Ουόλε Σογίνκα
Ο Ακινουάντε Ουόλε Σογίνκα (αγγλικά: Akinwande Wole Soyinka)[3] (13 Ιουλίου 1934)[4] είναι Νιγηριανός δραματουργός, ποιητής, μυθιστοριογράφος και κριτικός.[3] Το 1986, τού απονεμήθηκε το Νόμπελ Λογοτεχνίας.[3] [5] [6] Η μητρική του γλώσσα είναι η Γιορούμπα.
| Ουόλε Σογίνκα | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γέννηση | 13 Ιουλίου 1934 Όγκουν |
| Επάγγελμα/ ιδιότητες | θεατρικός συγγραφέας, ποιητής, μεταφραστής, μυθιστοριογράφος[1], φιλόσοφος, δοκιμιογράφος, καθηγητής πανεπιστημίου και συγγραφέας[2] |
| Υπηκοότητα | Νιγηρία |
| Σχολές φοίτησης | Πανεπιστήμιο του Λιντς, University of Ibadan, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου και Abeokuta Grammar School |
| Τέκνα | Olaokun Soyinka |
| Επίσημος ιστότοπος | |
 Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα | |
| δεδομένα () | |
Τα πρώτα χρόνια
ΕπεξεργασίαΓεννήθηκε στην Αμπεόκουτα της Νιγηρίας,[3] στις 13 Ιουλίου του 1934.[4] Φοίτησε στο Κυβερνητικό και στο Πανεπιστημιακό Κολλέγιο του Ιμπάνταν και το 1958, απεφοίτησε από το Τμήμα Αγγλικής Φιλολογίας του Λιντς.
Επιστροφή στη Νιγηρία
ΕπεξεργασίαΑμέσως μετά, επέστρεψε στη Νιγηρία και ίδρυσε ένα εθνικό θέατρο, το οποίο ονομάστηκε αρχικά "Οι Μάσκες του 1960" και, αργότερα, "Θέατρο Όρισουν". Το πρώτο του σημαντικό θεατρικό έργο ήταν ο "Χορός των Δασών" (A Dance of the Forests), το οποίο έγραψε με αφορμή, τον εορτασμό της ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της Νιγηρίας. Τα κύρια στοιχεία του ήταν η σατιρική κριτική που ασκούσε ο Σογίνκα στο έθνος και η απομυθοποίηση της πραγματικότητας. Στα επόμενα έργα του (The Lion and the Jewel, The Trials of Brother Jero, Jero's Metamorphosis), ο Σογίνκα σατίριζε τους Ευρωπαίους διδασκάλους και ιεροκήρυκες, οι οποίοι πλούτιζαν, λόγω της ευπιστίας του λαού. Τα έργα του "Ο Θερισμός του Κόνγκι" (Kongi's Harvest, παρουσιάστηκε στην έναρξη του Πρώτου Φεστιβάλ Νεγρικών Τεχνών, το 1966, στο Ντακάρ) και "Ο Δρόμος" (The Road) φανέρωναν την απογοήτευση του Σογίνκα, απέναντι στην αυταρχική αφρικανική ηγεσία, αλλά και στη νιγηριανή κοινωνία. Ειδικότερα, στο έργο "Η Δυνατή Ράτσα" (The Strong Breed) αναφέρεται ένα ετήσιο έθιμο, κατά το οποίο, κάθε χωριό επέλεγε έναν άνθρωπο ως εξιλαστήριο θύμα για τις αμαρτίες του συνόλου. Το θεατρικό του έργο "Παράφρονες και ειδικοί" (Madmen and Specialists) παίχθηκε για πρώτη φορά στο Ιμπάνταν, το 1965 και, το 1970, παίχθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τίτλο "Παράφρονες και Επιστήμονες" (Madmen and Scientists).
Διετής φυλάκιση
ΕπεξεργασίαTo 1967, καταδικάστηκε σε φυλάκιση, με την κατηγορία της ανάμειξης, στην απόσχιση της Μπιάφρα από τη Νιγηρία. Απεφυλακίστηκε, το 1969. Μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια έγραψε τη συλλογή ποιημάτων "Ποιήματα από τη Φυλακή" (Poems from Prison, επανεκδόθηκαν, το 1972, με τίτλο "Μια Σαΐτα στην Κρύπτη"), η οποία, μαζί με τη συλλογή "Ιντάνρε και άλλα ποιήματα" (Idanre and Other Poems) έχει αποσπάσει καλές κριτικές, λόγω της γλώσσας και της μορφής τους. Το 1972, ακολούθησε ένα πεζογράφημα, με τιτλο "Ο Άνθρωπος Πέθανε" (The Man Died), στο οποίο ο Σογίνκα περιέγραφε τις εμπειρίες του από τη σύλληψη και τη φυλάκισή του.
Αυτοβιογραφία και άλλα έργα
ΕπεξεργασίαΤο 1981, εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του, με τίτλο Ακέ: Τα Παιδικά Χρόνια (Aké: The Years of Childhood). Το 1989, εκδόθηκε το Isara: A Voyage Around Essay και το 1994, το "Απομνημονεύματα, 1946-1965" (Penkelemes Years: A Memoir, 1946-1965).[3]
Βραβείο Νόμπελ
ΕπεξεργασίαΤο 1986, ο Ουόλε Σογίνκα έγινε ο πρώτος Αφρικανός που βραβεύθηκε με το Νόμπελ Λογοτεχνίας.[3] [6]
Εξορία
ΕπεξεργασίαΤο 1994, ο Σογίνκα λόγω του δικτατορικού καθεστώτος της Νιγηρίας, αυτοεξορίστηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου και παρέμεινε για τέσσερα χρόνια. Επέστρεψε το 1998, λόγω του θανάτου του δικτάτορα Σάνι Αμπάτσα. Κατά την αναμονή της άφιξής του, στο Λάγος, χιλιάδες κόσμου μαζεύτηκαν στο τοπικό αεροδρόμιο, για να τόν υποδεχθούν. Μόλις ο Σογίνκα έθφασε στην πατρίδα του, επισκέφθηκε την οικογένεια του Μοσούντ Αμπιόλα, ο οποίος ήταν ο ηγέτης των Δημοκρατικών και είχε πεθάνει λίγο καιρό πριν, στη φυλακή. Δυο μέρες μετά την επιστροφή του, ο Σογίνκα πήρε μέρος σε μια εκδήλωση του Νιγηριανού Ινστιτούτου Διεθνούς Πολιτικής. Λίγες ημέρες αργότερα, επισκέφθηκε την οικογένεια του συγγραφέα και στενού του φίλου Κεν Σάρο Ουΐουα, ο οποίος εκτελέστηκε, λόγω της υπεράσπισης -από μέρους του- των δικαιωμάτων της φυλής Ογκόνι.[5]
Διεθνές Κοινοβούλιο Συγγραφέων
ΕπεξεργασίαΤο 2001, εκλέχθηκε Πρόεδρος του Διεθνούς Κοινοβουλίου Συγγραφέων, για ένα χρόνο.[7]
Νέα Βιβλιοθήκη της Αλεξάνδρειας
ΕπεξεργασίαΤο 2002, συμμετείχε μαζί με συγγραφείς, όπως, ο Ουμπέρτο Έκο και ο Ζακ Ατταλί, στην προσπάθεια εκσυχρονισμού και βελτίωσης της νέας Βιβλιοθήκης της Αλεξάνδρειας.[8]
Προεδρικές εκλογές του 2007 και εσωτερικές αναταραχές
ΕπεξεργασίαΜετά τις προεδρικές εκλογές του Απριλίου του 2007 και την εκλογή του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος, ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης του πρώην στρατιωτικού δικτάτορα, Μουχαμμαντού Μπουχάρι κάλεσε τους ψηφοφόρους του κόμματος του σε διαδηλώσεις την ημέρα της Πρωτομαγιάς, λόγω καταγγελιών για νοθεία και παρατυπίες. Το γεγονός καταδίκασε ο Σογίνκα, ο οποίος ζήτησε την επανάληψη των εκλογών και την απαγόρευση εισόδου στις δυτικές χώρες στον Μωρίς Ίβου, τον οποίο κατονόμασε ως βασικό ύποπτο, εάν αποδεικνύονταν, τελικά, οι κατηγορίες του Μπουχάρι. Τέλος, κάλεσε το λαό της Νιγηρίας να μην αποδεχθεί το αποτέλεσμα των "γελοίων αυτών εκλογών", όπως τίς αποκάλεσε.[9]
Υπόθεση Αστιανί
ΕπεξεργασίαΤο Δεκέμβριο του 2010, ο Σογίνκα συνυπέγραφε μαζί με διάφορους πολιτικούς, όπως, η Κάθριν Άστον, ο Εντ Μίλμπαντ και ο Μπερτράντ Ντελανοέ, την ανοιχτή επιστολή, προς την εφημερίδα "The New York Times", καταδικάζοντας τις ιρανικές αρχές για την απόφαση του θανάτου δια λιθοβολισμού της Σακινέ Μωχαμμαντί Αστιανί, η οποία κατηγορήθηκε για μοιχεία και συνέργεια στη δολοφονία του συζύγου της.[10]
Έργο
ΕπεξεργασίαΤο έργο του είναι πολύ γνωστό, κυρίως, στη δυτική Αφρική. Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του είναι το σατιρικό ύφος και η τραγικότητα που προσδίδει σε όσα εμποδίζουν την προόδο των ανθρώπων. Έχει καταφέρει να συνδυάσει πολλά στοιχεία της δυτικής λογοτεχνίας, με διάφορες αφρικανικές δραματουργικές τεχνικές, οι οποίες σχετίζονταν βαθιά με τη λαϊκή παράδοση, αλλά και με τη θρησκεία των Γιορούμπα. Επίσης, ο Σογίνκα χρησιμοποίησε στα έργα του πολλούς συμβολισμούς και αναδρομές στο παρελθόν.[3]
Θεατρικά έργα
Επεξεργασία- A Dance of the Forests - (Ο Χορός των Δασών)
- The Lion and the Jewel - (Το Λιοντάρι και το Κόσμημα)
- The Trials of Brother Jero - (Οι δοκιμασίες του Αδελφού Τζέρο)
- The Strong Breed - (Η Δυνατή Ράτσα)
- Kongi's Harvest - (Ο Θερισμός του Κόνγκι)
- The Road - (Ο Δρόμος)
- Madmen and Scientists - (Παράφρονες και Επιστήμονες)
- Jero's Metamorphosis - (Η Μεταμόρφωση του Τζέρο)
- Death and the King's Horseman - (Ο Θάνατος και ο Ιππέας του Βασιλιά)
Μιθυστορήματα
Επεξεργασία- The Interpreters - (Οι Διερμηνείς)
- Season of Anomy - (Η Εποχή της Ανομίας)
Ποιήματα
Επεξεργασία- Idanre and Other Poems - (Ιντάνρε και άλλα ποιήματα)
- A Shuttle in the Crypt - (Μια Σαΐτα στην Κρύπτη)
Απομνημονεύματα
Επεξεργασία- The Man Died - (Ο Άνθρωπος Πέθανε)
- Aké: The Years of Childhood - (Ακέ: Τα Παιδικά Χρόνια)
- Penkelemes Years: A Memoir, 1946-1965 - (Απομνημονεύματα 1946-1965)
Παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ www
.lenouveleconomiste .fr /financial-times /wole-soyinka-ecrivain-nigerian-prix-nobel-de-litterature-61711 /. - ↑ www
.leaders-afrique .com /wole-soyinka /. - ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 ^ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Larousse Britannica, τόμος 47, σελ. 309
- ↑ 4,0 4,1 ^ Σαν σήμερα, 13 Ιουλίου Tromaktiko.net Αρχειοθετήθηκε 2011-08-16 στο Wayback Machine.
- ↑ 5,0 5,1 ^ Εφημερίδα "Μακεδονία" Greeklanguage.gr
- ↑ 6,0 6,1 ^ Το βραβείο με αριθμούς: ποιες εθνικές λογοτεχνίες ευνοήθηκαν, ποιες γλώσσες. Οι ήπειροι, το χρώμα, οι φυλές, τα φύλα, τα ψευδώνυμα ΤΟ ΒΗΜΑ
- ↑ ^ ΑΟΥΤΟΝΤΑΦΕ Agra.gr
- ↑ ^ Bibliotheca Alexandrina Athinorama.gr Αρχειοθετήθηκε 2012-06-22 στο Wayback Machine.
- ↑ ^ Πολιτική αναταραχή στη Νιγηρία Skai.gr Αρχειοθετήθηκε 2012-02-15 στο Wayback Machine.
- ↑ ^ Ντε Νίρο, Ρέντφορντ και Στινγκ, στο πλευρό της Ιρανής μοιχού Epikaira.gr[νεκρός σύνδεσμος]