Πολυτεχνείο του Άαχεν
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 50°46′40″N 6°04′40″E / 50.7777°N 6.0779°E
Το Πολυτεχνείο του Άαχεν, επίσημα: «Ρηνανικό-Βεστφαλικό Πολυτεχνείο του Άαχεν» (γερμανικά: Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule Aachen, RWTH Aachen) είναι ένα φημισμένο πολυτεχνικό ανώτατο εκπαιδευτικό ιδρύμα, το οποίο βρίσκεται στην πόλη του Άαχεν στη Γερμανία. Αν και η ονομασία του παραπέμπει σε αποκλειστικά τεχνολογικό προσανατολισμό, με την Φιλοσοφική Σχολή, την Οικονομική και την Ιατρική έχει σήμερα λάβει τις διαστάσεις ολοκληρωμένου Πανεπιστημίου. Εν τούτοις το κύριο βάρος των δραστηριοτήτων του πέφτει στις τεχνολογικές σπουδές, για τις οποίες είναι και φημισμένο, ειδικά τα τμήματα Μηχανολόγων Μηχανικών και Ηλεκτρολόγων Μηχανικών. Επίσης διαθέτει ένα από τα μεγαλύτερα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία στην Ευρώπη.
Rheinisch-Westfälische Technische Hochschule Aachen | |
Ίδρυση | 10 Οκτωβρίου 1870 |
---|---|
Φοιτητές | 47.521 (2021) |
Τοποθεσία | Άαχεν, Γερμανία |
Ιστότοπος | http://www.rwth-aachen.de |
Μαζί με το Αυτοκρατορικό Κολέγιο του Λονδίνου, το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο του Ντελφτ στην Ολλανδία, και το Ομοσπονδιακό Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης έχει σχηματίσει την IDEA-League, μία συνομοσπονδία των πρωτευόντων ερευνητικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων της Ευρώπης, που αποσκοπεί στην προώθηση της μεταξύ τους συνεργασίας στον τομέα της έρευνας. Πρόσφατα έγινε μέλος της IDEA-League και το ParisTech του Παρισιού. Τον Οκτώβριο του 2007 απέκτησε τον τίτλο του Πανεπιστημίου ελίτ, καταστώντας και επίσημα ένα από τα σημαντικότερα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας.
Πανεπιστημιούπολη
ΕπεξεργασίαΤο Πολυτεχνείο του Άαχεν δεν είναι ένα κλασική πανεπιστημιούπολη, αλλά εκτείνεται σε διάφορες περιοχές της πόλης. Υπάρχουν δύο κύριες περιοχές: το Κέντρο, όπου βρίσκεται το ιστορικό Κεντρικό Κτίριο, το συγκρότημα Kármán-Auditorium, το οποίο φιλοξενεί διάφορες σχολές, αμφιθέατρα και σεμιναριακούς χώρους, το Audimax (το μεγαλύτερο αμφιθέατρο) καθώς και διάφορες σχολές και περαιτέρω πανεπιστημιακά κτίρια και η περιοχή Melaten, όπου βρίσκονται κυρίως οι Ιατρικές Σχολές καθώς και το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο (γερμ. Uniklinikum Aachen), το οποίο είναι μάλιστα το μεγαλύτερο της Ευρώπης. Επίσης υπάρχουν εγκαταστάσεις εκτός πόλεως στο κοντινό Jülich και στο Kleinwalsertal της Αυστρίας, όπου μοιράζεται ένα κτίριο με το Πανεπιστήμιο της Στουτγκάρδης.
Οργάνωση
ΕπεξεργασίαΤο Πολυτεχνείο του Άαχεν υπάγεται στο γερμανικό ομόσπονδο κρατίδιο της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας. Από το θερινό εξάμηνο του 2007 υπάρχουν δίδακτρα του ύψους 500 € ανά εξάμηνο σπουδών. Τα μαθήματα γίνονται στη γερμανική γλώσσα, αν και υπάρχουν ορισμένα μεταπτυχιακά προγράμματα στην αγγλική. Απαραίτητη προϋπόθεση για την εισαγωγή μη γερμανόφωνων φοιτητών είναι η επιτυχής έκβαση της εξέτασης γλώσσας DSH.
Το Πολυτεχνείο είναι διαιρεμένο σε εννέα σχολές:
1 Μαθηματική, Επιστημών Υπολογιστών, Φυσικών Επιστημών
5 Πρώτων Υλών, Γεωλογίας και Υλικών Επιστημών
6 Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Πληροφοριών
10 Ιατρική
Η Ένατη Σχολή ήταν η Παιδαγωγική, η οποία καταργήθηκε το 1989, αν και η εκπαίδευση καθηγητών δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι ακόμα δυνατή.
Φοιτητές
ΕπεξεργασίαΣήμερα γύρω στους 30.000 προ- και μεταπτυχιακούς φοιτητές είναι εγγεγραμμένοι στο Πολυτεχνείο του Άαχεν. Ο αριθμός αυτός μειώθηκε τα τελευταία εξάμηνα δραστικά μετά την εισαγωγή διδάκτρων ύψους 650 € στους πολυετείς φοιτητές, γεγονός το οποίο ανάγκασε πολλούς εικονικά εγγεγραμμένους να μη δηλωθούν τα επόμενα εξάμηνα.
Από τους 30.000 εγγεγραμμένους, σχεδόν τα δύο τρίτα είναι άρρενες, κάτι που οφείλεται στο τεχνολογικό κέντρο βάρους του πολυτεχνείου. Περίπου 20% των φοιτητών είναι μη γερμανικής προέλευσης. Οι κυριότερες χώρες υποδοχής ξένων φοιτητών στο Άαχεν είναι (κατά σειρά): Κίνα, Τουρκία, Ινδία, Βουλγαρία, Καμερούν, Ελλάδα, Βέλγιο, Ιράν, Πολωνία, Λουξεμβούργο, Μαρόκο, Ινδονησία, Ρωσία και Ολλανδία.
Γύρω στους 2200 αποφοιτούν κάθε έτος με διάφορα πτυχία (κυρίως Diplom, M.A. αλλά και Bachelors), ενώ περίπου 800 αποκτούν τον διδακτορικό τίτλο Dr.
Σχολές και Εργαζόμενοι
ΕπεξεργασίαΥπάρχουν 260 σχολές με συνολικά 420 Καθηγητές. Γύρω στους 3700 ανέρχεται ο αριθμός των απασχολουμένων επιστημόνων σε όλες τις σχολές. Επίσης πολλοί φοιτητές έχουν την ευκαιρία να εργαστούν ως φοιτητικοί επιστημονικοί βοηθοί στις διάφορες σχολές, αποκτώντας έτσι πρώτες επαγγελματικές εμπειρίες. Το Πολυτεχνείο αποτελεί το μεγαλύτερο εργοδότη της πόλης του Άαχεν.
Φοιτητικές Ενώσεις
ΕπεξεργασίαΥπάρχει μία πληθώρα φοιτητικών ενώσεων, τόσο παραδοσιακών γερμανικών "Studentenvereinigungen", όσο και ενώσεων ξένων φοιτητών με τα τελευταία χρόνια να παρατηρείται η άνοδος των ενώσεων φοιτητών από ασιατικές χώρες. Η επίσημη φοιτητική αντιπροσώπηση γίνεται από τον "AStA" [1], ο οποίος εκλέγεται κάθε έτος. Οι φοιτητές του προγράμματος Erasmus και λοιποί επισκεπτόμενοι φοιτητές μπορούν να βρουν βοήθεια από τα τοπικά γραφεία των AEGEE [2] Αρχειοθετήθηκε 2006-10-04 στο Wayback Machine. και την AIESEC [3] ενώ οι μόνιμοι ξένοι φοιτητές μπορούν να απευθυνθούν στην (μόνη) διεθνή φοιτητική ένωση INCAS [4] για βοήθεια αναφορικά με αναζήτηση στέγης, εύρεση φροντιστηρίων γλώσσας ή απλώς για σύναψη γνωριμιών.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΤο 1870 ιδρύθηκε στο Άαχεν, κατόπιν έντονου ανταγωνισμού με τις γειτονικές πόλεις Κολωνία και Κόμπλεντς η «Βασιλική Ρηνανική-Βεστφαλική Πολυτεχνική Σχολή του Άαχεν». Πρωταρχικός της σκοπός ήταν η εκπαίδευση μηχανικών για την ανθρακωρυχία της βιομηχανικής περιοχής του Ρουρ. Αρχικά απασχολούσε 32 διδάσκοντες και 223 φοιτητές. Το 1880 πήρε τον τίτλο της «Ανώτατης Τεχνικής Σχολής» και άρχισε να συντομογραφείται με RWTH Aachen. Το 1899 της αποδόθηκε το προνόμιο της απονομής διδακτορικών τίτλων (Dr.). Ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος σταμάτησε την άνοδο του Πολυτεχνείου στις τεχνολογικές επιστήμες, αλλα η περίοδος μεταξύ του 1925 και του 1932 χαρακτηριζόταν από ευμάρεια και επέκταση. Ο αριθμός των φοιτητών αυξανόταν συνεχώς και νέες σχολές δημιουργήθηκαν. Κατά τη διάρκεια του Γ' Ράιχ (1933-1945) το Πολυτεχνείο του Άαχεν, όπως και όλα τα ακαδημαϊκά ιδρύματα στη Γερμανία «αφομοιώθηκε», όπως ήταν η επίσημη ονομασία, από τους Ναζί στη γραμμή και τη φιλοσοφία του κράτους. Η ελευθερία στην έρευνα όπως και στη διδασκαλία περιορίστηκαν σημαντικά, οδηγώντας διδάσκοντες και διδασκομένους συχνά να εγκαταλείψουν το Πολυτεχνείο. Λόγω της εγγύτητας των γερμανοολλανδικών και των γερμανοβελγικών συνόρων το Πολυτεχνείο αναγκάστηκε να αναστείλει τη λειτουργία του κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου για ένα έτος.
Μετά το πέρας του πολέμου το Πολυτεχνείο συνήλθε και επεκτάθηκε ταχύτατα με τη δημιουργία νέων Σχολών, όπως την Ιατρικής και της Φιλοσοφικής καθιστώντας το πλέον περισσότερο Πανεπιστήμιο παρά αποκλειστικά Πολυτεχνείο. Το κέντρο βάρους όμως θα παρέμενε στις τεχνολογικές σπουδές και έτσι η ονομασία δεν άλλαξε σε «Πανεπιστήμιο».
Οι εορτασμοί των 175 ετών λειτουργίας το 1995 σκιάστηκαν από την ναζιστική ιστορία του Πολυτεχνείου. Αποκαλύφθηκε από ολλανδικά ΜΜΕ ότι ο πρώην πρύτανης Hans Schwerte (πρύτανης μεταξύ 1970 και 1973) είχε ψευδή ταυτότητα και ότι το πραγματικό του όνομα ήταν Hans Ernst Schneider, ήταν μέλος των SS που είχε εργαστεί για το ναζιστικό ερευνητικό κέντρο Deutsches Ahnenerbe – Studiengesellschaft für Geistesurgeschichte, το οποίο ασχολούταν με τις διάφορες θεωρίες περί φυλετικών καταγωγών. Ο Hans Schwerte κατόπιν αποκάλυψης, ο οποίος θεωρούνταν πλέον φιλελεύθερος, έχασε τους ακαδημαϊκούς του τίτλους καθώς και το δικαίωμα συνταξιοδότησης, κ.α. [1].
Σήμερα το Πολυτεχνείο του Άαχεν αποτελεί μαζί με τα Τεχνικά Πανεπιστήμια στο Μόναχο και το Βερολίνο τα μεγαλύτερα ακαδημαϊκά ιδρύματα για τεχνολογικές σπουδές στη Γερμανία, ενώ το 2007 έλαβε τον τίτλο του «Πανεπιστημίου Ελίτ», ενός νέου θεσμού στη Γερμανία, κάτι που σημαίνει ότι θα λαμβάνει επιπλέον κρατική χρηματοδότηση.
Γνωστοί διδάσκοντες και απόφοιτοι
Επεξεργασία- Walter Biemel – φιλόσοφος
- Βίλχελμ Βίεν (1864 - 1928) φυσικός
- Otto Blumenthal – μαθηματικός
- Bodo von Borries – καθηγητής Ηλεκτρολογίας Μηχανικής - συνεφευρέτης του ηλεκτρονικού μικροσκοπίου
- Peter Debye – Νόμπελ Χημείας 1936
- Necmettin Erbakan - πρώην πρωθυπουργός της Τουρκίας
- Philipp Forchheimer (1852-1933) πολιτικός μηχανικός
- Φίλιππ Φουρτβένγκλερ (1869 - 1940) σημαντικός θεωρητικός μαθηματικός
- Arnold Gehlen (1904-1976) – κοινωνιολόγος
- Hans Glinz – φιλόλογος και γλωσσολόγος
- Bacharuddin Jusuf Habibie – πρώην πρόεδρος της Ινδονησίας.
- Friedrich Robert Helmert – μαθηματικός
- Lutz F. Hornke – διαγνωστική ψυχολογία
- Otto Intze – καθηγητής υδραυλικής μηχανικής
- Hugo Junkers – βιομήχανος και ακαδημαϊκός
- Theodore von Kármán – πρωτοπόρος της σύγχρονης αεροδυναμικής
- Karlheinz Kaske – διευθύνων σύμβουλος της Siemens (1982-1991)
- Martin Wilhelm Kutta - μαθηματικός
- Otto Lehmann – πατέρας της έρευνας υγρών κρυστάλλων
- Philipp Lenard – Νόμπελ Φυσικής 1905
- Jürgen von der Lippe – κωμικός
- Hans von Mangoldt (1854-1925) – μαθηματικός
- Klaus Mehnert – πολιτικός επιστήμων και δημοσιογράφος
- Georg Menges - πρώην πρόεδρος του Ινστιτούτου πλαστικής μηχανικής και δημιουργός του βραβείου Georg-Menges
- Hartwig Neumann (1942-1992) ιστορικός παλαιών κτιρίων και πύργων
- Horst Niemeyer - μαθηματικός.
- Franz-Josef Paefgen – διευθύνων σύμβουλος της Bentley Motors, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Audi AG
- Jesco von Puttkamer – διαστημικός επιστήμων
- August Ritter – καθηγητής μαθηματικών και αστροφυσικής
- Ulla Schmidt – πολιτικός, νυν Ομοσπονδιακή Υπουργός Υγείας
- Γιοχάνες Σταρκ (1874-1957) φυσικός και νομπελίστας
- Νεοκλής Συλικιώτης - Κύπριος πολιτικός.
- Rudolf Schulten (1923-1996) φυσικός και πατέρας του αντιδραστήρα Pebble bed
- Wendelin Wiedeking - διευθύνων σύμβουλος της Porsche
- Mario Theissen - αρχηγός της BMW στη Φόρμουλα Ένα
Σημειώσεις
Επεξεργασία- ↑ Λεπτομερής περιγραφή των γεγονότων στην ιστοσελίδα των αρχειών του Πολυτεχνείου (μόνο στα Γερμανικά) Αρχειοθετήθηκε 2010-03-29 στο Wayback Machine.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Επεξεργασία- RWTH Aachen (αγγλική έκδοση)
- Φοιτητικό Συμβούλιο Πολυτεχνείου
- INCAS Ένωση ξένων φοιτητών