Περικτιόνη
Η Περικτιόνη (5ος αιώνας π.Χ.) ήταν η μητέρα του μεγάλου φιλοσόφου Πλάτωνος και πιθανώς συγγραφέας και η ίδια. Σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, η Περικτιόνη ήταν απόγονος του Σόλωνος, του Αθηναίου νομοθέτη και σοφού[3]. Ο πατέρας της ονομαζόταν Γλαύκων, ενώ θείος της ήταν ο Κριτίας. Η Περικτιόνη παντρεύτηκε τον Αρίστωνα και απέκτησαν μαζί μία θυγατέρα, την Πωτώνη, και τρεις γιους: τον Γλαύκωνα, τον Αδείμαντο και τον Πλάτωνα[4]. Μετά τον θάνατο του Αρίστωνος, η Περικτιόνη παντρεύτηκε τον Πυριλάμπη, Αθηναίο πολιτικό και θείο της. Μαζί του απέκτησε ένα ακόμα τέκνο, τον Αντιφώντα, ο οποίος αναφέρεται στον πλατωνικό διάλογο Παρμενίδης[5].
| Περικτιόνη | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 5ος αιώνας π.Χ. Αθήνα |
| Θάνατος | 4ος αιώνας π.Χ. |
| Κατοικία | Αρχαία Αθήνα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | αρχαία ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | φιλόσοφος συγγραφέας[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Αρίστων (του Αριστοκλή)[2] Πυριλάμπης[2] |
| Τέκνα | Αδείμαντος του Κολλυτού[2] Πλάτων[2] Γλαύκων[2] Πωτώνη[2] Αντιφών |
| Γονείς | Γλαύκων[2] |
| Αδέλφια | Χαρμίδης |
Σώζονται αποσπάσματα από δύο αμφισβητούμενα έργα που αποδίδονται στην Περικτιόνη. Αυτά είναι το Περί της γυναικών αρμονίας και το Περί σοφίας. Επειδή τα έργα αυτά δεν χρονολογούνται από την ίδια εποχή, συνήθως αποδίδονται σε μία «Περικτιόνη I» και μία «Περικτιόνη II» αντιστοίχως[6]. Αμφότερα τα έργα κατατάσσονται στην ψευδο-πυθαγόρεια φιλολογία.
Το Περί της γυναικών αρμονίας ασχολείται με τα καθήκοντα μιας γυναίκας προς τον σύζυγό της, προς τον γάμο της και προς τους γονείς της. Είναι γραμμένο στην ιωνική διάλεκτο και πιθανώς γράφτηκε κατά τον ύστερο 4ο ή τον 3ο αιώνα π.Χ.[7]. Το Περί σοφίας προσφέρει ένα φιλοσοφικό ορισμό της σοφίας. Είναι γραμμένο στη δωρική διάλεκτο και πιθανώς γράφτηκε κατά τον 3ο ή τον 2ο αιώνα π.Χ.[7].
Σημειώσεις-πηγές
Επεξεργασία- ↑ Ian Plant: «Women Writers of Ancient Greece and Rome» (Αγγλικά) University of Oklahoma Press. Νόρμαν. 2004. ISBN-13 978-0-8061-3622-6.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 Πλάτων: «Platon, Œuvres complètes» Παρίσι. 2008. σελ. 2060. ISBN-13 978-2-08-121810-9.
- ↑ Διογ. Λαέρτιος, iii. 1
- ↑ Διογ. Λαέρτιος, iii. 4
- ↑ Plato (1992). Republic. trans. G. M. A. Grube. Indianapolis: Hackett. σελ. viii. ISBN 0-87220-137-6.
- ↑ Mary Ellen Waithe: A History of Women Philosophers: Volume 1, 600 BC-500 AD, Springer.
- ↑ 7,0 7,1 Ian Michael Plant: Women writers of ancient Greece and Rome: An anthology, University of Oklahoma Press (2004), σελ. 76.