Πόρτο

Πόρτο
; Σημαία	; Έμβλημα
	Ρητό: Antiga, Mui Nobre, Sempre Leal e Invicta cidade do Porto
	Πόρτο 41°8′58″N 8°36′39″W
Χώρα	Πορτογαλία
Διοικητική υπαγωγή	Μητροπολιτική Περιοχή του Πόρτο
Γεωγραφική υπαγωγή	Πορτογαλία
Διοίκηση
• Σώμα	Porto City Council
• Δήμαρχος	Rui Moreira
• Μέλος του/της	União das Cidades Capitais Luso-Afro-Américo-Asiáticas; Οργανισμός Πόλεων Παγκόσμιας Κληρονομιάς
Έκταση	41,66 km² και 41,42 km²
Υψόμετρο	104 μέτρα
Πληθυσμός	237.591 (2011)
Ζώνη ώρας	UTC±00:00
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Συντεταγμένες: 41°8′58.1″N 8°36′38.8″W / 41.149472°N 8.610778°W / 41.149472; -8.610778

Το Πόρτο (αναφερόμενο και Οπόρτο) είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Πορτογαλίας, μετά την πρωτεύουσα Λισσαβώνα. Τοποθετημένη κατά μήκος των εκβολών του ποταμού Ντόρου (Douro), στα βόρεια της χώρας, είναι ένα από τα παλαιότερα Ευρωπαϊκά κέντρα και έχει ενταχθεί στον κατάλογο των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 1996.

Το κρασί Βίνιου ντου Πόρτου (Vinho do Porto, κρασί του Πόρτο) οφείλει το όνομά του στην πόλη του Πόρτο. Είναι μια από τις βιομηχανοποιημένες περιοχές στην Πορτογαλία.

Ιστορία

Η ιστορία του Πόρτο εκκινεί από τον 4ο αιώνα, στην ρωμαϊκή κατοχή της Ιβηρικής χερσονήσου. Από τον καιρό εκείνο έχει γίνει πολύ σημαντικό εμπορικό λιμάνι. Το Πόρτο κατακτήθηκε από τους Μαυριτανούς κατά την εισβολή τους στην Ιβηρική το 711 μ.Χ. Το 868 η κυριαρχία της πόλης πέρασε στον χριστιανό πολέμαρχο Vímara Peres, ο οποίος ίδρυσε την πρώτη κομητεία της Πορτογαλίας.

Το κρασί, που παράγεται στην κοιλάδα του Ντόρου, μεταφερόταν ήδη από τον 13ο αιώνα στα barcos rabelos (επίπεδα ιστιοφόρα). Το 1717, μετά τη Συνθήκη του Μέθουεν, ένας πρώτος Αγγλικός εμπορικός σταθμός εγκαταστάθηκε στο Πόρτο, και σιγά-σιγά η παραγωγή του κρασιού (Vinho do Porto) πέρασε στα χέρια Αγγλικών εταιρειών. Για να αντιμετωπίσει αυτή την κυριαρχία των Άγγλων, ο τότε πρωθυπουργός Μαρκήσιος του Πομπάλ, ίδρυσε μια Πορτογαλική εταιρεία η οποία λάμβανε το μονοπώλιο από την παραγωγή κρασιού στην κοιλάδα του Ντόρου. Οριοθέτησε την περιοχή για να εξασφαλίσει την ποιότητα του κρασιού, προκαλώντας την επανάσταση των μικρών αμπελοκαλλιεργητών, οι οποίοι την Καθαρή Τρίτη έκαψαν τα κτίρια της εταιρείας του. Η επανάσταση ονομάστηκε Revolta dos Borrachos (επανάσταση των μεθυσμένων).

Η εισβολή των Ναπολεόντειων στρατευμάτων στην Πορτογαλία έφερε πόλεμο και στο Πόρτο. Στις 29 Μαρτίου του 1809, ενώ οι κάτοικοι της πόλης προσπάθησαν να διασχίσουν τον ποταμό για να ξεφύγουν, η γέφυρα Ponte das Barcas, μια γέφυρα πακτώνων, κατέρρευσε.

Τον Αύγουστο του 1820 το Πόρτο επαναστάτησε ενάντια στην Αγγλική παρουσία, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει εμφύλιος ανάμεσα σε αυτούς που υποστήριζαν τον συνταγματισμό και σε αυτούς που υποστήριζαν την απολυταρχία. Τελικά δόθηκε το 1822 φιλελεύθερο σύνταγμα με τη σύνοδο Junta do Porto. Όταν ο Μιγκέλ της Πορτογαλίας πήρε το θρόνο το 1828, κατάργησε το σύνταγμα και βασίλεψε ως απόλυτος μονάρχης. Το Πόρτο επαναστάτησε πάλι και υπέστη 18μηνη πολιορκία από τον Πορτογαλικό στρατό. Μετά την παραίτηση του βασιλιά, ξαναθέσπισε το σύνταγμα.

Στις 31 Ιανουαρίου, αναταραχή από δημοκρατικούς οδήγησε σε επανάσταση στο Πόρτο, με αποτέλεσμα την δημιουργία της Πορτογαλικής Δημοκρατίας το 1910.