να του επιτεθεί σε συνεργασία με τους Νορμανδούς της θείας του Αρνούλφου Ματθίλδης υπό την ηγεσία του Γουλιέλμου Φίτζομπορν, 1ο κόμη του Χέρεφορντ που παντρεύτηκε η Ριχίλδη σε τρίτο γάμο.[7]
Στην μάχη του Κάσσελ που ακολούθησε σκοτώθηκαν τόσο ο μεγαλύτερος γιος της Αρνούλφος όσο και ο τρίτος της σύζυγος η Ριχίλδη συνελήφθη και φυλακίστηκε.[9] O Φίλιππος Α΄ της Γαλλίας αναγνώρισε τον κουνιάδο της Ροβέρτο νέο κόμη της Φλάνδρας. Η Ριχίλδη και ο μικρότερος γιος της Βαλδουίνος Β΄ κράτησαν το Αινώ αλλά δεν εγκατέλειψαν τις προσπάθειες τους να ανακτήσουν την Φλάνδρα.[8] Η Ριχίλδη έκτισε το κάστρο του Μπομόντ με ένα αβαείο αφιερωμένο στον Άγιο Βενάντιο, με τον γιο της Βαλδουίνο ίδρυσε το μοναστήρι του Σαιν Ντενίς αν Μπροκερουά, στο τέλος της ζωής της αποσύρθηκε στο αβαείο του Μεσίν [10] όπου και πέθανε στις 15 Μαρτίου 1086.
Οικογένεια
ΕπεξεργασίαΜε τον πρώτο της σύζυγο Χέρμαν του Αινώ κόμη του Αινώ δεν απέκτησε παιδιά.
Με τον δεύτερο σύζυγο της Βαλδουίνο ΣΤ΄ της Φλάνδρας απέκτησε :
Με τον τρίτο σύζυγο της ευγενή Γουλιέλμο Φίτζομπορν δεν απέκτησε παιδιά.
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Dictionary of Women Worldwide» (Αγγλικά) Gale, Yorkin Publications. Ντιτρόιτ. 2006. ISBN-13 978-0-7876-7585-1.
- ↑ 2,0 2,1 p3110.htm#i31094. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Karen S. Nicholas, 'Countesses as Rulers in Flanders', Aristocratic Women in Medieval France, Ed. Theodore Evergates (Philadelphia : University of Pennsylvania Press, 1999), p. 115
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984), Tafle 5
- ↑ Gilbert of Mons, Chronicle of Hainaut, Trans. Laura Napran (Woodbridge: The Boydell Press, 2005), p. 5
- ↑ 7,0 7,1 Renee Nip, 'The Political Relations between England and Flanders (1066–1128)', Anglo-Norman Studies 21: Proceedings of the Battle Conference 1998, Ed. Christopher Harper-Bill (Woodbridge: The Boydell Press, 1999), p. 154
- ↑ 8,0 8,1 Gilbert of Mons, Chronicle of Hainaut, Trans. Laura Napran (Woodbridge: The Boydell Press, 2005), p. 6
- ↑ Karen S. Nicholas, 'Countesses as Rulers in Flanders', Aristocratic Women in Medieval France, Ed. Theodore Evergates (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1999), p. 116
- ↑ Gilbert of Mons, Chronicle of Hainaut, Trans. Laura Napran (Woodbridge: The Boydell Press, 2005), p. 11
Πηγές
Επεξεργασία- Karen S. Nicholas, 'Countesses as Rulers in Flanders', Aristocratic Women in Medieval France, Ed. Theodore Evergates (Philadelphia : University of Pennsylvania Press, 1999)
- Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: Verlag von J. A. Stargardt, 1984)
- Gilbert of Mons, Chronicle of Hainaut, Trans. Laura Napran (Woodbridge: The Boydell Press, 2005)
- Renee Nip, 'The Political Relations between England and Flanders (1066–1128)', Anglo-Norman Studies 21: Proceedings of the Battle Conference 1998, Ed. Christopher Harper-Bill (Woodbridge: The Boydell Press, 1999)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία
| Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Richilde, Countess of Hainaut της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |