Ουριέλ Ζοχάρ
Ο Ουριέλ Ζοχάρ (En: Ouriel Zohar), γεννημένος το 1952, κατάγεται από το Ισραήλ. Είναι σκηνοθέτης του Γαλλικού θεάτρου, θεατρικός συγγραφέας και μεταφραστής από τα Γαλλικά στα Εβραϊκά. Δημιούργησε το θέατρο Technion το 1986 και είναι επισκέπτης Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Paris VIII και HEC Paris από το 1995.
Ουριέλ Ζοχάρ | |
---|---|
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Ouriel Zohar (Γαλλικά) και אוריאל זוהר (Εβραϊκά) |
Γέννηση | 2 Ιουνίου 1952 Κεντρικό Διαμέρισμα, Ισραήλ |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία Ισραήλ |
Ιδιότητα | συγγραφέας, μεταφραστής, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος και ποιητής |
Σχετικά πολυμέσα | |
Βιογραφικό
ΕπεξεργασίαΟ Ζοχάρ άρχισε να σκηνοθετεί στο Παρίσι το 1978. Ολοκλήρωσε το διδακτορικό με θέμα τη συλλογική και παγκόσμια Kibbutz Θέατρο, το οποίο παρουσίασε στο Πανεπιστήμιο Paris VIII, όπου διετέλεσε Επίκουρος Καθηγητής απο το 1980 - 1985. Έχει δημοσιεύσει 150 άρθρα [1] στον τομέα του θεάτρου και επιστημονικά περιοδικά στα αγγλικά, γαλλικά και εβραϊκά. Οι πανεπιστημιακές του γραφές είναι επίσης για τον Peter Brook, Κονσταντίν Στανισλάφσκι, Γιέρζυ Γκροτόφσκι, Augusto Boal, Martin Buber και Aaron David Gordon, ο οποίος επηρέασε βαθιά το θέατρο. Μέχρι τώρα έχει ανεβάσει 71 θεατρικά έργα στο Ισραήλ, την Ευρώπη, τον Καναδά και την Αφρική. Έχει γράψει και επιμεληθεί περίπου τριάντα πρωτότυπα θεατρικά έργα στα Εβραϊκά. Εχει ανεβάσει κλασικά έργα του Μολιέρου, Σαίξπηρ, Marivaux, Henrik Ibsen και George Bernard Shaw κ.λπ.
Το Θέατρο Technion παίρνει μέρος σε φεστιβάλ στην Ευρώπη, τον Καναδά και το Ισραήλ. Διδάσκει αισθητικό στάδιο, συγγραφή θεατρικών έργων και την απόδοση ηθοποιίας στο Παρίσι και το Ισραήλ. Υπήρξε συγγραφέας των Habima Θεάτρου το 1989-1990 και στο Χάιφα Δημοτικό Θέατρο το 1995-1997. Έχει διευθύνει Ιουδαιο-Αραβικά συνεργατικά έργα, μέσω της τέχνης και είναι από τους ιδρυτές της El Midan Arab Theatre στη Χάιφα το 1994. Μεταξύ 1993 και 1999 ήταν αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Πανεπιστημιακού Θεάτρου (IUTA), που εδρεύει στο Πανεπιστήμιο της Λιέγης, στο Βέλγιο, και επίτιμο μέλος [2] το 2005. Από το 1995 είναι επισκέπτης καθηγητής στο HEC, και από 1997 στο Πανεπιστήμιο Paris VIII. Το 1993, ανέβασε την Εποχή της Μετανάστευσης στο Βορρά το μυθιστόρημα του συγγραφέα του Σουδάν Tayeb Salih, με τη συμμετοχή του Μοχάμεντ Μπακρί, ενός Ισραηλο-Παλαιστινιακού ηθοποιού που έχει λάβει το βραβείο καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ Acco Festival of Alternative Israeli Theatre in Acre. Ο Zohar με τον ηθοποιό Bakri, ανέβασε το "Bakri μονόλογος» στα Γαλλικά, Αραβικά και τα Εβραϊκά και εμφανίστηκε με τον Bakri επί σκηνής στο Παρίσι, στο Boris Vian Hall Thaetre του Παρισιού-Villette, στο εθνικό στάδιο του Cergy-Pontoise Lille, στο Φεστιβάλ Ειρήνης στις Βρυξέλλες και σε άλλες χώρες. Από το 2002 έπαιξε τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Πρόσπερο στην Τρικυμία στο θέατρο της Béatrice Brout [3] και η κόμη του Northumberland το Richard ΙΙ, του Σαίξπηρ, και ερμηνεύονται τα κείμενα του Βίκτωρος Ουγκώ και άλλων συγγραφέων στη Γαλλία.
Το 2006 ίδρυσε δική του εταιρεία θεάτρου, «Compagnie Ouriel Zohar» [4] στο Παρίσι, An Enemy of the People του Henrik Ibsen, όπου έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο Παρίσι, στη συνέχεια, στο Frejus και Μπεζανσόν, στη Λιέγη του Βελγίου, στο Μινσκ της Λευκορωσία, στο Valleyfield του Καναδά και το Πόρτο Χέλι Ελλάδα στο 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Πόρτο-Χελίου για την τέχνη και τον πολιτισμό όπου διοργανώνει ο καθηγητής Γιώργος Μάνεσης στο Πόρτο Χέλι Ελλάδα. Το 2010 ανέβασε τη "Seraphita», προσαρμογή του μυθιστορήματος του 1834 από Ονορέ ντε Μπαλζάκ, το οποίο πραγματοποιείται στο Παρίσι, στο Theatre de l'Ile Saint-Louis [5] στις Βρυξέλλες, την Ελλάδα, και το Κονγκό-Μπραζαβίλ και το 2011 στο Πόρτο Χέλι στο 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Πόρτο Χελίου. Η σταδιοποίηση του στα εβραϊκά του Henrik Ibsen «Μια εχθρός του λαού» απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης παράστασης στο Φεστιβάλ του Benevento, Ιταλία το 2009. Από το 2007, μετά το διορισμό του ως διεθνής κριτής διεθνών αγώνων Πανεπιστημιακού Θεάτρου στην Ευρώπη, Παρίσι, Μινσκ, Μόσχα, κλπ., παρουσίασε σεμινάρια για την οργάνωση και υπόκριση σε φεστιβάλ στην Ευρώπη. Μεταξύ των πιο διάσημων μαθητών του, Scandar Copti, σκηνοθέτης και σεναριογράφος της Ajami κερδίσε 5 βραβεία Ophir 2009, συμπεριλαμβανομένου του βραβείο καλύτερης ταινίας στο Ισραήλ και ήταν υποψήφιος για Όσκαρ του Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας στο Λος Άντζελες το 2009. Ο Ζοχάρ έχει δημοσιεύσει 6 βιβλία στα εβραϊκά και ένα βιβλίο στα γαλλικά με τη σύζυγό Martine Zohar του: «Η ζωή μου στο Ισραήλ, υπό το πρίσμα των πεύκων» [6] που δημοσιεύθηκε από Persée συντάκτες, Γαλλία, 2009.
Βιβλία
Επεξεργασία- Ouriel Zohar, Our Father Who..., 2018[7] (and also in French 2018)[8]
- Ouriel Zohar, Ariel et le monstre lumineux: Dialogue initiatique, 2017[9]
- Ouriel Zohar, Un Agriculteur, 2017[10]
- Ouriel Zohar and Barbara HEMAN, Seraphita Seraphitus: L'androgyne, theatrical adaptation based on the novel Seraphita by Honoré de Balzac 2017[11]
- Ouriel Zohar, La Clairvoyante (pièce de théâtre), 2016[12]
- Ouriel Zohar, L'enfant qui savait volet (pièce de théâtre), 2016[13]
- Ouriel Zohar, L'Initiation du Ciel (pièce de Théâtre), 2016[14]
- Ouriel Zohar, Le livre tel que je l'ai reçu de mes amis.., 2016[15]
- Ouriel Zohar, The Invisible Garment: How a young man... Editions Amazon.com, 2015,[16] (and also in French 2015)[17] (and also in German 2017)[18]
- Martine Zohar et Ouriel Zohar, Ma vie en Israël à la Lumière des pins parasols, aux éditions Persée, France en 2009, et aux éditions Amazon.fr, 2015.[19]
Σημειώσεις και παραπομπές
Επεξεργασία- ↑ Ouriel Zohar, « Non-verbal Communication, The Body and Soul Language in Theatre Aesthetics », in Future and Communication, Ed. Prof. J. Rosenhouse, Y. Gitay and D. Porush, International Scholars Publications, pp.75-82, San Francisco-London-Bethesda 1997
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαρτίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011.
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011.
- ↑ http://www.theatre-ilesaintlouis.com/spectacle/seraphita-l-androgyne/
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2011.
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.com
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.com
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.com
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.fr
- ↑ Ouriel Zohar, Amazon.com
- ↑ Ouriel Zohar et Martine Zohar, Amazon.fr