Παϊτακαράν
Το Παϊτακαράν (αρμενικά: Փայտակարան), επίσης αναφερόμενο ως Κασπιανή, ήταν η ενδέκατη επαρχία της ιστορικής Αρμενίας σύμφωνα με τον Ανανία του Σιράκ, καθώς και ανατολικότερη του παλαιού βασιλείου[1]. Ευρισκόμενη μεταξύ των κατώτερων ροών του Αράξη και του Κύρου, ανατολικά του Ουτίκ, σήμερα, αντιστοιχεί γεωγραφικά στο βορειοδυτικό τμήμα του Ιράν, καθώς και το νότιο τμήμα του Αζερμπαϊτζάν.
Ιστορία
ΕπεξεργασίαΗ επαρχία ενσωματώθηκε εντός του Βασιλείου της Αρμενίας από τον Αρταξία Α΄ κατά τη διάρκεια του 2ου αιώνα π.Χ.[2], προτού τεθεί, το 59 π.Χ., υπό ρωμαϊκό έλεγχο, κατόπιν σχετικής αποφάσεως του Πομπήιου, ο οποίος και προχώρησε στην αναδιοργάνωση της περιοχής[3]. Στη συνέχεια, ανακατελήφθη και παρέμεινε υπό αρμενικό έλεγχο έως το 428, ημερομηνία διάλυσης του αρμενικού βασιλείου, όταν και ενσωματώθηκε εντός των εδαφών της Ατροπατηνής[4].
Διαμερίσματα
ΕπεξεργασίαΗ επαρχία ήταν διοικητικά διαιρεμένη σε έντεκα διαμερίσματα ή καντόνια (αρμενικά: գավառ, μτγ. γκαβάρ)[5]:
- Χρακότ-Περόζ/Ροτεστάκ (αρμενικά: Հրաքոտ–Պերոժ),
- Βαρντανακέρτ (αρμενικά: Վարդանակերտ),
- Οβτινπορακάν-Μπαγκίνκ (αρμενικά: Յոթնփորակյան Բագինք),
- Μπαγάν-Ροτ/Ροτ-ι Μπαγά (αρμενικά: Ռոտ-ի-Բաղա),
- Αρός (αρμενικά: Առոս),
- Πιτσάν (αρμενικά: Պիճան),
- Χανί (αρμενικά: Հանի),
- Ατσί-Μπαγκαβάν (αρμενικά: Աթշի–Բագավան),
- Σπανταράν-Περόζ (αρμενικά: Սպանդարան-Պերոժ),
- Ορμίζντ-Περόζ (αρμενικά: Որմիզդ-Պերոժ),
- Κβοεκάν (αρμενικά: Քոեկյանը),
- Αλεβάν (αρμενικά: Ալևան).
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Dédéyan 2007, σελ. 43
- ↑ Hewsen 2001, σελ. 102
- ↑ (Αγγλικά) Redgate, Ann Elizabeth (2000). The Armenians. The Peoples of Europe. Οξφόρδη: Blackwell Publishing. σελ. 71. ISBN 0-631-22037-2.
- ↑ (Αρμενικά) Harutyunyan, Babken (1986). Փայտակարան [Paytakaran]. Soviet Armenian Encyclopedia. XII. Ερεβάν: Αρμενική Ακαδημία Επιστημών. σελ. 301-302.
- ↑ Hewsen 2001, σελ. 103
Πηγές
Επεξεργασία- (Γαλλικά) Dédéyan, Gérard, επιμ. (2007). Histoire du peuple arménien. Τουλούζ: Éditions Privat. ISBN 978-2-7089-6874-5.
- (Αγγλικά) Hewsen, Robert H. (2001). Armenia: A Historical Atlas. Σικάγο και Λονδίνο: The University of Chicago Press. σελ. 341. ISBN 0-226-33228-4.