Ριβελίνο

Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής

Ο Ρομπέρτο Ριβελίνο (Roberto Rivellino, γεννήθηκε 1 Ιανουαρίου 1946) είναι Βραζιλιάνος πρώην ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνιζόταν ως επιθετικός μέσος. Ένας από τους καλύτερους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών,[1][2] διακρίθηκε ιδιαίτερα στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970.

Ριβελίνο

1974
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης1 Ιανουαρίου 1946 (1946-01-01) (78 ετών)
Τόπος γέννησηςΣάο Πάολο, Βραζιλία
Ύψος1,69 μ.
ΘέσηΜέσος
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1965–1974Κορίνθιανς236(70)
1975–1978Φλουμινένσε45(10)
1978–1981Αλ Χιλάλ ΦΚ57(23)
Σύνολο338(103)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1965–1978 Βραζιλία92(26)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Βιογραφία

Επεξεργασία

Γιος Ιταλών μεταναστών από τη Μακιαγκοντένα (Ιζέρνια), ξεκίνησε την καριέρα του ως ποδοσφαιριστής στο πρωτάθλημα εσωτερικού χώρου αγωνιζόμενος για μια τράπεζα της πόλης, όπου γρήγορα έγινε αστέρι του πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του Σάο Πάολο. Ανέπτυξε μια σειρά από σύντομες κινήσεις με το αριστερό του πόδι ώστε το ταλέντο του εντοπίστηκε από την Κορίνθιανς από όπου ξεκίνησε την καριέρα του το 1963.[3][4]

Με την Κορίνθιανς σημείωσε 70 γκολ σε 236 αγώνες πρωταθλήματος σε εννέα αγωνιστικές περιόδους, χωρίς να γνωρίσει αξιοσημείωτες επιτυχίες (μόνο ένα τουρνουά Ρίο- Σάο Πάολο το 1966), καθώς η περίοδος εκείνη χαρακτηρίζονταν από σημαντική κάμψη της ομάδας.[5] Το 1973 και το 1976 ψηφίστηκε τρίτος καλύτερος ποδοσφαιριστής της Νότιας Αμερικής,[6][7] ενώ το 1977 δεύτερος.[8] Στις 4 Αυγούστου 1974 στον αγώνα για το Καμπεονάτο Παουλίστα ανάμεσα στην Κορίνθιας και την Αμέρικα σημείωσε το γρηγορότερο τέρμα (εκτιμώμενος χρόνος τρία δευτερόλεπτα) στη μέχρι τότε ιστορία του ποδοσφαίρου με σουτ από τη σέντρα βλέποντας ότι ο αντίπαλος τερματοφύλακας ήταν εκτός προσοχής.[9][10] Με την Κορίνθιανς αγωνίστηκε συνολικά σε 474 αγώνες και σημείωσε 144 γκολ.[11] Αργότερα αγωνίστηκε στη Φλουμινένσε, όπου γνώρισε συλλογική επιτυχία. Η αποχώρησή του από την ομάδα έγινε το 1978, όταν η ομάδα από το Ρίο είχε ήδη χάσει τους περισσότερους σημαντικούς παίκτες. Έκλεισε τη σταδιοδρομία του στη Σαουδική Αραβία και την Αλ Χιλάλ.[12][13][14]

Με την εθνική ομάδα της Βραζιλίας είχε 92 συμμετοχές και 26 γκολ. Εκπροσώπησε τη Βραζιλία σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα (1970, 1974, 1978) με διασημότερη την εμφάνισή του στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, στην ομάδα που συχνά χαρακτηρίζεται ως η καλύτερη ομάδα όλων των εποχών σε μια διοργάνωση.[15][16][17] Προτού τη διοργάνωση ο ομοσπονδιακός τεχνικός Ζοάο Σαλντάνια δεν σκόπευε να τον συμπεριλάβει στην αποστολή παρά τις ιδιαίτερα καλές εμφανίσεις του. Η αλλαγή της τεχνικής ηγεσίας του έδωσε την ευκαιρία να σκοράρει τρεις φορές σε εκείνο το Κύπελλο, με πιο φημισμένο γκολ τη δυνατή απευθείας εκτέλεση φάουλ κατά της Τσεχοσλοβακίας.[18][19][20] Στη διοργάνωση του 1974 ήταν στην τέταρτη θέση πραγματοποιώντας καλές εμφανίσεις σε αντίθεση με την εθνική που οι πολλές διαφοροποιήσεις από την ομάδα του 1970 ήταν πολύ μέτρια, ενώ το 1978 στη τρίτη έχοντας μικρή συμμετοχή λόγω τραυματισμού με το Ζίκο να έχει εξαιρετικές εμφανίσεις.[4] Σημείωσε έξι γκολ σε διοργάνωσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, τα πέντε με σουτ έξω από την περιοχή κατέχοντας το αντίστοιχο ρεκόρ των διοργανώσεων στα γκολ με μακρινές προσπάθειες σουτ.[21]

Έγινε γνωστός για το μεγάλο μουστάκι του, τα φαλτσαριστές εκτελέσεις φάουλ, τα μακρινά σουτ, τις πάσες ακριβείας και τον έλεγχο της μπάλας με το επιδέξιο αριστερό του πόδι. Τελειοποίησε την κίνηση γνωστή ως φλιπ-φλαπ (στα πορτογαλικά elástico): την είδε από το συμπαίκτη του στην Κορίνθιανς, Σέρχιο Εσίγκο, που την έκανε κατά τη διάρκεια μιας προπόνησης. Χρειάστηκε να δουλέψει πολύ για να την τελειοποιήσει και κατέληξε να την κάνει κάπως διαφορετικά,[3] τόσο όμως επιτυχημένα που την αντέγραψαν ο Ρομάριο, ο Ρονάλντο, ο Ροναλντίνιο και ο Κριστιάνο Ρονάλντο. [22] Θεωρείται ένας από τους καλύτερους μέσους της γενιάς του και ένας από τους κορυφαίους Βραζιλιάνους ποδοσφαιριστές όλων των εποχών.[5][23] Ο Ντιέγκο Μαραντόνα είπε ότι ο Ριβελίνιο ήταν η μεγαλύτερη έμπνευσή του.[24] Το περιοδικό World Soccer τον συμπεριέλαβε στους 100 καλύτερους ποδοσφαιριστές του 20ού αιώνα (38ο).[25] Το 2004 χαρακτηρίστηκε από τον Πελέ στο FIFA 100 ως ένα από τους 125 καλύτερους ζώντες παίκτες.[26]

Το 2004 ο Ριβελίνο έγινε τεχνικός διευθυντής της Κορίνθιανς. Ωστόσο, η θητεία του στον ρόλο ήταν βραχύβια μένοντας μόνο τέσσερις μήνες.[27] Εργάζεται στη βραζιλιάνικη το τηλεόραση.

Τίτλοι και διακρίσεις

Επεξεργασία

Κορίνθιανς

  • Τουρνουά Ρίο - Σάο Πάολο : 1966

Φλουμινένσε

  • Καμπεονάτο Καριόκα (2) : 1975, 1976

Αλ Χιλάλ

  • Κύπελλο βασιλιά (Σαουδική Αραβία) : 1980

Βραζιλία

  • Παγκόσμιο Κύπελλο : 1970

Ατομικές διακρίσεις

  • Καλύτερη ομάδα Παγκοσμίου Κυπέλλου : 1970
  • Καλύτερη ομάδα CONMEBOL : 1973
  • Ασημένια μπάλα Νότιας Αμερικής ποδοσφαιριστής της χρονιάς : 1977
  • Χάλκινη μπάλα Νότιας Αμερικής Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς (2) : 1973, 1976
  • FIFA 100
  • Golden Foot (Football Legend Award): 2005
  • The Best of The Best - Παίκτης του αιώνα: Κορυφαίοι 50
  • World Soccer περιοδικό : 38ος καλύτερος παίκτης του 20ού αιώνα
  • IFFHS Βραζιλιάνος παίκτης του 20ού αιώνα : 12η θέση
  • Hall of Fame Ποδοσφαίρου της Βραζιλίας

Παραπομπές

Επεξεργασία
  1. «Και οι 20 Βραζιλιάνοι όλων των εποχών ήταν υπέροχοι». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2023. 
  2. «Melhor Brasil de todos os tempos». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Σεπτεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2023. 
  3. 3,0 3,1 «FIFA MUSEUM : Rivellino Q&A: "We never imagined we could win in 1970"». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023. 
  4. 4,0 4,1 «Rivellino: The Bending Free Kick Specialist With The Mustache». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  5. 5,0 5,1 «Pele and the 20 Greatest Brazilian Footballers of All Time». Ανακτήθηκε στις 17 Ιουλίου 2020. 
  6. «South American Player of the Year 1973». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023. 
  7. «South American Player of the Year 1976». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023. 
  8. «South American Player of the Year 1977». Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2023. 
  9. «Bizarre goals». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  10. «Roberto Rivelino». Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  11. «RIVELINO, ÍDOLO DO CORINTHIANS». Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023. 
  12. «Roberto Rivelino (Brazil)». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  13. «How Roberto Rivelino raised the bar for Saudi football». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  14. «Aos 70, Rivellino lembra descaso no Palmeiras, convite do Real e compara Flu ao Barça». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  15. «Brazil's 1970 winning team voted best of all time». Reuters. 9 Ιουλίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Σεπτεμβρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2020. 
  16. «The greatest teams of all time». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουνίου 2022. 
  17. «Βραζιλία 1970: Απλά η καλύτερη». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  18. «THE SUNDAY TIMES : Brian Glanville's five greatest shots of all time». Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2023. 
  19. «Campanha Brilhante leva o Brazil ao tri». Ανακτήθηκε στις 28 Μαρτίου 2024. 
  20. «Η «ασύλληπτη» Βραζιλία του Μουντιάλ 1970». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 31 Ιανουαρίου 2021. 
  21. «WORLD CUP RECORDS (Part 35) - TOP LONG RANGE GOAL SCORER». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2022. 
  22. «Football Tricks and the Players Who Invented Them». Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2020. 
  23. «Football Legends: The Midfielders». Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2020. 
  24. «Rivelino». Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2021. 
  25. «World Soccer player of the Century». Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  26. «Pele's list of the greatest». http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/football/3533891.stm. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2013. 
  27. «Roberto Rivellino completa 75 anos: 10 grandes momentos da carreira do ídolo». Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2023. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Επεξεργασία